پاورپوینت کامل ابوایّوب انصارى ۲۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ابوایّوب انصارى ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ابوایّوب انصارى ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ابوایّوب انصارى ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ زندگی نامه
۲ ابوایوب در شأن نزول
۳ پانویس
۴ منابع

زندگی نامه

نسب او به بنى‌نجار از تیره‌هاى قبیله خزرج مى‌رسد. مادرش از نوادگان امرؤالقیس شاعر و یکى ‌از همسرانش دختر «زید بن ‌ثابت» بود. از گذشته پیش از اسلام ابوایوب، اطلاعى در دست نیست. وى جزو هفتاد نفرى بود که از یثرب به مکه آمد و در بیعت «عقبه دوم» با پیامبر پیمان بست تا از حضرت در برابر دشمنانش حمایت کند.[۲]

آنچه مایه افتخار جاودانه او و احترام مسلمانان به وى شده، میزبانى از رسول خدا صلی الله علیه و آله در نخستین سال هجرت است که با وجود درخواست‌هاى فراوانِ دیگر مسلمانان، نصیب او شد.[۳]

ابوایّوب که خود را مصداق آیه «انفِروا خِفافاً و ثِقالا»؛ در راه خدا (با دشمنان او) بجنگید؛ خواه بر شما آسان باشد خواه دشوار.(سوره توبه/۹،۴۱) مى‌دانست. در همه جنگ‌هاى مسلمانان ـ به جز یک مورد که به سبب جوان بودن فرمانده سپاه (یزید بن ‌معاویه) از جنگ کناره گرفت ـ شرکت کرد؛[۴] البته جزئیات دقیق شرکت او در همه این جنگ‌ها در منابع تاریخى ذکر نشده است. نام او در غزوه‌هاى بدر، اُحد و خندق دیده ‌مى‌شود.[۵]

پس ‌از شکست مسلمانان در غزوه «احد» که عبدالله‌ بن‌ أُبىّ، رئیس منافقان مدینه مسلمانان را شماتت مى‌کرد، ابوایوب پیشاپیش کسانى بود که به کمک عباده ‌بن ‌صامت او را از منبر پایین آورده، از جایگاهش بیرون راندند. در واقعه‌اى که منافقان در مسجد مدینه به تمسخر مسلمانان پرداخته بودند، ابوایّوب نخستین صحابى پیامبر صلی الله علیه و آله بود که به فرمان حضرت گردن نهاد و به ‌سراغ بعضى‌ از منافقان هم قبیله‌اش رفته، آن‌ها را از مسجد بیرون انداخت که پس از او اصحاب دیگر نیز با دیگر منافقان چنین کردند.[۶]

سخنان ابوایوب در حمایت از خلافت امام على علیه‌السلام پس از رحلت پیامبر در جمع انصار و مهاجران در «سقیفه ‌بنى ‌ساعده» موجب شد تا ابوبکر براى رهاکردن خلافت تصمیم بگیرد.[۷]

ابوایّوب به این نیز بسنده نکرد و با گروهى از صحابه پیامبر صلی الله علیه و آله تصمیم گرفتند تا ابوبکر را از منبر رسول خدا صلی الله علیه و آله به زیر آورند؛ اما چون پس از مشورت با امام على علیه‌السلام متوجه شدند که حضرت مأمور به صبر و سکوت است، از تصمیم خود منصرف شدند.[۸]

از چگونگى حضور او در جنگ‌هاى رده در عهد خلافت ابوبکر (سال‌هاى ۱۱ـ۱۳‌ ق) اطلاعى در دست نیست. احتمالاً بعضى از روایات که از عدم خروج او از مدینه پس ‌از وفات رسول خدا صلی الله علیه و آله تا خلافت ‌امام على علیه‌السلام خبر مى‌دهد، مربوط به این دوره باشد.[۹]

ابوایّوب، در عهد خلافت عمر(۱۳ـ۲۳‌ ق) در بخشى از فتوحات شام شرکت داشت.[۱۰] وى در سال ۳۵ قمرى که خانه عثمان به محاصره مخالفانش درآمد به امر امام على علیه‌السلام چند روزى امامت جماعت مدینه را به عهده گرفت.[۱۱]

پس از قتل عثمان و طرح مسأله جانشینى او، ابوایّوب مانند دیگر هواداران امام على علیه‌السلام با این استدلال که امر خلافت دچار فساد شده و باید اصلاح شود، از امام خواست تا خلافت را بپذیرد.[۱۲]

او گواهى داد که حدیث غدیر را درباره امام على علیه‌السلام از پیامبر شنیده است.[۱۳] با آغاز نبرد «جمل» فرمانده هزار نفر از سوارانِ سپاه امام بود[۱۴] و در «صفین» از خود رشادتى نشان داد که امام را به شگفتى واداشت.[۱۵] در نهروان، فرمانده گروهى از سپاه امام و مأمور گفتگو با خوارج بود تا پرچم امان را در دست گرفته، ایشان را به صلح فراخواند.[۱۶]

ابوایّوب در پاسخ به این پرسش که چگونه با اهل قبله به جدال برخاسته‌اى، گفت: این خواسته پیامبر خدا صلی الله علیه و آله بود تا همراه امام ‌على علیه‌السلام با «ناکثین»، «قاسطین» و «مارقین» بجنگم.[۱۷]

در سال ۳۸ قمرى به فرمان امام على علیه‌السلام امیر مدینه شد[۱۸] و امارتش تا سال ۴۰ قمرى ادامه یافت. در این سال به دنبال حمله «بُسر بن‌ ارطاه» فرمانده سپاه معاویه به مدینه ناگزیر به ترک شهر شد و به کوفه آمد.[۱۹]

از سخنان او در تحریک و تشویق مردم به حمایت از امام ‌على ع