پاورپوینت کامل وقعه الصفین ۴۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل وقعه الصفین ۴۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل وقعه الصفین ۴۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل وقعه الصفین ۴۰ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ مولف
۲ محتوای کتاب
۳ ویژگی ها
۴ منابع کتاب وقعه الصفین
۵ نقل های ضعیف در کتاب وقعه الصفین
۶ جایگاه کتاب وقعه الصفین
۷ وضعیت نشر
۸ متن کتاب وقعه صفین
۹ پانویس

مولف

از سال ولادت نصر بن مزاحم اطلاعى در دست نیست اما برخی گفته اند از آنجا که مورخین او را هم‌عصر ابومخنف لوط بن یحیى درگذشته پیش از ۱۷۰ ق دانسته اند؛ (ابن الندیم، الفهرست، ۱۰۶)، مى توان گفت که سال ولادت وى پس از ۱۲۰ ق. بوده باشد.[۱] خاستگاه او کوفه بود اما در بغداد سکونت گزید و از سفیان ثورى، شعبه بن حجاج، ابن الجارود و دیگران نقل حدیث و در دو جاى از سیف بن عمر (صص ۱۹ و ۲۳ ترجمه) روایت کرد. [۲]

منابع تصویر روشنى از زندگانى وى بدست نمى دهند و به همین بسنده کرده اند که به عطارى اشتغال داشت.[۳]

نصر بن مزاحم بن یسار عطار منقرى (م ۲۱۲)، مورخ عراقى شیعى طرفدار علویان است که افزون بر کارهاى علمى، در سال هاى پایانى عمرش در قیام ابوالسرایا (سالهاى ۱۹۹ ـ ۲۰۰) که به نام محمد بن ابراهیم بن اسماعیل بن ابراهیم بن حسن بن على بن ابى طالب (ع) سرپا شد، شرکت داشت و شرح اخبار آن را با عنوان کتاب اخبار محمد بن ابراهیم و ابوالسرایا نوشت (نجاشى: ۴۲۸). ابوالفرج نوشته است که ابوالسرایا مسؤولیت بازار را به نصر بن مزاحم سپرد.[۴]

عِجْلى، رجال شناس سنى، با تأیید این که او رافضى غالى بوده مى نویسد که سر بازار جلو ابوالسرایا حرکت مى کرد; سپس مى افزاید: او نه موثق است و نه مأمون (لسان المیزان: ش ۸۱۲۷). عُقَیلى هم او را شیعـى مى دانـد و چنـان که ابن حجر نقل کرده، بیشتر رجالى هاى اهل سنت مانند ابوخیثمه، ابوحاتم، و دارقطنى و شعبه او را به خاطر علائق شیعى ضعیف مى شمرند (همان). به عکس، ابن حبان او را در الثقات: ۹/۲۱۵ آورده است.

در برابر رجال شناسان سنى که معمولا وى را به جرم تشیع، تخطئه کرده اند، نصر مورد تأیید عالمان شیعه بوده و به همین دلیل نجاشى او را با تعابیر مستقیم الطریقه، صالح الامر مى ستاید. با این حال تصریح دارد که وى از ضعفاء روایت مى کند (نجاشى: ۴۲۷ـ ۴۲۸).

در این که وى سنى بوده است یا امامى، میان رجال شناسان اختلاف نظر است. ابن ابى الحدید تأکید بر سنى بودن وى ـ و هو من رجال اصحاب الحدیث ـ دارد، اما خطیب و حموى او را شیعه غالى دانسته اند (نصر شیعى من الغلاه) که کنایه از تشیع امامى یا چیزى نزدیک به آن است.[۵] علامه تسترى بر این اعتقاد است که مذهب وى مانند ابومخنف است که از عامه اما قریب به امامیه است. شاهد آن هم کتاب هاى این دو نفر است. وى چند خبر نقل شده توسط نصر بن مزاحم را که با عقاید سنى قرابت دارد، به عنوان شاهد این نوع گرایش ذکر مى کند. تسترى در نهایت به دلیل همکارى وى با ابوالسرایا، ترجیحا او را زیدى معرفى مى کند.

