پاورپوینت کامل اَشراط الساعه ۶۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اَشراط الساعه ۶۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اَشراط الساعه ۶۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اَشراط الساعه ۶۶ اسلاید در PowerPoint :

نشانه‌هاى ظهور قیامت

اشراط جمع «شَرَط» به معناى نشانه[۱] یا ابتداى شىء است[۲] و ساعت به جزئى از اجزاى شبانه روز گفته مى‌شود[۳] و مقصود از آن در اینجا قیامت است، [۴]بنابراین مراد از اشراط الساعه نشانه‌هایى است که پیش از قیامت یا در آستانه ظهور قیامت، واقع مى‌شود.

برخى گفته‌اند: ساعت به معناى زمان محدود و منظور از «الساعه» در آیات قرآن، زمان مرگ است ـ‌ که قیامت شخصى افراد است‌ ـ و مراد از اشراط الساعه نشانه‌هاى زمان مرگ و ظهور آثار ضعف و سستى در بدن و قواى آن است.[۵] واژه اشراط در قرآن فقط یک بار و به‌ صورت اضافه به ضمیر قیامت بکار رفته است: «فَقَد جاءَ اَشراطُها» (سوره محمد/۴۷،۱۸) و طبق دیدگاه بسیارى از مفسران به استناد روایتى از رسول اکرم صلى الله علیه و آله که بعثت خود و قیامت را مانند دو انگشت شهادت و میانى دانسته، یکى از اشراط بعثت پیامبر صلى الله علیه و آله است.[۶]

مفسران، برخى از تحولات اجتماعى و همچنین فروپاشى نظام طبیعت و درهم پیچده شدن و تبدیل آسمان و زمین پیش از ظهور قیامت را که در آیات گوناگونى به آنها اشاره شده، از نشانه‌هاى قیامت دانسته‌اند.[۷] در روایات نیز بر تحولات اجتماعى و دگرگونی هاى کیهانى که پیش از قیامت واقع مى‌شود عنوان اشراط‌الساعه اطلاق شده است.[۸]

بر این اساس مى‌توانیم اشراط الساعه را سلسله‌اى از حوادث اجتماعى و طبیعى بدانیم که از زمان بعثت رسول اکرم صلى الله علیه وآله آغاز و تا فروپاشى کامل نظام طبیعت ادامه مى‌یابد و همه آنها را مى‌توان نشانه‌هایى از ظهور قیامت دانست.

در سایر ادیان آسمانى نیز به نشانه‌هاى ظهور قیامت اشاره شده است، چنان که در دین نصارا از آشوبهاى اجتماعى با خروج دجّال[۹]، فرود آمدن عیسى علیه السلام از آسمان[۱۰] و نیز از دمیدن اسرافیل در صور[۱۱] و خاموش شدن خورشید و ماه[۱۲] و فرو‌افتادن ستارگان[۱۳] و زلزله زمین[۱۴]و به لرزه درآمدن ارکان آسمان[۱۵]سخن به میان آمده است. دستاوردهاى دانش بشرى نیز از پایان پذیرفتن انرژى خورشید[۱۶] و عمر منظومه شمسى، تبخیر اقیانوس ها، نرم شدن صخره‌ها و سرانجام به سردى گراییدن نظام کنونى دنیا[۱۷] خبر مى‌دهد.

درباره تقسیم‌بندى اشراط الساعه میان صاحب نظران اختلاف است؛ آلوسى آنها را به نشانه‌هاى موسّع که دنیا پس از ظهور آنها مدتى طولانى ادامه دارد، مانند افزایش تبهکاران و نشانه‌هاى مضیّق که دنیا پس از ظهور آنها عمرى کوتاه دارد، مانند ظهور مهدى عجل الله تعالی فرجه الشریف و فرود آمدن عیسى علیه السلام تقسیم کرده است.[۱۸] برخى این نشانه‌ها را به سه دسته تقسیم کرده‌اند:

نشانه‌هایى که ظاهر شده و از بین رفته است؛ مانند بعثت رسول‌ اکرم صلى الله علیه و آله.
نشانه‌هایى که ظاهر‌شده و همچنان ادامه دارد؛ مانند رباخوارى.
نشانه‌هایى که تاکنون ظاهر نشده است؛ مانند خروج دجّال.[۱۹]

بعضى هم معتقدند اشراط‌الساعه به سه دسته از رخدادها اطلاق مى‌گردد:

حوادث مهم پیش از پایان جهان؛ مانند بعثت پیامبر صلى الله علیه و آله.
حوادث هولناک در آستانه پایان جهان؛ مانند فروپاشیدن کوهها.
حوادث تکان دهنده در آغاز رستاخیز و نشانه‌هاى شروع قیامت؛ مانند تبدیل زمین و آسمان.[۲۰]

چنین به نظر مى‌رسد که مى‌توان مجموعه اشراط الساعه را به دو بخش اساسى تقسیم‌کرد:

تحولات اجتماعى که در حلقه پایانى حیات دنیا رخ مى‌دهد.
دگرگونی هاى کیهانى که به فروپاشى نظام دنیا و ظهور قیامت مى‌انجامد.

