پاورپوینت کامل آیه ۱۰ حشر ۷۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیه ۱۰ حشر ۷۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیه ۱۰ حشر ۷۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیه ۱۰ حشر ۷۹ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ترجمه های فارسی
۲ ترجمه های انگلیسی(English translations)
۳ معانی کلمات آیه
۴ تفسیر آیه
۵ پانویس
۶ منابع

ترجمه های فارسی

و آنان که پس از مهاجرین و انصار آمدند (یعنی تابعین و سایر مؤمنین تا روز قیامت) دایم به درگاه خدا عرض می‌کنند: پروردگارا، بر ما و برادران دینی‌مان که در ایمان پیش از ما شتافتند ببخش و در دل ما هیچ کینه و حسد مؤمنان قرار مده، پروردگارا، تویی که بسیار رؤوف و مهربانی.

و نیز کسانی که بعد از آنان [انصار و مهاجرین] آمدند در حالی که می گویند: پروردگارا! ما و برادرانمان را که به ایمان بر ما پیشی گرفتند بیامرز، و در دل هایمان نسبت به مؤمنان، خیانت و کینه قرار مده. پروردگارا! یقیناً تو رؤوف و مهربانی.

و [نیز] کسانى که بعد از آنان [=مهاجران و انصار] آمده‌اند [و] مى‌گویند: «پروردگارا، بر ما و بر آن برادرانمان که در ایمان آوردن بر ما پیشى گرفتند ببخشاى، و در دلهایمان نسبت به کسانى که ایمان آورده‌اند [هیچ گونه‌] کینه‌اى مگذار! پروردگارا، راستى که تو رئوف و مهربانى.»

کسانى که از پس ایشان آمده‌اند، مى‌گویند: اى پروردگار ما، ما و برادران ما را که پیش از ما ایمان آورده‌اند بیامرز و کینه کسانى را که ایمان آورده‌اند، در دل ما جاى مده. اى پروردگار ما، تو مشفق و مهربان هستى.

(همچنین) کسانی که بعد از آنها [= بعد از مهاجران و انصار] آمدند و می‌گویند: «پروردگارا! ما و برادرانمان را که در ایمان بر ما پیشی گرفتند بیامرز، و در دلهایمان حسد و کینه‌ای نسبت به مؤمنان قرار مده! پروردگارا، تو مهربان و رحیمی!»

ترجمه های انگلیسی(English translations)

And [also for] those who came in after them, who say, ‘Our Lord, forgive us and our brethren who were our forerunners in the faith, and do not put any rancour in our hearts toward the faithful. Our Lord, You are indeed most kind and merciful.’

And those who come after them say: Our Lord! forgive us and those of our brethren who had precedence of us in faith, and do not allow any spite to remain in our hearts towards those who believe, our Lord! surely Thou art Kind, Merciful.

And those who came (into the faith) after them say: Our Lord! Forgive us and our brethren who were before us in the faith, and place not in our hearts any rancour toward those who believe. Our Lord! Thou art Full of Pity, Merciful.

And those who came after them say: “Our Lord! Forgive us, and our brethren who came before us into the Faith, and leave not, in our hearts, rancour (or sense of injury) against those who have believed. Our Lord! Thou art indeed Full of Kindness, Most Merciful.”

معانی کلمات آیه

غل: غل و غلیل: عداوت و کینه.[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)

وَ الَّذِینَ جاؤُ مِنْ بَعْدِهِمْ یَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنا وَ لِإِخْوانِنَا الَّذِینَ سَبَقُونا بِالْإِیمانِ وَ لا تَجْعَلْ فِی قُلُوبِنا غِلًّا لِلَّذِینَ آمَنُوا رَبَّنا إِنَّکَ رَؤُفٌ رَحِیمٌ «۱۰»

جلد ۹ – صفحه ۵۴۹

و کسانى که بعد از مهاجرین و انصار آمدند، مى‌گویند: پروردگارا! ما و برادرانمان را که در ایمان بر ما سبقت گرفته‌اند، بیامرز و در دل‌هاى ما کینه مؤمنان را قرار نده. پرورگارا! همانا تو رئوف و مهربانى.

نکته ها

در آیات قبل، از مهاجرین و انصار ستایش شد و در این آیه سخن از تابعین است که تمام مسلمانان پس از پیامبر را مى‌تواند شامل شود.

