پاورپوینت کامل کسب حلال ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل کسب حلال ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل کسب حلال ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل کسب حلال ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ روزی حلال در قرآن

۱.۱ تأمین و تضمین روزى
۱.۲ تلاش برای کسب روزی

۲ کسب حلال در روایات

۲.۱ تشویق به رفتن به دنبال تحصیل روزی
۲.۲ اهمیت کسب حلال
۲.۳ شناخت مسائل خرید و فروش
۲.۴ مرز افراط و تفریط در کسب روزی

۳ کسب های حرام
۴ پانویس
۵ منابع

روزی حلال در قرآن

با نگاه به آیات قرآنی درمی­ یابیم که قرآن هرگز ما را به چشم پوشی از مواهب الهی دعوت نکرده است و فقر را ارزش و نعمت به حساب نیاورده و همیشه آدمی را دعوت به فعالیت نموده است تا از طریق کار و کوشش خود به روزی حلال دسترسی داشته باشد و دستور داده است که از روزی حلال و پاکیزه بخورید:

«یَا أَیُّهَا النَّاسُ کُلُوا مِمَّا فِی الْأَرْضِ حَلاَلاً طَیِّباً وَلاَتَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّیْطَانِ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُبِینٌ»؛ ای مردم، از آنچه در زمین است حلال و پاکیزه بخورید و از شیطان پیروی نکنید که او برای شما دشمنی آشکار است. (سوره بقره/۱۶۸)

«…کُلُوا مِنْ طَیِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاکُمْ…»؛ از نعمت­های پاکیزه­ ای که به شما روزی داده ­ایم، بخورید.(سوره بقره/۵۷)

در این آیات مراد از طیبات، چیزهای حلال و پاکیزه است که خداوند متعال روزی بندگانش قرار داده است و به حالت دستوری آورده است که از حلال و طیب تناول کنید.

تأمین و تضمین روزى

مسئله تأمین و تضمین روزى به عنوان یک اصل مسلّم از اصول آفرینش در قرآن مجید مطرح است. یعنى از قرآن استفاده مى شود که تمام بندگان خدا داراى روزى مقدر هستند و در دیوان الهى هیچ کس از قلم نیفتاده است. به نمونه اى از آیات زیر توجه کنید:

«وَ ما مِنْ دابَّهٍ فِى الارْضِ الا عَلَى اللّهِ رِزْقُها…»؛ هیچ جنبنده اى در زمین نیست جز آن که روزى آن بر خدا است.(سوره هود، آیه ۶)
«…و َکَایِّنْ مِنْ دابَّهٍ لاتَحْمِلُ رِزْقَها اللّهُ یَرْزُقُها وَایّاکُمْ…»؛ چه بسیار جاندارانى که روزى خود را همراه ندارند. خداوند آنها و شما را روزى مى دهد.(سوره عنکبوت، ۶۰)
«…انَّ اللّهَ هُوَ الرَّزّاقُ ذُوالْقُوَّهِ الْمَتینُ»؛ به راستى خداوند تنها روزى دهنده و صاحب قوت و قدرت است.(سوره ذاریات، ۵۸)
«…ولاتَقْتُلُوا اوْلادَکُمْ مِنْ امْلاقٍ نَحْنُ نَرْزُقُکُمْ وایّاهُمْ…»؛ …فرزندانتان را به خاطر فقر و نادارى نکشید که ما روزى شما و آنها را مى دهیم. (سوره انعام، ۱۵۱)

از این آیات به طور صریح استفاده مى شود که روزى دهنده تنها خداى متعال است و اوست که روزى جانداران را تضمین و تأمین فرموده و با دقت در این آیات و امثال آن، موضوع تضمین روزى به عنوان یک واقعیت تکوینى روشن مى شود.

تلاش برای کسب روزی

با این که خداوند تعالى روزى را تضمین فرموده است، اما از این نکته نباید غفلت ورزید که تضمین روزى بدان معنى نیست که روزى هر کس را در خانه اش مى آورند و یا از آسمان براى او مائده نازل مى کنند، بلکه مقصود آن است که در عالم طبیعت منابع تأمین روزى جانداران پیش بینى شده است، چنان که قرآن مى فرماید: …وَ قَدَّرَ فیها اقْواتَها…؛…خداوند اقوات و روزى جانداران را در جهان به اندازه قرار داد…».(سوره فصلت، ۱۰)

ولى براى تحصیل روزى باید کوشش کرد و از منابع گسترده الهى آن را بدست آورد که: «وانْ لَیْسَ لِلْإنْسانِ الا ما سَعى»؛ براى انسان بهره اى جز سعى و کوشش او نیست.(سوره نجم، ۳۹)

کسب حلال در روایات

تشویق به رفتن به دنبال تحصیل روزی

شریعت مقدس اسلام براى امرار معاش ما را به تحصیل مال و کسب حلال در حدّ لازم تشویق مى کند. در حدیثی آمده است: سَهْل بْنِ أَحْمَدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ الْأَشْعَثِ عَنْ مُوسَى بْنِ إِسْمَاعِیلَ بْنِ مُوسَى بْنِ جَعْفـَرٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ آبَائِهِ علیه السلام قالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله علیه و آله: الْعِبَادَهُ سَبْعُونَ جُزْءًا أَفْضَلُهَا طَلَبُ الْحَلَالِ؛ نبى گرامى اسلام صلى اللّه علیه و آله و سلّم مى فرماید: عبادت هفتاد جزء است که برترین جزء آن طلب حلال است.(مستدرک الوسائل، ج۱۳، ص۱۲)

امام باقر علیه السلام فرمود: إِنِّی لَأُبْغِضُ الرَّجُلَ فَاغِراً فَاهُ إِلَى رَبِّهِ فَیَقُولُ ارْزُقْنِی وَ یَتْرُکُ الطَّلَبَ؛ من دشمن دارم کسى را که دهان خود را به سوى خدا باز کرده و مى گوید خدایا مرا روزى ده، در حالى که دنبال تحصیل روزى نمى رود.(وسائل الشیعه، ج۱۷، ص۲۸)

و در حدیث دیگرى فرمود: إِنِّی أَجِدُنِی أَمْقُتُ الرَّجُلَ مُتَعَذِّرَ الْمَکَاسِبِ فَیَسْتَلْقِی عَلَى قَفَاهُ و َیَقُولُ اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی وَ یَدَعُ أَنْ یَنْتَشِرَ فِی الْأَرْضِ وَ یَلْتَمِسَ مِنْ فَضْلِ اللَّهِ فَالذَّرَّهُ تَخْرُجُ مِنْ جُحْرِهَا تَلْتَ