پاورپوینت کامل صحیفه سجادیه ۵۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل صحیفه سجادیه ۵۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل صحیفه سجادیه ۵۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل صحیفه سجادیه ۵۰ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ محتوای صحیفه سجادیه

۱.۱ فهرست دعاهای صحیفه سجادیه

۲ سند صحیفه سجادیه
۳ جایگاه صحیفه نزد عالمان
۴ شروح و ترجمه‌های صحیفه
۵ پانویس
۶ متن کتاب صحیفه سجادیه
۷ پیوندها

محتوای صحیفه سجادیه

صحیفه سجادیه کامله، مجموعه‌ای از ۷۵ دعا و نیایش بوده‌است که امام سجاد علیه السلام املا کرده و امام باقر علیه السلام و برادرش زید بن علی آن را در دو نسخه نوشته‌اند. نسخه زید بن علی به فرزندش یحیی بن زید می رسد و او آن را برای حفاظت از تصاحب بنی امیه به متوکل بن هارون می‌دهد. متوکل بن هارون که از اصحاب امام صادق علیه السلام است، مجموعه‌ای را که در اختیار داشته به امام صادق علیه السلام عرضه کرده و با نوشته امام محمد باقر علیه السلام مقابله می‌کند و هیچ اختلافی در آن ها نمی یابد. آن گاه مطابق با وصیت یحیی بن زید آن را در حضور امام صادق علیه السلام به محمد و ابراهیم دو فرزند عبدالله بن حسن تحویل می دهد. پس از آن امام صادق علیه السلام خود صحیفه را بر متوکل املا می نماید. متوکل در این مورد می گوید: «امام صادق علیه السلام هفتاد و پنج دعا به من املا فرمود. یازده باب آن از دستم رفت و شصت و چند باب آن را حفظ کردم…».[۲]

صحیفه سجادیه ای که اکنون در دسترس ماست، پنجاه و چهار دعا دارد که دعای اولش «فی التحمید لله عزوجل» و دعای آخرش «دعاؤه فی استکشاف الهموم» است.

برخی مباحث صحیفه به قرار زیر است:

مسائل اعتقادى: «توحید خالص، اسماء الله، نبوت و محبت به نبی مکرم، پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله،‌ امامت، معاد»؛
اسلام؛
فرشتگان؛
مباحث اخلاقى؛
طاعات؛
ذکر و دعا؛
سیاست؛
اقتصاد؛
مسائلی درباره انسان و جهان؛
مسائل اجتماعى؛
علم؛
تاریخ؛
مسائل مربوط به بهداشت و سلامت جسم و آرامش روانى؛
مسائل نظامی و یک سلسله مباحث دیگر.[۳]

هر یک از این مباحث دارای زیر مجموعه‌های خاص خود است. امام سجاد علیه السلام در همه موضوع‌ها، با شیوه‌ای ابتکاری و نوآوری منحصر به ‌فرد، تصویر روشنی از معارف اسلامی و جامعه اسلامی زمان خویش را ارائه می‌دهد و تکلیف مسلمانان را بیان می‌کند.

