پاورپوینت کامل استقامت ۵۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل استقامت ۵۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل استقامت ۵۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل استقامت ۵۷ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ معنای استقامت
۲ معنای اصطلاحی استقامت
۳ واژگان استقامت در قرآن
۴ معنای استقامت در اصطلاح مفسران

۴.۱ وجه تفسیر استقامت به طلب قیام
۴.۲ جامع بودن مفهوم استقامت
۴.۳ ارتباط صبر با استقامت
۴.۴ معنای اعتدال و ثبات
۴.۵ پیوستگی واژه استقامت با مفاهیم قرآنی
۴.۶ علت پیوند مفهومی استقامت با صراط مستقیم
۴.۷ منظور از صراط مستقیم

۵ جایگاه استقامت در تعالیم قرآنی
۶ موارد استقامت

۶.۱ انسان
۶.۲ پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله
۶.۳ حضرت موسى و هارون علیهم السلام

۷ آیات مشهور استقامت
۸ آثار استقامت
۹ موانع استقامت
۱۰ پانویس
۱۱ منابع

معنای استقامت

این واژه از ریشه «ق‌ـ‌و‌ـ‌م» است و براى آن معانى مختلفى مانند اعتدال[۲]، ثبات و مداومت[۳] استمرار[۴]، پایدارى، ایستادن، درست شدن و قیمت‌نهادن[۵] را بازگو کرده‌اند و معناى اعتدال شهرت بیشترى دارد.[۶] برخى گفته‌اند: استقامت همان اقامه است؛ ولى اضافه شدن دو حرف «س» و «ت» معناى آن را تأکید مى‌کند.[۷] در معنایى جامع مى‌توان گفت نظر به این که اصل واحد در این ماده، مفهومى است در برابر قعود و معناى اصلى آن به پاداشتن و فعلیت عمل است، استقامت با توجه به معناى‌طلبى باب استفعال به‌ معناى طلب قیام است و استمرار و استدامت و مانند آن از لوازم معناى اصلى به‌شمار مى‌آید.[۸]

معنای اصطلاحی استقامت

استقامت در مفهوم قرآنى آن اصطلاحى براى پایدارى در دین و مسیر حق در برابر کژیهاست.[۹] اهل معرفت تعابیرى چون «اهل استقامت» و «منزل‌استقامت» را که مرحله‌اى از مراحل سلوک الى اللّه است به‌کار مى‌برند.[۱۰] در نظر عارفان، استقامت برزخى است بین پرتگاه هاى مخوف عالم تفرق و سدره‌المنتهاى عالم جمع و روحى است که احوال سالکان بدان زنده و باقى‌است.[۱۱]

واژگان استقامت در قرآن

واژه استقامت به‌ صورت مصدرى در قرآن نیامده است؛ اما صورت هاى فعلى و اسم فاعلى آن ۴۷‌ بار به‌کار رفته است: در ۹ آیه، مشتقات فعلى استقامت ۱۰ بار به صورت هاى «استقم» (سوره هود/۱۱، ۱۱۲؛ سوره شورى/۴۲،۱۵)، «استقیما» (سوره یونس/۱۰،۸۹)، «استقیموا» (سوره فصلت/۴۱،۶) براى امر به استقامت و به گونه «یستقیم» (سوره تکویر/۸۱‌،۲۸) و «استقاموا» (سوره توبه/۹،۷؛ سوره فصلت/۴۱،۳۰؛ سوره احقاف/۴۶، ۱۳‌ـ‌۱۴؛ سوره جن/۷۲،۱۶) براى بیان آثار استقامت، استعمال شده است.

در ۳۷ آیه دیگر نیز واژه «مستقیم» که‌ اسم فاعل مصدر استقامت است کاربرد دارد؛ از جمله در ۵۱ سوره آل‌ عمران/۳؛ ۴ سوره یس/۳۶ و ۶۱ سوره زخرف/۴۳.

بیشتر مباحث قرآنى استقامت مربوط به ۹ آیه‌اى است که متضمن مشتقات فعلى استقامت است. در این آیات جز آیه‌ ۷ سوره توبه/۹ که به موضوع استقامت در عهد و پیمان پرداخته سایر آیات، استقامت را در مورد توحید و سیر به سوى خدا مطرح کرده است.

