پاورپوینت کامل محمد بن عبدالجبار قمى ۵۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل محمد بن عبدالجبار قمى ۵۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل محمد بن عبدالجبار قمى ۵۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل محمد بن عبدالجبار قمى ۵۱ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ مطلع
۲ نام و نسبت
۳ از یاران امام علیه‌السلام
۴ خدمتگزار امام معصوم علیه‌السلام
۵ عصر محمد بن عبدالجبار قمى
۶ از منظر بزرگان
۷ خاندان
۸ استادان
۹ شاگردان
۱۰ برگى زرین از روایات
۱۱ غروب ستاره
۱۲ پانویس
۱۳ منبع

مطلع

شهر مقدس قم از آغاز پیدایش، در سال ۸۳ هجرى قمرى[۱] یکى از خیزشگاه هاى مهم مردان بزرگى بود که همیشه در میدان دانش حدیث و فقه خوش درخشیده اند. از این حرم اهل بیت علیهم‌السلام صدها دانشور توانا و محدث بزرگ بپا خاسته اند که با سلاح برنده قلم و تألیف کتاب هاى گرانسنگ، آئین مقدس اسلام را یارى نموده اند. در این نوشتار برآنیم تا با چهره تابناک یکى از روایتگران نامور شیعى که در آسمان قم طلوع کرد، آشنا شویم و راهش را در جهت زنده کردن معارف و آموزه هاى دینى، استمرار بخشیم.

نام و نسبت

هنگامى که این نوباوه چشم به جهان گشود، پدرش عبدالجبار، نام او را محمد برگزید. همه تراجم‌نویسان اتفاق نظر دارند که او قمى بوده و به این شهر منسوب است.[۲]

بر ما روشن نیست که این ستاره پرفروغ حدیث، در چه سالى پا به عرصه گیتى نهاده است؛ ولى از آنجا که وى در عصر امام جواد علیه‌السلام و امام هادى علیه‌السلام مى زیست و همچنین از آنجا که از زمره خدمتگزاران حضرت امام حسن عسکری علیه‌السلام محسوب مى شده است و نیز استادانى همچون صفوان بن یحیى (متوفى: ۲۱۰ ق)[۳] و حسن بن على بن فضال (متوفى: ۲۲۴ ق)[۴] داشته؛ شاید بتوان حدس زد که این دانشور برجسته، در اواخر نیمه سده دوم هجرى قمرى، به شبستان زندگى خاندان خویش گام نهاد و روشنى بخش آن گردید.

از یاران امام علیه‌السلام

محمد بن عبدالجبار قمى، این سعادت و افتخار را داشت که در جرگه شاگردان سه تن از امامان معصوم شیعى قرار گیرد و از دریاى بیکران دانش مواجشان بهره مند شود و معارف ناب شیعه را از سرچشمه زلال و پاک آن بنوشد و میراثى مکتوب و ارزشمند را به تمام مسلمانان جهان، هدیه نماید. شیخ طوسى در یک جا او را از یاران حضرت جواد علیه‌السلام برمى شمرد و در جاى دیگر از صحابى امام هادى علیه‌السلام و امام حسن عسکرى علیه‌السلام.[۵]

خدمتگزار امام معصوم علیه‌السلام

این محدث بزرگوار، علاوه بر این که صحابى چندین امام معصوم علیه‌السلام است یکى از انسان هاى شایسته و امین بود و از خدمتگزاران امام عسکرى علیه‌السلام هم به شمار مى آید. همان گونه که مى دانید حضرت امام عسکرى علیه‌السلام بیشتر عمر بابرکت خویش را در شهر سامراى عراق سپرى کردند. فعالیت هاى آن امام از جهات گوناگون زیر نظر مأموران جنایت پیشه حکومت عباسیان قرار داشت. هر کس را که احساس مى کردند از علاقه مندان و معتقدان به امامت حضرت عسکرى علیه‌السلام است، مورد سخت ترین آزارها قرار مى دادند. در هنگامه اى چنین خطرناک و حساس، انسان باید بسیار با تقوا، امانت دار و حافظ اسرار باشد تا بتواند در آن شرائط سخت، امام علیه‌السلام را همراهى کرده و کارهاى شخصى آن حضرت را انجام دهد. محمد بن عبدالجبار قمى در مقطعى از زندگى خویش خادم امام حسن عسکرى علیه‌السلام بود و ضمن پرسیدن نیازهاى دینى خود از آن امام بزرگوار مى پرسید و امام هم پاسخ هاى لازم را به او ارائه مى فرمود.

