پاورپوینت کامل میرزا عبدالله شهیدى ۷۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل میرزا عبدالله شهیدى ۷۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل میرزا عبدالله شهیدى ۷۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل میرزا عبدالله شهیدى ۷۹ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ تولد و خاندان
۲ تحصیلات و اساتید
۳ آثار و تألیفات
۴ ویژگی‌هاى اخلاقى
۵ فعالیت‌هاى اجتماعی
۶ فعالیت های سیاسی
۷ وفات
۸ منابع مقاله
۹ منبع

تولد و خاندان

حاج میرزا عبدالله شهیدى در محرم الحرام سال ۱۳۴۰ قمرى در بیت علم و فضیلت در قزوین ولادت یافت. خاندان شهیدى یکى از بیوت اصیل قزوین بوده و به فضل و کمال اشتهار دارند. میرزا عبدالله شهیدى امام جمعه، فرزند مرحوم آیت الله حاج شیخ عبدالحسین امام جمعه است که نسب شریفشان با سه واسطه دیگر (مرحوم حاج شیخ مرتضى امام جمعه، مرحوم میرزا محمدتقى امام جمعه و مرحوم آقا عبدالله امام جمعه) که همگى از علماء اعلام قزوین بوده اند، به علامه کبرى مرحوم حاج ملا محمدتقى برغانى صاحب «مجالس المتقین» و «منهج الاجتهاد» و «تفسیر الآیات النازله فى فضائل اهل البیت علیهم السلام» و معروف به «شهید ثالث» مى رسد. کتاب «منهج الاجتهاد» وى از منابع «صاحب جواهر» مى باشد.

تحصیلات و اساتید

پس از طى دوره هاى تحصیل جدید در مدارس قزوین، به تحصیل علوم دینیه اشتغال یافت. مقدمات و ادبیات و بخشى از سطح را در مدرسه صالحیه و نزد علماء وقت قزوین به ویژه در محضر پدر گرامیش گذراند و براى ادامه تحصیل در سال ۱۳۶۱ قمرى عازم شهر مقدس قم گردید و در حوزه علمیه، تحصیلات خود را پى گرفت.

در سال ۱۳۷۲ ق به دامادى یکى از اساتید برجسته خویش مرجع بزرگ مرحوم آیت الله العظمى سید محمد حجت کوه کمرى، درآمد. ایشان در طول دوران کسب علم از محضر آیات و اساتید دیگرى نیز بهره مند شدند که از برجسته ترین آنان مى توان به حضرات آیات عظام: بروجردى، مرعشى نجفى و امام خمینى اشاره کرد.

وى که مورد توجه و اعتماد بسیارى از مراجع عظام تقلید بود، در طول عمر شریفش به کسب اجازات اجتهاد و روایت و اجازات امور شرعیه از جانب تنى چند از آن بزرگان، از جمله حضرات آیات عظام: سید محسن حکیم، سید محمود شاهرودى، شیخ عبدالنبى عراقى، سید عبدالهادى شیرازى، حاج سید ابوالقاسم خویى، حاج آقا حسین بروجردى، آقا سید ابوالحسن رفیعى، امام خمینى، حاج سید محمدرضا گلپایگانى، آقا سید شهاب الدین نجفى مرعشى و حاج سید على سیستانى نائل آمد.

آثار و تألیفات

با وجود فعالیت هاى اجتماعى متعدد و متنوعى که اکثر اوقات آن مرحوم را به خود اختصاص مى داد، توجه به ارائه خدمات علمى و آثار قلمى را نیز در نظر داشت. اگر چه بارها از ایشان شنیده شده که قصد داشتند از مشاغل خود بکاهند و بخشى از وقتشان را به تألیف و جمع آورى یادداشت هاى پراکنده خود و همچنین ثبت خاطرات دوران انقلاب اسلامى – که از آن به «دوران نهضت» یاد مى کردند- نمایند، معذالک روح بزرگ و پرتلاطم او از سویى و نیازها و مقتضیات وافر اجتماعى و حوزوى از جانب دیگر، کمتر چنین امکانى را برایش فراهم مى نمود و معمولاً فراغتى نمى یافت. اما او در همین حال آثارى را از خود به یادگار گذاشته است که تاکنون به چاپ نرسیده و برخى نیازمند جمع آورى و تدوین و ترتیب است.

