پاورپوینت کامل حبیب الله شریف کاشانی ۴۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حبیب الله شریف کاشانی ۴۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حبیب الله شریف کاشانی ۴۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حبیب الله شریف کاشانی ۴۳ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ولادت و خاندان
۲ تحصیلات و اساتید
۳ شاگردان
۴ آثار و تألیفات
۵ فعالیت اجتماعی و سیاسی
۶ وفات
۷ پانویس
۸ منابع

ولادت و خاندان

حبیب‌الله شریف کاشانی در سال ۱۲۶۲ ق. در کاشان دیده به جهان گشود.[۱] پدرش آیت الله ملا علی مدد ساوجی در ساوه متولد شد و بخش عظیمی از تحصیلات خود را در قزوین و سپس کاشان گذراند. در ایام جوانی به درجه اجتهاد رسید و سپس در سال ۱۲۶۶ق. از کاشان به ساوه مراجعت کرد و تا پایان عمر روشنی‌بخش مردمان آن دیار گردید. مادر ملا حبیب‌الله، دختر میرزا حبیب‌الله (معروف به میرزا بابای حسینی نطنزی) بود.

تحصیلات و اساتید

حبیب‌الله پس از رحلت پدرش (۱۲۷۰ ق) در زادگاهش کاشان تحت سرپرستی آیت الله سید حسین کاشانی (متوفی ۱۲۹۶ ق) به تحصیل علوم حوزوی همت گماشت. آن نوجوان یتیم، در پرتو تلاش و استعداد خدادادی‌اش و دقت و مراقبت استادش، در مدت ده سال مدارج عالی تحصیل را پشت سر نهاد و در شانزده سالگی از استادش، گواهی اجتهاد دریافت کرد.

آیت الله سید حسین کاشانی که از شاگردان پدر بزرگوار ملا حبیب‌الله بود، نقشی بسزا در تربیت علمی و نیز امور زندگی ملا حبیب‌الله داشت وی در گواهی اجتهادی که برای ملا حبیب‌الله نوشته چنین آورده‌ است: «… فرزند روحانی من، عالم ربانی و عامل صمدانی، استاد زبردست، دانشمند و فقیه کامل، رستگار و رهرو راه سعادت مؤید به تأیید خداوند بی‌نیاز، حبیب‌الله فرزند مرحوم مغفور علامه زمان علی مدد که پروردگارش رحمت کناد، در بسیاری از اوقات بحث و تحقیق در علوم با من بوده و بسیاری از مباحث اصول و فقه را نزد من خوانده و بسیاری از مطالب علم کلام و علوم وابسته را از من فراگرفته و حمد خدا را که عالم فاضل و فقیه کامل و جامع کلیه شرایط فتوا گردیده و به درجه اجتهاد نایل شده و مراتب علم و عمل، عدالت و سداد را حایز گردیده است…».[۲]

ملا حبیب‌الله درباره استادش آورده است: «… تمامی این زحماتی که او (سید حسین کاشانی) برایم متحمل شد به این سبب بود که می‌خواست حق شاگردی پدرم را ادا کرده باشد…».[۳]

ملا حبیب‌الله در دوران حیات پربار خویش، برای خوشه‌چینی از محضر بزرگان و کسب علم و ادب از هیچ کوششی دریغ نکرد. او با مسافرت به اصفهان از محضر آیت الله میرزا محمدمهدی کلباسی[۴] استفاده فراوان برد. وی در سال‌های اولیه تحصیل به تهران مسافرت و در خدمت استادان زیر کسب دانش کرد:

آیت الله حاج سید حسین کاشانی (متوفی ۱۲۹۶ ق) مهمترین و بزرگترین استاد ملا حبیب‌الله بود که از زمان طفولیت در کاشان سرپرستی وی را به عهده داشت و پس از مهاجرت به تهران نیز، همچنان به تربیت علمی و دینی او پرداخت.[۵]
آیت الله میر محمدعلی کاشانی (متوفی ۱۲۹۴ ق)، او علاوه بر استادی، پدر همسر ملا حبیب‌الله بود.[۶]
شیخ محمد اصفهانی[۷]
حاج ملا هادی مدرس تهرانی (متوفی ۱۲۹۵ ق)
ملا عبدالهادی تهرانی[۸]
میرزا محمد اندرمانی[۹]
حاج میرزا ابوالقاسم تهرانی «کلانتر» (۱۲۳۶ـ۱۲۹۰ ق).[۱۰]

