پاورپوینت کامل الجُمْهُره‌اللغه ۴۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل الجُمْهُره‌اللغه ۴۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل الجُمْهُره‌اللغه ۴۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل الجُمْهُره‌اللغه ۴۲ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ارزش کتاب
۲ نامگذاری کتاب
۳ انگیزه تألیف
۴ نسخه های کتاب
۵ جایگاه مؤلف
۶ مرجعیت کتاب
۷ هدف از تألیف کتاب
۸ بخش های اصلی کتاب
۹ ایرادات و رفع آنها
۱۰ میزان تاثیر خلیل بر إبن درید
۱۱ شیوه تألیف
۱۲ امتیازات کتاب
۱۳ اسامی، نسخ و شروح
۱۴ منابع

ارزش کتاب

این کتاب، پس از «العین» اثر خلیل بن احمد فَراهیدی، مشهورترین فرهنگ لغت عربی است. مسعودی (متوفی ۳۴۶) ابن دُرید را جانشین خلیل در لغت دانسته است.

نامگذاری کتاب

ابن درید نام کتاب را یک بار «جمهره اللغه» و دیگر بار «جمهره الکلام واللغه» ذکر کرده است. برخی نام آن را «الجمهره فی اللغه» و برخی «الجمهره فی علم اللغه» آورده اند.

نام کتاب به شکل «الجمهره» نیز آمده است. ابن درید در نامگذاری کتاب، به «جمهره النسبه» یا «الانساب» اثر «ابن سائب کلبی» (متوفی ۲۰۴) نظر داشته است.

انگیزه تألیف

ابن درید در مقدمه کتاب گفته است که آن را برای «ابوالعباس اسماعیل بن عبداللّه بن محمد بن میکال» (متوفی ۳۶۲) تألیف کرده و این هنگامی بوده که ابن درید به فارس هجرت کرده بود و عبداللّه میکال از طرف «المقتدر باللّه» (حک: ۲۹۵ـ۳۲۰)، به ولایت بخش‌هایی از اهواز و خوزستان گمارده شده و تربیت فرزند خود، «ابوالعباس اسماعیل»، را به ابن درید سپرده بود.

اما ابن خلکان گفته است که ابن درید با دو فرزند میکال مصاحبت می‌کرد و جمهره را برای آن دو نگاشت و آن دو نیز سرپرستی دیوان فارس را به وی واگذاردند. در دایره المعارف جهان اسلام نیز آمده است که ابن درید کتاب جمهره را برای آل میکال نوشت و آنان نیز وی را به سرپرستی دیوان فارس گماردند.

نسخه های کتاب

به گفته ابن ندیم و قِفْطی، اختلاف در املاها دلیل وجود فزونی و کاستی در نسخه های جمهره است و نسخه «ابوالفتح عبیداللّه بن احمد نحوی» کاملترین نسخه هاست. گویا نسخه های جمهره فراوان بوده است.

به نوشته سیوطی (متوفی ۹۱۱) «ابوعلی قالی» (متوفی ۳۵۶) نسخه ای از جمهره را به خط ابن درید در اختیار داشته و خود سیوطی نسخه ای به خط «احمد بن عبدالرحمان طرابلسی» داشته که بر ابن خالویه (متوفی ۳۷۰) قرائت شده بوده است. به روایت «ابن خالویه»، این نسخه از ابن درید بوده و حواشی و استدراکات ابن خالویه نیز در حاشیه آن بوده است.

به نقل منابع، در کتابخانه «عزیز باللّه»، خلیفه فاطمی (حک: ۳۶۵ـ۳۸۶)، یکصد نسخه از جمهره موجود بوده که نشان دهنده شهرت جمهره در آن دوران است.

جایگاه مؤلف

ابن درید در روزگار خود داناترین مردم در لغت و شعر و انساب به شمار می‌رفت و حافظه اش بسیار قوی بود، چنانکه حکایت‌هایی در این باره نقل شده است. ابوالعباس اسماعیل میکال گفته است که ابن درید در ۲۹۷، جمهره را از اول تا آخر و از حفظ بر او املا کرده و فقط درباره همزه و لفیف به برخی کتاب‌ها مراجعه نموده است. هیچ لغت نویسی کتاب لغت را از حفظ املا نکرده و ابن درید از این حیث ممتاز است. ابن درید در بصره و بغداد نیز جمهره را از حفظ املا کرده و خود در چند جا به این نکته اشاره نموده است.

گفته‌اند که علم لغت در میان بصریان به او ختم شده است و در روز مرگ ابن درید گفته شد که علم لغت از دنیا رفت.