وى یکى از اعضاء لجنه و انجمن تحقیق کتاب ذى قیمت «احقاق الحق» مرحوم قاضى نورالله شوشترى بود که به همراه تنى چند از علماء و فضلاء تحت نظر و اشراف مرحوم آیت الله نجفى مرعشى به امر تحقیق و تعلیق این کتاب شریف همت گماردند.

موضوع معراج رسول اکرم صلی الله علیه و آله یکى از مباحث اصلى مورد مناقشه میان مرحوم شهید ثالث و مخالفین از جمله شیخ احمد احسائى بوده است. از این رو مرحوم آیت الله شهیدى با اهتمام خاصى که به موضوع فوق الذکر، داشته اند، در قالب تفسیر سوره اسراء موضوع معراج را به تفصیل مورد بحث قرار داده اند. همچنین آن چه تحت عنوان تفسیر یا به عبارتى منتخب التفاسیر مى توان از آن یاد کرد: یک دفتر در تفسیر سوره حمد، سه دفتر در سوره بقره، یک دفتر اصلى و دو دفتر الحاقى در سوره مبارکه اسراء و دو دفتر در تفسیر سوره یوسف است.

حدود سى دفتر دست نویس نیز در موضوعات متنوع: کلام و اعتقادات، احکام، مواعظ و اخلاقیات، مناقب و همچنین تقریرات دروس اساتید خود از جمله آیات عظام: بروجردى و امام خمینى به رشته تحریر درآورده اند. مجموعه یادداشت هاى متفرقه در موضوعات طب قدیم، خاطرات انقلاب و وقایع نهضت و غیره نیز به طور پراکنده در میان یادداشت ها و دست نویس هایشان به چشم مى خورد.

ویژگی‌هاى اخلاقى

تمام کسانى که با آن مرحوم معاشر بوده اند و حتى کسانى که دفعاتى معدود و محدود شاهد رفتار و منش وى بوده اند، در چند نقطه از مجموعه ویژگی هاى اخلاقى ایشان اتفاق نظر دارند. باید گفت بارزترین خصوصیات وى «تواضع» و «نجابت» بود. به طورى که اکثر شخصیت هائی که درباره ایشان به اظهارنظر پرداخته اند به عنوان اولین ویژگى از آن یاد کردند.

از جمله دیگر خصال انسانى ایشان مى توان به عطوفت و رأفت و مهربانى فوق العاده نیز اشاره نمود که در کنار قاطعیت و صلابتى که از او سراغ داریم، آمیزه اى ارزشمند و کم نظیر را به نمایش مى گذارد. یکى دیگر از مهمترین ویژگى هاى آن بزرگوار نیز این بود که تمام امکانات خود اعم از مادى و معنوى، موقعیت و منزلت اجتماعى و حوزوى، ارتباطات و وابستگی هاى نسبى و سببى خود را در جهت خدمت به خلق خدا و اعلاء دین مبین بکار مى گرفت و هیچ گاه آن ها را نردبان ترقى و احیاناً بهره مندى و بهره برداری هاى مادى و غیرمادى خود قرار نداد و با مناعت طبعى مثال زدنى از کنار این همه امکانات براحتى مى گذشت.

فعالیت‌هاى اجتماعی

و اما در عرصه اجتماعى نیز ایشان از دوران جوانى فعالیت هاى اجتماعى را تجربه کرد. جایگاه اجتماعى پدر بزرگوارش فعالیتى پیوسته و طاقت فرسا را ایجاب مى نمود و وى نیز از جوانى همواره در کنار پدر این تجربه ها را مى آموخت و در تدبیر و مدیریت و خدمت به مردم و احساس وظیفه و دلسوزى، ممارست مى نمود. درب منزل آنان صبح تا شام به روى همگان باز بود و طبقات مختلف از رجال و صاحب منصبان تا عامه مردم کوچه و بازار همیشه در این بیت رفیع در رفت و آمد بودند و چه بسیار تصمیمات مهم فردى و اجتماعى که در آن گرفته و گره هایى که از کار مردم گشوده مى شد. پدر محترمش نفوذ و اعتبار خود را در حل مشکلات مردم و معضلات شهر و خدمت به دین و آئین بکار مى گرفت و در مواقع و مواضع مهم و حساس، تدبیر، دوراندیشى و قاطعیتى در خور تحسین از خود نشان مى داد. مردم قزوین عموماً براى حل مشکلاتشان به این درگاه رجوع مى کردند.

