پاورپوینت کامل الجدید فى تفسیر القرآن المجید ۳۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل الجدید فى تفسیر القرآن المجید ۳۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل الجدید فى تفسیر القرآن المجید ۳۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل الجدید فى تفسیر القرآن المجید ۳۴ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ معرفى تفسیر
۲ روش تفسیر
۳ روش مزجی
۴ توجه به شان نزول
۵ مشرب مفسر در مسائل فقهی
۶ تفکر ولائی مفسر
۷ منابع تفسیر
۸ نسخه‌شناسى
۹ منابع مقاله
۱۰ منبع
۱۱ متن کتاب الجدید فی تفسیر القرآن المجید

معرفى تفسیر

نام کامل آن الجدید فى تفسیر القرآن المجید مى‌باشد. این تفسیر به زبان عربى و سبک آن تحلیلى و توضیحى است که تمام قرآن را از ابتدا تا انتها به روش ترتیبى در بردارد. هدف، ارائه توضیح پیام قرآن با کمک قرآن و روایات اهل بیت« علیهم السلام» و پرهیز از بحثهاى فنى و استدلال و ذکر وجوه و احتمالات است.

روش تفسیر

روش مفسر توضیح جمله‌ها، کل کلام و تبیین پیام آیه است، نه مفردات، اعراب یا لغت، مگر در جاهایى که لغات مشکل و غریب قرآن مطرح باشد. به عنوان نمونه بیان معناى« امیّون» ذیل آیه ۷۸ بقره ج ۱ ص ۹۸ و قرائت و وزن و مراد جبرائیل ذیل آیه ۹۷ سوره بقره ج ۱ ص ۱۱۶). سبزوارى تلاش دارد با عبارات مختصر و ساده، مطالب تفسیرى را بیان نماید و خواننده آشنا با زبان عربى را به نکات اصلى و مهم آیه راهنمایى کند.

روش کلى ایشان در ابتداى سوره‌ها به این ترتیب است که ابتدا با ذکر نام سوره به ذکر فضائل آن و بیان حدیث در این مورد مى‌پردازد. نزول سوره از جهت مکى و مدنى بودن آن و بیان ترتیب نزول به این شکل که این سوره بعد از چه سوره‌اى واقع شده به همراه تعداد آیات از اطلاعاتى است که مفسر محترم به خواننده خود ارائه مى‌دهد، در این بین سعى دارد که به اسماء سور و وجه تسمیه آنها نیز بپردازد، و اسماء سور را امرى تعبدى مى‌داند.

روند کلى مفسر بعد از ارائه مشخصات سوره‌ها با اشاره و توضیح مفردات آیات و فرازهاى آن ادامه پیدا مى‌کند، مانند توضیح اسم، الله، الرحمن و الرحیم در ج ۱ ص ۱۳. مفسر با مطرح نمودن جایگاه کلمات و جمله و عملکرد هر یک از آنها، بحثهاى معمول اعراب را دنبال مى‌نماید مانند ج ۱ ص ۱۰۹ ذیل آیه ۹۰ سوره بقره.

نکات مربوط به بعد فصاحت و بلاغت قرآن که به طور معمول در قالب بحثهاى معانى و بیانى مطرح مى‌شود، از امورى است که مفسر از آن غفلت نورزیده و در مقاطع مناسب به آن مى‌پردازد مانند بحث تکرار ضمیر، عدول از غیبت به خطاب و بحثهاى ادبى دیگر از جمله در ج ۱ ص ۲۹ ارائه شده است.
در کنار مطالب فوق، بعد تفسیرى آیات و فرازهاى آن، رخ مى‌نماید، که معمولا با ذکر شماره آیه به آن مى‌پردازد. در این بخش شیوه عمده مفسر، تفسیر تحلیلى و اجتهادى است که گاهى با نقل اقوال و نقد آنها همراه مى‌باشد، ایشان تفسیر آیه به آیه را با کمک نقل روایات پیامبر( ص) و اهل بیت علیهم السلام دنبال مى‌کنند، مانند ج ۱ ص ۸۱ ذیل آیه ۵۸ بقره، و ص ۲۳ با نقل اقوال در تفسیر غیر المغضوب علیهم و نقد آنها در ج ۱ ص ۶۲.

