پاورپوینت کامل آیه ۱۰ سوره قیامه ۴۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیه ۱۰ سوره قیامه ۴۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیه ۱۰ سوره قیامه ۴۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیه ۱۰ سوره قیامه ۴۴ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ترجمه های فارسی
۲ ترجمه های انگلیسی(English translations)
۳ معانی کلمات آیه
۴ تفسیر آیه
۵ پانویس
۶ منابع

ترجمه های فارسی

در آن روز انسان گوید: (ای وای از سختی عذاب) کجا مفرّ و پناهی خواهد بود؟

آن روز انسان گوید: گریزگاه کجاست؟

آن روز انسان مى‌گوید: «راه فرار کجاست؟!»

انسان در آن روز مى‌گوید: راه گریز کجاست؟

آن روز انسان می‌گوید: «راه فرار کجاست؟!»

ترجمه های انگلیسی(English translations)

that day man will say, ‘Where is the escape [from this day]’

Man shall say on that day: Whither to fly to

On that day man will cry: Whither to flee!

That Day will Man say: “Where is the refuge”

معانی کلمات آیه

مفر: اسم مکان است (محل فرار).[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)

فَإِذا بَرِقَ الْبَصَرُ «۷» وَ خَسَفَ الْقَمَرُ «۸» وَ جُمِعَ الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ «۹» یَقُولُ الْإِنْسانُ یَوْمَئِذٍ أَیْنَ الْمَفَرُّ «۱۰» کَلَّا لا وَزَرَ «۱۱» إِلى‌ رَبِّکَ یَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ «۱۲» یُنَبَّؤُا الْإِنْسانُ یَوْمَئِذٍ بِما قَدَّمَ وَ أَخَّرَ «۱۳» بَلِ الْإِنْسانُ عَلى‌ نَفْسِهِ بَصِیرَهٌ «۱۴» وَ لَوْ أَلْقى‌ مَعاذِیرَهُ «۱۵»

پس آنگاه که (در آستانه قیامت) چشم‌ها خیره گردد. و ماه تاریک شود و خورشید و ماه جمع شوند. در آن روز انسان خواهد گفت: گریزگاه کجاست؟ هرگز، ملجأ و پناهگاهى نیست. آن روز قرارگاه فقط نزد پروردگار توست. آن روز انسان به آنچه پیش فرستاده و آنچه به جا گذاشته است خبر داده مى‌شود. با آن که انسان بر (نیک و بد) نفس خویش بینا است (که چه کرده و چه مى‌کند). اگر عذرهایى بتراشد.

«۱». اعلى، ۲.

جلد ۱۰ – صفحه ۳۰۸

نکته ها

کلمه‌ «بَرِقَ» آنگاه که به چشم نسبت داده مى‌شود به معناى حالتى برخاسته از ترس و وحشت شدید است.

«وَزَرَ» به معناى پناهگاهى چون کوه و قلعه است و گشتن انسان به دنبال پناهگاه در قیامت، یا به خاطر شرم و حیا از خداوند است و یا به خاطر فرار از حساب و کتاب، یا دوزخ و یا رسوایى و شاید همه اینها باشد.

«معاذیر» جمع معذرت به معناى پیدا کردن چیزى است که آثار گناه را محو کند، خواه بجا و خواه عذر به جا باشد و یا بى‌جا.

معمولًا انسان براى توجیه کارهاى خلاف خود عذرتراشى مى‌کند که به نمونه‌هایى از آن در قرآن اشاره مى‌کنیم:

گاهى مى‌گوید: غفلت کردیم: «إِنَّا کُنَّا عَنْ هذا غافِلِینَ» «۱»

گاهى مى‌گوید: بزرگان و سران قوم، ما را گمراه کردند: «هؤُلاءِ أَضَلُّونا» «۲»

گاهى مى‌گوید: شیطان ما را گمراه کرد، امّا شیطان پاسخ مى‌دهد: مرا ملامت نکنید زیرا خودتان مقصّر هستید: «فَلا تَلُومُونِی وَ لُومُوا أَنْفُسَکُمْ» «۳»

امام باقر علیه السلام در توضیح آیه‌ «بِما قَدَّمَ وَ أَخَّرَ» فرمود: فما سن من سنه لیستن بها من بعده فان کان شرا کان علیه مثل وزرهم … و ان کان خیرا کان له مثل اجورهم‌ «۴» هر کس راه و روش بد یا خوبى را پایه‌گذارى کند، پس از او هر کس به آن عمل کند، اگر بد باشد کیفرى مثل کیفر گناهکار و اگر خوب باشد، پاداشى همانند عمل کننده آن نیز به او داده مى‌شود.

پیام ها

۱- نظام موجود جهان، در قیامت از هم فرو مى‌پاشد. «وَ جُمِعَ الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ»

۲- وحشت ناشى از وقوع قیامت، هم وجود انسان را فرامى‌گیرد:

«۱». اعراف، ۱۷۲.

