مهسا فایل |
سایت دانلود فایل پاورپوینت کامل ایجاد دعای ۴۷ صحیفه سجادیه/ شرحها و ترجمهها (بخش دهم) ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint
در حال بارگذاری
توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد
پاورپوینت کامل ایجاد دعای ۴۷ صحیفه سجادیه/ شرحها و ترجمهها (بخش دهم) ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است
شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.
لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ایجاد دعای ۴۷ صحیفه سجادیه/ شرحها و ترجمهها (بخش دهم) ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن پاورپوینت کامل ایجاد دعای ۴۷ صحیفه سجادیه/ شرحها و ترجمهها (بخش دهم) ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :
فهرست دعاهای صحیفه سجادیه
متن دعای ۴۷ صحیفه سجادیه
شرح و ترجمه دعا:
بخش اول – بخش دوم – بخش سوم – بخش چهارم – بخش پنجم – بخش ششم – بخش هفتم – بخش هشتم – بخش نهم – بخش دهم – بخش یازدهم – بخش دوازدهم – بخش سیزدهم
وَ طَوِّقْنِی طَوْقَ الْإِقْلَاعِ عَمَّا یحْبِطُ الْحَسَنَاتِ، وَ یذْهَبُ بِالْبَرَکاتِ وَ أَشْعِرْ قَلْبِی الِازْدِجَارَ عَنْ قَبَائِحِ السَّیئَاتِ، وَ فَوَاضِحِ الْحَوْبَاتِ.
وَ لَا تَشْغَلْنِی بِمَا لَا أُدْرِکهُ إِلَّا بِک عَمَّا لَا یرْضِیک عَنِّی غَیرُهُ وَ انْزِعْ مِنْ قَلْبِی حُبَّ دُنْیا دَنِیهٍ تَنْهَی عَمَّا عِنْدَک، وَ تَصُدُّ عَنِ ابْتِغَاءِ الْوَسِیلَهِ إِلَیک، وَ تُذْهِلُ عَنِ التَّقَرُّبِ مِنْک.
وَ زَینْ لِی التَّفَرُّدَ بِمُنَاجَاتِک بِاللَّیلِ وَ النَّهَارِ وَ هَبْ لِی عِصْمَهً تُدْنِینِی مِنْ خَشْیتِک، وَ تَقْطَعُنِی عَنْ رُکوبِ مَحَارِمِک، وَ تَفُکنِی مِنْ أَسْرِ الْعَظَائِمِ.
وَ هَبْ لِی التَّطْهِیرَ مِنْ دَنَسِ الْعِصْیانِ، وَ أَذْهِبْ عَنِّی دَرَنَ الْخَطَایا، وَ سَرْبِلْنِی بِسِرْبَالِ عَافِیتِک، وَ رَدِّنِی رِدَاءَ مُعَافَاتِک، وَ جَلِّلْنِی سَوَابِغَ نَعْمَائِک، وَ ظَاهِرْ لَدَی فَضْلَک وَ طَوْلَک.
وَ أَیدْنِی بِتَوْفِیقِک وَ تَسْدِیدِک، وَ أَعِنِّی عَلَی صَالِحِ النِّیهِ، وَ مَرْضِی الْقَوْلِ، وَ مُسْتَحْسَنِ الْعَمَلِ، وَ لَا تَکلْنِی إِلَی حَوْلِی وَ قُوَّتِی دُونَ حَوْلِک وَ قُوَّتِک.
ترجمهها
ترجمه انصاریان
و طوق پرهیز از موجبات بطلان حسنات و زوال برکات را به گردنم انداز، و نفرت از زشتی گناه، و رسوایی معصیت را در قلبم جای ده،
و مرا به برنامهای که جز با کمک تو به آن نمیرسم سرگرم مساز تا از که غیر آن تو را از من راضی نمیکند باز مانم،
و از سویدای قلبم عشق دنیای دون را که مرا از آنچه نزد توست باز میدارد، و از جستن وسیله به سوی تو مانع میگردد، و از تحصیل مقام قرب به تو غافل مینماید ریشه کن فرما،
و خلوت راز و نیاز با خود را در شب و روز در نظرم بیارای، و به من مقام عصمتی عنایت کن که به خشیت تو نزدیک، و از ارتکاب محرّمات تو جدایم سازد، و از اسارت گناهان کبیره رهائیم دهد،
و مرا از آلودگی گناه پاک کن، و پلیدی خطاها را از من ببر، و لباس عافیت خود را بر من بپوشان، و ردای سلامتت را بر دوشم افکن، و خلعت نعمتهای فراوان و کاملت را بر تنم کن، و احسان و نعمت خود را بر من پیاپی ساز
و به توفیق و ارشادت تأییدم فرما، و بر نیت شایسته و کلام پسندیده و کار نیک یاریم ده، و به جای حول و قوّه خودت مرا به حول و قوّه خودم وامگذار.