در آیات ۸ تا ۱۰ به عوامل وحدت اشاره شده است:

۱. محبّت. «یُحِبُّونَ مَنْ هاجَرَ إِلَیْهِمْ»

۲. ایثار. «وَ یُؤْثِرُونَ عَلى‌ أَنْفُسِهِمْ»

۳. دعا. رَبَّنَا اغْفِرْ لَنا … رَبَّنَا

۴. خدمت. «تَبَوَّؤُا الدَّارَ»

۵. دورى از حرص و حسد. لا یَجِدُونَ فِی صُدُورِهِمْ حاجَهً مِمَّا أُوتُوا …

۶. دورى از بخل. «یُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ»

۷. اخوّت. «اغْفِرْ لَنا وَ لِإِخْوانِنَا»

۸. سعه صدر و نداشتن کینه. «لا تَجْعَلْ فِی قُلُوبِنا غِلًّا لِلَّذِینَ آمَنُوا»

مغفرت و استغفار

بیش از دویست بار موضوع مغفرت و واژه‌هاى آن در قرآن مطرح شده است. هم خودمان باید استغفار کنیم و هم از اولیاى خدا بخواهیم که براى ما استغفار کنند. «یا أَبانَا اسْتَغْفِرْ لَنا» «۱» حتى فرشتگان براى مؤمنان استغفار مى‌کنند. «وَ یَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِینَ آمَنُوا» «۲»

البتّه استغفار براى مشرکان و منافقان اثرى ندارد. «سَواءٌ عَلَیْهِمْ أَسْتَغْفَرْتَ لَهُمْ أَمْ لَمْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ لَنْ یَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ» «۳»، «ما کانَ لِلنَّبِیِّ وَ الَّذِینَ آمَنُوا أَنْ یَسْتَغْفِرُوا لِلْمُشْرِکِینَ» «۴»

«۱». یوسف، ۹۷.

«۲». غافر، ۷.

«۳». منافقون، ۶.

«۴». توبه، ۱۱۳.

جلد ۹ – صفحه ۵۵۰

امّا عوامل مغفرت الهى عبارتند از:

۱. اطاعت از رهبر آسمانى. «فَاتَّبِعُونِی یُحْبِبْکُمُ اللَّهُ وَ یَغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ» «۱»

۲. تقوا. إِنْ تَتَّقُوا اللَّهَ‌ … یَغْفِرْ لَکُمْ‌ «۲»

۳. عفو و گذشت از مردم. «وَ لْیَعْفُوا وَ لْیَصْفَحُوا أَ لا تُحِبُّونَ أَنْ یَغْفِرَ اللَّهُ لَکُمْ» «۳»

۴. کلام مستدل و محکم. قُولُوا قَوْلًا سَدِیداً … یَغْفِرْ لَکُمْ‌ «۴»

۵. قرض الحسنه. إِنْ تُقْرِضُوا اللَّهَ‌ … یَغْفِرْ لَکُمْ‌ «۵»

۶. توبه و استغفار. «وَ مَنْ یَعْمَلْ سُوءاً أَوْ یَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ یَسْتَغْفِرِ اللَّهَ یَجِدِ اللَّهَ غَفُوراً رَحِیماً» «۶»

پیام ها

۱- مکتب کامل مکتبى است که براى پیروان آینده خود نیز طرح کمال و رشد داشته باشد. «وَ الَّذِینَ جاؤُ مِنْ بَعْدِهِمْ»

۲- براى جلوگیرى از سوء تفاهم، ابتدا از لغزش‌هاى خود استغفار کنیم و سپس لغزشهاى دیگران. «اغْفِرْ لَنا وَ لِإِخْوانِنَا»

۳- مؤمن، مصونیت از گناه ندارد، ولى هرگاه گناهى مرتکب شد، بلافاصله استغفار مى‌کند. «اغْفِرْ لَنا وَ لِإِخْوانِنَا»

۴- دعاى خیر براى گذشتگان، وظیفه آیندگان است. وَ الَّذِینَ جاؤُ مِنْ بَعْدِهِمْ یَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ … الَّذِینَ سَبَقُونا بِالْإِیمانِ‌

۵- تمام مسلمانان با هم برادرند و براى یکدیگر دعا مى‌کنند. «اغْفِرْ لَنا وَ لِإِخْوانِنَا الَّذِینَ سَبَقُونا بِالْإِیمانِ»

«۱». آل عمران، ۳۱.

