پاورپوینت کامل آیه ۱۶ سجده ۵۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیه ۱۶ سجده ۵۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیه ۱۶ سجده ۵۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیه ۱۶ سجده ۵۷ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ترجمه های فارسی
۲ ترجمه های انگلیسی(English translations)
۳ معانی کلمات آیه
۴ نزول
۵ تفسیر آیه
۶ پانویس
۷ منابع

ترجمه های فارسی

(شبها) پهلو از بستر خواب تهی کنند و با بیم و امید (و ناله اشتیاق در نماز شب) خدای خود را بخوانند و آنچه روزی آنها کرده‌ایم (به مسکینان) انفاق کنند.

[ملازم بستر استراحت و خواب نیستند، بلکه] پهلوهایشان از خوابگاه هایشان دور می شود در حالی که همواره پروردگارشان را به علت بیم [از عذاب] و امید [به رحمت و پاداش] می خوانند و از آنچه آنان را روزی داده ایم، انفاق می کنند.

پهلوهایشان از خوابگاهها جدا مى‌گردد [و] پروردگارشان را از روى بیم و طمع مى‌خوانند، و از آنچه روزیشان داده‌ایم انفاق مى‌کنند.

از بستر خواب پهلو تهى مى‌کنند، پروردگارشان را با بیم و امید مى‌خوانند و از آنچه به آنها داده‌ایم انفاق مى‌کنند.

پهلوهایشان از بسترها در دل شب دور می‌شود (و بپا می‌خیزند و رو به درگاه خدا می آورند) و پروردگار خود را با بیم و امید می‌خوانند، و از آنچه به آنان روزی داده‌ایم انفاق می‌کنند!

ترجمه های انگلیسی(English translations)

Their sides vacate their beds to supplicate their Lord in fear and hope, and they spend out of what We have provided them.

Their sides draw away from (their) beds, they call upon their Lord in fear and in hope, and they spend (benevolently) out of what We have given them.

Who forsake their beds to cry unto their Lord in fear and hope, and spend of that We have bestowed on them.

Their limbs do forsake their beds of sleep, the while they call on their Lord, in Fear and Hope: and they spend (in charity) out of the sustenance which We have bestowed on them.

معانی کلمات آیه

تتجافى: جفو: کنار شدن و دور شدن «جفا جفاء: لم یلزم مکانه» تجافى نیز کنار شدن است‏ تَتَجافى‏ جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضاجِعِ‏ پهلویشان از خوابگاهها کنار مى‌‏شود یعنى از خواب بر مى‌‏خیزند.
جنوب: جنب پهلو. جنوب: پهلوها. «الجنب …. شق الانسان و غیره» پس به معنى طرف نیز آید.
مضاجع: ضجع: دراز کشیدن (خوابیدن) مضجع: خوابگاه، جمع آن مضاجع است.[۱]

نزول

ابوعبیده الخداء از امام باقر علیه‌السلام نقل نماید که این آیه درباره امیرالمؤمنین على علیه‌السلام و پیروان او از شیعیان ما نازل گردیده که در ابتداى شب می‌خوابند و وقتى که ثلث شب گذشت با حال ترس و خوف از خدا و رغبت و میل شدید در طاعت او براى عبادت از خواب برمی‌خیزند و خداوند لطف و عنایت خویش را براى آنان به رسول خویش طى این آیه آشکار ساخت.[۲]

و نیز درباره نزول این آیه سه قول هم گفته اند: اول حسن بصرى و مجاهد گویند: درباره متهجدان و شب زنده داران است که در دل شب از خواب برمی‌خیزند و نماز شب می‌خوانند[۳]، دوم؛ درباره جماعتى از انصار نازل شده که فاصله بین نماز مغرب و عشاء را با خواندن نماز به هم مى پیوستند و آن نماز را صلوه الاوّابین گویند[۴] چنان که بزار نیز آن را از بلال روایت نموده است، سوم این آیه در مدح کسانى است که نماز عشاء و صبح را به جماعت گذارند.[۵]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)

تَتَجافى‌ جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضاجِعِ یَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفاً وَ طَمَعاً وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ یُنْفِقُونَ «۱۶»

(مؤمنان، به هنگام شب،) پهلوهایشان از بسترها دور مى‌ماند (و) پروردگارشان را از روى بیم و امید مى‌خوانند، و از آنچه به آنان روزى داده‌ایم انفاق مى‌کنند.

پیام ها

۱- سحر خیزى و دل کندن از رختخواب، یکى دیگر از نشانه‌هاى مؤمنان است.

تَتَجافى‌ جُنُوبُهُمْ‌ …

۲- عبادت‌هایى که با نوعى ریاضت و خفا همراه باشد ارزش بیشترى دارد.

«تَتَجافى‌»

۳- مؤمن، نه مأیوس است، نه مغرور، هم بیم دارد، هم امید. «یَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفاً وَ طَمَعاً»

جلد ۷ – صفحه ۳۱۲

۴- تواضع، سحرخیزى و انفاق، خصلت دایمى مؤمنان است. «لا یَسْتَکْبِرُونَ‌- یَدْعُونَ‌- یُنْفِقُونَ» (همه با صیغه‌ى مضارع آمده است.)