مرجعیت کتاب

بسیاری از فرهنگ نویسانِ پس از ابن درید، تصریح کرده‌اند که جمهره یکی از منابع آنان بوده است، کسانی چون (ابن فارِس) (متوفی ۳۹۵) ابوعبداللّه محمد بن عبداللّه بن خطیب اِسکافی (متوفی ۴۲۱) در کتاب «مَبادیء اللغه» ابن سِیدَه (متوفی ۴۵۸) حسن بن محمدرضی صاغانی/ صغانی» (متوفی ۶۵۰) در «تکمله صحاح جوهری» «محمد بن محمد مرتضی زَبیدی». (متوفی ۱۲۰۵)

جمهره از کتاب‌هایی بوده است که شیوخ، آن را روایت می‌کرده اند. برخی نیز بر آن بوده‌اند که جمهره را ازبر کُنند، از جمله «ابوالعلاء همدانی» (متوفی ۵۶۹) و «حسن بن خطیر» (متوفی ۵۹۸) بسیاری از مؤلفان بزرگ، از جمله ابن خلکان و سیوطی، در نقل مباحث لغوی، از جمهره سود برده اند. شیخ طوسی (متوفی ۴۶۰) نیز در تفسیر خود، التبیان فی تفسیرالقرآن برای برخی مباحث لغوی، از جمهره استفاده کرده است.

هدف از تألیف کتاب

ابن درید در مقدمه کتابش بیان کرده است که قصد معارضه با دانشمندان یا نکوهش پیشینیان را ندارد و ضمن تجلیل از کتاب العین خلیل، گفته که سبب تألیف جمهره، دشواری استفاده از العین است و افزوده که برای جمهره نظام الفبایی را اصل قرار داده است تا سودمندتر باشد و مراجعه کنندگان سرگردان نشوند.

اشاره ابن درید به شیوه خلیل است که در العین، کلمات را بر اساس مخرج های حروف، گردآورده و از حرف «ع» که از پایین ‌ترین مخرج صوتی در حلق خارج می‌گردد، شروع می‌شود و به حرف «م» که از بالاترین مخرج صوتی یعنی لب ها ادا می‌شود، خاتمه می‌یابد که به اعتقاد برخی، مأخوذ از هندوان و زبان سنسکریت است.

بخش های اصلی کتاب

ابن درید کتاب خود را به چند قسمت اصلی تقسیم کرده است، به این ترتیب:

ثُنایی صحیح که حرف دوم آن تکرار شده باشد (در واقع، کلمه سه حرفی است) و در حرف الف، از «ابّ» آغاز و به «ای» ختم می‌شود و در حرف ب، از «بتّ» آغاز می‌شود و به همین ترتیب ادامه می‌یابد.
ثنایی ملحق به رباعی، شامل واژگانی همچون «بحبح» و «بجبج».
ثنایی معتل که با «بوأ» آغاز و به «هوی» ختم می‌شود.
ثُلاثی صحیح که بیشترین حجم کتاب را تشکیل می‌دهد.
ثلاثی ای که عین الفعل آن از حروف لین باشد، مانند باب، بیت و سوس.
باب نوادر همزه که شامل واژگان مهموز، لفیف و مقصور نیز می‌شود.
رباعی صحیح.
رباعی معتل که کلمات غیرمعتلی همچون «دردق» و «کرکم» نیز در این باب آمده است.
خُماسی و ملحقات آن.
ابواب متفرقه مربوط به لغات.

ایرادات و رفع آنها

از جمله ایرادهایی که بر جمهره گرفته شده آن است که ابن درید کلمات سه حرفی دارای «ه» را با این‌که حرف «ه» علامت تأنیث است نه از حروف اصلی کلمه در میان کلمات رباعی آورده است.

به نظر کرنکو، ابن درید آگاهانه این کار را کرده است تا غیرمتخصصان نیز بتوانند واژگان را به راحتی در فرهنگ لغت بیابند، زیرا این واژگان یک بار نیز در جای اصلی خود آمده اند. توجیه دیگر آن‌ که این واژگان از آن دسته واژگانی بوده‌اند که همیشه با «ه» بکار رفته اند، مانند حَرْدَه که نام مکانی است و بدون «ه» بکار نرفته است.

از دیگر مسائل مطرح شده درباره جمهره آن است که در فصل همزه، واژگانی را می‌یابیم که با همزه وصل آغاز شده اند با این‌که همزه جزء ریشه آن‌ها نیست. شاید ابن درید در این قسمت متأثر از «کتاب الجیم» اثر «ابوعَمْرو شَیبانی» (متوفی ۲۰۶) بوده است. ابن درید از ک