ترجمه آیتی
بار خدایا، طوق گردن من ساز دل برکندن مرا از هر چه حسناتم را بى ارج مى سازد و برکاتم را از میان مى برد.
بار خدایا، شعار قلب من ساز انزجار از زشتیهاى گناهان و رسواییهاى معاصى را. مرا از کارهاى اخروى که تو را خشنود مى گرداند به کارهاى دنیوى که جز به مدد تو بدان دست نمى یابم مشغول منماى.
خداوندا، برکن از دل من محبت این جهان سفله را که راه مرا از دست یافتن به خیراتى که در نزد توست مى بندد و چون خواهم که به سوى تو آیم سد راه من مى شود و از تقرب به درگاه تو غافل مى گرداند.
اى خداوند، در دل من بیاراى تنهایى در شبها و روزها را و مناجات با تو را. مرا عصمتى بخش که به خشیت تو نزدیک گرداند و از ارتکاب محارم دور دارد و از اسارت در چنگال گناهان بزرگ آزاد ساز.
بار خدایا، مرا از آلودگى معصیت و شوخگنى گناهان پاکیزه ساز و جامه ى عافیت و تندرستى بر من افکن و در حله اى از نعم گسترده ى خود بپوشان و احسان و بخشش خود پى در پى نصیب من گردان
و به توفیق و رهنمایى خویشم یارى نماى و چون آهنگ کارى شایسته کنم یا سخنى شایسته گویم یا عملى نیکو انجام دهم، یارى ام ده و مرا به نیرو و قوت خود وامگذار بى آنکه تو خود قوت و نیرویم بخشیده باشى.
ترجمه ارفع
و خوددارى از آنچه که باعث از بین رفتن کارهاى پسندیده مى شود و برکات را از بین مى برد بر من تکلیف کن.
و قلبم را از گرایش به زشتى ها و رسوایى گناهان بپوشان و مرا به آنچه که رضایت را در بر نمى گیرد مشغول فرما
و علاقه دنیاى پست که باعث مى شود از آنچه نزد توست مرا منع کند از دلم خارج کن همان چیزى را که سبب مى گردد از تدارک وسیله به سویت باز دارد و از نزدیکى به تو بى خبرم گرداند.
الها مناجات با خودت را در شب و روز و در خلوت و تنهایى برایم زینت ده. و من یک نوع خود نگهدارى عطا کن که به خوف و خشم تو نزدیکم گرداند و از آنچه حرام است بازم دارد و از گرفتار شدن به گناهان بزرگ رهایم نماید.
و پاکیزه شدن از چرکى گناهان را به من ببخش و آلودگى معصیت ها را از من برطرف فرما و لباس عافیتت را بر قامتم بپوشان و رداى تندرستى را از جانب خودت در برم کن و نعمت هاى فراوانت را نصیبم فرما و احسان پى در پى خود را برایم ظاهر ساز.
خداوندا به توفیقات و راهنمایى هایت کمکم کن و براى داشتن انگیزه سالم و گفتار پسندیده و عمل شایسته یاریم فرما و مرا به حول و قوه خودم وامگذار در حالى که از حول و قوه تو بیرون باشم.
ترجمه استادولی
و طوق دل کندن از آنچه نیکى ها را نابود مى کند و برکات را از بین مى برد، بر گردنم آویز. و فکر خوددارى از گناهان زشت و نافرمانى هاى رسوا کننده را بر دلم انداز.
