پاورپوینت کامل آیه ۱ الفیل ۹۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیه ۱ الفیل ۹۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیه ۱ الفیل ۹۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیه ۱ الفیل ۹۱ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ترجمه های فارسی
۲ ترجمه های انگلیسی(English translations)
۳ معانی کلمات آیه
۴ نزول
۵ تفسیر آیه
۶ پانویس
۷ منابع

ترجمه های فارسی

آیا ندیدی که خدای تو با اصحاب فیل (سپاه فیل سوار ابرهه) چه کرد؟

آیا ندانسته ای که پروردگارت با فیل سواران چه کرد؟

مگر ندیدى پروردگارت با پیلداران چه کرد؟

آیا ندیده‌اى که پروردگارت با اصحاب فیل چه کرد؟

آیا ندیدی پروردگارت با فیل سواران [= لشکر ابرهه که برای نابودی کعبه آمده بودند] چه کرد؟!

ترجمه های انگلیسی(English translations)

Have you not regarded how your Lord dealt with the army of the elephants

Have you not considered how your Lord dealt with the possessors of the elephant

Hast thou not seen how thy Lord dealt with the owners of the Elephant

Seest thou not how thy Lord dealt with the Companions of the Elephant

معانی کلمات آیه

«أَلَمْ تَرَ؟»: آیا ندیده‌ای؟ مراد از دیدن، شنیدن و باخبر شدن است. مخاطب هرچند پیغمبر است، ولی مراد عموم مردم است. «أَصْحَابِ»: جمع صاحِب، دارندگان. «الْفِیلِ»: فیل اسم جنس و در معنی جمع است. «أَصْحَابِ الْفِیلِ»: فیلداران. مراد سپاه حبشه است که به سرداری ابرهه برای تخریب کعبه به سوی مکّه حرکت کردند و فیلهائی را به همراه داشتند. علّت حمله این بود که حبشیها که بر یمن فرمانروائی می‌کردند، چون توجّه مردم را به کعبه دیدند، کلیسائی را در صنعاء ساختند تا توجّه مردمان جزیرهالعرب را بدان جلب کنند و آنجا را مرکز عبادت و تجارت نمایند، ولیکن مکّه همچنان کانون پرستش ماند. در سرزمین، «مغمس» نزدیک مکّه سپاه ابرهه از سوی دسته‌های پرندگان مورد هجوم قرار گرفت و فیلهای عظیم‌الجثّه با پرندگان ضعیفی از پای درآمدند.

نزول

این سوره راجع به داستان سلطان حبشه نازل شده، هنگامى که با فیل هاى زیاد براى ویران کردن خانه کعبه به سوى مکه حرکت کرده بود.[۱] ما داستان مفصل آن را در تفسیر خود که قسمتى از آن که از آن جمله تفسیر همین سوره است در مجله مسلمین در سال‌هاى ۱۳۳۵ و ۱۳۳۴ شمسى چاپ شده، ذکر نموده ایم.

اینک به ذکر مختصرى از آن مى پردازیم، مقاتل گوید: داستان اصحاب فیل چهل سال قبل از تولد پیامبر بوده و کلبى گوید: بیست و سه سال قبل از میلاد رسول خدا صلی الله علیه و آله بوده و بیشتر مورخین معتقدند که در سال تولد رسول اکرم صلی الله علیه و آله بوده است.

نجاشى پادشاه حبشه دو سردار براى مملکت یمن که آن هم در تصرف وى بود، فرستاد. به نام ارباط و ابرهه و معروف است که ابرهه سردار یک چشم بوده و به اشرم ملقب بوده است پس از چندى بین دو سردار نزاع مى افتد. در این نزاع ابرهه، ارباط را از بین برده و خود باقى می‌ماند. از نزاع آن دو سردار پادشاه حبشه به خشم مى افتد و سوگند یاد می‌کند که خود به خاک یمن پاى نهد و خون ابرهه را بریزد.

ابرهه از خشم سلطان حبشه به وحشت مى افتد و هدایاى زیادى با مقدارى از خون خود که حجامت کرده و در شیشه ریخته بود و انبانى از خاک یمن براى پادشاه حبشه مى فرستد و ضمن ابراز عبودیت و خدمتگذارى گوید چون پادشاه سوگند یاد کرده که به خاک یمن قدم مى گذارد و خون من بریزد اینک براى این که سوگند سلطان از بین نرود، مقدارى از خون خود فرستاده ام که آن را بریزد و انبانى از خاک یمن ارسال داشته ام که قدم روى آن نهد.

