پاورپوینت کامل آیات الأحکام(جرجانى) ۳۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیات الأحکام(جرجانى) ۳۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیات الأحکام(جرجانى) ۳۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیات الأحکام(جرجانى) ۳۷ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ آیات الأحکام جرجانی
۲ معرفى تفسیر
۳ روش تفسیر
۴ ساختار کتاب
۵ نسخه‌شناسى
۶ پانوشت
۷ منبع
۸ متن کتاب آیات الأحکام(جرجانى)

آیات الأحکام جرجانی

تفسیر شاهى یا آیات الاحکام تالیف علامه محقق و فقیه اصولى سید امیر ابو الفتح حسینى جرجانى متوفاى سنه ۹۷۶ هجرى قمرى است. وى فاضل، متکلم، فقیه، اصولى و مفسرى شیعى است. صاحب تحقیق و تصنیف و معاصر شاه اسماعیل صفوى و شاه طهماسب موسوى حسینى صفوى اول است. این تفسیر مهمترین تفسیر فقهى قرآن مجید است که به زبان فارسى به رشته تحریر در آمده است. آیت الله مرعشى نجفى در باره این تفسیر چنین مى‌نگارد:« یکى از بهترین کتابهاى تفسیر فقهى دانشمندان شیعى کتاب تفسیر شاهى است، به جان خودم سوگند که مولف آن مطالب مفید و مباحث جالب تفسیرى و فقهى را آن چنان در این کتاب به رشته قلم در آورده که بالاتر از آن هرگز متصور نمى‌باشد. وى در این کتاب آیات احکام قرآن را با بیانى سلیس و روان و عبارتى زیبا و شیرین به زبان فارسى به رشته تحریر در آورده است که گمان نمى‌رود مانند آن یافت شود.»

دانشمند محقق میرزا ولى الله اشراقى این اثر را چنین توصیف مى‌نماید:« تفسیر شاهى جامع مطالب مهم و داراى نکات و دقایق کنز العرفان( فاضل سیورى) و زبده البیان( محقق اردبیلى) است مانند قلائد الدرر در موضوع تطبیق فروع با اصول به بیان شیرین و شیوه شگفت انگیز، گوى سبقت را از سایر کتب تفسیر فقهى ربوده و آن را به جامعه علم اهداء کرده است. تفسیر شاهى حاوى استنباط احکام فرعى از آیات قرآنى و متعرض شرح معانى مفردات و اعراب آیات و نشان دهنده احادیث مروى با آیات نازل شده است. این تفسیر کتابى بى‌نظیر است و خواننده را از تفاسیر و سایر آیات الاحکام بى‌نیاز مى‌کند. در این کتاب کلیه آیات احکام مورد بررسى و تفسیر قرار گرفته. به همین سبب حایز اهمیت است و از آغاز تالیف مورد توجه دانشمندان بوده است.»تفسیر شاهى جلد ۱ صفحه ۶ مقدمه

معرفى تفسیر

نام این اثر همانگونه که مولف در مقدمه آن تصریح نموده« تفسیر شاهى» است- اما به لحاظ موضوع کتاب که عهده‌دار تفسیر آیات احکام فقهى قرآن میباشد، آیات الاحکام هم نامیده میشود.
در وجه تسمیه کتاب به تفسیر شاهى گویند: چون شاه طهماسب حسینى موسوى صفوى مفسر را مأمور به تالیف چنین اثرى مى‌نماید، نام آنرا به شاه منسوب مى‌نماید.

انگیزه تالیف این اثر را مفسر چنین گزارش میدهد:« شاه طهماسب صفوى بنده ابو الفتح حسینى را مأمور گردانید که آیات احکام را به لغت فارسى تفسیر نماید و در تحقیق و تدقیق الفاظ و معانى آیات مذکوره و توضیح و تنقیح وجه استنباط احکام از ایشان سعى بلیغ به تقدیم رساند تا همه کس از این تفسیر نفع یابد و چون آفتاب جهان تاب نور فیض آن بر همه کس تابد پس به موجب فرمان شروع در تفسیر مذکور نمود و حسب المقدور بدین خدمت قیام نموده در ایجاز و اطناب حد وسط رعایت شد.»تفسیر شاهى جلد ۱ صفحه ۸

