پاورپوینت کامل اعجاز البیان فى تفسیر ام القرآن (کتاب) ۴۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اعجاز البیان فى تفسیر ام القرآن (کتاب) ۴۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اعجاز البیان فى تفسیر ام القرآن (کتاب) ۴۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اعجاز البیان فى تفسیر ام القرآن (کتاب) ۴۶ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ مقدمه تفسیر
۲ روش تفسیر
۳ خلاصه‌اى از مباحث
۴ نسخه‌شناسى
۵ منابع مقاله
۶ منبع
۷ متن کتاب اعجاز البیان فى تفسیر ام القرآن

مقدمه تفسیر

قونوى پیش از آغاز به تفسیر فاتحه، مقدماتى را قاعده وار عنوان مى‌فرماید و سپس در تفسیر از آنها- به اضافه برخى مطالب واردى و کشفى- استفاده کرده و آنها را در ضمن تفسیر استطراد مى‌نماید. نخست پس از خطبه، چکیده‌اى از بیان حال را عرضه مى‌دارد و سپس ارکان کلام غیبى را مطرح کرده و پس از مقدمه‌اى طریق بحث را ضمن قواعدى کلى که تعلق به اصول حقایق و علوم الهى دارد بیان مى‌کند، دلایل نظرى را از جهت وصول به غایت رد کرده و سپس قانون فکرى را که نزد صاحبان نظر مطلوب است عنوان مى‌کند، که این هم در نزد برخى نتیجه بخش است و در نزد برخى دیگر عقیم، و اینکه آیا نیازى به قانون هست و یا این که فطرت سالم در اکتساب علوم کافى بوده و بى‌نیاز از قانون است، بحث مى‌کند.

پس از آن روش محققان را به زبان اهل تحقیق ایراد مى‌فرماید و بعد در پیوندى فرقى بین طالبان معرفت و حقایق علوى را بیان مى‌دارد و سپس مى‌گوید: معرفت حقایق مجرد از حیث بساطت و تجردشان در مرتبه علمى‌محال است، و راز جهل به حقیقت خداى متعال را بیان داشته و پس از آن وسایل تحصیل علم ذوق و کشف را بیان مى‌دارد و سپس در پیوند دیگرى حلول و اتحاد را که بنده با حق اتحاد پیدا نمى‌کند، رد کرده و گوید: بلکه دست‌نویس و آینه تمام نماى صورت مرتبه پروردگارش مى‌شود، و بعد بیان مى‌دارد که علم خدا حقیقى و علم بنده مجازى است، سپس راز، بهره‌بردارى از علم لدنى را بیان مى‌دارد.

در پیوندى دیگر قواعدى را درباره الفاظ و اصطلاحاتى که در این کتاب مى‌آید عنوان مى‌کند، از قبیل غیب مطلق و برزخ نخستین و مرتبه اسماء و حدّ فاصل و مقام انسان کامل و مرتبه احدیت جمع و وجود، و اولین مراتب تعیّن و آخرین مرتبه غیب و اولین مرتبه شهادت نسبت به غیب مطلق و محل نفوذ اقتدار، و عمائى که همان نفس رحمانى است که بعینه اضافى اول است نسبت به معقول بودن هویتى که غیب مطلق است،- و یا بگو غیب الهى- سپس اسرار علم تحقیق را بیان داشته و این که چرا تعریف علم جایز نیست و چرا گاهى‌بتعریف آمده؟ و این که در وجود چه مقدار علم است بیان داشته، و پس از آن بر نعوت و توصیف علم از قدم و حدوث و فعل و انفعال و بداهت و اکتساب و تصور و تصدیق و ضرر و منفعت و غیر اینها از صفات لازم آن پرداخته و بعد مراتب علم را بیان داشته و مى‌گوید: علم با تجلى ذاتى همراه است، سپس احکام و نسبتهاى علم را بیان مى‌دارد.

در پیوندى دیگر به سرّ علم و متعلقات آن پرداخته و بیان مى‌دارد که صورت ادراک به واسطه علم تحقق مى‌پذیرد، و سپس ادوات و آلات توصیل معلومات را که سراست بیان مى‌دارد: نخست حرکت معنوى نفسانى، دوم استحضار صور معانى و کلمات در ذهن، و سوم حروف و کلماتى که به واسطه گفتن و نوشتن ظاهراند سپس در پیوندى نسبت اجتماعى که تابع حکم مرتبه جمع را- که اختصاص به حد فاصل دارد- و راز ترکیب‌هاى شش گانه را در عربیت، که اسم با اسم و اسم با فعل و اسم با حرف و غیر اینها است، بیان مى‌دارد.