پادشاه حبشه را از این اظهار بندگى و ارسال هدایاى زیاد با خون ابرهه و نیز با خاک یمن خوشش آمد و از تقصیر ابرهه گذشت. ابرهه براى خوش آیند سلطان خانه بسیار مجللى در صنعا که نام آن را قلیس (بضم قاف و کسر لام مشدد) نهاده بود، ساخت و آن را با زر و طلا و نقره و یاقوت و مرجان مرصع کرد و منظورش آن بود که مانند کعبه طرف توجه مردم واقع شود و عموم مردم به جاى کعبه به زیارت آن خانه گردانید.

این کار خوش آیند مردم حجاز نبود لذا شخصى به نام زهیر بن بدر از عبدالمطلب رئیس مکه خواست که آنجا برود و آن را با کثافات ملوّث نماید و در اینجا معلوم نیست که عبدالمطلب چنین اجازه اى به او داده باشد ولى زهیر نیت خود را عملى کرد.

ابرهه وقتى آگاه شد به قصد انهدام خانه کعبه به تلافى عمل زهیر به سوى مکه راه افتاد و قبل از رسیدن به مکه قبلاً دستور داد که عده اى از لشکریان به شهر بروند و غارت کنند و پیش از حرکت براى جنگ پیلان زیادى از نجاشى خواسته بود و آن‌ها را با خود به طرف مکه برد. لشکریان به مکه ریختند و اموال مردم را غارت کردند از آن جمله دویست شتر از عبدالمطلب نیز به غارت رفت و ابرهه هنوز به داخل مکه نرسیده بود چون به اطراف مکه رسید و از دور به خانه کعبه نظر افکند هیبت خانه خدا در دل او اثر کرد و از قصدى که داشت، مردد شد و برخى گویند: پشیمان گشت لذا می‌خواست که از آن خانه شفاعت کنند و او منصرف شود. دستور داد: رئیس مکه را نزد وى بیاورند. عبدالمطلب با آن ابهت و سنگینى و وقار نزد ابرهه آمد و قبلاً تعریف و توصیف زیادى از عبدالمطلب نزد ابرهه نموده بودند. ابرهه در این موقع بر تخت نشسته بود چون عبدالمطلب را دید براى این که او را با خود در تخت ننشاند از تخت به زیر آمد و با عبدالمطلب به پاى تخت نشست و خیلى به وى احترام کرد و اجلال نمود.

بعد از گفت و شنود، ابرهه به عبدالمطلب گفت: اگر درباره خانه کعبه شفاعت کنى، خواهم پذیرفت. عبدالمطلب با کمال خونسردى به ابرهه گفت: براى درخواست دویست شتر که از وى به غارت رفته و نیز سایر اموال غارت شده مردم مکه آمده است و هیچ گونه شفاعتى راجع به خانه خدا نخواهد کرد زیرا آن خانه خود داراى صاحبى است که از آن حفاظت خواهد کرد و چنین گفت: انا ربّ الابل و للبیت ربّ یحفظه، یعنى من صاحب شتران خود هستم و آن را می‌خواهم و خانه کعبه، خود داراى صاحب است که از آن نگهدارى می‌کند.

ابرهه از این سخنان سخت در خشم شد و با عصبانیت به لشکریان خود گفت: شتران او را پس بدهید و به طرف خانه کعبه روید تا ببینم چه کسى است که از آن نگهدارى می‌کند. عبدالمطلب بازگشت و به اهل مکه فرمود: تا هر مال و متاعى دارند به طرف کوه سرازیر شوند و مکه را تخلیه نمایند. ابرهه با لشکریان بسیار که تعداد آن را شصت هزار نوشته اند و نیز با فیل‌هاى زیادى که عدد آن را چهار هزار فیل گفته اند به سوى حرم کعبه رفت.

وقتى که نزدیک حرم رسیدند، فیل بزرگ که جلو همه در حرکت بود از حرکت بازماند و جنبش نکرد. فیلبانان هر چه بر سرش کوفتند میسر نشد این امر مایه شگفتى لشکریان شد همهمه در میان آنان پیچید در همین هنگام مرغان زیادى در هوا پدیدار شد و به قدرى تعداد آنها زیاد بود که آسمان سیاه شده بود. لشکریان به وحشت افتادند این مرغان به پرستو شبیه بودند و هر مرغى سه سنگ که از عدس بزرگتر و از نخود کوچکتر بوده، همراه داشت. یک در منقار و دو در چنگ وقتى این سنگ‌ها بر سر لشکریان باریدن گرفت. وحشت و ترس عجیبى در میان آن‌ها افتاد. همه فرارى شدند و زیر دست و پاى یکدیگر و نیز زیر پاهاى پیلان و سمّ ستوران به هلاکت افتادند و همچنین از اثر ضربات سنگ نابود گردیدند و ابرهه نیز کشته شد ولذا خداوند داستان آن را طى نزول این سوره شریفه براى رسول خویش به طور اختصار و ایجاز بیان فرمود.

