پاورپوینت کامل آیه ۱۱ سوره یس ۶۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیه ۱۱ سوره یس ۶۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیه ۱۱ سوره یس ۶۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیه ۱۱ سوره یس ۶۰ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ترجمه های فارسی
۲ ترجمه های انگلیسی(English translations)
۳ معانی کلمات آیه
۴ تفسیر آیه
۵ پانویس
۶ منابع

ترجمه های فارسی

تو تنها کسی را بترسانی و اندرز کنی (و سودمند افتد) که پیرو آیات قرآن شده و از (قهر) خدای مهربان به خلوت و در پنهان می‌ترسد، اینان را به مغفرت خدا و پاداش با لطف و کرم او بشارت ده.

بیم دادنت فقط برای کسی ثمربخش است که از قرآن پیروی کند و در نهان از خدای رحمان بترسد، پس او را به آمرزش و پاداشی نیکو و با ارزش مژده ده.

بیم دادن تو، تنها کسى را [سودمند] است که کتاب حق را پیروى کند و از [خداى‌] رحمان در نهان بترسد. [چنین کسى را] به آمرزش و پاداشى پر ارزش مژده ده.

تنها، تو کسى را بیم مى‌دهى که از قرآن پیروى کند و از خداى رحمان در نهان بترسد. چنین کس را به آمرزش و مزد کرامند مژده بده.

تو فقط کسی را انذار می‌کنی که از این یادآوری (الهی) پیروی کند و از خداوند رحمان در نهان بترسد؛ چنین کسی را به آمرزش و پاداشی پرارزش بشارت ده!

ترجمه های انگلیسی(English translations)

You can only warn someone who follows the Reminder and fears the All-beneficent in secret; so give him the good news of forgiveness and a noble reward.

You can only warn him who follows the reminder and fears the Beneficent Allah in secret; so announce to him forgiveness and an honorable reward.

Thou warnest only him who followeth the Reminder and feareth the Beneficent in secret. To him bear tidings of forgiveness and a rich reward.

Thou canst but admonish such a one as follows the Message and fears the (Lord) Most Gracious, unseen: give such a one, therefore, good tidings, of Forgiveness and a Reward most generous.

معانی کلمات آیه

«إِنَّمَا تُنذِرُ مَنْ …»: تو تنها کسی را بیم خواهی داد. مراد این است که تنها کسی از بیم دادن تو سود می‌برد و از آن استفاده می‌کند که. «بِالْغَیْبِ»: در نهان. در خلوت .

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)

وَ سَواءٌ عَلَیْهِمْ أَ أَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لا یُؤْمِنُونَ «۱۰»

بر آنان تفاوتى نمى‌کند که آنان را بیم دهى یا بیم ندهى، ایمان نمى‌آورند.

إِنَّما تُنْذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّکْرَ وَ خَشِیَ الرَّحْمنَ بِالْغَیْبِ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَهٍ وَ أَجْرٍ کَرِیمٍ «۱۱»

تنها کسى را (مى‌توانى) هشدار دهى که از ذکر (قرآن) پیروى کند و در درون و نهان از خداى رحمان بترسد، پس او را به آمرزش و پاداشى پر ارزش بشارت ده.

جلد ۷ – صفحه ۵۲۳

نکته ها

مراد از «الذِّکْرَ» با توجّه به آیات دیگر، قرآن است. چنانکه در آیه ۹ سوره‌ى حجر مى‌خوانیم: «إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّکْرَ وَ إِنَّا لَهُ لَحافِظُونَ»

گروهى از کفّار و مشرکان هرگز قابل هدایت نیستند و هشدار پیامبر در مورد آنان بى‌اثر است. امّا کفّار: «إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا سَواءٌ عَلَیْهِمْ‌ أَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لا یُؤْمِنُونَ» «۱» امّا مشرکان: «سَواءٌ عَلَیْکُمْ أَ دَعَوْتُمُوهُمْ أَمْ أَنْتُمْ صامِتُونَ» «۲»

مراد از «خَشِیَ الرَّحْمنَ بِالْغَیْبِ» یا ترس از خدا در درون است. یا ترس از خدا در مکان‌هاى پنهان از چشم مردم و یا ترس از خداوند نسبت به دادگاه قیامت که از امور غیبى است.