معنای استقامت در اصطلاح مفسران

همان‌ گونه که واژه‌پژوهان براى استقامت چندین معنا برشمرده‌اند مفسران نیز در معنا و تفسیر آن معانى اعتدال و دورى از افراط و تفریط[۱۲]، ثبات و دوام[۱۳] و طلب قیام[۱۴] را بازگو کرده‌اند.

وجه تفسیر استقامت به طلب قیام

تفسیر استقامت به طلب قیام به این صورت است که انسان در حال قیام وایستادن در متعادل‌ترین حالت و مسلط بر تواناییها و کارهاى خود است و این تسلط انسان را به شخصیت و شأن انسانى خود مى‌رساند تا بتواند کارهاى مناسب با استعداد انسانى خود را انجام دهد. به این جهت، از متعادل‌ترین حالت هر چیز به‌گونه‌اى که امکان نمایان شدن همه آثار و تواناییهاى آن وجود داشته باشد، به‌صورت استعاره با واژه «قیام» یاد مى‌شود، بنابراین، قیام عمود، این است که به‌صورت طولى برافراشته گردد و قیام عدل به گسترش عدالت در زمین است. استقامت نیز چون مصدر باب استفعال است و معناى طلب دارد به معناى طلب قیام و استدعاى ظهور همه آثار و منافع است. نمایان شدن همه ویژگیها و آثار هر پدیده‌اى نیز به حسب توانایى و شخصیت ذاتى آن گوناگون است؛ به‌طور مثال، استقامت طریق عبارت است از برخوردارى آن از هر چیزى که براى «راه» لازم است؛ مانند: هموارى، وضوح و به گمراهى نینداختن رهرو، و استقامت انسان در امرى آن است که شخص قیام به آن امر و اصلاح آن را از خود طلب کند، به‌گونه‌اى که کامل شود و فساد و نقص در آن راه نیابد، بنابراین، معناى استقامت در هر آیه‌اى با توجه به زمینه‌اى که استقامت در آن مطرح شده، متفاوت است؛ مانند قیام به حق توحید در عبودیت: «قُل اِنَّما اَنا بَشَرٌ مِثلُکُم یوحى اِلَىَّ اَنَّما اِلهُکُم اِلهٌ واحِدٌ فَاستَقیموا اِلَیهِ» (فصلت/۴۱،۶) و ثبات بر ربوبیت حق در همه شئون زندگى و محافظت بر توحید در همه امور باطنى و ظاهرى: «اِنَّ الَّذینَ قالوا رَبُّنَا اللّهُ ثُمَّ استَقموا» (فصلت/۴۱،۳۰) و قیام به وظایف دینى: «فَاَقِم وَجهَکَ لِلدّینِ حَنیفـًا» (روم/۳۰،۳۰)[۱۵] و شاید به همین جهت مفسران، تفسیرهاى گوناگونى از استقامت در آیات مربوط ارائه‌کرده‌اند.[۱۶]

جامع بودن مفهوم استقامت

بر اساس این تفسیر، استقامت مفهومى جامع‌تر از آنچه دیگر مفسران در معناى آن گفته‌اند دارد، زیرا چیزى را برپا داشتن به‌گونه‌اى که همه آثار آن ظاهر گردد مستلزم اعتدال، صبر و ثبات در آن است، از این‌ رو هر یک از این تعریف ها را مى‌توان تعریف به لازم استقامت و آنها را به لحاظ مفهومى، مستقل از استقامت دانست زیرا صبر در لغت به معناى حبس نفس و بردبارى در ناملایمات است و جنبه سلبى در آن لحاظ شده است، برخلاف استقامت که ویژگى اثباتى و ایجابى دارد و همچنین الزاماً در ناملایمات بکار گرفته نمى‌شود.