روش مزجی

مفسر در ارائه مطالب گوناگون از روش مزجى استفاده فراوان برده، بدین جهت موارد اشاره شده را با عناوین، از هم جدا نکرده‌اند و تلاش نموده‌اند، ضمن مراعات ترتیب، بدون انفصال، نکات مختلف را بیان کنند، البته، به گونه‌اى نیست که همه عنوانها را ذیل فراز یا آیه‌اى، لازم به ذکر دیده باشند بلکه بنا به مقطع مطرح شده، مباحث را بیان کرده‌اند.

توجه به شان نزول

شأن نزول از نکاتى است که مفسر محترم هر از چندى، به آن مى‌پردازند و با بیان آن، در توضیح آیه، تلاشى را مضاعف مى‌نمایند، مانند ج ۱ ص ۱۱۶ ذیل آیه ۹۷ سوره بقره.
در کنار همه این مباحث، گاهى به قرائت و اختلاف آن در یک کلمه یا مقطعى از آیه، مى‌پردازد و تبحر خود را در این قسمت نیز نشان مى‌دهد، مانند ج ۱ ص ۱۱۶ ذیل آیه ۹۷ بقره. مفسر بندرت عنوانى را به نام« إلفات نظر» بعد از تفسیر و بحثهاى متفاوت مطرح مى‌نماید که در آن، مطلبى را که بطور مستقیم به تفسیر آیه مربوط نمى‌شود توضیح مى‌دهند مانند ج ۱ ص ۶۷ ذیل آیه ۳۷ سوره بقره، با این سؤال که هل کان تلقین الله الکلمات لآدم فى السماء أم فى الارض؟ آیا تلقین کلمات که توسط خداوند به آدم انجام گرفت در آسمان بوده یا در زمین انجام گرفته است؟

تفسیر ترتیبى قرآن، مفسر را از اشارات به بحثهاى موضوعى غافل نکرده است، بر این اساس و بطور موردى، مطالبى مطرح مى‌کنند، مانند ج ۱ ص ۲۰ ذیل آیه«اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِیمَ»،بحث اصناف هدایت را با استفاده از آیات و روایات عنوان مى‌نمایند.

مفسر محترم سعى نموده اساس بیانات خود را بر محور تفسیر آیات پى‌ریزى کند و مطالب گوناگون را براى تبیین بیشتر، استفاده مى‌نماید، در این روش نیز تا حدود زیادى موفق بوده‌اند. با این حال در آیات فقهى به نظر مى‌رسد، توضیح بیشترى را که کمى فراتر از تفسیر است، ارائه مى‌دهند و با توجه به تحصیلات حوزوى ایشان که فقه، بخش مهمى از آن را تشکیل مى‌دهد، این امر، طبیعى به نظر مى‌رسد. مانند ج ۱ ص ۲۶۰ به بعد ذیل آیه ۲۱۹ بقره و آیات پس از آن، که توضیحاتى در مورد خمر، نکاح، طلاق و… ارائه مى‌دهد.

مشرب مفسر در مسائل فقهی

مشرب ایشان در مسائل فقهى، مشرب معمول و مشهور علماى شیعه مى‌باشد، و برخى دیدگاههاى خود را با دقت و تیزبینى از آیات استخراج مى‌نماید، از جمله اعتقاد به طهارت ذاتى اهل کتاب که با استفاده از آیه ۵ سوره مائده:«الْیَوْمَ أُحِلَّ لَکُمُ الطَّیِّبَاتُ وَطَعَامُ…»و روایات اهل بیت علیهم