پاورپوینت کامل اَجَل ۴۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اَجَل ۴۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اَجَل ۴۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اَجَل ۴۶ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ اجل در لغت
۲ اجل در امور حقیقى

۲.۱ اجل انسان

۲.۱.۱ عوامل تقدیم و تأخیر

۲.۱.۱.۱ ایمان
۲.۱.۱.۲ عبادت و تقوا

۲.۱.۲ اجل مقتول

۲.۲ اجل امت‌ها
۲.۳ اجل پدیده‌هاى طبیعى

۳ اجل در امور اعتبارى

۳.۱ دَین
۳.۲ اجاره
۳.۳ عده طلاق
۳.۴ عده وفات
۳.۵ منافع مناسک حج یا شتران قربانى

۴ پانویس
۵ منابع

اجل در لغت

اجل در لغت به ‌معناى «مدت هر پدیده»[۱] و «انتهاى وقت»[۲] آمده و در قرآن کریم، ۵۶ بار در این دو معنا بکار رفته است. کاربرد قرآنى این واژه، در مواردى بدون هیچ قیدى (سوره اعراف/۷، ۳۴ و‌…) و گاهى همراه با اوصافى چون «مسمّى»، «قریب»، «معدود»، (سوره انعام/۶، ۶۰؛ سوره ابراهیم/۱۴، ۴۴ و سوره هود/۱۱، ۱۰۴ و‌…) و در ۲ مورد به ‌صورت اضافه به لفظ جلاله اللّه (سوره عنکبوت/۲۹، ۵ و‌…) و در سایر موارد به ‌صورت «مشتقات اجل» آمده است.

امورى که قرآن کریم، این واژه را درباره آن‌ها بکار برده است، عبارتند از: انسان (سوره انعام/۶، ۲ و ۶۰؛ سوره هود/۱۱،۳؛ سوره ابراهیم/۱۴، ۱۰ و‌…)، امت‌ها (سوره یونس/۱۰، ۴۹؛ سوره حجر/۱۵، ۵)، پدیده‌هاى طبیعى (سوره رعد/۱۳، ۲؛ سوره لقمان/۳۱، ۲۹؛ سوره روم/۳۰، ۸؛ سوره احقاف/۴۶، ۳ و‌…)، جنین (سوره حج/۲۲،۵)، دَین (سوره بقره/۲،۲۸۲)، عقد اجاره (سوره قصص/۲۸، ۲۸‌ـ‌۲۹)، عدّه طلاق (سوره بقره/۲، ۲۳۱ و‌…)، عدّه وفات (سوره بقره/۲، ۲۳۴) و منافع مناسک حج یا قربانى (سوره حج/۲۲، ۳۳).

این امور در دو دسته امور حقیقى و اعتبارى قابل تقسیم‌اند.

اجل در امور حقیقى

مقصود از آن، سرآمد زمانى و مدت معینى است که خداوند در عالم تکوین براى موجودات حقیقى اعم از انسان‌ها، حیوانات، آسمان‌ها، زمین، خورشید، ماه، فرشتگان و جنیان و‌… قرار داده است که با فرا‌رسیدن و پایان یافتن آن، موجودات یاد ‌شده منقرض مى‌شوند. امورى حقیقى که قرآن، اجل را درباره آن‌ها بکار برده است، عبارتند از:

اجل انسان

اجل درباره انسان به ‌معناى مدت عمر یا زمان پایان عمر آمده است و قرآن کریم از دو نوع اجل براى انسان یاد مى‌کند: یکى با قید «مسمّى» و دیگرى بدون هیچ قیدى: «هُوَ الَّذِی خَلَقَکُم مِّن طِینٍ ثُمَّ قَضَى أَجَلاً وَأَجَلٌ مُّسمًّى عِندَهُ…». (سوره انعام/۶، ۲)

بر اساس ظاهر آیه، مقصود از هر دو زمان پایان عمر آدمى است، نه ‌مدت عمر او.[۳]

در جوامع روایى شیعه، «اجل مسمى» را به «اجل حتمى» که غیرقابل تغییر بوده و در شب ‌قدر معین مى‌شود، تفسیر و آیه شریفه «إِذَا جَاء أَجَلُهُمْ فَلاَ یَسْتَأْخِرُونَ سَاعَهً وَلاَ یَسْتَقْدِمُونَ» (سوره یونس/۱۰،‌ ۴۹) را به آن ناظر دانسته‌اند و نیز «اجل غیرمسمى» را به اجل موقوف و مشروط که قابل تغییر است، تفسیر کرده‌اند.[۴]

در منابع اسلامى از «اجل مسمى» با تعابیرى چون اجل «محتوم»،[۵] «قطعى»،[۶] «مقضى»[۷] و «طبیعى»[۸] و از «اجل غیرمسمى» نیز با واژگانى مانند «معلق»،[۹] «موقوف»،[۱۰] «اخترامى»،[۱۱] و «مشروط»،[۱۲] یاد ‌شده است.

علامه طباطبایى با ضمیمه کردن آیه « لِکُلِّ أَجَلٍ کِتَابٌ × یَمْحُو اللّهُ مَا یَشَاء وَیُثْبِتُ وَعِندَهُ أُمُّ الْکِتَابِ» (سوره رعد/۱۳، ۳۸‌ـ‌۳۹) به آیات اجل، نتیجه مى‌گیرد که اجل مسمى و حتمى همان است که در «امّ‌الکتاب» ثبت شده و به هیچ وجه تغییر نمى‌یابد و اجل غیرمسمى اجلى است که در «لوح محو و اثبات» نوشته شده و قابل تغییر است.

