پاورپوینت کامل آیه اکمال ۴۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیه اکمال ۴۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیه اکمال ۴۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیه اکمال ۴۳ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ نزول آیه
۲ اختلافات در مقصود آیه
۳ نظرات مختلف درباره مقصود از “الیوم”
۴ معنی اکمال دین در روز غدیر
۵ پانویس

نزول آیه

فریقین درباره زمان نزول این آیه تنها دو قول را مطرح کرده‌اند: نزول آن در حجهالوداع در روز عرفه و نزول آن در غدیرخم.[۱]

اختلافات در مقصود آیه

اصل اختلافی که در این آیه هست، درباره کلمه الیوم است که مقصود کدام روز است؟ این روز با توجه به معنای آیه چهار خصوصیت دارد:

روزی است که کافران از دین مسلمانان مایوس شده‌اند.
روز کامل شدن دین است.
روز اتمام نعمت است.
روز راضی شدن از این است که دین اسلام به عنوان دین جاودانه مسلمانان باشد.

و طبعاً جواب به این سوال از اهمیت بالایی برخوردار است که روزی با این خصوصیات ویژه و منحصر به فرد چه روزی است؟

نکته‌ای که در این آیه وجود دارد اینست که از ماقبل و مابعد عبارات مورد بحث در آیه، هیچ چیزی که دلالت بر آن روز بکند فهمیده نمی شود. قبل از این آیه دستورات ساده ای است راجع گوشت‌های حلال و حرام… و آنگاه عبارت: «الْیَوْمَ یَئِسَ الَّذِینَ کَفَرُواْ مِن دِینِکُمْ فَلاَ تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِ الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتِی وَ رَضِیتُ لَکُمُ الإِسْلاَمَ دِینا»آمده و بعد از آن دو برمی‌‌گردد به ادامه مطلب و بیان می‌‌کند که خوردن گوشت حرام در صورت اضطرار مانعی ندارد: فمن اضطر فی مخمصه غیر متجانف… یعنی آیه به شکلی است که اگر قسمت مورد بحث را از وسط آن برداشته شود، ماقبل و مابعد آن به همدیگر متصل می شود بدون این که کوچکترین خللی وارد شود. از این رو، در این جا مفسرین اعم از شیعه و سنی در این تلاش هستند که مراد از “الیوم” را بدست آورند که این “روز” چه روزی است؟

نظرات مختلف درباره مقصود از “الیوم”

کلمه “یوم” یعنی روز، وقتی با “الف و لام” ذکر می شود گاهی به معنی آن روز است و گاهی به معنی امروز به معنی “آن روز” در جایی بکار می رود که قبلا یک روزی را نام برده ا‌ند بعد می گویند در آن روز. ولی اگر بگوئیم فلان کس الیوم وارد شد یعنی همین امروز وارد شد.

نظرات مختلفی که در مورد مقصود از الیوم بیان گردیده است برخی با معنای «آن روز» و برخی با معنای «امروز» سازگار است:

الف) نظرات مختلف با بنا بر آن که معنی الیوم آن روز باشد.

برخی از گفته‌ها در مورد مقصود از کلمه الیوم، تنها با توجه به این که معنی الیوم “آن روز” گرفته شود، قابل طرح است. چرا که قائلین به آن‌ها از تاریخ یا روایات شاهدی نیاورده‌اند که دلالت کند بر آن که این آیه در آن روز نازل گردیده بلکه تنها با توجه به معنای آیه نظر خود را بیان نموده‌اند.

۱- روز بعثت:

برخی گفته اند که مقصود از “الیوم” روز بعثت است روشن است که این عده معنی الیوم را “آن روز” می‌‌گیرند.

قرینه‌ای که این عده می‌‌آورند عبارت «…رَضِیتُ لَکُمُ الاِْسْلامَ دِیناً» است و بزعم این عده روزآوردن دین توسط پیامبر (روز بعثت)، روزی است که خداوند به این که دین اسلام دین مردم باشد راضی گردیده است.

