پاورپوینت کامل محمد ابراهیم آیتى ۴۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل محمد ابراهیم آیتى ۴۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل محمد ابراهیم آیتى ۴۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل محمد ابراهیم آیتى ۴۸ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ تولد
۲ تحصیلات و استادان
۳ زندگى طلبگى و دوران تحصیل استاد آیتى
۴ تحصیل و تدریس در دانشگاه
۵ صفاى ضمیر استاد آیتى
۶ اقدامات اجتماعى و فرهنگى
۷ تألیفات
۸ وفات
۹ پى نوشت:
۱۰ منبع

تولد

در سال ۱۳۳۳ هجرى قمرى در قریه گازار از توابع بیرجند در خانواده اى روحانى و شیعه متولد شد و اهل خانه را از قدوم خویش شاد کرد این فرزند محمدابراهیم نام گرفت. پدرش شیخ محمد قائنى پیش نماز روستاى گازار بود که به امور شرعى مردم رسیدگى مى کرد. او در سلک روحانیت و در امور دینى خود و مردم کوشا بود.

تحصیلات و استادان

محمدابراهیم که توفیق تربیت در دامن مادر متدین پیدا نموده بود رشد کرد و به سن تحصیل رسید. شروع تحصیلات و استادان ایشان در نوشته اى که از ایشان برجاى مانده به خوبى روشن مى گردد و زیباتر آن که به همان بسنده کنیم.

ایشان مى نویسد: «هفت ساله بودم که پدرم مرحوم شیخ محمد قائنى مرا براى فراگیرى قرآن مجید و خواندن کتاب هاى فارسى مذهبى و اخلاقى از قبیل عین الحیات و جلاء العیون و حلیه المتقین مرحوم مجلسى نزد «آخوند ملا عبدالله گازارى» برد و به وى سپرد. مقدمات عربى را از مرحوم پدرم فراگرفتم، نه ساله بودم که پدرم در سوم ماه رمضان سال ۱۳۴۲ قمرى مرحوم شد.

پس از آن شرح «قطرالندى» و «القیه» ابن مالک «سیوطى» و «شرح جامى» را نزد همان ملا عبدالله و «محمدابراهیم بویکى» خواندم. سیزده ساله بودم که با اجازه مادرم براى ادامه تحصیل به شهر بیرجند رفتم و مدت پنج سال در مدرسه معصومیه کتاب هاى «حاشیه» ملا عبدالله یزدى و «شرح شمسیه» در منطق، «شرح نظام» «مغنى البیب» در صرف و نحو و قسمتى از «مطوّل» در معانى و بیان و بدیع و «معالم» و قسمتى از «قوانین الاصول» میرزاى قمى در اصول، «تبصره» علامه حلى و «شرح لمعه» شهید ثانی در فقه و مختصرى حساب و هیأت و مقدارى از شرح «سبعه معلّقه» را خواندم. در این مدت پنج سال در شهر بیرجند از محضر مرحوم حاج شیخ محمدباقر آیتى بیرجندى و آیت الله حاج شیخ محمدحسین آیتى و مرحوم شیخ غلامرضا فاضل و آقاى حاج شیخ محمدعلى ربانى و مرحوم حاج ملا محمد دهکى استفاده بردم و شاگردى آن ها را نمودم.

هیجده ساله بودم که براى ادامه تحصیل به مشهد مقدس مشرف و در مدرسه باقریه ساکن شدم و بقیه شرح لمعه و مطول و قسمتى از فصول و قسمت منطق شرح منظومه حاج ملا هادى سبزوارى و آن گاه تمام سطح مکاسب، رسائل شیخ انصارى و کفایه آخوند خراسانى را در محضر استادان فراگرفتم. ضمنا هیئت قدیم را نزد مرحوم حاج شیخ هاشم قزوینى و آقا شیخ مجتبى قزوینى و آیت الله میرزا حسین فقیه سبزوارى و آیت الله ادیب نیشابورى و مرحوم حاج شیخ حسن پایین خیابانى و برخى اساتید دیگر خواندم.

در همان حال با درس خارج فقه و معارف مرحوم آقا میرزا مهدى اصفهانى آشنا شدم و با شوق فراوان در حدود دو سال به درس پربهره ایشان مى رفتم و در همین اوقات به درس شرح منظومه آقا میرزا مهدى فرزند مرحوم آقا بزرگ حکیم مى رفتم و از این راه با فلسفه قدیم آشنا شدم. آشنایى من با متون عالى فلسفه قدیم از قبیل شرح اشارات، شفاى بوعلى و اسفار مرحوم آخوند ملاصدرا در خارج از محیط طلبگى بود».(۱)

زندگى طلبگى و دوران تحصیل استاد آیتى

استاد محمدابراهیم آیتى در شرایط سخت دوران تحصیل علوم اسلامى را گذراند و با سختکوشى و مقاومت این مسیر را پیمود. چند نکته از آن ایام را او در نوشته اى که نگاشته از آن جهت که عبرت آموز است در این جا مى آوریم تا شیوه تحصیل و کسب کمال را در دوران نوآموزان این خاک آن چنان که مردان رفتند زنده کنیم:

«حوزه هاى درس هرگاه محدود به چند نفر و کم جمعیت بود غالباً در اطاق هاى مسکونى مدارس و درس هاى سطوح عالى و خارج که جمعیت بیشترى در آن شرکت مى داشت بیشتر در مدرس هاى نسبتا وسیع مدارس که فرش آن در تابستان و زمستان منحصر به حصیر بود و یا در شبستان هاى مساجد که نیز در تابستان و زمستان حصیر فرش و بسیار سرد بود و هرگز بخارى نمى دید، تشکیل مى گردید.

