پاورپوینت کامل الدیباج الوضی فی الکشف عن أسرار کلام الوصی (کتاب) ۱۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل الدیباج الوضی فی الکشف عن أسرار کلام الوصی (کتاب) ۱۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل الدیباج الوضی فی الکشف عن أسرار کلام الوصی (کتاب) ۱۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل الدیباج الوضی فی الکشف عن أسرار کلام الوصی (کتاب) ۱۹ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار کتاب
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ منابع مقاله
۵ منبع

ساختار کتاب

الدّیباج الوضى، بر بنیاد چینش متن نهج‌البلاغه که – به ترتیب- سخن‌رانى‌ها و نامه‌ها و (گزینْ گفتارها) را در برگرفته است، شامل سه «قطب» است و در هر «قطب»، یکى از این بخش‌هاى سه گانه را به شرح و گزارش نشسته است.

در پایان کتاب نیز افزونه‌اى بر نهج‌البلاغه که در پاره‌اى در دست نوشته‌هاست، آمده است و گزارش شده، و پس از آن گزارشى است، از نقش‌هاى انگشترى‌هاى امیرمؤمنان علیه‌السلام که نویسنده خود افزوده است.

گزارش محتوا

شیوه‌ى او چنین است که عبارات نهج‌البلاغه را در بخش‌هاى خرد خرد – و حتّى یک کلمه‌اى- تقطیع کرده توضیح مى‌دهد. شرح او بر نهج‌البلاغه برخلاف برخى شرح‌هاى دیگر این متن، اهتمام به توضیح عبارات خود کتاب دارد و از مباحث حاشیه‌اى دامنه‌دار استقبال چندانى نمى‌کند.

متأسّفانه برخى از شروح متداول و مهمّ نهج‌البلاغه به راستى در گشایش عبارات و فرانمودن مقاصد مشخّص و ویژه‌اى که در پس جمله‌ها و کلمه‌هاى خاصّ فلان خطبه یا نامه‌ى امام علیه‌السلام بوده، کوتاهى کرده و به جاى آن در مباحث حکْمى و کلامى و تاریخى دامنه‌دارى فرو رفته‌اند که به جاى خویش سودمند و دربایست است.

یحیى در متن دیباج پاره‌اى از اشکالات را در قالب «پرسش» و «پاسخ» و زیر سرنویس‌هایى از همین دست، مورد بحث قرار داده است.

وى به شرح نهج‌البلاغه‌ى شریف علىّ بن ناصر حسینى، موسوم به اعلام نهج‌البلاغه، نظر داشته و گاه به نقد گفتارها و راى‌هاى این شارح کوشیده است.

یحیى با آنکه حجم انبوهى از موادّ دانش‌هاى نقلى را در الدّیباج الوضى در میان آورده، اغلب از منابع و مآخذ خود نامى نمى‌برد و در گفتاوردها به عباراتى چون «و یحکى» یا «حکى» یا «یروى» یا «روى» و مانند آن بسنده مى‌کند. گاه نیز نام گوینده را مى‌برد بى آن که به مأخذ گفتار و نام کتاب آن گوینده تصریح نماید. نمونه را، مى‌گوید که: قاضى عبدالجبّاربن احمد چنین و چنان باز گفته است و خواننده نمى‌داند که مرد پرنویسى چون قاضى عبدالجبّار در کدام یک از نگارش‌هایش چنین سخنى به میان آورده است؛ اگرچه پس از جست و جو روشن مى‌شود، سرچشمه‌ى گفتار یحیى بن حمز کتاب مغنى قاضى عبدالجبّار است که نویسنده‌ى الدّیباج الوضى به ویژه در پرسمان‌هاى امامت و رخدادهاى روزگار عثمان و گزارش کردارهاى طلْحه و زبیر و عایشه و معاویه و اهل جمل و اهل شام بسیار بر آن کتاب اعتماد نموده، فى‌الجمله، منابع و مآخذى که در الدّیباج الوضى به روشنى از آن‌ها نام رفته است، اندک شماراند.

دیدگاه‌هاى حتّى جزئى نویسنده‌ى الدّیباج الوضیى -که باید به جاى خود مورد بررسى و تحلیلى فراخ دامنه قرار گیرد-، اگرچه به تفاریق در این سو و آن سوى کتاب پراکنده است، به ویژه چون نمودار دینْ‌نگرى زیدى در عهود متأخّر مى‌باشد، شایان باریک‌بینى بسیار است.

یحیى بن حمزه در آغاز بخشى که از براى گزارش نقوش انگشترى‌هاى امیرمؤمنان على علیه‌السلام در پایان الدّیباج الوضى افزوده است، توض