و مرا به چیزى که جز از راه تو به آن نتوانم رسید (امور دنیا) سرگرم مساز تا از چیزى که جز آن تو را از من خشنود نمى سازد (امور آخرت) بازمانم.
و دوستى دنیاى دون را که مانع رسیدن به آن چیزى است که نزد توست، و از جستن وسیله به درگاهت بازمى دارد، و از نزدیکى جستن به تو غافل مى سازد، از دلم بکن.
و خلوت و تنهایى براى مناجات با خودت را در شب و روز، در نظرم بیاراى. و به من عصمتى ببخش که مرا به بیم از تو نزدیک مى سازد، و رابطه مرا با ارتکاب حرام هایت قطع مى کند، و مرا از بند گناهان بزرگ مى رهاند.
و مرا پاکى از آلودگى گناه ببخش، و چرک گناهان را از من ببر، و جامه عافیت بر اندامم بپوشان، و رداى عفو و بخشش بر دوشم بنه، و مرا در نعمت هاى فراوانت فراپوش، و فضل و بخشش خود را پى در پى بر من فروریز.
و مرا به توفیق و پشتیبانیت تأیید کن، و بر داشتن نیت صالح و سخن پسندیده و رفتار نیکو یارى ده، و به جاى قدرت و توان خودت به قدرت و توان خودم وامگذار.
ترجمه الهی قمشهای
و گردنم به طوقى (از اخلاص کامل در توحید و عبودیت) مطوق ساز که حسنات اعمالم را (خودبینى و غرور) محو و باطل نگرداند و برکات حسناتم را از بین نبرد و قلبم را به انضجار از قبایح اعمال به دو فضیحت گناهان دائم بپوشان و ملازم عفاف گردان
و فکرتم را از آنچه رضاى تو از اوست به چیزى دگر مشغول مساز که ادراک آن را جز به لطف تو نتوانم کرد (یعنى مرا به طلب دنیا و جاه و مقاماتى که جز به تقدیر ازلى تو میسر نیست مشغول مگردان و توجهم را از تقدیر خود و رضا و لطف خویش به سعى و کوشش خودم مشغول مگردان که سعیم در آنچه تو تقدیر نکرده اى بیهوده و باطل خواهد بود)
و حب دنیاى پست را به کلى از قلبم ریشه کن ساز که حب دنیا از نعمتهاى ابدى که نزد تست (در عالم آخرت) مرا منع مى کند و از طلب وسیله به سوى تو (و شهود جمالت و لقاى حضرتت) محروم مى سازد و مرا از لذت تقرب به تو غافل مى گرداند
و اى خدا مرا به تنهائى و خلوت در شب و روز به مناجات و راز و نیاز با حضرتت خوش بدار و مبتهج فرما
و مرا عصمتى (از گناهان) عطا فرما که به مقام خشیت و خدا ترسى نزدیک سازد و از ارتکاب معاصى و محرماتت به کلى منقطع گرداند و گردنم را از زنجیر اسیرى گناهان بزرگ (مانند شرک و ریا و حب دنیا و و) آزاد گرداند
و اى خدا مرا از پلیدى و ناپاکى معصیتت پاک و منزه فرما و چرکینى خطاکارى را به کلى از من دور ساز و بر قامت جسم و جانم لباس عافیت و پیراهن کرم و عفو و جامه لطف و عنایت بپوشان و مرا مستغرق نعمتهاى کامل خود گردان و در نزد من (و- در نظر عقل و فهم و احسان من) فضل و کرم و احسان خود را در حق من آشکار ساز (تا هر نعمت که تو به من عطا مى کنى از جانب تو بدانم نه به سعى و لیاقت خود پندارم)
و به توفیق و تایید خویش مرا نصرت و قوت عطا فرما و مرا بر نیت صحیح و شایسته یارى کن (نیتم را در کار خیر خالص براى رضاى خدا گردان) و سخنم را در میان خلق دلپسند و عملم را نیکو و پسندیده (خدا و خلق) ساز و کار مرا به قوت و قدرت خودم وامگذار (زیرا من عاجزتر از آنم که اصلاح امر خود توانم) به حول و قوه نامنتهاى حضرتت کارم را اصلاح کن.