این مجتهد شریف و ستاره پرفروغ کاشان، دو سال پس از دریافت اجازه اجتهاد، در سال ۱۲۸۱ ق. برای آستان بوسی امامان معصوم علیهم‌السلام و نیز استفاده از محضر دانشمد پرآوازه شیعه ـ شیخ مرتضی انصاری ـ به سوی عراق حرکت کرد. او پس از رسیدن به کربلا، خبر جانگداز رحلت شیخ انصاری را شنید و در ماتم فرو رفت. ستاره شریف کاشان با اقامت در کربلا، به محضر فقیه معروف آن دیار آیت الله مولی محمدحسین معروف به فاضل اردکانی شتافته، از خرمن فضایل او بهره می‌جوید.[۱۱]

پس از چندی به نجف اشرف رفته، سر بر آستان کوی دوست امیرمؤمنان سایید و از آنجا به ایران بازگشت. ملا حبیب‌الله پس از رسیدن به کاشان، مجذوب آوازه علمی یکی از دانشوران گلپایگان گردید و به سوی او شتافت وی در این باره می‌گوید: «پس از مدتی درنگ تصمیم گرفتم به خدمت سرور بزرگوار، فاضل صمدانی، مرحوم ملا زین العابدین گلپایگانی برسم. چون به حضور وی رسیدم او را (در اثر بیماری) بسیار گوشه‌گیر یافتم به حدی که از خانه بیرون نمی‌آمد و درس و بحث و قیل و قال مدرسه را رها کرده و دچار ناراحتی و ضعف چشم گردیده بود. به همین علت نتوانستم از محضر وی استفاده درسی ببرم. لیکن فواید گرانقدری از تشرف به حضورش نصیب من شد. او مرا سفارش کرد که با دنیاطلبان ترک مراوده کنم. دل را به یاد خدا مشغول دارم و خود را از عوامل مشغول کننده این جهان دور سازم و من تمامی وصایای او را پذیرفتم و آویزه گوش خود ساختم و تا امروز بر آن هستم…».[۱۲]

شاگردان

درخشندگی و گرمابخشی علمی آیت الله شریف موجب گردید تا شماری از دانش‌پژوهان و اندیشوران در محضر آن منبع شریف شریعت حاضر شده، از شمع وجودش بهره گیرند. ذکر نام و نشانی چند از شاگردان زبده وی، ما را بر مطلب فوق رهنمون می‌سازد:

سید محمد علوی بروجردی کاشانی (متوفی ۱۳۶۲ ق)[۱۳]
میر سید علی یثربی کاشانی (۱۳۱۱ـ۱۳۷۹ ق)[۱۴]
سید محمدحسین رضوی (۱۲۹۱ـ۱۳۵۸ ق)[۱۵]
میرزا احمد عاملی آرانی (۱۲۸۰ـ۱۳۶۹ ق)[۱۶]
ملا عبدالرسول مدنی کاشانی (۱۲۸۰ـ۱۳۶۶ ق) (شاگرد برجسته میرزا و داماد بزرگ وی)[۱۷]
میر سید خلیل‌الله فقیه (متوفی ۱۳۹۰ ق)
میرزا حسین محلاتی (۱۲۷۴ـ۱۳۲۳ ق)
محمد غروی کاشانی (۱۳۱۳ـ۱۳۹۸ ق)[۱۸]
سید فخرالدین امامت (۱۲۹۲ـ۱۳۹۲ ق)
شیخ محمد سلیمانی (۱۲۸۷ـ۱۳۷۸ ق)
آقا رضا مدنی کاشانی (۱۳۲۱ـ۱۴۱۲ ق)

آثار و تألیفات

از ویژگی‌های برجسته آیت الله شریف، تنوع تألیفات و فزونی آن‌هاست وی سیصد جلد کتاب و رساله نوشته اما تنها حدود دویست جلد آن‌ها شناخته شده است. بر اساس نگاشته کتاب لباب الالقاب آیت الله شریف ۲۱ سال قبل از رحلتش تعداد ۱۳۵ کتاب خویش را نام برده است.[۱۹] شگفت این که تعداد زیادی از این آثار قبل از رسیدن به سن بلوغ نوشته شده است.[۲۰] اینک نگاهی کوتاه به گنجینه گرانسنگ حبیب شریف پروردگار می‌کنیم:

منتقد المنافع فی شرح المختصر النافع: این کتاب مهمترین اثر علمی اوست و شماری از فقیهان نامی معاصر، آن را دائره المعارف فقه شیعه و اثری پربار و اعجاب‌آور به حساب آورده‌اند.[۲۱] آیت الله شریف مطالبی را در مقدمه کتاب «منتقد المنافع» آورده است که به گزیده‌ای از آن اشاره می‌شود. در این کتاب سعی شده است روایات فقهی بیشتر ذکر گردد چه آن که آن‌ها مبنای عمده استنباط احکام هستند؛ برخلاف برخی از کتاب‌های دیگر فقهی که به موجب تکیه بر مباحث و قواعد اصولی، مؤلفان آن‌ها نیازی به ذکر روایات ندیده‌اند. روایات ذکر شده به