«۲». انفال، ۲۹.

«۳». نور، ۲۲.

«۴». احزاب، ۷۰- ۷۱.

«۵». تغابن، ۱۷.

«۶». نساء، ۱۱۰.

جلد ۹ – صفحه ۵۵۱

۶- سابقه در ایمان، یک ارزش است. «سَبَقُونا بِالْإِیمانِ»

۷- برادرى واقعى، در پرتو ایمان است. «لِإِخْوانِنَا الَّذِینَ سَبَقُونا بِالْإِیمانِ»

۸- در اخوت و برادرى دینى، زمان و مکان و نژاد مطرح نیست. «لِإِخْوانِنَا الَّذِینَ سَبَقُونا بِالْإِیمانِ»

۹- با دعاى خیر، کینه‌ها را از دل دور کنیم. رَبَّنَا اغْفِرْ … لِإِخْوانِنَا … لا تَجْعَلْ فِی قُلُوبِنا غِلًّا لِلَّذِینَ آمَنُوا

۱۰- مؤمن، بدخواه دیگران نیست. «لا تَجْعَلْ فِی قُلُوبِنا غِلًّا لِلَّذِینَ آمَنُوا»

۱۱- خودسازى بدون استمداد از خداوند نمى‌شود. رَبَّنَا … لا تَجْعَلْ فِی قُلُوبِنا غِلًّا

۱۲- در اصلاحات باید به سراغ ریشه‌ها رفت. ریشه بسیارى از گناهان، کینه و حسادت ودشمنى است که باید ریشه‌کن شود. «لا تَجْعَلْ فِی قُلُوبِنا غِلًّا»

۱۳- توجه به ربوبیت و رأفت و رحمت خداوند، از آداب و پشتوانه اجابت دعاهاست. رَبَّنَا اغْفِرْ … إِنَّکَ رَؤُفٌ رَحِیمٌ‌

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)

وَ الَّذِینَ جاؤُ مِنْ بَعْدِهِمْ یَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنا وَ لِإِخْوانِنَا الَّذِینَ سَبَقُونا بِالْإِیمانِ وَ لا تَجْعَلْ فِی قُلُوبِنا غِلاًّ لِلَّذِینَ آمَنُوا رَبَّنا إِنَّکَ رَؤُفٌ رَحِیمٌ «۱۰»

بعد از آن ذکر فرماید تابعین و تابع تابعین را که قرنى بعد از قرنى بیایند بعد از این تا قیامت:

وَ الَّذِینَ جاؤُ مِنْ بَعْدِهِمْ‌: و آنانکه آمدند، یعنى مى‌آیند بعد از مهاجر و انصار، یَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنا: مى‌گویند از روى نیاز: اى پروردگار ما، بیامرز گناهان ما را، وَ لِإِخْوانِنَا: و براى برادران ما در دین، الَّذِینَ سَبَقُونا بِالْإِیمانِ‌:

آنانکه پیشى گرفتند بر ما به ایمان، وَ لا تَجْعَلْ فِی قُلُوبِنا غِلًّا: و قرار مده در دلهاى ما کینه و حسدى و خیانتى به سوء اختیار ما، لِلَّذِینَ آمَنُوا: مر آنان را که ایمان آورده‌اند، یعنى نگهدار ما را به لطف ابدى و فضل سرمدى خود از اراده بدى به مؤمنان، رَبَّنا إِنَّکَ رَؤُفٌ رَحِیمٌ‌: پروردگار ما، بدرستى که تو مهربانى، پس دعاى ما مستجاب فرما؛ بخشنده‌اى پس ما را به رحمت شامل خود در زمره سابقان داخل فرما.

تبصره: مخفى نباشد که بغض مؤمنان و اراده بدى به ایشان، از حیث ایمان، کفر؛ و از حیثیت غیر آن، فسق است.

اختصاص- شیخ مفید رحمه اللّه از حضرت صادق علیه السّلام: قال:

«۱» بحار الانوار، جلد ۷۳، صفحه ۳۰۲، حدیث ۱۰.