این نظر قائلین اندکی در اهل سنت دارد و سخن آنان جواب داده شده است به این که: شما این سخن را به قرینه «… رَضِیتُ لَکُمُ الإِسْلاَمَ دِینا» می گوئید. این درست است در صورتی که جملات قبلش نبود زیرا صحبت اینست که من امروز دین را به پایان رساندم و نعمت را به حد اتمام رساندم و حال آن که روز بعثت روز شروع این نعمت بوده است. «… رَضِیتُ لَکُمُ الإِسْلاَمَ دِینا» نیز به این عنوان است که حالا که اسلام کامل شد و نعمت اسلام تمام شد من این (دین) را به عنوان آن اسلامی‌‌ که می خواهم، برای شما پسندیدم. پس “الیوم” نمی تواند روز بعثت باشد.[۲]

۲- روز فتح مکه:

برخی گفته‌ اند شاید مقصود از روزی که قرآن این همه به آن اهمیت می دهد، روز بزرگ فتح مکه باشد. این سخن نیز گذشته از این که هیچ قرینه و تاریخی آن را تأیید نمی کند به دلیل آن که بسیاری از دستورات اسلام از جمله خود سوره مائده که احکام زیادی را در بیان نموده بعد از فتح مکه نازل شده است.

دلیل دیگری را نیز علامه طباطبائی در رد این قول بیان می‌‌کنند و آن این که: «الَّذِینَ کَفَرُوا…» با اطلاقی که دارد جمیع مشرکین عرب را دربرمی‌‌گیرد، و حال آن که آن‌ها همگی از دین مسلمانان مایوس نشده بودند. دلیل بر آن این که بسیاری از مخالفت‌ها و نیز بسیاری از عهد و پیمان‌هایى که برای عدم تعرض دو طرف به یگدیگر بسته شده بود. همچنان معتبر و محترم شمرده مى شد و مشرکین عرب همچنان حج جاهلیت را با آداب و رسوم خود انجام مى دادند، چنانچه زن‌ها لخت و مکشوف العوره طواف مى کردند، تا آن که رسول خدا صلی الله علیه و آله، امیرالمومنین علیه‌السلام را با آیات سوره برائت بدانجا گسیل داشت و بقایاى رسوم جاهلیت را ابطال نمود.[۳]

۳- روز قرائت سوره برائت به وسیله امیرالمؤمنین در منی:

روز دیگری که احتمال آن داده شده است، روز قرائت سوره برائت به وسیله امیرالمؤمنین است در منی در سال نهم هجری. بعد از فتح مکه تا حدود یک سال بعد هنوز پیغمبر با کفار با شرایط صلح زندگی می کرد، قرارداد صلح بسته بود ولهذا آن‌ها هم حق داشتند در خانه کعبه طواف کنند و در مکه باشند و نیز حق داشتند که در حج مطابق رسوم خودشان شرکت کنند، در سال نهم هجری سوره برائت نازل شد. بعد که این سوره نازل شد قرار شد که امیرالمؤمنین برود این سوره را در منی در مجمع عمومی ‌‌بخواند که از این پس دیگر مشرکین حق ندارند در مراسم حج شرکت کنند و این مراسم خاص مسلمین است و بس به این مورد نیز اشکال شده است به این که گرچه مشرکین عرب هر چند که بعد از نزول سوره برائت و بر چیده شدن بساط شرک و رسوم جاهلیت از دین مسلمانان مایوس شدند، ولی باز دین با نزول این سوره کامل نگردید و فرائض و احکامی‌‌ بعد از آن همچنان نازل شد.[۴]

ب) نظرات مختلف بنابر آن که معنی الیوم امروز باشد:

روشن است که با گرفتن معنای امروز برای آیه، با توجه به نقل‌های گفته شده در مورد زمان نزول آیه که دو روز عرفه حجه الوداع و روز غدیر خم می‌‌باشد. دو وجه بیشتر که همین دو روز باشد در مورد مقصود الیوم در آیه متصور نیست.

۱- روز عرفه، حجه‌الوداع:

قائلین به این نظر برخی از اهل سنت هستند و مستند آن‌ها روایاتی است که در این مورد نقل شده است:

دروزه از مفسران اهل سنت در “تفسیر الحدیث” در ذیل این آیه می‌‌گوید: «طبری به ابن عباس و سدی و مجاهد و قتاده و ابن جریج نسبت داده است که می‌‌گفتند عبارت الیوم اکملت… به تنهایی یا با عبار