پاورپوینت کامل آیه ۱۰ سوره عادیات ۶۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیه ۱۰ سوره عادیات ۶۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیه ۱۰ سوره عادیات ۶۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیه ۱۰ سوره عادیات ۶۱ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ترجمه های فارسی
۲ ترجمه های انگلیسی(English translations)
۳ معانی کلمات آیه
۴ تفسیر آیه
۵ پانویس
۶ منابع

ترجمه های فارسی

و آنچه در دلها پنهان است همه را پدیدار سازند؟

و آنچه در سینه هاست پدیدار گردد،

و آنچه در سینه‌هاست فاش شود،

و آنچه در دلها نهان است آشکار شود،

و آنچه در درون سینه‌هاست آشکار می‌گردد،

ترجمه های انگلیسی(English translations)

and what is [concealed] in the breasts is divulged,

And what is in the breasts is made apparent

And the secrets of the breasts are made known,

And that which is (locked up) in (human) breasts is made manifest-

معانی کلمات آیه

«حُصِّلَ»: به دست آورده شد. جمع گردید.

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)

سوره عادیات‌

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‌

به نام خداوند بخشنده مهربان‌

وَ الْعادِیاتِ ضَبْحاً «۱» فَالْمُورِیاتِ قَدْحاً «۲» فَالْمُغِیراتِ صُبْحاً «۳» فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعاً «۴» فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعاً «۵» إِنَّ الْإِنْسانَ لِرَبِّهِ لَکَنُودٌ «۶» وَ إِنَّهُ عَلى‌ ذلِکَ لَشَهِیدٌ «۷» وَ إِنَّهُ لِحُبِّ الْخَیْرِ لَشَدِیدٌ «۸» أَ فَلا یَعْلَمُ إِذا بُعْثِرَ ما فِی الْقُبُورِ «۹» وَ حُصِّلَ ما فِی الصُّدُورِ «۱۰» إِنَّ رَبَّهُمْ بِهِمْ یَوْمَئِذٍ لَخَبِیرٌ «۱۱»

تفسیر نور(۱۰جلدى) ج‌۱۰ ص۵۶۸

۱) سوگند به اسبان دونده که (در میدان جهاد) نفسشان به شماره افتاد. «۲» و (به هنگام تاختن، از برخورد نعل اسبان با سنگ‌هاى بیابان) به شدّت برق افروزند.

«۳» و صبحگاهان بر دشمن هجوم برند. «۴» و گرد و غبار برانگیزند. «۵» و در میان معرکه و جمع دشمنان در آمده‌اند. «۶» همانا انسان نسبت به پروردگارش بسیار ناسپاس است. «۷» و بى‌شک بر این (ناسپاسى) گواه است. «۸» و همانا او علاقه شدیدى به مال دارد. «۹» آیا انسان نمى‌داند که وقتى آنچه در گورهاست برانگیخته شود. «۱۰» و آنچه در سینه‌هاست فاش شود. «۱۱» همانا خداوند در آن روز به کارشان آگاه است.

نکته ها

«عدو» به معناى تجاوز است. چون دویدن، تجاوز از حدّ حرکت عادى است، به آن «عدو»

جلد ۱۰ – صفحه ۵۶۹

گفته مى‌شود. «ضبح» به معناى صداى نفس اسب است. «قدح» به معناى خروج آتش از سنگ چخماق، «المغیرات» از «اغاره» به معناى تاختن سریع، «صُبْحاً» کنایه از غافلگیر کردن دشمن و پنهان کردن زمان هجوم است.

«أثرن» از «اثاره» به معناى منتشر ساختن، «نقع» به معناى غبار و «کنود» به معناى کَفور است.

در کلمه‌ «بُعْثِرَ» معناى بعث و اثاره نهفته است یعنى بیرون کشیدن و زیرو رو کردن.

«حُصِّلَ» به معناى استخراج مغز از پوسته و متمایز شدن خصلت‌هاى نیک و بد در آن روز از یکدیگر است.