هرگاه انسان در برابر شخصیّتى بزرگ قرار گیرد، هیبت و شوکت او باعث مى‌شود که به انسان حالى دست دهد که به آن خشیت گویند و این با حالت خوف و ترسى که ناشى از کیفر و عذاب باشد، متفاوت است.

پیام ها

۱- بر سیه دل چه سود خواندن وعظ، نرود میخ آهنین در سنگ. سَواءٌ عَلَیْهِمْ‌ …

۲- حساب اتمام حجّت، از حساب تأثیرگزارى سخن و تأثیرپذیرى مردم جداست. (با این که در مورد گروهى، احتمال تأثیر نیست ولى باید پیامبر با آنان اتمام حجت کند و هشدار دهد.) سَواءٌ عَلَیْهِمْ‌ …

۳- قرآن، مایه‌ى ذکر است و پیروى از آن، وسیله‌ى یادآورى فراموش شده‌ها و بیدارگرى فطرت خفته انسان است. «اتَّبَعَ الذِّکْرَ»

۴- رحمت گسترده‌ى الهى، نباید موجب بى‌پروایى ما شود. «خَشِیَ الرَّحْمنَ»

۵- نشانه‌ى ایمان و خشیت واقعى، پروا داشتن در نهان است. «بِالْغَیْبِ»

۶- بیم و امید در کنار هم لازم است. در جمله‌ «خَشِیَ الرَّحْمنَ» هم خشیت است و هم رحمت.

«۱». بقره، ۶.

«۲». اعراف، ۱۹۳.

جلد ۷ – صفحه ۵۲۴

۷- ترس از خدا در خلوت و درون مهم است نه در ظاهر و حضور در برابر مردم. «خَشِیَ الرَّحْمنَ بِالْغَیْبِ»

۸- وظیفه انبیا هم انذار و هشدار است، إِنَّما تُنْذِرُ … هم امید وبشارت. «فَبَشِّرْهُ»

۹- کسى بشارت بهشت را دریافت مى‌کند که هشدار پیامبران او را متذکّر کرده باشد. تُنْذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّکْرَ … فَبَشِّرْهُ‌ …

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)

إِنَّما تُنْذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّکْرَ وَ خَشِیَ الرَّحْمنَ بِالْغَیْبِ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَهٍ وَ أَجْرٍ کَرِیمٍ «۱۱»

إِنَّما تُنْذِرُ: جز این نیست مى‌ترسانى بر وجهى که مفید باشد بر اثر مترتب باشد، مَنِ اتَّبَعَ الذِّکْرَ: کسى را که پیروى نماید قرآن را و به سمع قبول مواعظ آن را بشنود، وَ خَشِیَ الرَّحْمنَ بِالْغَیْبِ‌: و بترسد خدا را به آنچه از او پوشیده است از امور اخروى، یا بترسد از خدا در حال غیبت او از مردمان بر خلاف منافقین که در ظاهر اظهار ایمان کنند و چون از نظر مؤمنان غایب شوند انکار کنند. فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَهٍ: پس بشارت بده اى پیغمبر تابع قرآن و ترسان از حضرت رحمان را به آمرزش گناهان، و وَ أَجْرٍ کَرِیمٍ‌: و پاداش و جزاى بزرگوار در آن جهان.

تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‌

یس «۱» وَ الْقُرْآنِ الْحَکِیمِ «۲» إِنَّکَ لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ «۳» عَلى‌ صِراطٍ مُسْتَقِیمٍ «۴»

