پاورپوینت کامل اصول فقه‌‌‌‌ ۲۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اصول فقه‌‌‌‌ ۲۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اصول فقه‌‌‌‌ ۲۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اصول فقه‌‌‌‌ ۲۶ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ تعریف
۲ اصول فقه علم یا فن؟
۳ مباحث اصول فقه
۴ تاریخ اصول فقه شیعه
۵ کتابهای اصول فقه شیعه
۶ پانویس
۷ منابع

تعریف

علم به قواعد و ادله مورد استفاده براى استنباط احکام شرعى فرعى را اصول فقه گویند. اصول فقه نسبت به علم فقه، علمى ابزارى است که فقیه به وسیله آن مى‌تواند احکام شرعى فرعى را از منابع آن‌ها یعنى کتاب، سنّت، اجماع و عقل استنباط کند.

اصول فقه علم یا فن؟

علم اصول در حقیقت «علم دستور استنباط» است. این علم روش صحیح استنباط از منابع فقه را مى‌آموزد. از این رو علم اصول مانند علم منطق یک علم «دستورى» است و به «فن» نزدیکتر است تا «علم» یعنى در این علم درباره یک سلسله «باید»ها سخن مى‌رود نه درباره یک سلسله «است»ها.

نظر به این که رجوع به منابع و مدارک فقه به گونه‌هاى خاص ممکن است صورت گیرد و احیاناً منجر به استنباط‌هاى غلط مى‌گردد که برخلاف واقعیت و نظر واقعى شارع اسلام است، ضرورت دارد که در یک علم خاص از روى ادله عقلى و نقلى قطعى تحقیق شود که گونه صحیح مراجعه به منابع و مدارک فقه و استخراج و استنباط احکام اسلامى چیست؟ علم اصول این جهت را بیان مى‌کند.[۱]

استنباط هر حکم شرعى اعم از تکلیفى و وضعى از منابع چهارگانه فقه، نیازمند یک یا چند مسأله و قاعده اصولى است. براى مثال، استنباط حکم وجوب نماز از آیه «أَقِیمُوا الصَّلاهَ» به دو قاعده اصولى «صیغه امر «أقیموا» ظهور در وجوب دارد و «ظواهر قرآن حجت است» وابسته است.[۲]

مباحث اصول فقه

متقدمان، مباحث علم اصول را به دو بخش الفاظ و غیرالفاظ و برخى متأخران به چهار بخش الفاظ، ملازمات عقلى، حجت و اصول عملى تقسیم کرده‌اند. در تقسیم‌بندى دوم در بخش الفاظ از‌ مدلول و ظاهر الفاظ مانند ظهور صیغه امر در وجوب و ظهور صیغه نهى در حرمت و در ملازمات عقلى – که خود به مستقلات عقلى و غیرمستقلات عقلى تقسیم مى‌شود – از لوازم ذاتى احکام مانند ملازمه میان حکم عقل و شرع بحث مى‌شود. همچنین در بخش حجت که مهم‌ترین مباحث علم اصول است از حجیت مانند حجیت خبر واحد و در بخش اصول عملى از اصولى که مجتهد به هنگام نداشتن دلیل اجتهادى بدان رجوع مى‌کند مانند اصل برائت و استصحاب بحث مى‌شود.[۳]

تاریخ اصول فقه شیعه

پیدایش و توجه به اصول فقه در شیعه را مربوط به زمان ائمه علیهم السلام دانسته اند چرا که ائمه شیعه به خصوص امام باقر و امام صادق (ع) ضمن بیان احکام شرعی شیوه های صحیح استنباط احکام الهی از قرآن و سنت را نیز به شاگردان خود تعلیم می دادند.[۴]

شخصیت‌های مهم این دوره از اصحاب ائمه علیهم السلام که تصنیفاتی در زمینه های مربوط به چگونگی استنباط و مسائل مرتبط بدان داشته اند عبارتند از:

هشام بن حکم؛ “الالفاظ و مباحثها و کتاب الاخبار”.
یونس بن عبد الرحمن؛ “اختلاف الحدیث”.
ابو سهل نوبختی؛ “ابطال القیاس”.
محمد بن احمد بن جنید؛ “الافهام لاصول الاحکام”.[۵]

لیکن شیخ مفید اولین کسی بود که در این باب اثر نسبتا جامعی نگاشت و آن را «التذکره بأصول الفقه» نام نهاد. او در این کتاب مسائل علم اصول را به نحو ایجاز بیان کرده و نظریات خود را ارائه داد. پس از او شاگردش سید مرتضی علم الهدی در علم اصول دست به تألیف زده است و الذریعه الی اصول الشریعه را نگاشت.[۶][۷]

اما کتاب مشهور شیخ الطائفه محمد بن الحسن الطوسی به نام عده الاصول مشهورترین کتاب اصولی است که از آن قرن به جای مانده و مدتها در حوزه های علمی شیعی متن درسی بوده است. دانشمندان این دوره در استنباط، سخت تحت تأثیر استنباطات شیخ قرار گرفته بودند

پس از شیخ طوسى تا حدود متجاوز از یک قرن، دانشمندان شیعه سخت تحت تأثیر عظمت شیخ طوسی و قدرت استنباط او قرار گرفتند اجتهاد شیعه تقریبا متوقف ماند. تا اینکه ابن ادریس حلی در اواخر قرن ششم، با تالیف کتاب السرائر اجتهاد شیعه را رونق دوباره بخشید این کتاب در تالیفات فقهای برجسته قرن هفتم و هشتم جایگاه بسزائی داشته و مادامى که بر خلاف مطالب آن ثابت نشده است مورد اعتماد آنان بوده است.

پس از ابن ادریس محقق حلى (م ۶۷۶ ق) و خواهر زاده‌اش علامه حلّى(م ۷۲۶ ق) هر کدام تالیفاتی در اصول فقه نمودند و باعث پیشرفتی قابل ملاحظه در آن شدند. کتاب اصولی محقق حلی، معارج الاصول است. و علامه حلی در اصول چندین اثر از خود به جا گذاشته که مهم‌ترین آنها «نهایه الوصول إلی علم الا