سپس در سال ۱۳۴۶ شمسى که از سفر حج بازمى گشت، دستجات عزادارى و موکب هاى سیاه پوش، تسلیت گویان رحلت پدرش را در دروازه هاى شهر به او اعلام داشتند. این واقعه دوباره ایشان را به قزوین کشاند و از آن جائى که پدرش منصب امامت جمعه را نسلاً بعد نسل به عهده داشت، نظر همگان بر پذیرش این مسئولیت از جانب فرزند ارشد او قرار گرفت.

ولى پاره اى مصالح او را از قبول این عنوان منصرف مى ساخت. از سوى دیگر حکومت وقت، فرصت را مناسب دید و قصد جایگزینى یکى از روحانیون وابسته را داشت که همین امر، موجب مقاومت علماء و مردم گردید و بر اصرار آنان مبنى بر باقى ماندن این منصب در خاندان شهیدى امام جمعه، افزود. لاجرم پس از گذشت حدود دو سال از رحلت والدش، در پى اصرار و تأکید علماء بزرگ وقت قزوین از جمله حضرات آیات: مرحوم حاج سید ابوتراب حسینى قزوینى، مرحوم حاج میرزا نصرالله حاج مجتهد، و حاج میرزا رحیم سامت و عامه مردم، مجبور به پذیرش خواست آنان گردید و حکم امامت جمعه ایشان از سوى دو تن از علماء بزرگ، حضرت آیت الله نجفى مرعشى و آیت الله آقا سید ابوالحسن رفیعى قزوینى صادر و ابلاغ گردید.

حکومت وقت نیز که خود را در مقابل کار انجام شده مى یافت و اتفاق نظر علماء و مردم و حمایت مراجع قم را مى دید، به ناچار به امامت جمعه وى رضایت داد. او باکفایت ذاتى و لیاقت کم نظیرى اکثر فعالیت هاى اجتماعى والدش را پى گرفت. علاوه بر رتق و فتق امور مردم و انجام وظایف دینى و تبلیغى، در برخى تصمیم گیری هاى حساس شهر دخالت مى نمود و بارها از این طریق به حفظ مصالح عمومى مردم و رعایت ضوابط و احکام شرع مقدس و احقاق حقوق عامه کمک مى کرد.

داستان مبارزه مرحوم آیت الله شهیدى با شهردار فاسد العقیده وقت که با ایراد سخنرانى به ترویج افکار منحرف خود مى پرداخت، آمیزه اى از اخلاص، وظیفه شناسى و شجاعت را از آن عالم عامل به نمایش مى گذارد. اِسائه ادب فرد مزبور به ساحت مقدس حضرت ولى عصر عجل الله تعالی فرجه شریف، مبارزه علنى امام جمعه را با وى شدت بخشید. به طورى که با برپایى چندین سخنرانى و خطابه صریح و افشاگرانه در این خصوص، عالیترین مقامات وقت را به منزلش کشانید. ولى او عزل و اخراج شهردار قزوین را حداقل خواسته خود اعلام مى کرد. رفت و آمدها، وساطت ها و حتى در نهایت تهدیدها هیچ یک مؤثر واقع نشد و تا دستگاه حاکمه را مجبور به تمکین نسبت به خواست خود و مردم ننمود، از پیگیرى موضوع دست برنداشت.