ترجمه سجادی
و طوقِ دست برداشتن از آنچه نیکى ها را باطل کرده و برکت ها را از بین مى برد، به گردنم انداز. و دلم را به خوددارى از بدى هاى زشت و نافرمانى هاى رسواکننده بپوشان.
و مرا به چیزى که آن را درنمى یابم، مگر به (کمک) تو، مشغول منما، تا از چیزى که جز آن تو را از من خوشنود نمى کند، باز مانم.
و دوستى دنیاى پست که از آنچه نزد توست، بازمى دارد و از طلبیدن دستاویز به سوى تو، منع مى کند و از نزدیکى جستن به تو، غافل مى نماید را از دلم بَر کن.
و تنهایى مناجات با خودت را در شب و روز برایم بیارا. و به من عصمتى بخش که مرا به ترس از تو نزدیک کند و از انجام دادن حرامت بازم دارد و از بند گناهان بزرگ رهایم سازد.
و پاک گشتن از چرکى گناه را به من ببخش و آلودگىِ خطاها را از من ببَر و لباس عافیت خود را به من بپوشان و رداى تندرستى ات را بر تنم کن و مرا به نعمت هاى گسترده خود فراپوش و فضل و بخشش خود را بر من پیوسته گردان.
و مرا به توفیق و راهنمایى ات، نیرو ده و بر (داشتن) نیت صالح و گفتار پسندیده و کردار نیکو یارى ام فرما و مرا به توانایى و نیروى خودم بدون توانایى و نیروى خودت وامگذار.
ترجمه شعرانی
گردن مرا به طوق تقوى آراسته کن تا از هر چه حسنات را نابود مى کند و برکات را مى برد پرهیز کنم. و دل مرا از کردار زشت و گناهان رسوا کننده متنفر گردان.
و به چیزى که هرگز بدان دست نیابم مگر به خواست تو، سرگرم مکن تا از کارهائى که رضاى تو بى آن حاصل نمى شود وانمانم.
و دوستى دنیاى دون را از دل من برکن تا مرا از نعیم حضرت تو باز ندارد و از توسل جستن به تو مانع نشود و از تقرب به تو غافل نگرداند.
و مناجات خود را در هر شب و روز در نظر من جلوه ده. و مرا توفیق عنایت کن که از تو بترسم و از محرمات پرهیز کنم و از کمند معاصى برهم.
و از پلیدى گناه مرا پاک کن و چرک معاصى را از من بشوى و جامه ى عافیت در من بپوشان و مرا به تشریف سلامت آراسته کن و به نعمت فراگیر و فضل و عطاى خویش بر من فرو بار.
و به توفیق و نیروى خود توانائى ده و به نیت شایسته و گفتار پسندیده و کردار نیکو مرا یارى کن و به زور و نیروى خودم وامگذار و نیرو و قدرت خویش را از من دریغ مدار.
ترجمه فولادوند
و خوددارى از بى ارج شدن اعمال نیک و از میان رفتن برکات را طوق گردنم گردان و شعار انزجار از زشتیهاى گناهان و رسواییهاى معاصى بر قلبم درپوشان و مرا به چیزى که آن را جز به مدد تو درنمى یابم مشغول مدار
و مهر دنیاى پست را از قلبم ریشه کن فرماى، (همان علاقه اى) که مرا از آنچه پیش توست و از طلب وسیله به سوى تو و از تقرب به سوى تو باز مى دارد،
و راز و نیاز در تنهایى و مناجات شبانگاهان و روزانه را براى من بیاراى و مرا آن گونه خوددارى بخش که در نتیجه ترس مرا به تو نزدیک سازد و از ارتکاب محارم دور دارد و از اسیرى گناهان بزرگ برهاند.
و مرا از چرکى عصیان پاک فرما و از من پلشتى خطاها را بزداى و بر من پیراهن عافیت خود را در پوشان و رداى عافیت خویش را در برم کن و با تشریف نعمتهاى خویشم بیاراى و نعمتها و دهشهاى خود را بر من پیاپى فرما
و با توفیق خویشم موید ساز و به نیت پاک و سخن پسندیده یاریم بخش و به جاى نیرو و توان خود، مرا به قوت و توان خویش وامگذار.