کسانى که اهل کار و تحصیل بودند تقریباً تمام وقتشان به درس خواندن و مطالعه کردن و مباحثه کردن همان درس‌ها و (اگر خود از فضلاى حوزه بودند) به درس گفتن برگزار مى شد و فقط در هفته اى دو روز پنجشنبه و جمعه تعطیل بود، که آن هم احیاناً با درس‌هاى تعطیلى از قبیل ریاضیات و هیئت و تفسیر و حدیث و جز این ها مى گذشت.

زندگى طلبگى بسیار ساده و در عین حال پرنشاط برگزار مى شد. در آن تاریخ کمتر افکار اجتماعى به محیط طلبگى راه داشت و گیر و دارى هم اگر پیش مى آمد از حدود حجره هاى مدارس تجاوز نمى کرد. تا در بیرجند بودم با این که مدرسه معصومیه اوقاف زیادى داشت، به طلبه مدرسه چیزى نمى رسید و متصدیان اوقاف تمام درآمد موقوفه را مى خوردند و زندگانى ساده طلاب منحصراً از کمک هاى پدران و مادرانشان مى گذشت.

اما در مشهد مقدس چون از طرفى موقوفات مدارس سرشارتر بود و از طرف دیگر متصدیان اوقاف آن جا مانند متصدیان اوقاف بیرجند نبودند مختصر حق السکوت و قوت لایموتى به طلاب داده مى شد و روزى که وارد مشهد شدم متصدى اوقاف مدرسه باقریه آقا شیخ جواد شیخ الاسلامى اصفهانى به دیدن من آمد و از همان روز مبلغ سى ریال (که شهریه کامل آن مدرسه بود) حقوق ماهیانه براى من قرار ساخت و این مبلغ در آن تاریخ براى زندگى طلبگى متوسط یک نفر به خوبى کفایت مى کرد».(۲)

تحصیل و تدریس در دانشگاه

مرحوم آیتى پس از فراگیرى دروس حوزه هاى علوم دینى به دانشگاه راه یافت و در کنار تدریس به تحصیل نیز پرداخت. در سال ۱۳۳۴ شمسى در دانشکده علوم معقول و منقول مشغول به تدریس شد و درس هاى تاریخ اسلام، تاریخ تمدن اسلام، فقه (دوره لیسانس) و فقه الحدیث (دوره دکترى) را درس مى داد.(۳) او در همان دانشکده معقول و منقول تهران تحصیل کرده بود و موفق به اخذ درجه دکترى شده بود. ایشان علاوه بر علوم اسلامى و ادبیات عرب به زبان انگلیسى نیز احاطه کامل داشت و از این راه با اندیشه هاى غربى و متون و روش تحقیق آنان آشنا گردید.(۴)

از امتیازات بسیار ارزنده حیات علمى مرحوم آیتى این است که او هرگز خود را در علوم متداول حوزه ها و مجامع علمى محدود نساخت. گو این که راز موفقیت هر اندیشه ورِ دلسوز و تلاشگر و کاوشگر پرتوفیق این است که خودجوش و زیرکانه بیابد چه چیزى را باید بخواند و کدام راه را برود. بدینسان او در تاریخ دوره اسلامى و تاریخ پیامبر اسلام و اهل بیت نیز تلاش فراوان کرد و یکى از متخصصان این رشته درآمد و از تألیفات ایشان نیز این نکته آشکار خواهد شد.

شهید مرتضی مطهری در تمجید از مقام علمى و زحمات ایشان چنین یاد مى کند:

«آقاى آیتى یک مورخى است نسبت به تاریخ صدر اسلام، من به جرأت مى توانم بگویم در همه تهران و شاید در همه کشور کسى نداریم که به تاریخ صد ساله اول اسلام مثل آقاى آیتى احاطه داشته باشد. کسى مثل او نیست که به جزئیات این قسمت از تاریخ احاطه و اطلاع داشته باشد. این مرد بر تمام متون تاریخى این قسمت مسلط است و جزئیاتش را مى داند. اگر مثلاً از جنگ بدر بپرسید، یک یک آدم هایش را مى شناسد. حتى گاهى مى گوید پدرش کیست، مادرش کیست، خویش و تبارش کیستند. حرفى که این مرد بگوید سند است… ایشان آخرین اثرى که تألیف کرده اند و دانشگاه چاپ کرده است کتابى است در تاریخ اندلس. کتاب بسیار خوبى است و درباره حادثه اسلامى بزرگى است که ما مسلمانان و بالاخص ایرانی ها در موضوع این حادثه خیلى تقصیر کرده ایم. این تاریخ