از طرفى در بسیارى از روایات و تفاسیر از برخى حوادث اجتماعى و طبیعى که پیش از وقوع قیامت رخ مى‌دهد و بعضى از آنها در قرآن نیز آمده است به عنوان حوادث آخرالزمان یاد شده که آن حوادث از اشراط الساعه نیز هست، بنابراین برخى از مصادیق اشراط‌الساعه و حوادث آخرالزمان یکى است. مقاله آخرالزمان به «تحولات اجتماعى» که پیش از ظهور قیامت واقع مى‌شود اختصاص یافته و در مقاله اشراط‌الساعه فقط از «رخدادهاى طبیعى» و دگرگونی هاى کیهانى مانند طلوع خورشید از مغرب[۲۱]، ظهور دود در آسمان[۲۲]، دمیده شدن در صور[۲۳]، تاریک شدن خورشید، ماه و ستارگان[۲۴]، شکافتن آسمان[۲۵]، زلزله ویرانگر زمین[۲۶]، فرو پاشیدن کوهها و[۲۷] دگرگونى دریاها[۲۸] بحث مى‌شود.

نشانه‌هاى ظهور قیامت

۱. طلوع خورشید از مغرب:

بیشتر مفسران ظهور نشانه مورد اشاره در آیه: «یَومَ یَأتى بَعضُ ءایتِ رَبِّکَ» (سوره انعام/۶،۱۵۸) را به استناد روایاتى که در ذیل آن رسیده[۲۹] طلوع خورشید از مغرب دانسته‌اند.[۳۰] برخى جمع شدن خورشید و ماه در آیه «وجُمِعَ الشَّمسُ والقَمَر» (سوره قیامه/۷۵،۹) را نیز ناظر به این پدیده دانسته‌اند.[۳۱] در گذشته طلوع خورشید از مغرب از نگاه دانشمندان هیئت و نجوم، امرى محال تلقى مى‌شد ولى مفسران گفته‌اند: چنین رویدادى محال عادى است اما عقلا محال نیست، از این‌رو مى‌تواند متعلق قدرت الهى قرار گیرد.[۳۲]

امروزه نظرات علمى تبدیل حرکت زمین به حرکتى مخالف حرکت کنونى یا عوض شدن جاى قطب شمال و قطب جنوب را ممکن مى‌داند؛ خواه به‌ صورت تدریجى باشد، چنان که بررسی هاى فلکى نشان مى‌دهد یا به‌ صورت ناگهانى که وقوع حادثه‌اى جوّى موجب آن گردد. البته همه این مباحث در صورتى است که تعبیر طلوع خورشید از مغرب رمز و اشاره به سرّى از اسرار حقایق نباشد.[۳۳]

درباره مدت این طلوع اختلاف است؛ برخى آن را سه شبانه روز دانسته‌اند.[۳۴] آلوسى معتقد است طبق عقیده مشهور، خورشید تنها یک روز از مغرب طلوع‌ مى‌کند.[۳۵] برخى گفته‌اند: با این رخداد، بساط تکلیف برچیده شده، زمان توبه پایان مى‌پذیرد:[۳۶] «یَومَ یَأتى بَعضُ ءایتِ رَبِّکَ لا یَنفَعُ نَفسـًا ایمنُها لَم تَکُن ءامَنَت مِن قَبلُ اَو کَسَبَت فى ایمنِها خَیرًا». (سوره انعام/۶، ۱۵۸) در برخى منابع به نقل از رسول‌ خدا صلى الله علیه و آله آمده است: پس از این رخداد مردم ۱۲۰ سال به زندگى خود ادامه مى‌دهند.[۳۷]

۲. ظهور دود در آسمان:

یکى از نشانه‌هاى قیامت، ظهور دود در آسمان دانسته شده است: «فَارتَقِب یَومَ تَأتِى السَّماءُ بِدُخان مُبین»(سوره دخان/۴۴،۱۰) برخى از مفسران این آیه را ناظر به یکى از اشراط الساعه دانسته[۳۸] و گفته‌اند: منظور از «دخان مبین» همان دود غلیظى است که در پایان جهان و در آستانه قیامت، صفحه آسمان را مى‌پوشاند و سرآغاز عذاب دردناک الهى براى ستمگران است.[۳۹]

در حدیثى از رسول خدا صلى الله علیه و آله در مورد آیه فوق آمده است: این دود میان مشرق و مغرب را پر‌ مى‌کند و ۴۰ شبانه روز مى‌ماند و بر اثر آن حالتى شبیه زُکام به مؤمن دست مى‌دهد ولى کافر شبیه مست شده و دود از بینى و گوشها و پشت او بیرون‌ مى‌آید.[۴۰]