از دیگر فعالیت هاى ایشان مى توان به این موارد نیز اشاره نمود: اقامه نماز جمعه در ماه مبارک رمضان، اقامه جماعت در مسجد شهید ثالث و آستانه مقدسه امامزاده سلطان سید محمد علیه السلام، سرپرستى جامعه محمدى قزوین که اصلى ترین و اصیل ترین تشکل مذهبى قزوین بوده و با همت و به توسط والد گرامى اش پایه گذارى و تأسیس شده بود، تجدید بناء و احیاء مسجد اجدادیشان «شهید ثالث»، و تجدید بناء و مرمت و تعمیر اساسى آستانه امامزاده سلطان سید محمد علیه السلام و احداث حسینیه در جوار آن که با همت و سرپرستى و نظارت ایشان صورت پذیرفت و همچنین خرید زمین و شروع به ساخت حسینیه قزوینی ها در مشهد مقدس با همکارى هیئت امناء و از محل کمک هاى مردمى و افراد خیر از یادگارهاى آن فرزانه است. همچنین جلسات تفسیر قرآن کریم در ماههاى مبارک رمضان که معمولاً در حسینیه جنب امامزاده، برگزار مى شد و نیز احداث درمانگاه خیریه جنب مسجد شهید ثالث و… .

اما این همه او را از ادامه حضور در حوزه علمیه قم بازنداشت بلکه به ناچار اوقات شریفش را میان اشتغالات قم و قزوین تقسیم مى نمود. در ایام حضور در حوزه علمیه قم نیز از آن جا که مورد توجه و احترام آیات عظام وقت قرار داشت، از ایفاء نقش ارزنده در صحنه هاى اجتماعى و عرصه هاى دینى و حوزوى غفلت نمى کرد. توجه خاص مرحوم آیت الله مرعشى نجفى به ایشان به حدى بود که وى به عنوان دست راست آن مرجع عالیقدر، شهرت داشت.

مهاجرت ایشان به قم نیز فصل جدیدى در فعالیت هاى اجتماعى و تلاش هاى علمىِ حیات وى گشود. آموخته هاى تربیتى و اخلاقى و اجتماعى در این عرصه جدید بکار گرفته مى شد. برخى از هم دوره هاى او مى گویند که وى ایفاى نقش اجتماعى و گره‌گشایى از کار طلاب جوان را از همان روزهاى نخست از حجره هاى فیضیه آغاز نمود. او اشتهار، اعتبار و منزلت اجتماعى و مکنت مالى و توانایى ها و لیاقت هاى فردى را در جهت هدف مقدسِ خدمت به خلق خدا بکار گرفت.

فعالیت های سیاسی

شکل گیرى نهضت اسلامى در سال هاى ۴۱ و ۴۲ را در واقع بایست آغاز فعالیت هاى سیاسى ایشان محسوب داشت به طورى که در بسیارى از جلسات و تصمیم گیری هاى اصلى، گاه در معیت آیت الله العظمى نجفى مرعشى و به نمایندگى از ایشان و گاهى نیز به طور مستقل، مشارکت داشت. انتخاب ایشان به عنوان نماینده ویژه مراجع عظام قم براى ابلاغ نقطه نظرات آنان به اسدالله علم – نخست وزیر وقت – در خصوص لایحه ۵ ماده اى دولت و نظر مخالف مراجع با مفاد آن، نشان از اعتماد مراجع به ایشان از سویى و کفایت و لیاقت او از جانب دیگر دارد. ظاهراً این نمایندگى سه بار تکرار مى شود که در پایان، منجر به عقب نشینى دستگاه و پذیرش نظر مراجع معظم مى گردد.

نقل است که امام خمینى پس از استماع نتایج آخرین ملاقات ایشان، در جلسه اى با حضور سایر مراجع عظام وقت در منزلشان، گفته بودند: «شما امشب را براى ما عید کردید!» و از مرحوم حاج آقا مصطفى خواستند که جعبه اى گز بیاورند تا حاضران دهانشان را شیرین کنند! همچنین در دوران عزیمت مراجع به تهران و اقامت طولانى آنان در پایتخت و جلسات آنان در منزل آیت الله حاج سید احمد خوانسارى و سپس در محلى دیگر، شرکت فعال داشت که د