پاورپوینت کامل امامزاده یحیی بن زید بن علی افغانستان ۴۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل امامزاده یحیی بن زید بن علی افغانستان ۴۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل امامزاده یحیی بن زید بن علی افغانستان ۴۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل امامزاده یحیی بن زید بن علی افغانستان ۴۱ اسلاید در PowerPoint :

یحیی بن زید، آفتاب جوزجان[۱]

اشاره

هزار و دویست و نود و سه سال از خاطره پرشکوه قیام تاریخی ریحانه باغ ولایت «قتیل جوزجان» امامزاده یحیی بن زید بن علی ابن الحسین بن علی بن ابی طالب علیه السلام در ولایت سرپل افغانستان سپری می گردد. بی تردید، پس از قیام زید بن علی علیه السلام، این دومین انقلاب و رستاخیزی بود که در قلب قاره «آسیا» (افغانستان امروز) در دفاع از حریم امامت و مسلمانان ستمدیده خراسان تحقق یافت. اینک پس از دوازده قرن و اندی، یاد و خاطره سردار بزرگ خراسان آفتاب جوزجان را بازمی نگریم بدان امید که همواره انقلابی بمانیم و حسینی فکر کنیم.

تبارنامه

حضرت یحیی فرزند ارشد «زید ابن علی علیهما السلام و نوه چهارمین اختر آسمان امامت و ولایت است. در سال ۱۰۷ ق نوزادی در خانه «حلیف القرآن» زید ابن علی علیه السلام در محله بنی هاشم دیده به جهان گشود. مادرش «ریطه» از زنان قبیله نور بود و در کوفه، در عصر حکومت سیاه یوسف بن عمر، با وضع دلخراشی به شهادت رسید.[۲] جد مادری وی «ابوهاشم» از تبار امام علی علیه السلام بود. وی در یک سفر زیارتی به «بیت المقدس» به وسیله سلیمان بن عبدالملک مظلومانه به شهادت رسید.[۳]

سفرنامه

در دل او یاوه گردد شام و روم × می‌نگنجد مسلم اندر مرز و بوم

معنی هجرت غلط فهمیده اند × قصه گویان حق زما پوشیده اند.

«اقبال»

امامزاده یحیی بن زید علیه السلام، پس از شکست قیام کوفه و بر دار رفتن پیکر خونین پدر، با ده تن از شیعیان انقلابی شهر را به قصد خراسان ترک گفت.[۴]

او در این زمان، چهارده سال بیشتر نداشت؛ ولی در فهم و شعور دینی و سیاسی فوق العاده ورزیده و کارکشته به نظر می رسید. او راوی و امانتدار «انجیل آل محمد صلی الله علیه و آله، صحیفه سجادیه» بود. راوی صحیفه عمیر بن متوکل بلخی از پدرش متوکل بن هارون داستان خروج یحیی از کوفه را چنین نقل می کند: وی را در حالی ملاقات کردم که پس از شهادت پدرش متوجه خراسان بود. او از حال امام صادق علیه السلام عموزادگان خود، که در مدینه بودند، پرسید و گفت: آیا جعفر بن محمد علیهما السلام را ملاقات کردی؟

گفتم: آری.

گفت: آیا چیزی درباره من فرمود؟

گفتم: آری، فرمود: تو بردار آویخته می شوی…

هارون بلخی می گوید: «یحیی بن زید را در حالی ملاقات کردم که هیچ کس را در عقل و فضل مثل او ندیده بودم».[۵]

از کوفه تا جوزجان

«سَلَمه بن ثابت» می گوید: پس از شکست قیام زید در کوفه، به یحیی بن زید گفتم: اینک کجا خواهی رفت؟ فرمود: «بین النهرین». یعنی (کربلا) آن‌گاه گفتم: اکنون که چنین قصد کرده ای، بشتاب تا آسمان کوفه روشن نشده از شهر بیرون شوی. ما نیز همراه وی از شهر خارج شدیم، در حالی که صدای اذان از مناره های مساجد کوفه به گوش می رسید.[۶] بعد از آن که از کوفه خارج شد، برای وداع کنار تربت خونین قافله سالار کربلا امام حسین علیه السلام حضور یافت و پس از زیارت آن مکان مقدس عازم «مدائن»، شهر تاریخی عراق، گردید. در آن دیار، مدتی در منزل دهقانی از دوستان خاندان علی علیه السلام به سر برد و قبل از دستگیری، به یاری والی مدائن از آن شهر خارج شد. اندکی بعد، خبر ورود یحیی به شهر تاریخی «ری» قلب شیعیان را شاد ساخت.