قرآن در برخى آیات، انسان را به خاطر برخى صفات، مورد سرزنش قرار داده و او را «ظَلُوماً جَهُولًا» «۱» (ستمگر و نادان)، «هَلُوعاً» «۲» (حریص)، «یَؤُساً» «۳» (ناامید)، «کَفُوراً» «۴»* (ناسپاس)، «جَزُوعاً» «۵» (بى صبر)، «مَنُوعاً» «۶» (بخیل) خوانده است. ولى از سوى دیگر درباره انسان مى‌فرماید: «کَرَّمْنا» «۷» (گرامى داشتیم)، «فَضَّلْنا» «۸»* (برترى دادیم)، «أَحْسَنِ تَقْوِیمٍ» «۹» (بهترین قوام را به او دادیم)، «نَفَخْتُ فِیهِ مِنْ رُوحِی» «۱۰»* (روح الهى در او دمیدیم) و این دوگانگى به خاطر آن است که در انسان دو نوع عامل حرکت وجود دارد: یکى عقل و یکى غریزه. اگر در مسیر بندگى خدا و تربیت اولیاى خدا قرار گیرد، به گونه‌اى است و اگر در مسیر هوسها و طاغوت‌ها و وسوسه‌ها قرار گیرد، به گونه دیگر.

در قرآن از علاقه شدید و حریصانه به مال دنیا که سبب فراموش کردن آخرت و محرومان شود، انتقاد شده است. «إِنَّهُ لِحُبِّ الْخَیْرِ لَشَدِیدٌ»

قرآن از مال دنیا به «خیر» تعبیر کرده است: «لِحُبِّ الْخَیْرِ» تا بفهماند مال باید از راه خیر بدست آید و در راه خیر با نیت خیر و با شیوه خیر مصرف گردد.

«۱». احزاب، ۷۲.

«۲». معارج، ۱۹.

«۳». اسراء، ۸۳.

«۴». اسراء، ۶۷.

«۵». معارج، ۲۰.

«۶». معارج، ۲۱.

«۷». اسراء، ۷۰.

«۸». اسراء، ۷۰.

«۹». تین، ۴.

«۱۰». حجر، ۲۹.

جلد ۱۰ – صفحه ۵۷۰

پیام ها

۱- جهاد و دفاع به قدرى ارزش دارد که خداوند به نفس اسب‌هاى زیر پاى جهادگران سوگند یاد مى‌کند. «وَ الْعادِیاتِ ضَبْحاً»

۲- مسلمانان باید اسب سوار و چابک باشند. (در سوگند به نفس اسب، نوعى تشویق به اسب سوارى هدفدار است.) «وَ الْعادِیاتِ ضَبْحاً»

۳- اسبان در راه خدا مى‌دوند، ولى انسان در برابر خدا سرسختى مى‌کند.
وَ الْعادِیاتِ‌ … إِنَّ الْإِنْسانَ لِرَبِّهِ لَکَنُودٌ

۴- در جهاد با دشمن، سرعت عمل یک ارزش است. «وَ الْعادِیاتِ ضَبْحاً»

۵- هنگام غفلت دشمن براى حمله استفاده کنید. «فَالْمُغِیراتِ صُبْحاً»

۶- دشمن را چنان غافلگیر کنید که ناگاه در وسط آنان باشید تا فرصت مقابله با شما را نداشته باشند. «فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعاً»

۷- ناسپاسى و مال دوستى انسان را در برابر جبهه حق قرار مى‌دهد. وَ الْعادِیاتِ‌ …
إِنَّ الْإِنْسانَ لِرَبِّهِ لَکَنُودٌ … لِحُبِّ الْخَیْرِ لَشَدِیدٌ

۸- شهداى جبهه‌ها و امدادهاى الهى را فراموش نکنید. «إِنَّ الْإِنْسانَ لِرَبِّهِ لَکَنُودٌ»

۹- پیروزى و امنیّت انسان را مغرور مى‌کند، هشدار لازم است. «لِرَبِّهِ لَکَنُودٌ»

۱۰- وجدان انسان آگاه است؛ حتى در مواردى که عذر و بهانه مى‌آورد خود مى‌داند که چه کاره است. «وَ إِنَّهُ عَلى‌ ذلِکَ لَشَهِیدٌ»

۱۱- در فرهنگ اسلامى، ثروت و مال خیر است. «إِنَّهُ لِحُبِّ الْخَیْرِ لَشَدِیدٌ»

۱۲- علاقه به مال، امرى فطرى است، آنچه مذموم است علاقه افراطى است که انسان از یک سو دست به هر نوع درآمدى مى‌زند و از سوى دیگر حقوق واجب الهى را نمى‌پردازد. «لَشَدِیدٌ»

۱۳- معاد جسمانى است زیرا سخن از قبر است. «بُعْثِرَ ما فِی الْقُبُورِ» (در آیه‌اى‌

جلد ۱۰ – صفحه ۵۷۱

دیگر مى‌فرماید: «یَبْعَثُ مَنْ فِی الْقُبُورِ» «۱»)

