پاورپوینت کامل آیه ۱۰ سوره ضحی ۶۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیه ۱۰ سوره ضحی ۶۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیه ۱۰ سوره ضحی ۶۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیه ۱۰ سوره ضحی ۶۶ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ترجمه های فارسی
۲ ترجمه های انگلیسی(English translations)
۳ معانی کلمات آیه
۴ تفسیر آیه
۵ پانویس
۶ منابع

ترجمه های فارسی

و فقیر و گدای سائل را به زجر مران.

و تهیدست حاجت خواه را [به بانگ زدن] از خود مران

و گدا را مران،

و گدا را مَران،

و سؤال‌کننده را از خود مران،

ترجمه های انگلیسی(English translations)

and as for the beggar, do not chide him;

And as for him who asks, do not chide (him),

Therefor the beggar drive not away,

Nor repulse the petitioner (unheard);

معانی کلمات آیه

تنهر: نهر: (بر وزن عقل) راندن، زجر کردن، راغب شدت را در آن قید کرده است «نهر السائل: زجره» طبرسى فرموده: آن راندن سائل است با صیحه.[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)

أَ لَمْ یَجِدْکَ یَتِیماً فَآوى‌ «۶» وَ وَجَدَکَ ضَالًّا فَهَدى‌ «۷» وَ وَجَدَکَ عائِلًا فَأَغْنى‌ «۸» فَأَمَّا الْیَتِیمَ فَلا تَقْهَرْ «۹» وَ أَمَّا السَّائِلَ فَلا تَنْهَرْ «۱۰» وَ أَمَّا بِنِعْمَهِ رَبِّکَ فَحَدِّثْ «۱۱»

«۶» آیا تو را یتیم نیافت، پس پناه داد و سامانت بخشید. «۷» و تو را سرگشته یافت، پس هدایت کرد. «۸» و تو را تهى‌دست یافت و بى‌نیاز کرد.

«۹» (حال که چنین است) پس بر یتیم قهر و تندى مکن. «۱۰» و سائل را از خود مران. «۱۱» و نعمت پروردگارت را (براى سپاس) بازگو کن.

نکته ها

مراد از «آخرت» در آیه‌ «وَ لَلْآخِرَهُ خَیْرٌ لَکَ مِنَ الْأُولى‌» یا روز قیامت است و یا عاقبت کار پیامبر در همین دنیا.

قبل از تولد پیامبر صلى الله علیه و آله، پدرش عبداللّه از دنیا رفت. در کودکى مادرش را از دست داد و هشت ساله بود که جدش عبدالمطلب از دنیا رفت و از این رو از درد یتیمان خبر داشت.

جلد ۱۰ – صفحه ۵۱۷

قرآن مى‌فرماید: «ما ضَلَّ صاحِبُکُمْ وَ ما غَوى‌» «۱» یعنى پیامبر شما حتّى براى یک لحظه گمراه نبوده است. پس مراد از «وَجَدَکَ ضَالًّا فَهَدى‌» آن است که اگر هدایت الهى نبود، راه به جایى نمى‌بردى.

چنانکه در سوره شورى آیه ۵۲ مى‌فرماید: «ما کُنْتَ تَدْرِی مَا الْکِتابُ وَ لَا الْإِیمانُ وَ لکِنْ جَعَلْناهُ نُوراً نَهْدِی بِهِ» اگر لطف ما نبود تو خبرى از کتاب و ایمان نداشتى.

و در سوره یوسف آیه ۳ نیز مى‌فرماید: «أَوْحَیْنا إِلَیْکَ هذَا الْقُرْآنَ وَ إِنْ کُنْتَ مِنْ قَبْلِهِ لَمِنَ الْغافِلِینَ» تو قبل از نزول قرآن از بى‌خبران بودى.

کلمه «ضال» هم به معناى گمراه است و هم به معناى گمشده، نظیر «الحکمه ضاله المؤمن» «۲» حکمت گمشده مؤمن است.

آرى پیامبر قبل از نزول وحى متحیّر بود و با نور وحى با دستورات و وظیفه الهى خود آشنا مى‌شد.

«عائل» به فقیر گفته مى‌شود و «قهر»، غلبه توأم با تحقیر است. «نهر» راندن همراه با خشونت است. عنوان نهر آب نیز به خاطر حرکت تند آب است.

اگر نیازهاى یتیم تأمین نشود مفاسد اخلاقى و اجتماعى فراوانى جامعه را تهدید مى‌کند و کمبود محبت ممکن است یتیم را به صورت فردى سنگدل و عقده‌اى درآورد.

در حدیث مى‌خوانیم: امیدوار کننده‌ترین آیات قرآن، آیه‌ «وَ لَسَوْفَ یُعْطِیکَ رَبُّکَ فَتَرْضى‌» مى‌باشد که مراد شفاعت است. «۳»

رضاى پیامبر در دنیا و آخرت، مورد نظر خداست. چنانکه در دنیا قبله را براى رضاى او تغییر داد تا یهودیان بر او منت ننهند که رو به بیت المقدّس که قبله ماست نماز مى‌گزارى.