تَنْزِیلَ الْعَزِیزِ الرَّحِیمِ «۵» لِتُنْذِرَ قَوْماً ما أُنْذِرَ آباؤُهُمْ فَهُمْ غافِلُونَ «۶» لَقَدْ حَقَّ الْقَوْلُ عَلى‌ أَکْثَرِهِمْ فَهُمْ لا یُؤْمِنُونَ «۷» إِنَّا جَعَلْنا فِی أَعْناقِهِمْ أَغْلالاً فَهِیَ إِلَى الْأَذْقانِ فَهُمْ مُقْمَحُونَ «۸» وَ جَعَلْنا مِنْ بَیْنِ أَیْدِیهِمْ سَدًّا وَ مِنْ خَلْفِهِمْ سَدًّا فَأَغْشَیْناهُمْ فَهُمْ لا یُبْصِرُونَ «۹»

وَ سَواءٌ عَلَیْهِمْ أَ أَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لا یُؤْمِنُونَ «۱۰» إِنَّما تُنْذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّکْرَ وَ خَشِیَ الرَّحْمنَ بِالْغَیْبِ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَهٍ وَ أَجْرٍ کَرِیمٍ «۱۱» إِنَّا نَحْنُ نُحْیِ الْمَوْتى‌ وَ نَکْتُبُ ما قَدَّمُوا وَ آثارَهُمْ وَ کُلَّ شَیْ‌ءٍ أَحْصَیْناهُ فِی إِمامٍ مُبِینٍ «۱۲»

ترجمه‌

اى سیّد بشر

قسم بقرآن محکم‌

که همانا تو هر آینه از فرستادگانى‌

بر راه راست نازل نمود

نازل نمودنى خداوند ارجمند مهربان‌

تا بیم دهى گروهى را که بیم داده نشدند پدرانشان پس آنها غافلانند

هر آینه بتحقیق واجب شد وعده عذاب بر بیشترشان پس آنها نمیگروند

همانا ما قرار دادیم در گردنهاشان غلهائى پس آن تا چانه‌ها است پس آنها چشم بسته سر در هوا ماندگانند

و قرار دادیم از پیش رویشان سدّى و از پشت سرشان سدّى پس فرو پوشاندیم چشمهاشان را پس آنها نمى‌بینند

و یکسان است بر آنها یا بیم دهى آنها را یا بیم ندهى آنها را ایمان نمیآورند

جز این نیست که بیم میدهى کسى را که پیروى کند قرآن را و بترسد از خداى بخشنده با پنهانى پس مژده ده او را بآمرزش و پاداشى خوب‌

همانا ما زنده میکنیم مردگانرا و مینویسیم آنچه را پیش فرستادند و اثرهاى باقى آنها را و هر چیز احصاء نمودیم ما آنرا در پیشوائى بیان کننده.

تفسیر

اگر چه در اوّل سوره بقره شرحى راجع بکلیّه فواتح السّور گذشت ولى در این سوره بملاحظه روایات عدیده از ائمه اطهار و خطاب خداوند به پیغمبر

جلد ۴ صفحه ۳۹۷

صلّى اللّه علیه و اله و سلّم انّک لمن المرسلین مراد آنوجود مبارک است یا براى آنکه یاء حرف ندا و سین اشاره بانسان کامل یا سیّد البشر و سیّد الأنبیاء است چنانچه گفته‌اند یا اشاره بسامع وحى است چنانچه از امام صادق علیه السّلام نقل شده یا جمعا یکى از اسماء مقدّسه آنحضرت است چنانچه در چند روایت بآن تصریح شده و آنکه آل یس که خداوند فرموده سلام على آل یاسین ائمّه اطهارند و در سوره احزاب ذیل آیه شریفه انّ اللّه و ملائکته یصلّون على النّبىّ حدیث مفصّلى از حضرت رضا علیه السّلام در این باب گذشت که علماء عصر همه اقرار نموده بودند که مراد از یس پیغمبر خاتم صلى اللّه علیه و اله است و خداوند متعال بعد از اثبات رسالت آنحضرت بأدلّه محکمه در سابق و بقاء کفّار بر انکار براى تأکید و تسجیل امر و ردّ انکار آنها قسم یاد فرموده بمؤکّدترین قسم خود یعنى ببزرگترین کتاب محکم خود که ناسخ کتب سابقه و معجزه باقیه براى امم لاحقه است و باطلى در آن راه نیافته و نخواهد یافت و حاکم در اختلافات و فارق