قومس

قافله مهاجران «قبله» آرام، آرام به سمنان، دروازه ورودی خراسان، رسید و در خانه شیعه مخلص آن سامان زیاد بن ابی زیاد قشیری فرود آمد.[۷] آوازه ورود پرستوهای مهاجر، خراسان را جانی تازه بخشید. جاسوسان حکومت خراسان سایه به سایه در تعقیب یحیی و انقلابیون همراهش بودند، ولی هرگز بر آنان دست نمی یافتند؛ زیرا مردم مسلمان منطقه نوادگان علی را از چشم خود بیشتر دوست داشتند و از آن‌ها حمایت می کردند.

سرخس

زمان شتابان سپری می شد و خراسان همچنان به حضور «مهتاب خاوران» افتخار می کرد. آتش علاقه به خاندان پیامبر صلی الله علیه و آله در جای جای خراسان بزرگ برافروخته شده بود. و شیعه در خراسان، بیش از دیگر سرزمین ها نیرومند و بااقتدار جلوه می کرد.

یحیی بن زید همراه یارانش در سرخس به خانه عمرو تمیمی و حکم بن زید، که از موالیان اهل بیت بودند، وارد شد. از دوستداران خاندان پیامبر صلی الله علیه و آله دسته دسته محضر مهاجر قبله می رسیدند و از وی استمداد و یاری می طلبیدند. جمعی نیز به محضر وی شتافتند؛ ولی حضرت یحیی بن زید خواسته های این فرقه متحجر و متعصب را نپذیرفت و همکاری با آن‌ها را رد کرد.[۸]

ام‌القرای خراسان

از سرخس تا «مرو»، مرکز حکومت خراسان، ۱۸۰ کیلومتر بود. کاروان مهاجران کوفه در کاروانسرای «حفصه»، در چند متری کاخ حاکم خراسان نصر بن سیار، اردو زد. خبر ورود یحیی وحشتی عجیب در دل دولت مروان اموی ایجاد کرد. نصر بی درنگ گروهی را مأمور دستگیری وی کرد. عصمت، که فرمانده گروه بود، فرمان محاصره کاروانسرا را صادر کرد. خود کنار سکوی دروازه کاروانسرا قرار گرفت و دستور داد تمام مسافران خسته را از برابر چشمانش عبور دهند. ناگاه یحیی بن زید، امیر کاروان، با کلاه نمدی و لباس پشمین در برابر دیدگان حیرت زده عصمت طلوع کرد. عصمت، که مجذوب سیمای نورانی جوان چهارده ساله علوی شده بود، با دست بر پشت او زد و گفت: هر چه زودتر از این شهر خارج شو که جای دوستان نیست…![۹]

قبه الاسلام

کاروان خسته و سوخته دل مدینه پس از ساعت‌ها راهپیمایی، خود را از هُرم ریگزارهای تشنه مرو نجات داد و به شهر «بلخ» رسید. برج و باروی شهر از چند فرسخی پیدا بود. نگهبانان، در هفت برج، به انتظار ورود کاروان‌های تجارتی و سیاحتی نشسته بودند. بلخ شهرت جهانی داشت و بزرگان آن همه شیعه و از سادات حسینی شمرده می شدند. پرستوهای مهاجر در خانه یکی از شیعیان شهر به نام «جریش بن عبدالرحمن شیبانی» مسکن گرفتند.[۱۰]

بلخ، میزبان مهتاب

شهر بلخ میزبان مهتاب و محور ارتباطی مجاهد مردان علوی درآمده بود. دوستان اهل بیت علیهم السلام از گوشه و کنار خراسان به بلخ می آمدند تا با یحیی دیدار کنند. او هنوز خاطره قیام پدرش زید را فراموش نکرده بود و نیک می دانست که داعیان بنی عباس چگونه با نیرنگ در پی قدرت می دوند. او می خواست مردم را بیدار سازد تا فریب شعارهای دروغین جاه طلبان و