پاورپوینت کامل تفسیر شریف لاهیجى (کتاب) ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تفسیر شریف لاهیجى (کتاب) ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تفسیر شریف لاهیجى (کتاب) ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تفسیر شریف لاهیجى (کتاب) ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ مؤلف
۲ زندگی‌نامه و اظهارنظرها
۳ تألیفات
۴ انگیزه تألیف تفسیر
۵ معرفى اجمالى کتاب
۶ گذرى بر سیر تفسیر روایى
۷ نسخه ‌شناسى
۸ منابع
۹ متن کتاب تفسیر شریف لاهیجى

مؤلف

بهاالدین محمد بن شیخ على شریف لاهیجى.(م ۱۰۸۸ ق)

زندگی‌نامه و اظهارنظرها

بهاءالدین محمد شریف لاهیجى، دانشمند وارسته قرن یازدهم و معاصر دانشمندى به نام ملا عبدالرزاق لاهیجى صاحب شوارق الالهام و گوهرمراد است. وى در خدمت محقق داماد و برخى از استادان بزرگ آن دوران تلمذ کرد و آثار ارزشمندى از خود برجاى گذاشت. از وى چند اثر قرآنى، اخلاقى و عرفانى باقى مانده است.

تألیفات

محبوب القلوب، رساله فى عالم المثال، تفسیر قرآن.

انگیزه تألیف تفسیر

مفسر خود در مقدمه تفسیر مى‌گوید:« غرض این است که ترجمه‌اى مختصر و قابل اعتماد بر مبناى مذهب امامیه براى قرآن بنویسم» به تحقیق مراد وى از« ترجمه» در این مقام« تفسیر» مى‌باشد، زیرا تفسیر وى چیزى فراتر از« ترجمه تفسیرآمیز» مى‌باشد.

معرفى اجمالى کتاب

این تفسیر ظاهراً در هندوستان به اتمام رسیده و صاحب تفسیر لوامع التنزیل و سواطع التأویل، سید ابوالقاسم رضوى قمى که ساکن هند بود در تألیف خود از آن بهره جسته است. این اثر مانند بیشتر تفاسیر قرن یازدهم، متأثر از فضاى فرهنگى و از دو ویژگى آن دوران برخوردار است: نخست گرایش به حدیث و دیگرى داشتن صبغه عرفانى.

مفسر در آغاز کتاب مقدمه اى نگاشته و در آن به انگیزه نگارش خود اشاره کرده است. وى هدف از نگارش این کتاب را ارائه تفسیرى ساده و مورد اعتماد در مذهب امامیه براى برادران اهل ایمان مى داند که اشتغالات و موانع روزگار آن‌ها را از تحصیل علوم محروم کرده و خود را نیازمند به ترجمه قرآنى مى دانند؛ اما در حقیقت این کتاب فراتر از ترجمه است.

روش مفسر بدین گونه است که ابتدا هر آیه را به طور فشرده ترجمه کرده، آنگاه به نقل روایات وارد شده، از اهل بیت عصمت و طهارت مى پردازد. در این قسمت، تنها منبع نقل او مجامع حدیثى شیعه است.

یکى از روش‌هاى لاهیجى در نقل روایات، جمع بین روایات و رفع تعارض آن‌ها در موارد خاص و ارزیابی‌هاى رجالى است. از نکات بارز این تفسیر، ارائه عقاید شیعه و دفاع از مواردى است که مورد اختلاف بین شیعه و دیگر مذاهب است.

گذرى بر سیر تفسیر روایى

دانش تفسیر، در آغاز، بخشى از علم حدیث به شمار مى‌رفت تا این که در نخستین گام تکامل خویش از این علم جدا شد و به صورت علمى مستقل درآمد و بر پایه آن، در کنار دیگر مجموعه‌هاى روایى، تفسیرهاى روایى( چون تفسیر على بن ابراهیم قمى عیاش و فرات کوفى) ظهور نمود. چنانکه تفسیرهایى منسوب به ائمه( ع) و یارانشان، مانند تفسیر صاحب عسکر- امام هادى( ع)- و تفسیر منسوب به امام عسکرى( ع) نیز وجود داشت.

این شاخه از علوم اسلامى، در روند رشد خود، و در گامى دیگر، پا به عرصه اجتهاد گذاشت و در نتیجه، تفسیرهایى به شیوه اجتهادى و عقلى به صحنه آمد و روایات تفسیرى تا حدّ زیادى کنار نهاده شده، در حاشیه روایات فقهى قرار گرفتند، چرا که با روى کار آمدن شیوه اجتهادى، دیگر به روایات به دید منبع منحصر به فرد نگریسته نمى‌شد، بلکه روایات، در نهایت به عنوان یکى از منابع تفسیر قلمداد مى‌گردید.

یکه تازى شیوه عقلى و اجتهادى همچنان و البته با اندک فراز و فرودى ادامه داشت، تا اینکه در قرن یازدهم( که به گفته مرحوم علامه طباطبایى« عصر اساطین الحدیث و جهابذه الروایه» لقب گرفت.)، اوضاع دگرگون شد و شیوه اجتهاد در تفسیر دچار کندى گردید، بدان حد که در طول این قرن، تفسیرى جامع و کامل به سبک اجتهادى تدوین نیافت، مگر تفسیر چند سوره و آیه، و یا تعلیقیه و حاشیه‌اى بر تفاسیر گذشته، براى نمونه مى‌توان به بیش از ده حاشیه بر تفسیر بیضاوى اشاره داشت و نیز حاشیه بر تفسیر کشاف. در این میان، بیشترین تفسیر به شیوه غیر روایى به قلم ملاصدراى شیرازى نگارش یافت که تفسیر سوره‌هاى سجده، فاتحه- یس، حدید، جمعه، طارق- اعلى، زلزال و چند آیه از سوره بقره و آیه‌هاى نور، کرسى و جبال است.

امّا از آن سو، چندین تفسیر به شیوه روایى که طرز تفکر پیروز آن دوران بود، پا به عرصه وجود گذاشت. راز این رویکرد، آن بود که در دهه نخست این قرن، محمد امین استرآبادى( در گذشته ۱۰۳۶ ق) با فکرى تازه نسبت به حدیث به میدان دانش وارد شد و با وجود آنکه خود، در آغاز ما، در جرگه اهل اجتهاد قرار داشت، ولى رفته رفته با اجتهاد و مجتهدان، مخالفت آغاز کرد و در پى آن، اخباریگرى نو را پایه‌گذارى نمود و با نگارش کتاب« الفوائد المدنیه» در رد بر اجتهاد و تقلید، به همراه گروهى از پیروان خود در مقابل اهل اجتهاد قرار گرفت.

به دنبال پیدایش این طرز تفکر و رویارویى آن با اجتهاد، گرایش بیشترى به اخبار پیدا شد و در نتیجه، محدثان بزرگى به