ترجمه فیض الاسلام
و خوددارى از آنچه (گناهى مانند کفر که) حسنات و افعال پسندیده را باطل مى گرداند (یا خوددارى از بجا آوردن حسنات را طورى که موجب پاداش نگردد) و (گناهانى مانند دروغگوئى، نماز نخواندن، روزه نگرفتن و غیبت کردن که) خیرات و نیکیها را از میان مى برد (بى پاداش نماید، مانند) طوق و گردن بند گردنم ساز (هیچگاه از من جدا مفرما، حضرت صادق- علیه السلام- فرموده: خداوند نعمتى را که به بنده اى داده از او نمى گیرد تا اینکه گناهى را مرتکب شود که به سبب آن سزاوار گردد که نعمت از او بگیرد)
و دلم را به بازایستادن از زشتیهاى ناپسندیده ها و رسوائیهاى گناهان بپوشان (همیشه متوجه آن گردان)
و مرا از آنچه (عبادتى که) تو را از من جز آن خشنود نمى گرداند به چیزى (طلب دنیا) که آن را جز به (کمک) تو درنمى یابم مشغول مساز
و دوستى دنیاى پست را که از آنچه (سعادت و نیکبختى که) نزد تو است منع مى نماید، و از طلبیدن وسیله و دست آویز به سوى تو بازمى دارد، و از تقرب و نزدیک شدن به (طاعت) تو غافل و بیخبر مى گرداند از دلم برکن
و تنها به سر بردن به مناجات و راز و نیاز با تو را در شب و روز براى من آراسته گردان (نیکوئى آن را برایم آشکار ساز. به یکى از بندگان خدا که تنها به سر بردن را از براى خود گزیده بود گفتند: چه تو را به تنهائى شکیبا گردانید؟ گفت: من تنها نیستم! من همنشین پروردگارم- عزوجل- هستم، هرگاه بخواهم او با من سخن گوید کتاب او «قرآن مجید» را مى خوانم، و هرگاه بخواهم من با او سخن گویم نماز مى خوانم)
و مرا عصمت و نگهدارى (ملکه و صفتى که موجب دورى گزیدن از گناهان است) ببخش که بترس (از عذاب) تو نزدیکم گرداند، و از بجا آوردن آنچه حرام و ناروا ساخته اى بازم دارد، و از گرفتار شدن به گناهان بزرگ رهایم نماید
و از چرکى معصیت پاکیزه ام گردان، و آلودگى به گناهان را از من ببر، و پیراهن سلامتى از جانب خود را بر من بپوشان و عباى (پوششى که روى همه ى جامه ها مى پوشند) صحت و تندرستى از نزد خویش را در برم فرما (تندرستى از دردها را مانند پیراهن و بى گزندى از آزار مردم را مانند عبا و پوشش من قرار ده) و به نعمتهاى پهناور خود بپوشانم، و احسان و بخششت را پى در پى بر من برسان
و به جور شدن اسباب کار و راهنمائیت به راه حق کمکم نما، و بر قصد و آهنگ شایسته و گفتار پسندیده و کردار نیکو یاریم کن، و به قدرت و توانائیم بى قدرت و توانائیت وامگذارم (زیرا جنبش و توانائى جز به مشیت و خواست تو نیست).
