پاورپوینت کامل احقاف ۵۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل احقاف ۵۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل احقاف ۵۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل احقاف ۵۱ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ واژه شناسی
۲ احقاف در قرآن
۳ احقاف کجاست؟
۴ پانویس
۵ منابع

واژه شناسی

واژه احقاف از ریشه «حقف» به ‌معناى برآمدگى و انحنا است[۱] که تپه‌هاى منحنى شن،[۲] خمیدگى پشت شتر و دیگر حیوانات[۳] و خمیدگى هلال ماه،[۴] از کاربردهاى مشهور آن به ‌شمار مى‌رود.

احقاف در نقش صیغه جمع به مجموعه تپه‌هاى شنى در بیابان‌هاى کویرى اطلاق شده براى دیگر گونه‌هاى برآمدگى زمین بکار نمى‌رود؛[۵] گرچه از برخى مفسران نخستین، اطلاق آن بر کوه‌ها نیز گزارش شده است.[۶]

احقاف در قرآن

قرآن فقط یک بار این واژه را در آیه‌ ۲۱ سوره احقاف/۴۶ به ‌صورت محل سکونت قوم عاد و پیامبرى حضرت هود علیه‌السلام بکار برده و سوره مذکور به همین مناسبت به این نام شهرت یافته است؛ البته ماجراى قوم عاد در ۱۷ سوره دیگر نیز بازگو شده که گاه از خلال آن به برخى نکات درباره محل سکونت این قوم دست مى‌یابیم.

با این حال، محل دقیق این منطقه در قرآن تعیین نشده و وجود بیابان‌هاى شنى فراوان در مناطق گوناگون جزیره‌العرب نیز بیشتر بر این ابهام افزوده است.

احقاف کجاست؟

در تورات و تواریخ پیش از اسلام نیز به ‌طور صریح از عاد و احقاف، یادى به ‌میان نیامده است جز آن که در آثار اقلیم نگاران یونانى از قوم Oadite در شمال غربى جزیره‌العرب یاد ‌شده که احتمال تطبیق آن بر قوم عاد از سوى برخى پژوهش‌گران مطرح شده است.[۷]
گویا جرجى زیدان بر همین اساس، عادیان را از عرب‌هاى شمال شمرده؛[۸] این در ‌حالى است که احقاف از نظر عموم مفسران اسلامى در منطقه‌اى از یمن در جنوب عربستان قرار داشته است؛ البته برخى نیز احقاف را نام کوهى در شام[۹] یا منطقه‌اى اطراف حسمى[۱۰] در شمال جزیره‌العرب دانسته‌اند که آبادانى و سرسبزى این منطقه با برخى گزارش‌هاى قرآن از محل سکونت عاد، شباهت دارد.

وجود کوهى به نام «ارم» فرضیه وقوع سرزمین احقاف در این منطقه را نزد برخى خاورشناسان تقویت کرده است.[۱۱] در تورات نیز از منطقه‌اى به نام «حویله» یاد ‌شده که آن واژه از ریشه عبرى «حول» به ‌معناى شن اشتقاق یافته به سرزمین شن‌زار اطلاق مى‌شود.

محدوده دقیق این منطقه به روشنى در تورات تعیین نشده و گویا افزون بر یمن و عمان در عربستان جنوبى تا مرکز و شمال جزیره‌العرب امتداد داشته است.[۱۲] کنار هم آمدن نام «حویله» و «حضرموت» به ‌صورت فرزندان یقطان و همچنین «سبأ» و «حویله» به ‌صورت بنوکوش[۱۳] (با توجه به تطبیق نام شهرها و قبایل با اسامى فرزندان نوح از نگاه عهد عتیق) فرضیه تطابق حویله با احقاف را تقویت مى‌کند؛ به ‌ویژه آن که قبایل قحطانى عرب که گویا نام خود را از ریشه عبرى «یقطان» برگرفته‌اند، گاهى در برابر تفاخر عدنانیان به پیامبرى جدشان اسماعیل، پیامبرى جدشان هود را یادآور مى‌شدند.[۱۴]

گزارش تورات از وجود رودى در حویله و کانى‌ها و سنگ‌هاى قیمتى بسیار و عطرهاى گیاهى در آن منطقه، با گزارش قرآن از باغ‌ها و آب‌ها و نعمت فراوان در محل سکونت عادیان مطابقت مى‌کند. (سوره شعراء/۲۶، ۱۳۲‌ـ‌۱۳۴)[۱۵]

تشابه عادیان در ویژگى‌هاى جسمانى با عمالقه که در تورات از حویله به‌ صورت یکى از مناطق حضور آن‌ها یاد‌شده، تأییدى دیگر بر این فرضیه ‌است[۱۶] (سوره اعراف/۷،۹۶؛ سوره توبه/۹، ۶۹‌ـ‌۷۰؛ سوره احقاف/۴۶،۲۶). افزون بر این، این دو گروه از یک نژاد و خانواده شمرده شده‌اند.[۱۷]

کاوش‌هاى باستان‌شناسى در مناطق گوناگون جزیره‌العرب نیز اطلاعات بسیارى از اقوام گذشته این سرزمین در اختیار گذاشته که البته همه آن‌ها بى‌شباهت با وضعیت قوم عاد نیستند؛ اما تاکنون آثار مشخصى از عادیان ساکن احقاف به ‌گونه‌اى که از تطابق گزارش قرآن بر آن اطمینان حاصل شود، بدست نیامده است.[۱۸]