جلد ۱۳ – صفحه ۱۰۴

المؤمن اخ المؤمن و عینه و دلیله لا یخونه و لا یخذله. فرمود: مؤمن برادر ایمانى مؤمن است و به منزله چشم اوست، و دلیل اوست، خیانت نکند او را و مخذول ننماید او را.

تتمه: صاحب انوار بیان نموده که حق تعالى مؤمنان را سه دسته فرموده:

مهاجر، انصار، تابعین، که موصوف باشند به پاکى عقیده و پاکیزگى طینت.

پس هر که بدین صفت نباشد، از اقسام مؤمنین خارج است. صحابه، از مهاجر و انصار را خدا در حق ایشان فرموده: الَّذِینَ تَبَوَّؤُا الدَّارَ وَ الْإِیمانَ‌. و تابعین و اتباع تابعین و آنها کسانیند که خداى تعالى فرموده: وَ الَّذِینَ جاؤُ مِنْ بَعْدِهِمْ … پس جهد کن تا از این گروه خارج نباشى.

تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)

وَ ما أَفاءَ اللَّهُ عَلى‌ رَسُولِهِ مِنْهُمْ فَما أَوْجَفْتُمْ عَلَیْهِ مِنْ خَیْلٍ وَ لا رِکابٍ وَ لکِنَّ اللَّهَ یُسَلِّطُ رُسُلَهُ عَلى‌ مَنْ یَشاءُ وَ اللَّهُ عَلى‌ کُلِّ شَیْ‌ءٍ قَدِیرٌ «۶» ما أَفاءَ اللَّهُ عَلى‌ رَسُولِهِ مِنْ أَهْلِ الْقُرى‌ فَلِلَّهِ وَ لِلرَّسُولِ وَ لِذِی الْقُرْبى‌ وَ الْیَتامى‌ وَ الْمَساکِینِ وَ ابْنِ السَّبِیلِ کَیْ لا یَکُونَ دُولَهً بَیْنَ الْأَغْنِیاءِ مِنْکُمْ وَ ما آتاکُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَ ما نَهاکُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَدِیدُ الْعِقابِ «۷» لِلْفُقَراءِ الْمُهاجِرِینَ الَّذِینَ أُخْرِجُوا مِنْ دِیارِهِمْ وَ أَمْوالِهِمْ یَبْتَغُونَ فَضْلاً مِنَ اللَّهِ وَ رِضْواناً وَ یَنْصُرُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ أُولئِکَ هُمُ الصَّادِقُونَ «۸» وَ الَّذِینَ تَبَوَّؤُا الدَّارَ وَ الْإِیمانَ مِنْ قَبْلِهِمْ یُحِبُّونَ مَنْ هاجَرَ إِلَیْهِمْ وَ لا یَجِدُونَ فِی صُدُورِهِمْ حاجَهً مِمَّا أُوتُوا وَ یُؤْثِرُونَ عَلى‌ أَنْفُسِهِمْ وَ لَوْ کانَ بِهِمْ خَصاصَهٌ وَ مَنْ یُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ «۹» وَ الَّذِینَ جاؤُ مِنْ بَعْدِهِمْ یَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنا وَ لِإِخْوانِنَا الَّذِینَ سَبَقُونا بِالْإِیمانِ وَ لا تَجْعَلْ فِی قُلُوبِنا غِلاًّ لِلَّذِینَ آمَنُوا رَبَّنا إِنَّکَ رَؤُفٌ رَحِیمٌ «۱۰»

ترجمه‌

و آنچه بازگردانید خدا به پیغمبر خود از آنان پس نتاختید بر آن هیچ اسبى و نه شترى ولى خدا مسلّط میفرماید پیغمبران خود را بر هر که بخواهد و خدا بر همه چیز توانا است‌

آنچه باز گرداند خدا به پیغمبر خود از اهل آبادیها پس از آن خدا و از آن پیغمبر و از آن خویشاوندان و یتیمان و مسکینان و درمانده در راه است تا نباشد مالى که گردش میکند دست بدست میان توانگران از شما و آنچه را که داد بشما پیغمبر پس بگیریدش و آنچه را که نهى کرد شما را از آن پس باز ایستید و بترسید از خدا همانا خداوند سخت عقوبت است‌

از آن‌

جلد ۵ صفحه ۱۷۴

محتاجان مهاجران است آنانکه بیرون کرده شدند از خانه‌هاشان و مالهاشان طلب میکنند فضلى