ارتباط صبر با استقامت

شاید بتوان گفت با توجه به موارد کاربرد استقامت و صبر در قرآن، استقامت به معناى پافشارى و پایدارى در اصل دین و ارزش هاى دینى و عدم انحراف از راه حق به بیراهه‌هاى کفر و شرک و نفاق است که بیشتر بعد فکرى و عقیدتى در آن لحاظ شده است و صبر به معناى شکیبایى در برابر سختی هاى اطاعت و دشواری هاى مصائب و عدم تمکین در برابر طغیان‌ شهوات است که بیشتر در مقام عمل متصور است[۱۷]، افزون بر این کاربرد استقامت و صبر در روایات[۱۸] به‌ صورت قسیم یکدیگر و به‌ صورت دو مفهوم جدا از هم بر استقلال مفهومى هر یک دلالت دارد.

معنای اعتدال و ثبات

اعتدال هم در لغت به معناى مراعات تساوى و حد وسط بین دو چیز[۱۹] و ثبات به معناى دوام شئ است.[۲۰] برخى گفته‌اند: ثبات ویژه امور مادى و استقامت مربوط به امور معنوى است.[۲۱]

پیوستگی واژه استقامت با مفاهیم قرآنی

ویژگی هاى معنایى واژه استقامت به همراه مفهوم قرآنى آن‌که از زمینه طرح استقامت در آیات شکل مى‌گیرد، پیوستگى این مفهوم را با مجموعه‌اى گسترده از آیات و مفاهیم قرآن نشان مى‌دهد، زیرا تحقق استقامت در هر زمینه‌اى، افزون بر همراهى با اعتدال و صبر و ثبات، پرهیزاز هر گونه زیغ، ضلل، عوج، الحاد، فسق و فساد را مى‌طلبد، از این‌رو مفسران «عدل» (سوره مائده/۵،۱۰۶) و «حنف» (سوره انعام/۶،۷۹) را به استقامت معنا کرده‌اند[۲۲] و برخى، صبر و ثبات را در آیات، مرادف استقامت دانسته‌اند[۲۳] و زیغ[۲۴]، فساد[۲۵]، فسق[۲۶]، عوج‌و‌الحاد[۲۷] را به خروج از استقامت تعریف کرده‌اند. مفهوم قرآنى استقامت نیز بدان سبب که همه آیات (جز یک آیه) در یک نگاه کلى استقامت را در زمینه «توحید و باور به ربوبیت خداوند و سیر به سوى او بر اساس این باور»، مطرح کرده (همین مقاله => موارد استقامت) و مى‌توان از آن به «استقامت در دین» تعبیر کرد، با مفاهیمى چون صراط مستقیم، هدایت، عبودیت، ایمان، عمل صالح، تقوا و هرآنچه لازمه دیندارى است، پیوند دارد، زیرا استقامت در این مفهوم پس از پذیرش دین مطرح مى‌شود: «اِنَّ الَّذینَ قالوا رَبُّنَا اللّهُ ثُمَّ استَقـموا» (فصّلت/۴۱،۳۰؛ احقاف/۴۶،۱۳)، «فاستَقِم کَما اُمِرت» (هود/۱۱،۱۱۲) و استقامت به کمال رساندن مؤلفه‌هاى لازم دیندارى چون هدایت، ایمان،* عبودیت، تقوا و عمل صالح است.

علت پیوند مفهومی استقامت با صراط مستقیم

اما براى روشن شدن پیوند این مفهوم با موضوع «صراط مستقیم» باید توجه داشت که انسانها همگى در مسیرى به سوى خداوند در تکاپو و حرکت‌اند: «یاَیُّهَا الاِنسنُ اِنَّکَ کادِحٌ اِلى رَبِّکَ کَدحـًا فَمُلقیه» (انشقاق/۸۴‌،۶)، «و اِلَیهِ المَصیر» (تغابن/۶۴،۳) و این سیر و حرکت نیز در یکى از سه راه نعمت یافتگان: «انعمت علیهم»، غضب شدگان: «مغضوب‌علیهم» و گمراهان: «الضّالّین» واقع مى‌گردد.[۲۸] چون راه بندگان نعمت یافته خدا همان «صراط مستقیم» است که به سبب هدایت الهى حاصل مى‌شود: «اِهدِنَا الصِّراطَ المُستَقیم * صِراطَ الَّ