پاورپوینت کامل حی (اسم الله) ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حی (اسم الله) ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حی (اسم الله) ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حی (اسم الله) ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

واژه حى در قرآن ۱۴ بار وارد شده و در ۴ مورد به عنوان وصف خدا آمده است، چنان که مى فرماید:

۱. «اَللّهُ لا إِلهَ إِلاّ هُوَ الحَىُّ القَیُّوم».(سوره آل عمران/۲)

«خدا که جز او خدایى نیست، زنده و پایدار و نگهدارنده است».

۲.«وَ عَنَتِ الوُجُوهُ لِلْحَىّ القَیُّوم وَ قَد خابَ من حَمل ظُلماً».(سوره طه/۱۱۱)

«همه چهره ها در پیشگاه خداوند زنده و پایدار و نگهدارنده، خاضع است و آن کس که بار ستم بر دوش کشید مأیوس و زیانکار گردید».

۳. «وَتَوَکَّلْ عَلَى الْحَیِّ الَّذِی لَا یَمُوتُ وَسَبِّحْ بِحَمْدِهِ…».(فرقان/۵۸)

«بر خداى زنده اى که نمى میرد توکل کن و با ستایش، او را تنزیه کن».

۴. «هُوَ الْحَىُّ لا إِلهَ إِلاّ هُوَ فَادْعُوهُ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّین…».(غافر/۶۵)

«او است زنده، خدایى جز او نیست و با اخلاص طاعت و بندگى او را عبادت کنید».

اینها آیاتى است که در آنها، خدا به «حى» توصیف شده است; آنچه مهم است این است که بدانیم حیات در ممکنات با حیات در خدا دو معنى دارد، یا به یک معنى بر همگان اطلاق مى شود؟

این بحث اختصاص به صفت «حیات» ندارد، بلکه در دیگر صفات مانند علم و قدرت و سمع و بصر نیز مطرح است.

گروهى از متکلمان خود را از بحث و تحقیق راحت ساخته و مى گویند:
ما خدا را حى و زنده مى دانیم، ولى مأمور به تحقیق در معنى واقعى آن نیستیم. این گروه عقل و خرد را در باب معارف تعطیل کرده، تنها به ظواهر اکتفا مى کنند; در حالى که قرآن ما را به تدبر و اندیشیدن در مفاهیم و معارف دعوت مى کند، از این جهت تا آن جا که امکان دارد باید درهاى معارف به روى بشر باز باشد و خرد با چراغ الهى تاریکى ها را روشن سازد.

آنچه مى توان در این مورد گفت این است که دانشمندان طبیعى که موضوع بحث آنها موجود مادى است، براى حیات چهار ویژگى بیان کرده اند:

۱. جذب و دفع.

۲. نمو و رشد.

۳. تولد و تناسل.

۴. کنش و واکنش.

و گاهى از چهارمى به عمل و عکس العمل تعبیر مى کنند.

ولى پیدا است این چهار ویژگى بیانگر واقعیت حیات نیست، بلکه بیانگر آثار حیات در بخشى از موجودات طبیعى است.

گذشته از این، این گروه به خاطر این که همه موجودات زنده را از نبات تا انسان تحت تعریف واحدى بیاورند، به این چهار ویژگى اکتفا ورزیده تا هر سه صنف تحت این تعریف قرار گیرند.

در حالى که در بخشى از موجودات زنده، ویژگى هاى بارزتر از این چهار اثر وجود دارد. مانند حس و شعور که از ویژگى هاى حیوان است، و یا تفکر و تعقل که از ویژگى هاى انسان به شمار مى آید، ولى در عین حال حس و شعور و یا تفکر و تعقل، واقعیت حیات نیست، بلکه از آثار آن است و شاید بتوان گفت شناخت واقعى حیات براى انسان ممکن نیست، آنچه که

ممکن است شناسایى ویژگى هاى حیات است.

تا این جا با مفهوم حیات و ویژگى هاى موجود زنده در قلمرو سه نوع از موجودات آشنا شدیم، ولى اکنون باید دید آنچه که مقوم حیات از نظر ظاهرى است، چیست؟

به دیگر سخن: باید ببینیم محور حیات با درجات مختلفى که دارد چیست؟ شاید پس از دقت به یک محور ثابت با مظاهر و جلوه هاى مختلف دست یابیم و آن محور ثابت عبارت است از: فعالیّت همراه با احساس، و این محور در تمام انواع یاد شده با درجات گوناگون وجود دارد، مثلاً اگر «نبات» زنده است به خاطر واکنشى است که از خود در مقابل عوامل خارجى نشان مى دهد، توگویى در این واکنش، فعل همراه با حس است; درست است که علم به طور قطعى احساس را در همه نباتات ثابت نکرده است، امّا در بخشى از آنها احساس کاملاً ملموس است. هرگاه سر نخل بریده شود و یا در آب غرق شود، کاملاً مى خشکد و ثمر نمى دهد، درختان به هنگام مواجهه با مانع مسیر رشد را تغییر مى دهند، بنابراین هیچ بعید نیست تمام نباتات به گونه اى ضعیف از حس بهره اى داشته باشند.

در صنف بالاتر به نام حیوان، این فعالیت و حس در درجه بالاترى قرار دارد; فعالیت هاى حیوان همراه با شعور و احساس مى باشد ودر خود حیوانات نیز حس و شعور داراى مراتب و درجات گوناگون است. در انسان نیز همین محور حاکم است; علت ح