پاورپوینت کامل مسجد اموی دمشق ۴۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مسجد اموی دمشق ۴۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مسجد اموی دمشق ۴۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مسجد اموی دمشق ۴۱ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ تاریخچه مسجد اموی
۲ توصیف مسجد اموی

۲.۱ قبه‌های مسجد
۲.۲ ابواب مسجد
۲.۳ مأذنه‌ها و مناره‌ها
۲.۴ آثار و مقام انبیاء
۲.۵ شبستان جامع اموى‌
۲.۶ محراب هاى چهارگانه
۲.۷ محل غسل تعمید مسیحیان‌
۲.۸ مقام رأس ‌الحسین علیه السلام‌
۲.۹ محراب و مقام حضرت زین العابدین

۳ پانویس
۴ منبع

تاریخچه مسجد اموی

مکان این مسجد در چهار هزار سال پیش معبد آتش پرستان بوده و خداى آنان یعنى «آذر» مورد پرستش قرار مى‌گرفته است. پس از یونانی ها، رومیان با حضور و سلطه بر این سرزمین، این معبد را توسعه داده و آن را به محل عبادت خداى خویش «ژوپیتر» تغییر دادند. با گسترش مسیحیت در جهان و به ویژه در شام قسمت کوچکى از معبد ژوپیتر به کنیسه تبدیل گشت که به نام «قدیس یوحنا» یا «مارى یوحنا» خوانده مى‌شد.

سرانجام در سال هفده هجرى با فتح دمشق به وسیله‌ مسلمانان، این آتشکده و بتکده به مسجد و محل عبادت ذات باری تعالى و خداى واحد تبدیل گشت که البته نیمى از آن بر اساس مصالحه‌اى که صورت پذیرفته بود همچنان به صورت کلیسا باقى ماند. مساحت اولیه آن بر اساس آنچه که ابن جبیر نقل کرده است از شرق به غرب یعنى در طول دویست قدم (حدود ۱۵۰ متر) و از سمت جنوب به شمال یعنى در عرض ۱۳۵ قدم (حدود صد متر) بوده و در مجموع به پانزده هزار متر مربع مى‌رسیده است.[۱]

هنگامى که دمشق به وسیله سپاه اسلام فتح شد، کلیساهاى فراوانى در این شهر بود که بعضى از آنها طبق معاهده صلح در مقابل نیمى از کلیساى اصلى شهر در دست مسیحیان ماند و مسلمانان نیمه مذکور را تبدیل به مسجد کرده و در آن به نماز مى‌پرداختند که بعدها جامع اموى بجاى آن ساخته شد. مسیحیان که نسبت به دین جدید با بى‌اعتنایى مى‌نگریستند با ایجاد سروصداى عمدى در مراسم خود از جمله صداى مهیب ناقوس به هنگام اقامه نماز جماعت، خواندن سرودها به صداى بلند، نسبت به عبادت مسلمانان مزاحمت فراهم مى‌کردند.

وقتى معاویه بن ابى سفیان در شام ولایت و حکومت یافت، تصمیم به الحاق نیمه باقیمانده از کنیسه به مسجد نمود ولى مسیحیان نپذیرفتند؛ پس از وى عبدالملک بن مروان مال فراوانى به آنان داد تا اجازه دهند این قسمت نیز به مسجد ملحق شود ولى ایشان نپذیرفتند؛ تا این که ولید بن عبدالملک که مردى شجاع و جسور بود مال فراوانى به مسیحیان داد و حتى گفت اگر نپذیرید، کنیسه باب توما را که با زور و این قسمت را با صلح گرفتیم، بجاى آن تخریب خواهم کرد. (آن کلیسا بزرگتر از کلیساى داخل شهر یعنى مکان مسجد اموى بود)؛ لذا مسیحیان راضى شدند که نیمه باقیمانده نیز به مسجد اضافه شود.[۲]

مسجد جامع اموى یکى معجزات هنر معمارى اسلامى و رومى است[۳] زیرا در ساخت آن از مهندسان رومى نیز کمک گرفته شد. ولید در ابتدا طرح بناى آن را به روم فرستاد و دوازده هزار نفر از معماران و مهندسان آن سرزمین را براى ساخت آن به دمشق دعوت کرد. عملیات بناى آن از سال ۸۶ هجرى آغاز[۴] و بهترین زینت ها و سنگهاى مرمر براى تزئین آن بکار رفت. بر فراز شبستان مسجد، گنبدى به نام «نسر یا عقاب» ساخت و ستون هایى در زیر آن قرار داد و آن را با طلا و جواهر و پوشش هاى حریر مزین کرد. محراب مسجد را با جواهر و قندیل هاى طلا و نقره، معرق هاى زیبا و زنجیرهاى طلا آراست.