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)

سوره فیل

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‏

به نام خداوند بخشنده مهربان‏

أَ لَمْ تَرَ کَیْفَ فَعَلَ رَبُّکَ بِأَصْحابِ الْفِیلِ «۱» أَ لَمْ یَجْعَلْ کَیْدَهُمْ فِی تَضْلِیلٍ «۲» وَ أَرْسَلَ عَلَیْهِمْ طَیْراً أَبابِیلَ «۳» تَرْمِیهِمْ بِحِجارَهٍ مِنْ سِجِّیلٍ «۴» فَجَعَلَهُمْ کَعَصْفٍ مَأْکُولٍ «۵»

آیا ندیدى که پرودگارت با یاران فیل (کسانى که سوار فیل شده و براى انهدام مکه آمده بودند) چه کرد؟ آیا نیرنگشان را بى‌اثر نساخت؟ خداوند بر سر آنان پرندگانى را فوج فوج فرستاد. که بر آنان سنگریزه‌هایى از گل سفت پرتاب کردند. پس آنان را مثل کاه خورد شده قرار داد.

نکته ها

بر خلاف آنچه در میان مردم مشهور شده است، «أَبابِیلَ» نام پرنده‌اى خاص نیست، بلکه به معناى دسته دسته و گروه گروه است. «طَیْراً أَبابِیلَ» یعنى پرندگانى فوج فوج در دسته‌هاى پراکنده بر سر آنها فرود آمدند. کلمه‌ «طَیْراً» به معناى جنس پرندگان است، نه به معناى مفرد پرنده.

در شأن نزول این آیه مى‌خوانیم: پادشاهى به نام ابرهه در یمن معبدى از سنگ مرمر ساخت و دستور داد مردم آن را زیارت و طواف کنند. مرد عربى به این معبد جسارت کرد. او لشکرى فیل سوار را تا نزدیک مکه آورد تا به انتقام آن جسارت، کعبه را خراب کند.

جلد ۱۰ – صفحه ۵۹۵

خداوند نیز پرندگانى را که در منقارشان سنگریزه‌اى داشتند به سوى آنان فرستاد. با بارش سنگریزه‌ها، لشکر ابرهه مانند کاه خورد شده به زمین ریختند و نابود شدند. آن سال را عام الفیل نامیدند و پیامبر اسلام نیز در همان سال به دنیا آمد. «۱»

اصحاب فیل هم خورد شدند، هم تحقیر. «کَعَصْفٍ مَأْکُولٍ» تشبیه به کاهى که خوراک حیوان شده یعنى سرگین، بدترین تحقیر است.

پیام ها

۱- براى هشدار به مجرمان، از نمونه‌هاى پیش رو و نزدیک استفاده کنید.

(شهرت اصحاب فیل به قدرى بوده که گویا جلو چشم است و نیازى به دلیل ندارد.) «أَ لَمْ تَرَ»

۲- تاریخ را فراموش نکنید. «أَ لَمْ تَرَ»

۳- کعبه قبل از اسلام نیز مقدس بوده و شکستن حرمت مقدسات کیفر دارد.

«کَیْفَ فَعَلَ رَبُّکَ بِأَصْحابِ الْفِیلِ»

۴- قهر الهى نسبت به مجرمان، جلوه‌اى از ربوبیّت الهى است. «فَعَلَ رَبُّکَ»

۵- پرندگان مأموران خداوند هستند و شعور دارند. «أَرْسَلَ عَلَیْهِمْ طَیْراً أَبابِیلَ»

۶- اطلاع از طرح و نقشه دشمن و نقش بر آب کردن آن، مهم است. «یَجْعَلْ کَیْدَهُمْ فِی تَضْلِیلٍ»

۷- دشمن از بزرگ‌ترین تجهیزات جنگى (همچون فیل) براى هجوم استفاده مى‌کند، امّا خداوند با استفاده از کوچک‌ترین حیوانات یعنى پرندگان آسمان، آنها را نابود مى‌کند. بِأَصْحابِ الْفِیلِ‌ … طَیْراً أَبابِیلَ‌

«۱». در سال ۱۳۵۸ شمسى، به دنبال پیروزى انقلاب اسلامى در ایران و اشغال سفارت آمریکا توسط دانشجویان مسلمان، آمریکا براى آزادى گروگان‌هاى خود و ساقط کردن رژیم اسلامى، تعدادى هواپیما و هلى‌کوپتر را به سوى ایران فرستاد امّا به اراده خداوند شنهاى کویر طبس چنان طوفانى ایجاد کردند که بخشى از هواپیماها زمین‌گیر شدند و خلبانان آنها سوختند و بخشى هم پا به فرار گذارده و منطقه را ترک کردندآنها را نابود کرد.