فهرست دعاهای صحیفه سجادیه

ستایش خداوند ‌که‌ ‌با‌ کلمه «حمد» شروع ‌و‌ ‌با‌ کلمه «حمید» پایان می یابد.
درود ‌بر‌ محمد (صلی الله علیه وآله) ‌و‌ خاندان او.
درود ‌و‌ صلوات ‌بر‌ فرشتگان نگه دارنده عرش ‌و‌ سایر فرشتگان مقرب، همچون اسرافیل، میکائیل، جبرئیل، روح، ملک الموت، منکر، نکیر ‌و…
درود ‌و‌ صلوات ‌و‌ درخواست رحمت برای پیروان ‌و‌ ایمان آورندگان ‌به‌ پیامبران.
دعای حضرت برای خود ‌و‌ دوستانش.
دعا هنگام صبح ‌و‌ شام.
دعا هنگامی ‌که‌ پیشامدها ‌و‌ حوادث مهمی پیش آید ‌و‌ نیز ‌به‌ هنگام ‌غم‌ ‌و‌ اندوه.
پناه بردن ‌به‌ خداوند ‌از‌ ناپسندی ها، بدی اخلاق ‌و‌ کردارهای زشت ‌و‌ نکوهیده.
در‌ اشتیاق ‌به‌ درخواست آمرزش ‌از‌ خداوند.
پناه بردن ‌به‌ درگاه خداوند.
درخواست عاقبت ‌به‌ خیری.
اقرار ‌به‌ گناه ‌و‌ درخواست توبه ‌و‌ بازگشت.
درخواست حوائج ‌از‌ خداوند.
هنگامی ‌که‌ انسان ستمی می بیند ‌و‌ ‌یا‌ ‌از‌ ستمکاران کار ناخوشایندی می بیند.
هنگام بیماری، اندوه ‌و‌ گرفتاری.
درخواست عفو ‌از‌ گناهان ‌و‌ عیب ها.
درخواست دفع ‌شر‌ شیطان ‌و‌ پناه بردن ‌به‌ خداوند ‌از‌ دشمنی ‌و‌ مکر او.
دعا ‌پس‌ ‌از‌ رفع خطر ‌و‌ برآورده شدن سریع حاجت.
درخواست باران هنگام خشکسالی.
درخواست مکارم اخلاق ‌و‌ کردارهای پسندیده ‌از‌ خداوند.
دعا هنگام حزن ‌و‌ اندوه.
دعا هنگام رنج ‌و‌ سختی ‌و‌ دشوار شدن کارها.
دعا هنگام درخواست تندرستی ‌و‌ سپاس ‌بر‌ آن.
دعا برای پدر ‌و‌ مادر.
دعا درباره فرزندان.
همسایگان ‌و‌ دوستان.
دعا برای رزمندگان ‌و‌ مرزداران کشور اسلامی.
هنگام پناه بردن ‌به‌ خدا.
دعا هنگام تنگدستی.
کمک خواستن ‌بر‌ پرداخت قرض.
توبه ‌و‌ بازگشت ‌به‌ خدا.
دعا بعد ‌از‌ نماز شب.
درخواست خیر ‌و‌ نیکی.
دعا هنگام گرفتاری ‌به‌ بلا ‌و‌ ‌یا‌ هنگامی ‌که‌ مبتلا ‌به‌ گناهی ‌را‌ می بیند.
خشنودی ‌از‌ خداوند هنگام دیدن دنیاداران.
دعا هنگامی ‌که‌ انسان ‌به‌ ابرها می نگرد ‌و‌ رعد ‌و‌ برق آسمان ‌را‌ مشاهده می کند.
اعتراف ‌به‌ ناتوانی ‌از‌ ادای شکر الهی.
دعای عذرخواهی ‌از‌ کوتاهی ‌در‌ ادای حقوق بندگان.
درخواست عفو ‌و‌ رحمت الهی.
دعا هنگام مرگ دیگران ‌و‌ یاد مرگ.
درخواست پرده پوشی ‌و‌ نگه داری ‌از‌ گناه.
هنگام ختم قرآن.
هنگام دیدن هلال ماه.
دعای اول ماه رمضان.
دعای وداع ماه رمضان.
دعای روز عید فطر ‌و‌ جمعه.
دعای روز عرفه (نهم ذی الحجه).
دعای روز جمعه ‌و‌ روز عید قربان.
دعا برای دفع مکر ‌و‌ ‌شر‌ شیطان.
ترس عاقلان ‌از‌ خدا.
تضرّع ‌و‌ زاری ‌در‌ پیشگاه الهی.
اصرار ‌به‌ درخواست ‌از‌ خدای متعال.
در‌ مقام کوچکی ‌در‌ پیشگاه الهی.
دعا برای دور شدن اندوه ها.[۴]