شرحها
دیار عاشقان (انصاریان)
«وَ طَوِّقْنِی طَوْقَ الْإِقْلاَعِ عَمَّا یحْبِطُ الْحنَاتِ وَ یذْهَبُ بِالْبَرَکاتِ وَ أَشْعِرْ قَلْبِی الاِزْدِجَارَ عَنْ قَبَائِحِ السَّیئَاتِ وَ فَوَاضِحِ الْحَوْبَاتِ وَ لاَ تَشْغَلْنِی بِمَا لاَ أُدْرِکهُ إِلاَّ بِک عَمَّا لاَ یرْضِیک عَنِّی غَیرُهُ
وَ انْزِعْ مِنْ قَلْبِی حُبَّ دُنْیا دَنِیه تَنْهَى عَمَّا عِنْدَک وَ تَصُدُّ عَنِ ابْتِغَاءِ الْوَسِیلَهِ إِلَیک وَ تُذْهِلُ عَنِ التَّقَرُّبِ مِنْک
وَ زَینْ لِی التَّفَرُّدَ بِمُنَاجَاتِک بِاللَّیلِ وَ النَّهَارِ وَ هَبْ لِی عِصْمَهً تُدْنِینِی مِنْ خَشْیتِک وَ تَقْطَعُنِی عَنْ رُکوبِ مَحَارِمِک وَ تَفُکنِی مِنْ أَسْرِ الْعَظَائِمِ
وَ هَبْ لِی التَّطْهِیرَ مِنْ دَنَسِ الْعِصْیانِ وَ أَذْهِبْ عَنِّی دَرَنَ الْخَطَایا وَ سَرْبِلْنِی بِسِرْبَالِ عَافِیتِک وَ رَدِّنِی رِدَاءَ مُعَافَاتِک وَ جَلِّلْنِی سَوَابِغَ نَعْمَائِک وَ ظَاهِرْ لَدَی فَضْلَک وَ طَوْلَک
وَ أَیدْنِی بِتَوْفِیقِک وَ تَسْدِیدِک وَ أَعِنِّی عَلَى صَالِحِ النِّیهِ وَ مَرْضِی الْقَوْلِ وَ مُسْتَحْسَنِ الْعَمَلِ وَ لاَ تَکلْنِی إِلَى حَوْلِی وَ قُوَّتِی دُونَ حَوْلِک وَ قُوَّتِک»:
و طوق خوددارى از موجبات بطلان حسنات و زوال برکات را به گردنم بیاویز، و متنفر بودن از زشتى گناه و رسوایى معصیت را در دلم جاى ده، و مرا به چیزى که جز با یارى تو به آن نمى رسم از چیزى که جز آن تو را خوشنود نمى سازد مشغول مساز،
و از دلم محبت دنیاى پست را که از آنچه نزد توست باز مى دارد و از رسیدن به تو منعم مى کند و از نزدیک شدن به تو غافل مى سازد برکن، و تنهایى در راز و نیاز با خودت را در شب و روز در نظرم بیاراى، و به من عصمتى بخش که به ترس تو نزدیکم کند، و از دست یازیدن به محرّمات جدایم ساز، و از اسارت گناهان بزرگ رهایم نماید.
و مرا از پلیدىِ معصیت پاک نما، و آلودگى خطاها را از من برگیر، و لباس عافیت خود بر من بپوشان، و رداى سلامت را در برم کن، و به خلعت نعمت هاى فراگیر مزینم ساز، و تفضّل و نعمت خود را بر من پیاپى فرما، و به توفیق و ارشادت تأییدم نما، و بر نیت شایسته و سخن پسندیده و کار نیک یاریم ده، و بجاى نیرو و توانایى خودت مرا به نیرو و توانایى خودم وامگذار.
شرح صحیفه (قهپایی)
«و طوقنى طوق الاقلاع عما یحبط الحسنات، و یذهب بالبرکات».
«و طوقنى»، اى: اجعل فى عنقى طوقا. و هذا کنایه عن اللزوم.
و الاقلاع عن الامر: الکف عنه.
و «یحبط الحسنات»، اى: یبطلها. و حبط عمله: اى: بطل ثوابه. و منه قوله تعالى: (حبطت اعمالهم) و کذا قوله تعالى: (و حبط ما صنعوا).
و الباء فى «بالبرکات» للتعدیه.
یعنى: و دور گردن من طوق کن طوقى که بیخ برکند از آنچه باطل سازد نیکوییها را و ببرد برکات حسنات را.
«و اشعر قلبى الازدجار عن قبائح السیئات و فواضح الحوبات».
«اشعر»، اى: اجعل شعار قلبى و لباسه. و الشعار: ما یلى الجسد. و منه قوله صلى الله علیه و آله و سلم للانصار: «انتم الشعار دون الدثار»، اى: انتم الخاصه و البطانه.
و الازدجار: افتعال من الزجر.
و اضافه القبائح الى السیئات من قبیل اضافه الصفه الى الموصوف. و کذا الفواضح.
و فضحه -کمنعه-: کشف مساویه فافتضحه.
و الحوبات: الاثام، جمع الحوبه بفتح الحاء و تضم، لکن المروى هنا الفتح. و منه الحدیث: «الربا سبعون حوبا» اى: سبعون ضربا من الاثم.