۵- رابطه‌ى شبانه با خداوند، باید با رسیدگى به محرومان همراه باشد. «یَدْعُونَ‌- یُنْفِقُونَ»

۶- مورد انفاق، تنها مال نیست، بلکه شامل علم و آبرو و دیگر سرمایه‌هاى انسان نیز مى‌شود. «مِمَّا رَزَقْناهُمْ یُنْفِقُونَ»

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)

تَتَجافى‌ جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضاجِعِ یَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفاً وَ طَمَعاً وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ یُنْفِقُونَ «۱۶»

صفت دیگر آنان آنکه:

تَتَجافى‌ جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضاجِعِ‌: دور مى‌شود و بلند گردد پهلوهاى آنها از خوابگاه، یعنى برمى‌خیزند از رختخوابها، یَدْعُونَ رَبَّهُمْ‌: در حالتى که مى‌خوانند پروردگار خود را به نماز و دعا و ثنا و راز و نیاز، خَوْفاً وَ طَمَعاً: به جهت ترس از غضب الهى و امید به رحمت سبحانى. اکثر مفسرین و به روایت حضرت باقر و صادق علیهما السّلام آیه شریفه در شأن متهجدان و شب خیزان است‌ «۱» که چون پرده‌اى فرو گذارند و جهانیان سر به بالین غفلت نهند، ایشان پهلو را از بستر گرم برداشته به نماز بایستند و در نیمه شب به درگاه قاضى الحاجات متوجه، و طلب عفو و رحمت نمایند.

فضیلت نماز شب: ابن بابویه رحمه اللّه در ثواب الاعمال روایت نموده از حضرت صادق علیه السّلام: قال: صلاه اللّیل تحسن الوجه و تحسن الخلق و تطیّب الرّیح و تدرّ الرزق و تقضى الدّین و تذهب الهمّ و تجلو البصر. فرمود: نماز شب نیکو نماید روى را، و نیکو گرداند خلق را، و خوشبو سازد بو را، و فراوان کند روزى را، و ادا نماید دین را، و مى‌برد غصه را، و جلا دهد چشم را «۲».

در وسائل- از حضرت باقر علیه السّلام در این آیه شریفه فرمود: نازل شده در حق امیر المؤمنین علیه السّلام و جماعتى از شیعیان ما، مى‌خوابند اول شب پس وقتى دو ثلث شب گذشت یا آنچه را خدا خواهد برمى‌خیزند و فزع مى‌نمایند

«۱» مجمع البیان، ج ۴ ص ۳۳۱.

«۲» ثواب الاعمال، ص ۶۵- ۶۴، روایت ۹. (چ حیدرى تهران ۱۳۹۱ هجرى)

جلد ۱۰ – صفحه ۳۸۷

بدرگاه پروردگارشان در حالتى که راغبند و راهبند و طمع دارند به آنچه نزد او باشد، پس خدا ذکر فرموده در کتابش براى پیغمبر و اخبار فرموده به آنچه را عطا فرماید به ایشان و ساکن نماید آنها را در جوار خود و داخل فرماید ایشان را در بهشت و ایمن گرداند خوف ایشان را «۱».

صفت دیگر آنان آنکه: وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ یُنْفِقُونَ‌: و بعض آنچه روزى داده‌ایم ایشان را انفاق مى‌کنند در راه خداى تعالى.

تنبیه: حق تعالى در این آیات شریفه وصف مؤمنین به آیات خود را فرماید به اوصافى چند: ۱- خاکسار و سجده کنندگان نزد آیات الهى. ۲- تسبیح و تحمید کنندگان سبحانى. ۳- تکبر ننمودن نسبت به اطاعت الهى. ۴- تهجد و شب زنده‌دارى به نماز و دعا و زارى. ۵- انفاق در راه خدا به خیرات و مبرّات. و البته به اجتماع صفات پنجگانه مقام شامخ کمال ایمان را دارا باشند.

تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)

تَتَجافى‌ جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضاجِعِ یَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفاً وَ طَمَعاً وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ یُنْفِقُونَ «۱۶» فَلا تَعْلَمُ نَفْسٌ ما أُخْفِیَ لَهُمْ مِنْ قُرَّهِ أَعْیُنٍ جَزاءً بِما کانُوا یَعْمَلُونَ «۱۷» أَ فَمَنْ کانَ مُؤْمِناً کَمَنْ کانَ فاسِقاً لا یَسْتَوُونَ «۱۸» أَمَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فَلَهُمْ جَنَّاتُ الْمَأْوى‌ نُزُلاً بِما کانُوا یَعْمَلُونَ «۱۹» وَ أَمَّا الَّذِینَ فَسَقُوا فَمَأْواهُمُ النَّارُ کُلَّما أَرادُوا أَنْ یَخْرُجُوا مِنْها أُعِیدُوا فِیها وَ قِیلَ لَهُمْ ذُوقُوا عَذابَ النَّارِ الَّذِی کُنْتُمْ بِهِ تُکَذِّبُونَ «۲۰»

ترجمه‌

تهى و خالى میگردد پهلوهاشان از خوابگاهها میخوانند پروردگارشان را از روى ترس و امید و از آنچه روزى دادیمشان انفاق میکنند

پس نمیداند کسى آنچه را که پنهان کرده شده براى ایشان از روشنى چشمها بپاداش آنچه بودند که بجا مى‌آوردند

آیا پس کسى که باشد گرونده مانند کسى است که باشد متمرّد یکسان نیستند

امّا آنانکه ایمان آوردند و کردند کارهاى نیک پس براى ایشان است بهشتهائیکه جاى اقامت است برسم تشریفات مهمان بسبب آنچه بودند که میکردند

و اما آنانکه تمرّد نمودند پس جایگاهشان آتش است هرگاه بخواهند که بیرون آیند از آن بر گردانده شوند در آن و گفته شود بآنها بچشید عذاب آتش را که بودید آنرا تکذیب میکردید.

تفسیر

خداوند سبحان در مقام تعریف و توصیف سجده کنندگان ا