۱۴- یاد قیامت، عامل هشدار به ناسپاسان و مال پرستان است. «أَ فَلا یَعْلَمُ إِذا بُعْثِرَ ما فِی الْقُبُورِ»

۱۵- روز قیامت اسرار درونى کشف وحسابرسى خواهد شد. «حُصِّلَ ما فِی الصُّدُورِ»

۱۶- خداوند بر افکار و اعمال ما آگاهى کامل دارد. ( «خبیر» به معناى آگاهى از ظاهر و باطن است) إِنَّ رَبَّهُمْ بِهِمْ‌ … لَخَبِیرٌ

۱۷- خداوند در دنیا نیز به امور مردم آگاه است، امّا در قیامت، این خبیر بودن براى همه ظاهر مى‌شود. «یَوْمَئِذٍ»

۱۸- چون خداوند خبیر است، حسابرسى او نیز دقیق است. «یَوْمَئِذٍ لَخَبِیرٌ»

۱۹- انسان در برابر دیگران این همه سرکشى ندارد، کفر و ناسپاسى شدید انسان تنها در برابر پروردگارش است. «لِرَبِّهِ لَکَنُودٌ»

«والحمدللّه ربّ العالمین»

«۱». حج، ۷.

جلد ۱۰ – صفحه ۵۷۴

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)

وَ حُصِّلَ ما فِی الصُّدُورِ «۱۰»

وَ حُصِّلَ‌: و حاصل کرده و جمع گردانیده شود در صحف، یعنى ظاهر سازند در آن، ما فِی الصُّدُورِ: آنچه در سینه‌هاست، از خیر و شرّ. یا تبیین و تمییز کرده شود آنچه در سینه‌هاست، از بد و نیک و آن را از یکدیگر جدا گردانند.

مراد آن است که درونه‌ها و پنهانى‌هاى سینه‌ها که اعتقادات حق و باطل و نیّات ریا و اخلاص است، ظاهر سازند و از یکدیگر ممیز گردانند و بر وفق آن جزا دهند. همچنان که بر اعمال ظاهر مجازات و مکافات دهند.

«۱» منهج الصادقین، (چ سوم) ج ۱۰ ص ۳۲۷.

جلد ۱۴ – صفحه ۳۱۷

نکته- تخصیص صدور، به جهت آن است که اعتقاد اصل است و اعمال متفرّع بر آن باشد.

تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‌

وَ الْعادِیاتِ ضَبْحاً «۱» فَالْمُورِیاتِ قَدْحاً «۲» فَالْمُغِیراتِ صُبْحاً «۳» فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعاً «۴»

فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعاً «۵» إِنَّ الْإِنْسانَ لِرَبِّهِ لَکَنُودٌ «۶» وَ إِنَّهُ عَلى‌ ذلِکَ لَشَهِیدٌ «۷» وَ إِنَّهُ لِحُبِّ الْخَیْرِ لَشَدِیدٌ «۸» أَ فَلا یَعْلَمُ إِذا بُعْثِرَ ما فِی الْقُبُورِ «۹»

وَ حُصِّلَ ما فِی الصُّدُورِ «۱۰» إِنَّ رَبَّهُمْ بِهِمْ یَوْمَئِذٍ لَخَبِیرٌ «۱۱»

ترجمه‌

سوگند به اسبان دونده که صداى نفس آنها شنیده شود

پس بیرون آورندگان آتش باشند بزدن نعل بر سنگ‌

پس غارت کنندگان باشند در وقت صبح‌

پس برانگیختند در آنجا غبار را

پس بمیان در آمدند بوسیله آن جماعت دشمن را

همانا آدمى براى پروردگار خود هر آینه ناسپاس است‌

و همانا او بر این آگاه و گواه است‌

و همانا او براى محبت مال دنیا هر آینه سختى دارد

آیا نمیداند وقتى که برانگیخته شوند آنچه در قبرها هستند

و فراهم کرده شود آنچه در سینه‌ها باشد

همانا پروردگار آنان بآنان در چنین روزى مطّلع و آگاه است.

تفسیر

قمّى ره از امام صادق علیه السّلام در شأن نزول این سوره شریفه حدیث مفصلى نقل نموده که خلاصه آن آنست که اهل وادى یا بس دوازده هزار سوار جمع و متّحد و هم قسم شدند که پیغمبر صلّى اللّه علیه و آله و سلّم و امیر الم