نصر یک مورخ حرفه اى از شیعیان عراقى است که چندین اثر تاریخى مستند و قابل اعتنا داشته است. ابن ندیم از عناوین آثار وى بدین شرح یاد مى کند: کتاب الغارات، کتاب صفین، کتاب الجمل، کتاب مقتل حجر بن عدى، کتاب مقتل الحسین(ع).[۶] نجاشى از چندین اثر او با عناوین کتاب الجمل، کتاب صفین، کتاب النهروان، کتاب الغارات، کتاب المناقب، کتاب مقتل الحسین، کتاب اخبار محمد بن ابراهیم و ابى السرایا یاد مى کند.[۷] این رشته تألیف در باره عناوین یاد شده، امرى رایج در مؤلفات مؤرخان شیعى عراق در قرن دوم و سوم است.[۸]

محتوای کتاب

مؤلف این کتاب با احاطه کامل به واقعه صفین مدخل و مخرج موضوع را به خوبى شناخته و انبوه اطلاعات خود را در هشت جزء به ترتیب زیر ساخته و پرداخته است:

جزء اول از ورود امام على علیه‌السلام به کوفه و سامان دادن به اوضاع سیاسى-اجتماعى قلمرو حکومت خود آغاز و تا ارسال نمایندگانى به دمشق نزد معاویه جهت واداشتن وى به بیعت پایان مى یابد.
جزء دوم، رایزنى ها و چاره‌جویی‌ها، تبادل سفرا و نامه ها تا تدارک و تجهیز دو سپاه عراق و شام را دربر مى گیرد.
جزء سوم، به بسیج عمومى و حرکت دو سپاه به سوى صحنه پیکار (صفین) اختصاص یافته است که در ضمن آن بسیارى وقایع جنبى مرتبط به جنگ را هم ترسیم مى کند.
جزء چهارم، مشتمل است بر آغاز پیکار و درگیرى میان دو سپاه که با رجزهاى جنگاوران دو سپاه حماسه ها جان مى گیرد.
در جزء پنجم مؤلف با مهارت روحیه جنگ‌آورى و رزم آورى دو سپاه و روح حماسى جنگ را به اوج مى رساند.
در جزء ششم درگیری‌هاى نظامى همراه با تلاش‌هاى سیاسى دو سپاه و تبادل سفرا و نامه ها ادامه مى یابد و با بن‌بست روبرو مى شود.
در جزء هفتم عزم جزم سپاه عراق جهت یکسره کردن کار جنگ و برترى روحیه و قدرت رزمى آنان تا پیکار لیله‌الهریر که سرنوشت‌سازترین مقطع پیکار بود، نشان داده شده است و با حیله بالابردن قرآن‌ها و گفتگو بر سر داورى (حکمیت) به انجام رسیده است.
در جزء هشتم تراژدى دردناک و غمناک پایان جنگ و حکمیت و آثار و پیامدهاى آن از جمله ظهور فرقه محکمه ترسیم شده است.

مؤلف این اثر علاوه بر اطلاعات ارزشمندى که درباره پیکار صفین به خواننده عرضه مى دارد، بسیارى زوایاى مبهم زندگى على علیه‌السلام خصوصاً در دوره حکومتش را با نقل و ضبط شمار قابل توجهى از خطبه ها و نامه هاى على علیه‌السلام رهنمون مى شود.

ویژگی ها

نزدیکی مولف به واقعه صفین: از وجوه امتیاز این کتاب قدمت آن و اخذ روایات مربوط به یکى از مهمترین رخدادهاى تاریخ صدر اسلام با دو یا سه واسطه از کسانى که خود در جنگ صفین حضور داشتند [۹]

نقل از راویان شیعه: از آنجا که مؤلف این اثر ارزشمند در عراق زاده شد و همانجا نشو و نما یافت و عراق و خصوصاً کوفه پایگاه مهم حضور شیعیان بشمار مى رفت، سلسله اسناد بیشتر روایات او در این کتاب به رجال و راویان شیعى مانند اصبغ بن نباته (ده روایت)، حارث بن حصیره ازدى (سیزده روایت، صعصعه بن صوحان (سیزده روایت)، جابر بن یزید جعفى (سى و هفت روایت) و… منتهى مى شود. اگر هم از راویان عامه چون شعبى، عامر بن شراحبیل (بیست و دو روایت) اخذ روایت مى کند، روایات دلخواه و مورد قبول خود را گزینش مى کند. [۱۰]

دسته بندی و ایجاد ارتباط خوب بین ر