«۲». اعراف، ۳۸.

«۳». ابراهیم، ۲۲.

«۴». تفسیر کنزالدقائق.

جلد ۱۰ – صفحه ۳۰۹

چشم: «بَرِقَ الْبَصَرُ» دیدگان را برق مى‌گیرد.

دل: «قلوبهم واجفه» دل‌ها را لرزه فرامى‌گیرد.

عقل: «تَرَى النَّاسَ سُکارى‌» مردم را مست مى‌بینى.

۳- در قیامت، خلافکارى‌ها به مجرمان تفهیم مى‌شود. «یُنَبَّؤُا الْإِنْسانُ یَوْمَئِذٍ بِما قَدَّمَ وَ أَخَّرَ»

۴- انسان علاوه بر اعمالى که خود انجام داده، مسئولیّت اعمالى را که دیگران، پس از او و به پیروى از او انجام مى‌دهند، به عهده دارد. «قَدَّمَ وَ أَخَّرَ»

۵- وجدان انسان بهترین شاهد علیه او در دادگاه قیامت است. «بَلِ الْإِنْسانُ عَلى‌ نَفْسِهِ بَصِیرَهٌ»

۶- انسان، خودش هم به عذرهایى که مى‌آورد ایمان ندارد. «وَ لَوْ أَلْقى‌ مَعاذِیرَهُ»

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)

یَقُولُ الْإِنْسانُ یَوْمَئِذٍ أَیْنَ الْمَفَرُّ «۱۰»

یَقُولُ الْإِنْسانُ‌: گوید آدمى از شدت فزع و هول، یَوْمَئِذٍ: در آن روز، أَیْنَ الْمَفَرُّ: کجاست جاى گریختن، مانند قول کسى که مأیوس شده باشد از یافتن آرزوى خود.

تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‌

لا أُقْسِمُ بِیَوْمِ الْقِیامَهِ «۱» وَ لا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَهِ «۲» أَ یَحْسَبُ الْإِنْسانُ أَلَّنْ نَجْمَعَ عِظامَهُ «۳» بَلى‌ قادِرِینَ عَلى‌ أَنْ نُسَوِّیَ بَنانَهُ «۴»

بَلْ یُرِیدُ الْإِنْسانُ لِیَفْجُرَ أَمامَهُ «۵» یَسْئَلُ أَیَّانَ یَوْمُ الْقِیامَهِ «۶» فَإِذا بَرِقَ الْبَصَرُ «۷» وَ خَسَفَ الْقَمَرُ «۸» وَ جُمِعَ الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ «۹»

یَقُولُ الْإِنْسانُ یَوْمَئِذٍ أَیْنَ الْمَفَرُّ «۱۰» کَلاَّ لا وَزَرَ «۱۱» إِلى‌ رَبِّکَ یَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ «۱۲» یُنَبَّؤُا الْإِنْسانُ یَوْمَئِذٍ بِما قَدَّمَ وَ أَخَّرَ «۱۳» بَلِ الْإِنْسانُ عَلى‌ نَفْسِهِ بَصِیرَهٌ «۱۴»

وَ لَوْ أَلْقى‌ مَعاذِیرَهُ «۱۵»

ترجمه‌

قسم نمیخورم بروز قیامت‌

و قسم نمیخورم بنفس ملامت کننده خود را

آیا گمان میکند انسان که جمع نخواهیم کرد استخوانهاى او را

آرى توانائیم بر اینکه راست و درست نمائیم سر انگشتان او را

بلکه میخواهد انسان که کار بد کند در آنچه پیش رو دارد

از عمر میپرسد کى خواهد بود روز قیامت‌

پس وقتى که خیره شود چشم‌

و تیره گردد ماه‌

و جمع کرده شوند خورشید و ماه‌

میگوید آدمى در چنین روز کجا است گریزگاه‌

نه چنین است پناهگاهى نیست‌

بسوى پروردگار تو در چنین روز قرار گاه است‌

خبر داده میشود انسان در چنین روز به آنچه پیش فرستاد و آنچه مؤخر داشت‌

بلکه انسان بر نفس خود بینا است‌

و اگر چه بیاورد عذرهاى خود را.

تفسیر

گفته شده نازل گردیده در باره عدى بن ربیعه که پرسید از پیغمبر صلّى اللّه علیه و آله و سلّم از امر قیامت و آنحضرت فرمود حق است پس او گفت اگر به بینم آنروز را تصدیق نمیکنم تو را آیا چنین چیزى میشود که خدا جمع کند این استخوانها را و بنابر این محتمل است کلمه لا در دو آیه اشاره باشد بنفى قول او یعنى نه چنین‌

جلد ۵ صفحه ۳۰۹

است که تو تصوّر نمودى قسم