«امّ‌الکتاب» قابل انطباق بر حوادثى است که با تمام علل و اسباب مؤثّر در آن لحاظ مى‌شوند؛ به ‌گونه‌اى که قابل تخلف نباشند؛ ولى «لوح محو و اثبات» قابل انطباق بر همان حوادث است؛ اما از جهت انتساب به برخى از اسباب و علل نه تمام آن‌ها؛ چرا که ممکن است در اثر برخورد با موانعى از تأثیر بازمانند یا بدون برخورد با موانع، این اسباب مؤثّر واقع شوند؛ بنابراین هر انسانى اقتضا‌ دارد به ‌طور طبیعى مثلاً صد سال عمر کند.

این اجلى است که در لوح محو و اثبات ثبت شده؛ اما بر اثر اسباب و موانعى ممکن است پیش از انقضاى این مدت، مرگ انسان فرارسد که این همان اجل اخترامى یا مرگ ناگهانى است و روشن ‌است که آنچه وقوع آن در خارج حتمى است، همان اجل مسمى است که ممکن است با عمر طبیعى موافق باشد یا نباشد. بدیهى است در ‌صورت دوم، اجل مسمى و اجل اخترامى داراى یک مصداق خواهند بود.[۱۳]

برخى از قرآن‌پژوهان، این دو نوع اجل را از مصادیق قضا و قدر دانسته و نتیجه گرفته‌اند: اجلى ‌که قابل تغییر است، از مصادیق «تقدیر» بوده که به آن اجل معلق (معلق بر شرایط) مى‌گویند و اجلى که حتمى و غیرقابل تغییر است، از مصادیق «قضا» است که همان مرحله حتمیت و غیرقابل برگشت است.[۱۴]

به گزارش فخر رازى،[۱۵] مفسران در تفسیر دو ‌اجل در آیه شریفه «هُوَ الَّذِی خَلَقَکُم مِّن طِینٍ ثُمَّ قَضَى أَجَلاً وَأَجَلٌ مُّسمًّى عِندَهُ» (سوره انعام/۶، ۲) اقوال دیگرى را نیز ذکر کرده‌اند: اجل گذشتگان و اجل افراد باقى‌مانده بشر، مرگ انسان و زمان برپایى قیامت، مدت زندگى دنیایى و مدت زندگى برزخى، خواب و مرگ، مقدار طى شده از عمر آدمى و مقدار باقیمانده از عمر او، اجل اخترامى که مرگ انسان در اثر حوادث و اسباب خارجى فرامى‌رسد و اجل طبیعى، (قول منسوب به حکیمان)؛ اما علامه ‌طباطبایى اقوال پیشین را اقوالى ضعیف برشمرده است.[۱۶]

عوامل تقدیم و تأخیر

از آیات و روایات استفاده مى‌شود که امور ذیل در تقدیم و تأخیر اجل مؤثرند:

ایمان

«قَالَتْ رُسُلُهُمْ أَفِی اللّهِ شَکٌّ فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ یَدْعُوکُمْ لِیَغْفِرَ لَکُم مِّن ذُنُوبِکُمْ وَیُؤَخِّرَکُمْ إِلَى أَجَلٍ مُّسَـمًّى». (سوره ابراهیم/۱۴، ۱۰) برخى مفسران از این آیه استفاده کرده‌اند که نتیجه دنیایى ایمان به خدا و پیامبران، تأخیر مرگ انسان تا زمان معین شده و تخلف‌ناپذیر (اجل ‌مسمّى) است.[۱۷]

برخى گفته‌اند: تأثیر ایمان در افزایش عمر انسان از دو منظر قابل تبیین است. اوّل، منظر الهى: تقدیر الهى چنین است که ایمان را باعث طول عمر آدمى قرار داده است. دوم، منظر طبیعى: ایمان به خداوند و پیامبران و تقید به حرام و حلال الهى و دستورهاى دینى، سبب افزایش امنیت فردى و اجتماعى و پیشگیرى از امراض و بیمارى‌ها و در نتیجه افزایش طول عمر آدمى خواهد شد.[۱۸]

عبادت و تقوا

«قَالَ یَا قَوْمِ إِنِّی لَکُمْ نَذِیرٌ مُّبِینٌ × أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاتَّقُوهُ وَأَطِیعُونِ × یَغْفِرْ لَکُم مِّن ذُنُوبِکُمْ وَیُؤَخِّرْکُمْ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى …». (سوره نوح/۷۱، ۲‌ـ‌۴)

این آیه تأخیر مرگ تا اجلى معین را نتیجه عبادت خدا و تقوا و اطاعت رسول دانسته و این خود دلیل بر این است که انسان دو اجل دارد:[۱۹] مسمى و غیرمسمى که اجل غیرمسمى قابل تغییر ‌است.

افزون بر موارد پیش‌ گفته در روایات نیز امور دیگرى مانند صدقه،[۲۰] صله رحم،[۲۱] روزه ماه ‌شعبان،[۲۲] زیارت امام حسین علیه‌السلام&#۹۱