روش تفسیر

پیرامون روش تفسیرى مفسر باید گفت: در میان مفسران اسلامى دو روش در تفسیر فقهى قرآن معمول میباشد، روش اول آن است که از آغاز قرآن تا انجام آن به ترتیب آیات احکام را مورد بررسى قرار میدهند. این روش تفسیر فقهى ترتیبى نام دارد که در میان مفسران اهل سنت رواج دارد و نام اینگونه تفاسیر« احکام القرآن» میباشد مانند احکام القرآن ابو عبد الله محمد بن ادریس شافعى( ۲۰۴ ق)، ابو بکر احمد بن محمد جصاص رازى( ۳۷۰ ق)، ابو الحسن على کیاهراس( ۵۰۴ ق و ابو بکر محمد بن عبد الله مشهور به ابن عربى معافرى( ۵۴۳ ق)

البته برخى از تفاسیر که اختصاص به تفسیر فقهى ندارند ولى به تفسیر فقهى آیات احکام پرداخته‌اند نیز ملحق به آنها میباشند و جزو این روش به حساب مى‌آیند مانند تفسیر الجامع لاحکام القرآن قرطبى.
روش دوم بدینگونه است که آیات فقهى قرآن را بر اساس ترتیب ابواب فقهى یعنى از طهارت تا دیات بصورت موضوعى مورد بحث قرار میدهند. این روش، تفسیر فقهى موضوعى به شمار مى‌آید و بیشتر در میان مفسران شیعى رواج دارد. نام اینگونه تفاسیر« آیات الاحکام» میباشد مانند آیات الاحکام محمد استرآبادى( ۱۰۲۴ ق)، سید حسین حسینى قزوینى، سید محمد ابراهیم حسینى مرعشى( ۱۲۴۰ ق)، سید شمس الدین محمد حسینى مرعشى( ۱۱۸۱ ق)، شیخ خلف آل عصفور بحرانى و سید محمد ابراهیم حسینى اصفهانى( ۱۳۷۷ ق).

از این رو تفسیر شاهى را آیات الاحکام نامیده‌اند زیرا مفسر در این تفسیر آیات احکام فرعى قرآن را بر اساس ترتیب ابواب فقهى( از باب طهارت تا باب دیات) مطرح نموده و مورد استنباط قرار داده است.
وى در این زمینه مى‌نویسد:« بدانکه مفسران آیات احکام متعلق به اصول عقاید را که اصول پنجگانه عبارت از آن است، ایراد ننموده‌اند و عهده‌دار تفسیر آنها نشده‌اند. و تخصیص فرموده‌اند کلام درین مقام را به آیات متعلق به احکام فرعى و شاید وجه تخصیص آن است که مطلوب در اصول خمسه یقین است و میان علماء اختلاف است در آنکه دلیل نقلى گاهى افاده یقین میکند یا اصلا افاده یقین نمى‌کند و معلوم نیست که آیات مذکوره افاده یقین مى‌کند یا نمى‌کند… بنابراین بنده نیز متابعت ایشان نموده متعرض آیات اصول نشده و به آیات فروع اکتفاء کرده به ترتیب کتب فقهى ایراد نموده‌ام.»تفسیر شاهى جلد ۱ صفحه ۹

وى در آغاز هر بابى پس از عنوان باب تعریف لغوى و اصطلاحى آنرا مطرح مى‌نماید و سپس بر اساس مباحث کلى و اصلى آن باب آیات مربوط به آن را مطرح مى‌نماید. ابتدا ترجمه آیه را به فارسى مى‌نگارد. اگر آیه نیاز به شرح و توضیح لغوى، صرفى و نحوى داشته باشد، به آن مى‌پردازد و سپس به تفسیر مفردات و جملات آیه پرداخته و در پایان تفسیر فقهى و استنباط احکام فرعى از آیه را مورد بحث و بررسى قرار میدهد.

در لابلاى مباحث تفسیرى به نقل اقوال و آراء تفسیرى مفسران بزرگ همچون شیخ طوسى، طبرسى، فخر رازى و زمخشرى مى‌پردازد و گاهى نظریات آنان را مورد نقد و نظر قرار میدهد.
و همچنین در