«فَلَنُوَلِّیَنَّکَ قِبْلَهً تَرْضاها» و در آخرت، مقام شفاعت به او مى‌دهد تا راضى شود. «وَ لَسَوْفَ یُعْطِیکَ رَبُّکَ فَتَرْضى‌» «۳»

امام باقر علیه السلام دوبار سوگند یاد فرمودند که مراد از آن عطاى مخصوص که خداوند به‌

«۱». نجم، ۲.

«۲». نهج‌البلاغه، حکمت ۸۰.

«۳». شواهد التنزیل، ج ۲، ص ۴۴۶.

جلد ۱۰ – صفحه ۵۱۸

پیامبرش عطا خواهد کرد، شفاعت است. «و الله الشفاعه و الله الشفاعه» «۱» و امام صادق علیه السلام فرمود: رضایت جدم به این است که موحدى در آتش باقى نماند. «۲»

امام صادق علیه السلام در ذیل آیه‌ «وَ أَمَّا بِنِعْمَهِ رَبِّکَ فَحَدِّثْ» فرمودند: «حدث بما اعطاک الله و فضلک و رزقک و احسن الیک و هداک» «۳» آنچه از عطاها، برترى‌ها، رزق‌ها، احسان‌ها و هدایت‌هاى اوست بازگو کن.

پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله فرمودند: «التحدث بنعمه الله شکر و ترکه کفر» «۴» کسى که آثار نعمت‌هاى الهى در زندگى او دیده نشود، دشمن خدا و مخالف نعمتهاى اوست.

پیام ها

۱- خداوند پیامبرش را از هرگونه قهر و غضب در دنیا و آخرت بیمه کرده است.

وَ لَلْآخِرَهُ خَیْرٌ لَکَ‌ …

۲- نعمت‌هاى آخرت، زوال و رنج و نقص نعمت‌هاى دنیوى را ندارد. «وَ لَلْآخِرَهُ خَیْرٌ لَکَ مِنَ الْأُولى‌»

۳- در برابر قطع موقت وحى، خداوند وعده چشمگیر به پیامبرش مى‌دهد.

«وَ لَسَوْفَ یُعْطِیکَ رَبُّکَ»

۴- مالکیّت تمام دنیا هم مردان خدا را راضى نمى‌کند، پس تحقیق وعده خداوند، در جهان دیگرى است. «لَسَوْفَ یُعْطِیکَ رَبُّکَ فَتَرْضى‌»

۵- جلب رضاى پیامبر، مورد توجه خداست. «فَتَرْضى‌»

۶- رهبر باید درد آشنا باشد تا درد دیگران را لمس کند. «أَ لَمْ یَجِدْکَ یَتِیماً، عائِلًا»

۷- یتیمى، مانع رسیدن به کمال نیست. «أَ لَمْ یَجِدْکَ»

۸- منت گذارى انسان بر انسان زشت است، ولى منت خدا بر انسان یک ارزش است. أَ لَمْ یَجِدْکَ یَتِیماً فَآوى‌ …

«۱». بحار، ج ۸، ص ۵۷.

«۲». تفسیر صافى.

«۳». تفاسیر مجمع البیان و نمونه.

«۴». وسائل، ج ۸، ص ۴۰.

جلد ۱۰ – صفحه ۵۱۹

۹- یاد نعمتهاى الهى، روحیه تشکر از خدا و خدمت به دیگران را در انسان زنده مى‌کند. أَ لَمْ یَجِدْکَ یَتِیماً فَآوى‌ … فَأَمَّا الْیَتِیمَ فَلا تَقْهَرْ

۱۰- در هنگام قدرت، از زمان ضعف خود یاد کنید. «أَ لَمْ یَجِدْکَ یَتِیماً»

۱۱- الطاف الهى با واسطه است. «آوى» (مَأوى دادن و غنى کردن خداوند از طریق حضرت ابوطالب و حضرت خدیجه بود).

۱۲- پناه دادن به یتیم و غنى کردن فقیر، کارى الهى است. «فَآوى‌- فَأَغْنى‌»

۱۳- اگر گذشته تلخ خود را یاد کنید، محرومان را منع و طرد نمى‌کنید. «فَأَمَّا الْیَتِیمَ فَلا تَقْهَرْ»

۱۴- رسیدگى به یتیم، به دلیل شرایط سنى و روحى او در اولویّت است. «فَلا تَقْهَرْ- فَلا تَنْهَرْ»

۱۵- نعمتها را از خدا بدانید و به آن مغرور نشوید. «بِنِعْمَهِ رَبِّکَ»

۱۶- بازگو کردن نعمت یک نوع شکرگزارى است. «فَحَدِّثْ»

۱۷- لطف گذشته خداوند، عامل امید به آینده است. (خدایى که در گذشته، یتیمى و فقیرى و تحیر تو را برطرف کرد، آینده و آخرت تو را بهتر قرار مى‌دهد.)

