پاورپوینت کامل تاریخ طبرى ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تاریخ طبرى ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تاریخ طبرى ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تاریخ طبرى ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ مولف
۲ محتوای تاریخ طبری
۳ روش تاریخ طبری در تاریخ‌نگاری
۴ منابع و مآخذ طبری
۵ تکمله‌های تاریخ طبری
۶ تاریخ بلعمی‌‌ ترجمه تاریخ طبری
۷ واقعه عاشورا در تاریخ طبری
۸ وضعیت چاپ تاریخ طبری
۹ پانویس
۱۰ منابع
۱۱ متن کتاب تاریخ الطبری

مولف

ابوجعفر محمد بن جریدبن یزید طبری، محدث و فقیه و مورخ قرن سوم بود که در اوایل سال ۲۲۵ هـ.ق در آمل که آن زمان از شهرهای طبرستان بود به دنیا آمد، او از علمای عراق و شام و مصر، علوم مختلف را یاد گرفت و در بغداد ساکن بود و تا زمان وفاتش هم در آنجا ماند.

طبری در علوم زیادی تبحر داشت و حافظ و عارف به قرآن و معانی و احکام آن بود. اطلاعاتش راجع به صحابه و تابعین و افراد بعد از آنان زیاد بود و در مسائل راجع به ایام و اخبار مردم، آگاهی کامل داشت و از همین رو، کتابی در تفسیر قرآن نگاشته و تالیفاتی در فقه و حدیث و نحو و لغت و عروض دارد.

کتاب تفسیر قرآن او به نام «جامع البیان عن تاویل القرآن» می‌‌باشد و بعد از این کتاب، تاریخ طبری را شروع کرد. از زهد و ورع او، سخن گویند و از کثرت تالیفات و نوشته‌هایش نیز بسیار مشهور است.

در مورد مذهب طبری اختلاف است. غالبا او را به خاطر اینکه خلفای سه گانه را گرامی می داشته است به عنوان عالم اهل سنت می شناسند. اما برخی او را شیعه می دانند و گرامیداشت او از خلفا را حمل به تقیه می کنند چرا که او در مرکز خلافت اهل سنت بود و اظهار تشیع برای او خطر جانی داشت. دلایل کسانی که او را شیعه می دانند ان است که:

مولد او طبرستان بوده است که اکثر مردم آن شیعه مذهب بودند
در اهل سنت هر کسی در فقه از یکی از پشوایان چهارگانه فقهی اهل سنت (ابوحنیفه، شافعی، مالک، ابن حنبل) تبعیت میکند اما او در مورد اوگفته شده است شیوه خاص به خود داشت و از هیچ یکی از مذاهب فقهی اهل سنت تبیعیت نمی کرد.
بیان برخی حقایق و توجه به برخی موضوعات که اهل سنت معمولا از پرداختن به آنها ابا دارند [۱]

طبری در سال ۳۱۰ هـ.ق، در سن ۸۶ سالگی در بغداد از دنیا رفت. سخنان او به نحوی بوده است که حتی مردم زمانش نیز گمان به شیعه بودن او داشتند، این بود که بعد از وفاتش از ترس مردم عوام، او را شبانه دفن کردند.

محتوای تاریخ طبری

تاریخِ طَبَری با عنوان “تاریخ الرسل والانبیاء والملوک والخلفاء” مشتمل است بر یک دوره تاریخ عمومی‌‌ از آفرینش تا سال ۳۰۲ قمری، و شامل دو بخش بزرگ است: پیش از اسلام و پس از اسلام. بخش نخست در برابر بخش پس از اسلام بسیار اندک، و مشتمل است بر مقدمه مؤلف، گفتارهایی در باب ماهیت زمان، چگونگی آفرینش، بعثت پیامبران، پادشاهان ایران، اقوام و قبایل عرب، نیاکان حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سیره آن حضرت تا زمان هجرت.

بخش دوم کتاب، مشتمل بر تاریخ دوره اسلامی، با بحثی در باب‌ تاریخ‌گذاری مسلمانان آغاز می‌شود،‍ زیرا مؤلف پس از این تا پایان کتاب، وقایع را به صورت سال‌ شماری می‌نگارد. البته در همین قسمت، ۳ بخش فرعی قابل تشخیص است: خلیفه نخستین و دوره خلافت امام علی علیه‌السلام؛ خلافت بنی‌امیه، از معاویه تا مروان بن محمد؛ خلافت عباسی از ابوالعباس سفاح تا المقتدر بالله.

روش تاریخ طبری در تاریخ‌نگاری

طبری در آغاز کتاب در باب روش خویش توضیح داده و نوشته است که او اخبار و آثار را با استناد به راویان نقل کرده و از این میان، آنچه با «ادله عقلی» استنباط شده، بسی اندک است زیرا از نظر او، اخبار گذشتگان برای کسی که زمان ایشان را درنیافته است، جز از طریق نقل و اخبار بدست نمی‌آید و نمی‌توان با عقل و اندیشه بدان راه یافت: «پس اگر در این کتاب من، چیزی در باب اخبار گذشتگان یافت شود که خواننده و شنونده آن را به سبب آن که در آن وجهی از صحت نشناخته و معنایی از حقیقت نیافته است، زشت و ناپسند شمرد، دانسته باشد که از جانب ما نیست و از سوی کسانی است که آن را برای ما نقل کرده‌اند». (۱/۷-۸، نیز ۵۸)

روش تقریباً ثابت طبری این است که در آغاز هر حادثه تاریخی و به ویژه در آغاز هر سال، خلاصه‌ای چند سطری از اهم حوادث بدست می‌دهد، آن‌گاه تفصیل مطلب را غالباً به نقل از راویان گوناگون بیان می‌کند. در برخی از موارد، مؤلف فقط در جزئیات یک حادثه اقوال گوناگون را مقایسه می‌کند. اشتیاق طبری به نقل غالب روایات در یک حادثه – که برای محقق امروزی بسیار مهم است – تا حدی موجب گسیختگی در وحدت متن شده است.

منابع و مآخذ طبری

طبری برای نگارش تاریخ، چه درباره انبیاء و ملوک پیش از اسلام و چه درباره ‌۳ سده نخست هجری، طیف وسیعی از منابع و مآخذ را بکار گرفته است؛ چندان‌ که این کتاب را افزون بر سودمندی‌های بسیار دیگر، می‌توان مجموعه‌ای از سنت‌های تاریخی مسلمانان و حتى نامسلمانان محسوب داشت.

البته ارزش‌های هر یک از این مآخذ و شیوه استفاده طبری از آن‌ها به نسبت اهمیت موضوع، متفاوت است. در واقع، شیوه طبری در تاریخ‌نگاری نیز، تا حدود بسیاری به شناخت مآخذ وی بستگی دارد. طبری در غالب موارد، مأخذ خود را متناسب با شیوه دریافت خبر، با عباراتی همچون «حَدَّثَنی»، «حَدَّثَنا»، «قال»، «ذَکَرَ» و در مواردی با صیغه