جلد ۱۰ – صفحه ۵۹۶

۸- دشمنان خدا هر چند مجهز باشند ناتوانند. بِأَصْحابِ الْفِیلِ‌ … کَعَصْفٍ مَأْکُولٍ‌

۹- سخت‌ترین کیفر براى اهانت به مقدسات است. (اقوام دیگر که هلاک شدند هیچ کدام مثل کاه جویده نشدند، بلکه یا روى خاک افتادند یا در آب غرق شدند.) «فَجَعَلَهُمْ کَعَصْفٍ مَأْکُولٍ»

«والحمدللّه ربّ العالمین»

جلد ۱۰ – صفحه ۵۹۸

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‌

أَ لَمْ تَرَ کَیْفَ فَعَلَ رَبُّکَ بِأَصْحابِ الْفِیلِ «۱»

أَ لَمْ تَرَ کَیْفَ فَعَلَ رَبُّکَ‌: آیا ندیدى و علم ندارى به اینکه چه کرد پروردگار تو، بِأَصْحابِ الْفِیلِ‌: به صاحبان فیل یعنى ابرهه و لشکریان او.

تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‌

أَ لَمْ تَرَ کَیْفَ فَعَلَ رَبُّکَ بِأَصْحابِ الْفِیلِ «۱» أَ لَمْ یَجْعَلْ کَیْدَهُمْ فِی تَضْلِیلٍ «۲» وَ أَرْسَلَ عَلَیْهِمْ طَیْراً أَبابِیلَ «۳» تَرْمِیهِمْ بِحِجارَهٍ مِنْ سِجِّیلٍ «۴»

فَجَعَلَهُمْ کَعَصْفٍ مَأْکُولٍ «۵»

ترجمه‌

آیا ندیدى چگونه رفتار کرد پروردگار تو با صاحبان فیل‌

آیا قرار نداد مکر آنها را در تباهى و بطلان‌

و فرستاد بر آنها پرنده‌اى دسته دسته‌

که میزدند آنها را بسنگریزه‌اى از گل سنگ شده‌

پس قرار داد آنها را مانند کاه خورده شده و سرگین گشته.

تفسیر

خداوند منّان در این سوره مبارکه یاد آورى فرموده اهالى مکه معظمه و مخصوصا کفّار قریش را از واقعه مشهوره اصحاب فیل که مستفاد از روایات ائمه اطهار و نقل ناقلان اخبار در این باب بنحو اختصار آنست که ابرهه نامى از طرف پادشاه حبشه حاکم یمن شد و دید مردم آن نواحى عموما بزیارت کعبه مشرّف میشوند و اهل حجاز باین جهت شرفى پیدا میکنند که او از حسد نمیتواند آنرا ببیند و لذا در یمن بناى کلیسیاى مجلّل مزیّنى نمود و مردم را بوسائل عدیده بعث بر قیام بوظائف احترامات آن معبد کرد براى آنکه از زیارت کعبه منصرف شوند و چون این خبر بمکه رسید مردى از بنى کنانه براى هتک آن کلیسیا از مکه بیمن رفت و بمقصود خود نائل شد و فرار کرد و این واقعه موجب خشم ابرهه شد و قسم یاد نمود که کعبه را خراب نماید پس با قشون بسیار و فیل سفید بسیار بزرگى که نام آن محمود بود یا با آن فیل و فیلهاى دیگرى بقصد تخریب بیت اللّه الحرام حرکت کرد و چون در آن زمان حضرت عبد المطلب سیّد حرم بود وقتى بحوالى مکّه رسید یکى از کسان خود را نزد آن حضرت فرستاد و اعلام نمود

جلد ۵ صفحه ۴۳۶

که مقصود من فقط تخریب بیت است اگر اهالى مکّه متعرّض من نشوند من با آنها کارى ندارم و چون شترهاى عبد المطلب را قشون ابرهه برده بودند حضرت بتوسط آن فرستاده وقت ملاقات از ابرهه خواست و بمجلس او حاضر گردید و مورد بسى احترام او گشت ولى بعد از آنکه او از حاجت حضرت سؤال نمود جواب فرمود بفرمائید شتران مرا که عساکر شما برده‌اند مسترد دارند و ابرهه تعجّب نمود که چرا چنین شخصى با این عظمت و جلال خواهش نکرد که من از تخریب بیت که وسیله شرافت و بزرگى آنها است صرف نظر نمایم و راجع بشخص خود درخواست کوچکى نمود با آنکه بقدرى شیفته شده بود که اگر حضرت چنین خواهشى مینمود خیال کرده بود اجابت کند و این معنى را بزبان آورد