(یعنى:) و شعار دل من ساز -و این کنایه است از اینکه ملازم او گردان- بازایستادن از گناهان قبیحه و آثام فضیحه- یعنى: رسواکننده.
«و لا تشغلنى بما لا ادرکه الا بک عما لا یرضیک عنى غیره».
و مشغول مکن مرا به آن چیزى که در نتوانم یافت آن را مگر به مددکارى تو -که آن ارزاق است- از آن چیزى که خشنود نگرداند تو را از من غیر آن چیز- که آن طاعات و عبادات است.
«و انزع من قلبى حب دنیا دنیه تنهى عما عندک و تصد عن ابتغاء الوسیله الیک و تذهل عن التقرب منک».
و بکن از دل من دوستى دنیاى دنى خسیس- که هیچ خیرى در آن نیست- که باز مى دارد از آنچه نزد تو است از مثوبات اخرویه و منع مى کند از طلب کردن آنچه سبب رسیدن به سوى مثوبات تو است و غافل مى کند از نزدیکى جستن به سوى رحمت تو.
«و زین لى التفرد بمناجاتک باللیل و النهار».
و بیاراى از براى من یگانه شدن به مناجات کردن و راز گفتن با تو به شب و روز.
«وهب لى عصمه تدنینى من خشیتک، و تقطعنى عن رکوب محارمک و تفکنى من اسر العظائم».
العصمه -بکسر العین- هى الوقایه و اللطف المانع عن وقوع المعصیه.
و الرکوب: الارتکاب.
و اسر الشىء: شده بالاسر و هو القد. و منه الاسیر، لانهم کانوا یشدونه بالقد، فسمى کل اخیذ اسیرا و ان لم یشد به.
و العظائم: جمع العظیمه، و هى النازله الشدیده.
یعنى: و ببخش مرا نگاهبانى که نزدیک گرداند مرا به ترسکارى تو و ببرد و قطع کند مرا از ارتکاب محرمات تو و خلاصى دهد مرا از قید و بند گناهان عظیم.
«وهب لى التطهیر من دنس العصیان. و اذهب عنى درن الخطایا».
الدنس و الدرن: الوسخ.
(یعنى:) و ببخش مرا تطهیر -یعنى پاک گردان مرا- از چرکى نافرمانى تو. و ببر از من چرک گناهان.
«و سربلنى بسربال عافیتک. و ردنى رداء معافاتک. و جللنى سوابغ نعمائک».
اى: البسنى السربال، و هو القمیص.
و ردنى، اى: البسنى الرداء، و هو بالمد اکبر الخمر. و اصغرها البخنق، و هو خرقه تتقنع بها المراه و تغطى راسها ما قبل منه و ما دبر، ثم الغفاره، ثم الخمار، ثم النصیف-و هو کالنصف من الرداء و اکبر من المقنعه- ثم الرداء و هو اکبرها.
و جللنى، اى: غطنى. و قد شرحته فى الدعاء الرابع و العشرین و هو دعاء العافیه.
یعنى: در من پوشان و ملازم من ساز سربال عافیت و رداى عافیت خود را. و بر من پوشان نعمتهاى شامله ى خود را. یعنى: مرا مشمول نعمتهاى خود گردان.
«و ظاهر لدى فضلک و طولک».
الطول بفتح الطاء.
ظاهر، اى: اجمع. قال ابن الاثیر فى النهایه: و فیه انه ظاهر بین درعین یوم احد، اى: جمع و لبس احدهما على الاخرى. و کانه من التظاهر و التعاون.
یعنى: و فراهم آور و جمع ساز نزد من فضل و احسان خود را.
«و ایدنى بتوفیقک و تسدیدک».
التسدید: التوفیق للسداد، و هو الصواب و القصد من القول و العمل. و منه: اللهم سددنا للخیر، اى: وفقنا له.
یعنى: و قوت ده مرا به توفیق خود و اقتصاد و توسط در قول و عمل.
«و اعنى على صالح النیه و مرضى القول و مستحسن العمل».
«اعنى» من الاعانه.
یعنى: یارى ده مرا بر نیت نیکو و گفتار پسندیده و کردار نیکو.