شاید از همین روى برخى معاصران، عادیان را از اقوام ماقبل تاریخ شمرده‌اند.[۱۹] برخى ضرب‌المثل‌هاى رایج میان عرب جاهلى نیز از قدمت عاد و فاصله بسیار آن مردم از عصر نزول قرآن حکایت دارد.[۲۰]

قرآن در غالب یادکردهاى خویش از عادیان، آنان را پس از قوم نوح مى‌شمرد و همچنین گرچه تعبیر «عاداً الاولى: عاد نخستین» از نظر برخى مفسران نشان‌دهنده وجود عاد دیگرى است، مى‌تواند بر قدمت بسیار این قوم کهن دلالت کند. (=>‌عاد)

با ‌این همه، دست نخورده ماندن مناطق بسیارى از جزیره‌العرب در اثر وضعیت سخت آب و هوایى، امید به یافتن آثارى از سرزمین عاد را از میان نبرده است. به هر روى، سرزمین این قوم بنا به گزارش قرآن در جزیره‌العرب یا منطقه‌اى نزدیک به آن قرار داشته است: «و‌لَقَد اَهلَکنا ما حَولَکُم مِنَ ‌القُرى». (سوره احقاف/۴۶،۲۷) از برخى آیات قرآن نیز آشنایى عرب با ماجراى قوم عاد برمى‌آید: «أَلَمْ یَأْتِکُمْ نَبَأُ الَّذِینَ مِن قَبْلِکُمْ قَوْمِ نُوحٍ وَعَادٍ وَثَمُودَ…» (سوره ابراهیم/۱۴، ۹) که در کنار سفارش خداوند به کافران عرب جهت مسافرت براى عبرت‌گیرى از عاقبت شوم برخى اقوام گذشته: «وَإِن یُکَذِّبُوکَ فَقَدْ کَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَعَادٌ وَثَمُودُ… أَفَلَمْ یَسِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَتَکُونَ لَهُمْ قُلُوبٌ…».(سوره حج/۲۲، ۴۲ـ۴۶)

احتمالاً نشان دهنده نزدیکى این منطقه به جزیره‌العرب است پاره‌اى از گزارش‌هاى برخى مورخان اسلامى نیز از آن حکایت مى‌کند که محل سکونت قوم عاد به ‌طور کامل نزد عرب شناخته شده بود و در مسیر گذرگاه‌هاى آنان قرار داشت.[۲۱]

در برخى روایات و اخبار تفسیرى نیز از وجود آثارى از این قوم در محل سکونتشان خبر داده شده است.[۲۲] وراى این گزارش‌ها و روایات چه بسا غیرمطمئن، قرآن در دو آیه دیگر به صراحت از ماندن آثار محل سکونت عاد تا برهه‌اى از زمان «فَأَصْبَحُوا لَا یُرَى إِلَّا مَسَاکِنُهُمْ» (سوره احقاف/۴۶، ۲۵) و شناخته شدن آن مکان نزد عرب «وَعَادًا وَثَمُودَ وَقَد تَّبَیَّنَ لَکُم مِّن مَّسَاکِنِهِمْ» (سوره عنکبوت/۲۹، ۳۸) یاد ‌کرده است.

از سوى دیگر، اشاره به ماجراى قوم عاد در سخنان مؤمن آل فرعون آشنایى مصریان با آنان و احتمالاً نزدیکى منطقه‌شان به مصر را نشان‌مى‌دهد: «إِنِّی أَخَافُ عَلَیْکُم مِّثْلَ یَوْمِ الْأَحْزَابِ × مِثْلَ دَأْبِ قَوْمِ نُوحٍ وَعَادٍ وَثَمُودَ…». (سوره غافر/۴۰، ۳۰‌ـ‌۳۱)

گرچه از نام احقاف برمى‌آید که سرزمین عادیان، منطقه‌اى بیابانى و خشک بوده است، در آیاتى دیگر از باغ‌ها و چشمه‌سارهاى محل سکونتشان یاد ‌شده است؛ (سوره شعراء/۲۶، ۱۳۴)؛ همچنین وعده هود به نزول باران در ‌صورت توبه و استغفار ایشان (سوره هود/۱۱، ۵۲) و انتظار آنان براى نزول باران (سوره احقاف/۴۶،۲۴) نشان مى‌دهد که آنان در سرزمین خشک یا در حال گذراندن دوره‌اى از خشک‌سالى بوده‌اند.[۲۳]

برخى روایات تفسیرى و اخبار جاهلى نیز از این حادثه خبر داده‌اند.[۲۴] این دو گزارشِ در ظاهر متناقض،[۲۵] به دو گونه قابل جمع ‌است: این دو سرى آیات به دو مرحله گوناگون از تاریخ قوم عاد و احتمالاً دو منطقه مختلف اشاره دارند؛ همان‌گونه که برخى مفسران از تعبیر «عاداً الاولى» این را استفاده کرده‌اند[۲۶] و در برخى روایات نیز تأییدى بر آن ذکر شده است.[۲۷]

از سوى دیگر، مطالعات زمین‌شناسى و باستان‌شناسى نشان مى‌دهد که بیابان‌هاى جزیره‌العرب در دوره‌هاى پیشین، از سرسبزى و اعتدال آب و هوایى برخوردار بوده و در دوره‌اى خاص در اثر تغییر وضعیت جوى، این منطقه به شکل بیابان درآمده که در اثر آن، مهاجرت‌هاى متعددى از این سرزمین رخ داده است.[۲۸]

در برخى روایات تفسیرى نیز به تغییر و تحول زیست محیطى محل سکونت عادیان در اثر خشم خدا