سند صحیفه سجادیه

سند صحیفه ای که اکنون در دست ما است، به «بهاء الشرف» می رسد. وی در سال ۵۱۶ در ماه ربیع الاول این دعاها را به سندی که در اول صحیفه نقل شده، دریافت کرده است; البته صحیفه سال ها قبل از «بهاء الشرف» معروف بود. چنان که نجاشی در ذیل ترجمه «متوکل بن عمیر بن المتوکل» نوشته است: «روی عن یحیی بن زید دعاء الصحیفه اخبرنا الحسین بن عبیدالله عن ابن اخی طاهر عن محمد بن مطهر عن ابیه عن عمیر بن المتوکل عن ابیه متوکل عن یحیی بن زید بالدعاء». بی تردید نجاشی قبل از «بهاء الشرف» می زیست و در سال ۴۵۰ هجری وفات یافت.

همچنین علامه مجلسی از نسخه ای از صحیفه یاد می کند که به سال ۳۳۳ قمری مربوط است: «قد وجدت فی نسخه قدیمه من الصحیفه الکامله… و کان تاریخ کتابتها سنه ثلاث و ثلاثین و ثلاثمأه…».

شایان ذکر است که صحیفه سجادیه به بررسی سندی نیاز ندارد، چون بسیاری از علما ادعای تواتر آن را کرده اند. از مطالعه اجازاتی که برای نقل صحیفه سجادیه به ثبت رسیده است، چنان برمی آید که این کتاب به بررسی سندی نیاز ندارد و متواتر است.

علامه مجلسی می نویسد: «…و یرتقی الاسانید المذکوره هنا الی سته و خمسین الف اسنادا و مائه اسناد.» یکی از شارحان صحیفه نیز چنین نوشته است: «و لما کانت نسبه الصحیفه الشریفه الی صاحبها علیه السلام ثابته بالاستفاضه التی کادت تبلغ حدا لتواتر…».

ناگفته نماند که اگر به سندی که در مقدمه صحیفه ذکر شده اکتفا کنیم، از شرایط حجیت و اتقان برخوردار نیست; زیرا: اولا: از سید نجم الدین بهاء الشرف، که در اول سند آمده است، در کتاب های رجالی ذکری به میان نیامده است. همچنین از «عکبری» و «عبدالله بن عمربن الخطاب» نیز در کتاب های رجالی یاد نشده است.

ثانیا: اگر چه در کتب رجالی از ابوالمفضل یاد شده است; اما بیشتر او را تضعیف کرده اند. نجاشی در مورد وی می گوید: «کان سافر فی طلب الحدیث عمره و کان فی اول امره ثبتا ثم خلط و رایت جل اصحابنا یغمزونه و یضعفونه.»

ثالثا: در رجال نجاشی آمده است که «متوکل بن عمیر بن متوکل» صحیفه را از «یحیی بن زید» نقل کرده، در حالی که در مقدمه صحیفه می خوانیم: عمیر از پدرش «متوکل» نقل کرده است. و این متوکل توثیق نشده است.

رابعا: اخبار شیخ سعید ابوعبدالله… در سال پانصد و شانزده بوده است و عبدالله بن عمر، که در سند آمده، صحیفه را در سال دویست و شصت و پنج (۲۶۵ ق) نقل کرده است. تنها سه راوی (ابومنصور عکبری و ابوالمفضل و شریف ابوعبدالله) واسطه این دو نفر شمرده می شوند. بعید به نظر می رسد که در فاصله زمانی بین شیخ سعید و عبدالله بن عمر (دویست و پنجاه و یک سال) فقط سه راوی واسطه قرار گیرند مگر این که گفته شود این سه راوی یکدیگررا ملاقات کرده باشند و…

با همه اینها صحیف