پاورپوینت کامل قرآن:اتی ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل قرآن:اتی ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل قرآن:اتی ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل قرآن:اتی ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ معنی اتی در فرهنگ نامه های قرآنی
۲ ریشه اتی در آیات قرآن

۲.۱ به صورت فعل از باب ثلاثی مجرد
۲.۲ فعل از باب ثلاثی مزید
۲.۳ اسم فاعل (ثلاثی مجرد)
۲.۴ اسم مفعول (ثلاثی مجرد)
۲.۵ مصدر (ثلاثی مجرد)
۲.۶ اسم فاعل (ثلاثی مزید)

معنی اتی در فرهنگ نامه های قرآنی

اتیان بمعنى آمدن و آوردن هر دو آمده است مانند «أَتى‌ أَمْرُ اللَّهِ فَلا تَسْتَعْجِلُوهُ» نحل: ۱ یعنى امر خدا آمد آنرا بعجله نخواهید و مثل «وَ اللَّاتِی یَأْتِینَ الْفاحِشَهَ مِنْ نِسائِکُمْ» نساء: ۱۵ یعنى زنانیکه زنا میاورند در تفسیر المیزان ذیل آیه فوق هست «یُقالُ اتاه وَ اتى بِهِ اى فَعَلَه» آن در قرآن مجید اغلب بمعنى آمدن بکار رفته و بمعنى آوردن خیلى کم آمده است.

آتى یؤتى ایتاء از باب افعال بمعنى دادن و عطا کردن است مثل «وَ آتَى الْمالَ عَلى‌ حُبِّهِ وَ أَقامَ الصَّلاهَ وَ آتَى الزَّکاهَ- و آتاهُ اللَّهُ الْمُلْکَ- و آتُوهُمْ مِنْ مالِ اللَّهِ- و آتاکُمْ مِنْ کُلِّ ما سَأَلْتُمُوهُ» در آیاتیکه «أُوتُوا الْکِتابَ» و نظیر آن واقع شده باید در ترجمه گفت: کسانیکه بآنها کتاب داده شده است زیرا در آیاتى نظیر «الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتابَ … الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ وَ الْإِیمانَ» مفعول اول نائب فاعل و تقدیرش «آتاهم اللَّه الکتاب- آتاهم اللَّه العلم» میباشد

الإتیان: به آسانى آمدن، و به سیلاب ریزان مى‌گوید: أَتِیٌّ و أَتَاوِیٌّ، مرد غریب را هم به جهت همین شباهت معنى (أتاوىّ) گویند که دائما در حرکت است و جائى براى اسکان ندارد. در مورد آمدن و وارد شدن شخص براى کار و تدبیر امور و همچنین در مورد آمدن براى انجام کار خیر و شرّ و همچنین در أعیان و أعراض «۱» اتیان بکار مى‌رود خداى تعالى فرموده است (إِنْ أَتاکُمْ عَذابُ اللَّهِ أَوْ أَتَتْکُمُ السَّاعَهُ – ۴۰/ أنعام) و آیه (أَتى‌ أَمْرُ اللَّهِ ۱/ نحل) (فَأَتَى اللَّهُ بُنْیانَهُمْ مِنَ الْقَواعِدِ- ۲۶/ نحل) تماما در معنى أمر و تدبیر است که خداوند تدبیر امور مى‌کند مانند آیه (جاءَ رَبُّکَ- ۲۲/ فجر) که همان تدبیر امور است (پس آمدن یا- إتیان- و مجئ- در آیات فوق، و آیات مشابه آنها انجام دادن و پرداختن به امر است) مانند این شعر شاعر که مى‌گوید:

أَتَیْتَ المروءه من بابها

(جوانمردى را از راه و طریق خودش انجام دادى. (و به اصطلاح معروف فارسى از در وارد شدى که کنایه از درست انجام داده کار است).
و آیه (فَلَنَأْتِیَنَّهُمْ بِجُنُودٍ لا قِبَلَ لَهُمْ بِها- ۳۷/ النّمل) و (لا یَأْتُونَ الصَّلاهَ إِلَّا وَ هُمْ کُسالى‌ وَ لا یُنْفِقُونَ إِلَّا وَ هُمْ کارِهُونَ- ۵۴/ توبه) در این آیه پرداختن به نماز در حالى که دقّت و توجّه ندارد و کسالت دارند، اشاره شده است.
و در آیه (یَأْتِینَ الْفاحِشَهَ- ۱۵/ نساء) که در قرائت عبد اللّه- یأتى الفاحشه- است‌
__________________________________________________
(۱) أعیان و أعراض دو اصطلاح فلسفى است، اعیان یعنى خود شی‌ء و ذات هر چیز که آن را در پدیده‌هاى وجودى ثابت فرض مى‌کنند (به استثناى ملّا صدرا رحمه اللّه که به حرکت جوهرى و ذاتى قائل است) امّا اعراض که جمع عرض است یعنى صفات و ظواهر هر چیز که قابل دگرگونى است مانند رنگها، مزه‌ها، صفات، بوها و خواصّ هر شی‌ء که در وجود خود بموضع، و محلّ یا جوهر و جسم محتاج است زیرا عرض قائم به شی‌ء است، راغب اصفهانى رحمه اللّه واژه إتیان را در أعیان أعراض با استناد به چند آیه که پس از آن ذکر کرده است بکار مى‌برد یعنى خداى تعالى مدبّر امور بهمه چیز از ظاهر و باطن اشیاء است.