پس از همه اینها در قاعده‌اى کلى راز حروف و کلمات و نقطه و حرکات حروف است، و نیز وجود و امکانات و ممکنات، و آن چه از مراتب که بدانها اختصاص دارد و آن چه که بر آن مى‌گردد و استناد بدان دارد، و نیز راز کتاب بودن عالم- کتابى نوشته شده در صفحه‌اى گسترده- و غیر اینها را که فراگیر اینها است بیان مى‌دارد، سپس در قاعده کلى دیگرى مراتب تمیّز که بین حق تعالى و غیر او ثابت است، و آن چه از اصول اسرار را که اختصاص به این مرات دارد- به گونه تبعیت و استلزام- بیان مى‌دارد، بعد در قاعده کلى دیگر باز راز اسماء و اسماء اسماء و مراتب و کمالات آنها را، و طلب منسوب- بدانها که تعلق به تحصیل آن چه از کمالاتشان که در آن( طلب) است، فایده« تسمیه» و« اسماء» و آن چه تفاوت که بین این دو است و اسرار دیگرى را بیان مى‌دارد، سپس در بابى، راز آغاز و ایجاد و سرّ وحدت و کثرت و غیب و شهادت و جمع و تفصیل و مقام انسان کامل و راز« حب- عشق» و احکام آن و راز بسم الله الرحمن الرحیم را از برخى وجوه بیان مى‌دارد.

روش تفسیر

بعد از مقدمات وارد تفسیر سوره حمد، به شکل کلمه به کلمه و آیه به آیه مى‌شود. چون سوره حمد به ۳ قسم تقسیم شده( بنا به تقسیم الهى و تعریف نبوى)، قسمت اول تا« یَوْمِ الدِّینِ»، قسمت دوم«إِیَّاکَ نَعْبُدُ وَإِیَّاکَ نَسْتَعِینُ»و قسمت سوم«اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِیمَ» تا آخر سوره، تفسیر آن را نیز بر سه قسم تقسیم نموده است، و بر حسب حدیث مشهور« لکل آیه ظهر و بطن و حد و مطلع» هر کلمه و آیه را ابتدا با زبان ظاهر سپس باطن و بعد از آن به ماوراء باطن که همان لسان حد و مطلع است، تفسیر مى‌نماید.

خلاصه‌اى از مباحث

جهت ارائه تصویرى کلى از مطالب این تفسیر، به ذکر خلاصه‌اى از مباحث مطرح شده در آن مى‌پردازیم. پس از بیان اجمالى مقدمات، اکنون به تفصیل آن در تفسیر و شرح« بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ» به زبان مرتبه ذوقى( کشفى) مى‌پردازد که آشکار کننده کنه آیه است. لذا از اسماء آغاز مى‌کند، همزه الف، باء، سین و میم را توضیح داده، در پى آن بابى در بطون قرآن و اسرار حروف مى‌گشاید و از پس آن شروع به تفسیر« الرحمن الرحیم» مى‌فرماید که بنده چگونه باید پروردگارش را یاد کند و در طى آن مراتب حضور را بیان مى‌دارد.

اینجا بابى باز مى‌کند که متضمن بیان فواتح کلیات مى‌باشد که اختصاص به کتاب کبیر( جهان وجود) و کتاب صغیر( انسان کامل الهى) و کتابهایى که بین این دو کتاب است دارد، این فواتح بسیار مفصل و ارزشمند است و متضمن علوم فراوان، سپس به بیان مفاتیح غیبى مى‌پردازد و از پى آن به تفسیر آیه« الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ» مى‌پردازد و آن را در طى مقدمه‌اى در معنى الوهیت و نیز حمد را با انحاء مختلف و زبانهاى گوناگون آن از جهت قول و ذوق بیان مى‌دارد و سپس به اشتقاق لفظ جلاله« الله» و تطابق معانى اسم از جهت ظاهر و باطن مى‌پردازد و از آنجا به تفسیر اسم« رب» متوجه مى‌شود و مطالبى گرانقدر را متعرض مى‌گردد.

سپس در تفسیر« عالمین» به زبان ظاهر و زبان باطن- هر دو- مى‌پردازد و در پایان این مبحث عوالم را دسته‌بندى مى‌نماید، عالم مثال مطلق، عالم تهیّم، عالم قلم و لوح، عالم طبیعت و سپس عرش است و همین طور به ترتیب ادامه دارد تا منتهى به انسان در عالم دنیا مى‌شود و پس از آن عالم برزخ، عالم حشر، عالم دوزخ، عالم بهشت و بعدش عالم کثیب( محل مشاهده حق تعالى) و در پایان مرتبه احدیت جمع و وجود است که معدن و منبع و کانون تمام عوالم مى‌باشد.

در بابى متعرض تفسیر«الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ» مى‌شود، پس از بررسى اسم« رحمان»،« رحیم» و« الله»، مراتب رحمت را بیان مى‌دارد و رابطه رحمت، وجود و نور را متعرض مى‌گردد.

پس آغاز در تفسیر آیه«مَالِکِ یَوْمِ الدِّینِ» کرده که حاوى راز فلک و راز« یوم»