على بن عیسى اربلى مى گوید: «محمد بن عبدالجبار کان خادماً، یسئله عن مسائل کثیره؛ محمد بن عبدالجبار، خدمتگزار امام عسکرى علیه‌السلام بود. او از آن حضرت مسائل بسیارى را مى پرسید».[۶]

عصر محمد بن عبدالجبار قمى

ایشان در عصرى زندگى مى کرد که حاکمیت سیاه و فاسد خلفاى بنى عباس، سایه سنگین خود را بر جامعه اسلامى افکنده بود. به ویژه شیعیان علوى با انواع آزار و شکنجه ها روبرو بودند؛ و سرنوشت محتوم جمعى از آنان شهادت بود. دوران زندگى این محدث شیعى، با حکومت چند تن از خلفاى عباسى معاصر بود: مأمون، معتصم، متوکل و غیره، که هر کدام از آنان ستم هاى فراوانى را بر شیعیان روا داشتند. بدترین و پلیدترین این‌ها متوکل، دشمن سرسخت، عنود و هتاک حضرت امیرالمؤمنین علیه‌السلام و فرزندان گرامى اش بود. او بارها قبر مقدس امام حسین علیه‌السلام را با خاک یکسان کرد و دست و پاى شیعیان را که به زیارت آن مرقد مطهر مى رفتند، قطع نمود؛ به عنوان نمونه، فردى چون ابن سکیت را که از جرگه روایتگران شیعى و دانشمندى توانا بود و عشق و محبت امیرالمؤمنین علیه‌السلام و امامان شیعى در ژرفناى وجودش موج مى زد، وحشیانه به شهادت رسانید.

براى شیعه آن چنان موقعیت تلخ و خطرناک بود که حتى وکیلان امامان علیه‌السلام نمى توانستند خویش را بدین عنوان به مردم معرفى نمایند. مثلاً یکى از آنان با لقب سمّان (روغن فروش) به خانه امام عسکرى علیه‌السلام رفت و آمد مى کرد و اموال و وجوهات را به آن حضرت مى رسانید.

آرى، محمد بن عبدالجبار در این روزگار تاریک و آزاردهنده، از خادمان حضرت عسکرى علیه‌السلام و روایتگران معروف به حساب مى آمد و این نیست مگر برهانى بر بزرگى و اعتقاد راسخ او به خاندان پاک پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله.[۷]

از منظر بزرگان

محمدبن عبدالجبار در پرتو خصلت هاى نیک خود و از آن جا که از دریاى دانش امامان معصوم شیعه، فیض و بهره فراوانى برده، ستایش تراجم‌نویسان را برانگیخته است و آنان جایگاه بلند او را ارج نهاده اند.

شیخ طوسى مى گوید: «محمد بن عبدالجبار قمى روایتگرى نامدار و موثق است».[۸]

علامه حلى هم مى فرماید: «محمد بن عبدالجبار از یاران امام هادى علیه‌السلام بوده و محدثى مورد اطمینان است».[۹]

سایر تراجم نویسان همچون محقق اردبیلى، وحید بهبهانى و عبدالله ممقانى نیز از او تجلیل کرده اند. آیت الله خوئى هم در میراث مکتوب و گرانسنگ خویش آورده است: «شماره روایاتى که این محدث ارزشمند از امامان شیعه نقل کرده و باب هاى مختلف حدیثى را دربر مى گیرد، به ۹۰۰ روایت مى رسد».[۱۰]

خاندان

از خاندان این محدث نامور، اطلاع دقیقى در دست نیست ولى مناسب است در این جا به نکته اى اشاره شود. گاهى در روایات و یا سخنان بزرگان تراجم دیده مى شود که محمد بن ابى‌الصهبان، را از گروه روایتگران شیعى قرار داده اند. ممکن است عده اى از پژوهشگران در ماهیت وى دچار اشتباه شوند؛ ولى باید بدانیم که محمد بن ابى‌الصهبان، همان محمد بن عبدالجبار قمى است. پدر وى عبدالجبار، به «ابوالصهبان» هم معروف بوده است. بر این اساس، در روایات گاهى محمد بن عبدالجبار مى بینیم و گاهى محمد بن ابى الصهبان؛ حال آن که هر دو یک محدثند.[۱۱]

استادان

از بنیادى ترین پایه هاى رشد و پیشرفت هر پژوهشگرى در حوزه معارف و اندیشه، داشتن استادان برجسته است. محمد بن عبدالجبار یکى از همین افراد است که نزد گروهى از معروف ترین و شاخص ترین محدثان شیعه، به فراگیرى دانش و روایات اهل بیت پیغمبر صلی الله علیه و آله پرداخت و خود به دنبال تلاش و عشق به گردآورى اخبار پرداخت و به یکى از چهره هاى سرشناس و پایه‌گذاران نشر حدیث تبدیل شد. اکنون به ذکر چند تن از اساتید وى مى پردازیم:

صفوان بن یحیى؛ که روایات محمد بن عبدالجبار بیشتر از همین دانشور تواناست. به گفته آیت الله خوئى وى ۳۰۹ حدیث از صفوان نقل مى کند.[۱۲] صفوان از پرآوازه ترین و بافضیلت ترین دانشمندان شیعه است و سهم بزرگى در نشر دانش حدیث دارد. شیخ طوسى مى فرماید: «وى نزد اصحاب حدیث از موثق ترین و عابدترین اهل زمان خود بود».[۱۳] نجاشى آورده است: «او از امام رضا علیه‌السلام روایت مى کرد و نزد آن حضرت منزلت عظیمى داشت. زمانى وکیل حضرت امام رضا علیه‌السلام و امام جواد علیه‌السلام بود. او در میدان عبادت و پرهیزکارى جایگاه بلندى داشت».[۱۴] جان او در سال ۲۱۰ در اوائل سده سوم هجرى قمرى به سوى معبودش پرکشید.[۱۵]
محم