قابل گفتن است که بناى مسجد در دوران ولید بن عبدالملک هفت سال طول کشید ولى نیمه تمام ماند و بقیه قسمت هاى آن را سلیمان بن عبدالملک تمام کرد. در طول قرون مختلف تعمیرات و توسعه‌هایى در آن انجام شده و همچنین بر اثر چندین آتش سوزى، بسیارى از قسمت هاى آن در آتش سوخته است که به شرح آن خواهیم پرداخت.

اکنون جامع اموى پس از مختصر تعمیراتى که در اواخر حکمرانى ممالیک یعنى تا قرن هشتم در آن صورت گرفته به همان حال باقیمانده است. صحن حیاط به کلى از سنگهاى دوران ممالیک بوده و دیواره‌ها نیز از سنگ‌هاى بسیار بزرگ است. نیمى از دیواره‌هاى شمالى، شرقى و غربى از کلیسا و معبد باقیمانده از دوران قبل از اسلام است و نیمه فوقانى دیواره‌ها در دوره ولید و دوره‌هاى بعد اضافه شده است که تفاوت نوع سنگهاى آن مشخص است. ولید دیواره‌ها را مسقف نموده و دیواره‌هاى شرقى و شمالى و غربى را با ستون هاى سنگى به صورت کنگره‌اى بر زیر سقف‌هاى مزبور قرار داده است. در دوره ممالیک سقف دیواره‌هاى غربى با نقاشی هایى به رنگ طلایى که به آن «فسیفساء» مى‌گفته‌اند، تزئین گردید. متأسفانه فسیفساء بیشتر سقفها به مرور تخریب شده و اکنون اثرى از آنها نیست.

توصیف مسجد اموی

قبه‌های مسجد

در صحن چهار قبه و گنبد کوچک ساخته شده است:

قبه المال‌: این قبه در سال ۱۷۲ هجرى به وسیله امیر دمشق «فضل بن صالح بن على العباس» پسرعموى منصور عباسى ساخته شد و چون اموال و ذخائر مسجد در آن نگهدارى مى‌شد به «قبه المال» معروف گردید.[۵]
قبه الغواره‌: این قبه در وسط صحن قرار دارد و در سال ۳۶۹ هجرى ساخته شد. در زلزله سال ۱۱۷۳ هجرى تخریب گردید و عثمان پاشا به سال ۱۱۸۲ هجرى آن را بازسازى کرد. این گنبد کوچک بر شش ستون از سنگ مرمر قرار داد. قبه یاد شده به «صخره قربان» نیز معروف بوده است. گویند حضرت هابیل قربانى خویش را که گوسفندى بود بر این صخره قرار داد، چون مورد قبول حق قرار گرفت به وسیله آتش سوخت و قربانى قابیل که گندم بود پذیرفته‌ نشد و به همان حال باقى ماند لذا به برادرش حسادت ورزید و او را در کوه قاسیون به قتل رسانید. از آن روز این مکان به صخره قربان معروف شد.[۶]
قبه الساعات‌: این قبه در شرق صحن اموى و کنار «باب الساعات» قرار دارد که در قرن پنجم هجرى ساخته شده و محل استقرار ساعت مسجد بوده است.[۷]
قبه النسر یا عقاب‌: یکى از بزرگترین بناهاى فوقانى مسجد اموى است که‌ برفراز شبستان قرار داشته و از سنگ مرمر مى‌باشد.

ابواب مسجد

از هنگام بناى مسجد براى ورود و خروج در چهار سمت آن درهایى قرار داده شد که عبارت بودند از:

باب الزیاده: در سمت دیوار قبله و جنوب مسجد بوده که در دوره عثمانى به «باب العنبرانیین» و بعدها نیز به «باب القوافین» مشهور شد.
باب جیرون: در شرق مسجد و از بزرگترین درهاى آن بوده است. این در بعدها به «باب الساعات» معروف گشت و «باب الکلاسه» و «باب اللبادین» نیز به آن گفته مى‌شد. در ک