برخى دیگر از مفسران آیه ۱۰ سوره دخان/ ۴۴ را مربوط به عذاب مشرکان در زمان رسول اکرم صلى الله علیه و آله دانسته و گفته‌اند: پیامبر صلى الله علیه و آله قوم خود را نفرین کرد و آنان به قحطسالى و گرسنگى مبتلا شدند و بر اثر گرسنگى شدید بین خود و آسمان، چیزى شبیه دود مى‌دیدند.[۴۱]

۳. دمیده شدن در صور:

یکى از اشراط الساعه، نفخه مرگ است که با وقوع آن جانداران آسمان ها و زمین مى‌میرند: «ونُفِخَ فِى الصّورِ فَصَعِقَ مَن فِى السَّموتِ ومَن فِى الاَرضِ…». (سوره زمر/۳۹،۶۸) از ظاهر آیه «فَاِذا نُفِخَ فِى الصّورِ نَفخَهٌ واحِدَه × وحُمِلَتِ الاَرضُ والجِبالُ فَدُکَّتا دَکَّهً واحِدَه» (سوره الحاقه/۶۹، ۱۳‌ـ‌۱۴) چنین برمى‌آید که دمیده شدن در صور پیش از درهم کوبیده شدن زمین و کوههاست. برخى آیه «ویَومَ یُنفَخُ فِى الصّورِ فَفَزِعَ مَن فِى‌السَّموتِ ومَن فِى الاَرضِ…» (سوره نمل/۲۷،۸۷) را نیز در مورد نفخه مرگ[۴۲] یا اعم از آن و زنده ساختن [۴۳]دانسته‌اند.

۴. تاریک شدن خورشید، ماه و ستارگان:

قرآن از تاریک‌ شدن خورشید به «تکویر» (جمع‌ شدن و پیچیده شدن مانند پیچیده‌شدن عمامه بر سر) یاد کرده است:[۴۴] «اِذَا الشَّمسُ کُوِّرَت» (سوره تکویر/۸۱،۱) در آیه‌اى دیگر به جمع‌شدن خورشید و ماه و به هم پیوستن آن دو که به گفته برخى به معناى تاریک شدن آنهاست اشاره شده است: [۴۵] «وجُمِعَ الشَّمسُ والقَمَر» (سوره قیامه/۷۵،۹)؛ همچنین از تاریک شدن ستارگان با واژه‌هایى همچون «انکدار» (تاریکى»: «واِذَا النُّجُومُ انکَدَرَت» (سوره تکویر/۸۱،۲)، «طمس» (ناپدیدشدن): «فَاِذا النُّجومُ طُمِسَت» (سوره مرسلات/ ۷۷،۸) و «انتثار» (پراکنده شدن و فرو‌ریختن): «واِذَا الکَواکِبُ انتَثَرَت» (سوره انفطار/۸۲،۲) سخن به میان آورده است.

دستاوردهاى دانش بشرى از تعیین زمان تاریک‌ شدن ستارگان ناتوان است؛ اما تأیید مى‌کند که با گذشت زمان و در هر لحظه، از انرژى آنها کاسته شده و سرانجام به خاموشى خواهد گرایید.[۴۶] پس از آن که خورشید و ماه و ستارگان تاریک گشتند، زمین با نور پروردگار روشن‌ مى‌شود: «واَشرَقَتِ الاَرضُ بِنورِ رَبِّها».(سوره زمر/۳۹، ۶۹) برخى گفته‌اند: بعید نیست مراد از روشن شدن زمین به نور پروردگار، کنار رفتن پرده و حجاب و ظهور حقیقت اشیا و آشکارشدن کارهاى خیر و شرّ براى ناظران باشد.[۴۷]

۵. شکافتن کرات آسمانى:

در شمارى از آیات، از شکافتن آسمان پیش از قیامت سخن به میان آمده است. مراد از آسمان در این آیات، کرات آسمانى است.[۴۸] قرآن مجید از دگرگون شدن نظام کواکب و شکافته شدن کرات آسمانى با تعبیرهایى گوناگون یاد کرده است:

الف. حرکت شدید و دورانى:[۴۹]

«یَومَ تَمورُ السَّماءُ مَورا». (سوره طور/۵۲،۹) «مور» گاه به معناى حرکت شدید و گاه به معناى حرکت دورانى است[۵۰] از این‌رو به گرد و غبارى که با حرکت باد به هر سوى پراکنده مى‌گردد «مُور» گفته مى‌شود. [۵۱] آوردن واژه «مَورا» به‌ صورت مصدر، تأکیدى بر شدت این حرکت و گردش است.

ب. گداخته ش