«و لا تکلنى الى حولى و قوتى دون حولک و قوتک».
وکل الیه الامر وکلا و وکولا: سلمه و فوضه.
و الحول بمعنى القدره. و لفظه «دون» بمعنى غیر.
یعنى: وامگذار مرا به قوت و قدرت خود نه به قدرت و قوت تو.
شرح صحیفه (مدرسی)
طوق: چیزى است که در گردن اندازند.
اقلاع: بازایستادن.
و در گردن انداز تو مرا طوق اجتناب نمودن از چیزهائى که برطرف مى نماید خوبیها را و مى برد برکات را.
اللغه:
اشعار: از شعار آن پیراهن را گویند یا از شعر به معنى اطلاع
ازدجار: از باب افتعال از زجر قلب تاء بدال شد و او به معنى ممنوع شدن و بازایستادن است.
حوبه: معصیت.
شرح:
یعنى بپوشان قلب مرا به بازایستادن از زشتیها و بدیها و رسوائیها و معصیتها، و مشغول مساز مرا به آن چه درنمى یابم او را مگر به تو از آنچه راضى نکند تو را از من غیر او،
توضیح:
قوله (ع) «لا تشغلنى بما» الى قوله عما و کلمه ى عن از براى مجاوزت است ظاهر آن است که مقصود آن است که مرا مشغول مساز به دنیا که بر آن مشغول شوم و تجاوز نمایم از امرى که رضاء تو در آن است، به عبارت اخرى مقبل به دنیا و مدبر از امر آخرت و در قول خود که فرمود بما لا ادرکه الى آخره اشاره است بر اینکه به امور دنیوى هم نتوان رسید مگر باعانت و سبب او.
و بکن از دل من دوستى دنیاى پست را که نهى مى کند از آنچه که نزد تو است، و باز مى دارد از طلب نمودن وسیله به سوى تو و غافل مى سازد از نزدیک شدن از تو.
شرح:
یعنى زینت ده تو مرا از براى من به مناجاتت در شب و روز،
اللغه:
تدنینى: من الدنو اى القرب.
اسر: در بند و اسیر نمودن.
الاعراب:
العظایم صفت ذنوب که محذوفست.
و ببخش از براى من نگه دارئى که نزدیک نماید مرا از ترس تو، و جدا نماید مرا از مرتکب شدن حرامهاى تو، و رها کند مرا از بند گناهان بزرگ،
دنس: و درن: چرک.
سربال: پیراهن،
رداء: چیزى است که بالاى دو کتف اندازند و جل هم معروفست.
و ببخش مرا تو از جهت من پاکیزه شدن از چرک گناهان، بپوشان مرا پیراهن عافیت خود و ردا، بپوشان مرا به رداء رستگارى تو، فرو پوشان مرا نعمتهاى تمام خود را بعضى گفته اند: ظاهر ماخوذ از ظهر است یعنى پشت یا به معنى تابع و گمان حقیر آن است که هر دو خلاف سیاق کلامست.
شرح:
قوت ده مرا به توفیق خود و تسدید خود، و یارى ده مرا بر نیت صالح و گفتار پسندیده و کردار نیکو، و وانگذار تو مرا به قدرت و قوت خودم نه به قدرت و قوت تو.
بدانکه انسان اگر بخواهد فایز شود به مراتب عالیه در دنیا و آخرت نمى شود مگر اینکه گفتار و رفتار و کردار خود را پسندیده نماید و نیت را پسندیده کند زیرا که نیت بد بد است اگر چه معصیت نیست لکن انسان به واسطه ى او مرتبه ى پست خواهد رفت و او را نزد خداى قرب و منزلت نیست.
ترجمه و شرح صحیفه (امامی و آشتیانی)
(طوق دورى گزیدن از آنچه حسنات و نیکیها را حبط مى کند و برکات را از بین مى برد، به گردنم بیفکن) (و طوقنى طوق الاقلاع عما یحبط الحسنات، و یذهب بالبرکات).
(پرده ى امتناع و انزجار از اعمال قبیح و رسوائیهاى گناهان بزرگ را بر قلبم بپوشان) (و اشعر قلبى الازدجار عن
- همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
- ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
