پاورپوینت کامل حضرت یسع ۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حضرت یسع ۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حضرت یسع ۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حضرت یسع ۲۰ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ وجه تسمیه الیسع
۲ نسب حضرت الیسع
۳ حضرت الیسع در قرآن
۴ حضرت الیسع در روایات
۵ پانویس
۶ منابع

وجه تسمیه الیسع

«الیسع» واژه‌اى معرب و اصل آن در عبرى «الیشع» یا «الیشاع» به معناى «خدا مى‌بیند» یا «خدا نجات مى‌دهد» است زیرا در زبان عبرى «إل» به معناى «خدا» و «یشع» به معناى «نجات دادن» یا «دیدن» است.[۱]

گرچه برخى آن ‌را واژه‌اى عربى و از ریشه «وَسِعَ، یَسَعُ» گرفته و دلیل آن را وسعت علم آن حضرت یا تلاش وى در طلب حق و طاعت خدا دانسته‌اند. جماعتى از کوفیان آن ‌را با دو لام و به صورت مشدد «اللّیسع» قرائت کرده‌اند ولى هر دو قول ضعیف است زیرا در زبان عربى «ال» بر اسمى که بر وزن «یفعل» آمده مانند یزید و یَعْمر، داخل نمى ‌شود؛ همچنین هیچ اسمى در این زبان به صورت «یسع» نیامده است تا با ورود «ال» بر آن این کلمه مشدد شود.[۲]

نسب حضرت الیسع

بعضى گفتند: یسع بن اخطوب پسر عم حضرت الیاس است که خلیفه الیاس بود در بنى اسرائیل.[۳]

حضرت الیسع در قرآن

نام مبارک الیسع فقط دو بار در قرآن مجید آمده است:

«وَ إِسْمَاعِیلَ وَالْیَسَعَ وَ یُونُسَ وَ لُوطًا وَکُلاًّ فضَّلْنَا عَلَى الْعَالَمِینَ». (سوره انعام، آیه ۸۶)

در این آیه الیسع در کنار حضرت اسماعیل، حضرت یونس و حضرت لوط آمده است و گفته می ‌شود که آنها بر بقیه مخلوقات برتری داده شده‌اند.

این که فرمود:«…وَکلًّا فَضَّلْنا عَلَى الْعالَمِینَ» معناى “عالم” جماعتى از مردم است، مثلا گفته مى شود “عالم عرب” و “عالم عجم” و “عالم روم”. و معناى برترى دادن و بر عالمین، مقدم داشتن به حسب مقام و منزلت است چون هدایت خاص الهى آنان را بدون واسطه و غیر آنان را به واسطه آنان شامل مى شود.

ممکن هم هست برترى دادن آنان از این باب بوده که این طائفه یعنى طائفه انبیاء علیهم السلام در میان سلسله بنى نوع بشر – چه گذشتگان و چه آیندگان – این امتیاز را داشته اند که هدایتشان برخلاف سایر افراد بشر فطرى بوده و به راهنمایى کسى هدایت نشده اند و معلوم است چنین کسانى بر آنان که هدایتشان به راهنمایى غیر باشد برترى دارند. پس نامبردگان در آیه و همچنین انبیاى گذشته و آینده بعد از ایشان، روى هم مجتمعى هستند که بر سایر مجتمعات بشرى فضیلت خدایى دارند.[۴]

«وَاذْکُرْ إِسْمَاعِیلَ وَالْیَسَعَ وَ ذَاالْکِفْلِ وَ کُلٌّ مِّنْ الْأَخْیَار». (سوره ص، آیه ۴۸)

در این آیه الیسع همراه با حضرت اسماعیل و حضرت ذوالکفل است و گفته می ‌شود که «همه ایشان از نیکانند». در قرآن به جزئیات زندگی او هیچ اشاره‌ای نمی‌شود و صرفاً به ذکر نام او در کنار نام دیگر پیامبران بسنده می‌شود.

برخى گفته‌اند: مراد از «عبداً» در آیه «فَوَجَدَا عَبْدًا مِنْ عِبَادِنَا آتَیْنَاهُ رَحْمَهً مِنْ عِنْدِنَا وَعَلَّمْنَاهُ مِنْ لَدُنَّا عِلْمًا». (سوره کهف، آیه ۶۵) نیز الیسع است.[۵] ولى بیشتر مفسران آن را به خضر تفسیر کرده‌اند.[۶]

همچنین قرطبى