وَ لَلْآخِرَهُ خَیْرٌ لَکَ‌ … أَ لَمْ یَجِدْکَ‌ …

۱۸- خدا زیاد مى‌بخشد ولى کم مى‌خواهد، فقیر را غنى مى‌کند ولى از ما نمى‌خواهد فقیر را غنى کنیم، فقط مى‌فرماید: فقیر را طرد نکنید. «وَ أَمَّا السَّائِلَ فَلا تَنْهَرْ» یتیم را مأوى مى‌دهد ولى از ما در این حد مى‌خواهد که بر یتیم سلطه نیفکنیم. «فَأَمَّا الْیَتِیمَ فَلا تَقْهَرْ»

۱۹- خداوند، سؤال نکرده عطا مى‌کند، پس ما لااقل بعد از سؤال و درخواست، به دیگران کمک کنیم. وَ وَجَدَکَ عائِلًا فَأَغْنى‌ … وَ أَمَّا السَّائِلَ فَلا تَنْهَرْ

۲۰- نعمت‌ها را محصولِ علم و تخصص و زرنگى خود ندانید، بلکه لطف او بدانید بِنِعْمَهِ رَبِّکَ‌ …

۲۱- یاد نعمت‌ها انسان را از یأس و خودباختگى نجات داده و مقاومت او را در

جلد ۱۰ – صفحه ۵۲۰

برابر حوادث زیاد مى‌کند. «بِنِعْمَهِ رَبِّکَ فَحَدِّثْ»

۲۲- مهمتر از غذا و لباس براى یتیمان، محبت است. «فَأَمَّا الْیَتِیمَ فَلا تَقْهَرْ»

۲۳- اگر بیمارى و فقر و سختى براى انسان رخ دهد، یاد سایر نعمت‌ها براى او مرهمى است. «وَ أَمَّا بِنِعْمَهِ رَبِّکَ فَحَدِّثْ»

۲۴- نعمت‌هاى الهى باید در مسیر رشد و تربیت انسان باشد نه غفلت او. «بِنِعْمَهِ رَبِّکَ»

«والحمد للّه ربّ العالمین»

جلد ۱۰ – صفحه ۵۲۲

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)

وَ أَمَّا السَّائِلَ فَلا تَنْهَرْ «۱۰»

وَ أَمَّا السَّائِلَ‌: و اما فقراى سؤال کننده را، فَلا تَقْهَرْ: پس زجر مکن و بانک بر ایشان مزن و محروم مساز ایشان را. یا طالبان علم شریعت را از تعلیم و افاده منع مکن. بعد از نزول این آیه، حضرت رسول صلّى اللّه علیه و آله و سلّم یتیمان را بیشتر از پیش ملاطفت فرمودى و انواع احسان و مرحمت در حق ایشان منظور داشتى.

تنبیه- دو دستور و وظیفه دینى را در این آیه فرماید:

اول- مراعات یتیم که تأکید بسیار در آن وارد شده:

۱- قرب الاسناد- فرمود حضرت پیغمبر صلّى اللّه علیه و آله و سلّم: من کفّل یتیما و کفّل نفقته کنت انا و هو فى الجنّه کهاتین، و قرن بین اصبعیه المسبّحه و الوسطى: هر که کفالت کند یتیمى را و کفالت کند خرج او را باشم من و او در بهشت مانند این دو، و انگشت سبّابه و وسطى به هم نزدیک نمود «۱».

۲- من مسح یده على رأس یتیم ترحّما له اعطاه اللّه بکلّ شعره نورا یوم القیمه و کتب بکلّ شعره مرّت یده علیها حسنه: فرمود هر که مسح کند دست خود را به سر یتیمى، ترحّم نسبت به او، عطا فرماید به هر موئى نورى روز قیامت و بنویسد به هر موئى که بگذرد دست او بر آن حسنه‌اى‌ «۲».

۳- فرمود حضرت پیغمبر صلّى اللّه علیه و آله و سلّم: مرور نمود حضرت عیسى علیه السّلام به قبرى که صاحبش را عذاب مى‌کردند. پس سال بعد مرور

«۱» قرب الاسناد (مکتبه نینوى الحدیثه- طهران)، ج ۱، ص ۴۵.

«۲» ثواب الاعمال شیخ صدوق (چ حیدرى ۱۳۹۱) باب «ثواب من مسح یده على رأس یتیم» جمع بین دو روایت ۱ و ۲.

جلد ۱۴ – صفحه ۲۵۸

کرد، عذاب نمى‌کردند. از خدا سؤال نمود، وحى فرمود حق تعالى به او:

یا روح اللّه، به درستى که از او ولد صالحى بود، پس اصلاح نمود راهى را و جاى داد یتیمى را، پس آمرزیدم او را به عملى که پسر او به جا آورد «۱».

دوم- از وظیفه مذکوره در آیه: توجه به سائل:

۱- معانى الاخبار- صدوق (رحمه اللّه) فرمود رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله و سلّم: للسّائل حقّ و ان جاء على الفرس: براى سائل حقى است، اگرچه بیاید با اسب‌ «۲».