ص: ۱۴۶

به معنى پرداختن بکار نارواست به کار بردن واژه إتیان مانند به کار بردن واژه (مجئ) به معنى دست زدن بکار و تدبیر است چنانکه در آیه زیر مى‌فرماید:

(لَقَدْ جِئْتِ شَیْئاً فَرِیًّا- ۲۷/ مریم) (به کار عجیبى دست زده‌اى و به کار ناروائى پرداخته‌اى). گفته‌اند- أتوته و أتیته و أتوّه مصدر به جاى فاعل به کار مى‌رود، چنانکه براى داروئى یا شیرى که با حرکت شدید در ظرفى، کره یا کف بر رویش بیاید- أتوّه- بکار مى‌برند که در حقیقت لازمه حرکت شیر در ظرف، همان آمدن کرده بر روى آن است و مصدر به جاى فاعل بکار رفته.

به زمینى هم که محصول فراوان دارد مى‌گویند: هذه أرض کثیره الإِتَاء و واژه- إتاء- که به معنى آمدن است، در اینجا بجاى- ریع- که زیادى و فراوانى است استعمال شده یعنى از آن زمین محصول زیادى بدست مى‌آید و پر بار است.

و (مَأْتِیًّا- ۶۱/ مریم) اسم مفعول از- أتیته- است. عدّه‌اى گفته‌اند معنایش- آتِیاً- است که اسم فاعل است، البته این معنى درست نیست بلکه گفته شده است که- أتیت الأمر و أتانى الامر و أتیته بکذا و آتیته کذا- مثل آیاتى است که خداى فرموده (وَ أُتُوا بِهِ مُتَشابِهاً
– ۲۵/ بقره) و (فَلَنَأْتِیَنَّهُمْ بِجُنُودٍ لا قِبَلَ لَهُمْ بِها- ۳۷/ نمل) و (وَ آتَیْناهُمْ مُلْکاً عَظِیماً ۵۴/ نساء) هر کجا در قرآن در وصف کتاب، آتَیْنا*- به کار رفته فصیحتر و بلیغ‌تر است زیرا أُوتُوا*- در جائى بکار مى‌رود که پذیرش و قبول طرف مقابل را نمى‌رساند.
امّا- آتَیْنا*- شایستگى و حالت پذیرش طرف مقابل را در بر دارد.

آیه (آتُونِی زُبَرَ الْحَدِیدِ ۹۶/ کهف) «۱» در قرائت حمزه- جیئونى بزبر الحدید! تعبیر و خوانده شده یعنى قطعات آهن را برایم بیاورید که حرف (ب) در آیه فوق حذف شده است، و به معنى آوردن قطعات آهن و کمک بدنى رساندن براى سدّ ذو القرنین. است نه به معنى دادن و پرداخت کردن کمک مالى.- ائتونى- از إتئان است نه از- إیتاء و إعطاء إیتاء و إعطاء یعنى بخشیدن، بیک معنى است، صدقه دادن در قرآن با لفظ ایتاء مخصوص شده است در آیات (أَقامُوا الصَّلاهَ وَ آتَوُا الزَّکاهَ- ۲۷۷/ بقره) و (إِقامَ الصَّلاهِ و
__________________________________________________
(۱) آیه مبارکه آتُونِی زُبَرَ الْحَدِیدِ- ۹۶/ کهف) را با آیات قبل از آن بایستى در نظر گرفت تا معنیش روشن شود، ذو القرنین براى بستن سدّ نخست به مردمى که در آن ناحیه زندگى مى‌کردند و پیشنهاد کردند ما کمک مالى مى‌کنیم تا سدّ را ببندى او مى‌گوید نیازى بکمک مالى شما نیست که خداوند مرا از مال بى‌نیاز کرده است، شما با نیروهاى بدنیتان بیائید و کمک و همراهى کنید، سپس آیه فوق ذکر مى‌شود که به معنى آوردن تکّه‌هاى آهن است و به صورت ظاهر با آیه قبل که مى‌گوید فَأَعِینُونِی بِقُوَّهٍ) یعنى با نیروهاتان مرا یارى کنید منافات دارد، امّا به گفته راغب و حمزه معنیش رساندن و آوردن است نه دادن و خرج کردن یا تحمّل هزینه مالى چون با نیروى بدنى و وسایل کمک کردن غیر از پرداختن و دادن و خرج کردن است.

ص: ۱۴۷

إِیتاءَ الزَّکاهِ- ۷۳/ انبیاء) و وَ لا یَحِلُّ لَکُمْ أَنْ تَأْخُذُوا مِمَّا آتَیْتُمُوهُنَّ شَیْئاً- ۲۲۹/ بقره) «۱» و وَ لَمْ یُؤْتَ سَعَهً مِنَ الْمالِ‌- ۲۴۷/ بقره) در همه آیات از مصدر إیتاء- یعنى دادن، فعلهائى بکار رفته است.
__________________________________________________
(۱) آیه ۲۲۹/ بقره که در بالا اشاره شده است حاوى نکاتى انسانى و جاودانه، از آئین نجات بخش و همسان کننده حقوقى در برابر وظیفه زنان با مردان که اسلام به حمایت از آنان برخاسته و در زمان جاهلى که کمترین ارزشى براى زنان قائل نبودند حقوقشان را و مقامشان را اینچنین ارزش مى‌نهد و مى‌فرماید (حلال نیست بر شما آنچه را که به همسرانتان در طول زندگى داده‌اید بستانید و حتّى در جاى دیگر مى‌فرماید جز بنیکى با آنان رفتار نکنید وَ عاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ- ۱۹/ نساء) دنیاى امروز بایستى عبرت گیرد که زنان را استثمار و آنان را وسیله تبلیغ و تفریح قرار مى‌دهد.

ریشه اتی در آیات قرآن

به صورت فعل از باب ثلاثی مجرد

(۲:۲۳:۹) /وَإِنْ کُنْتُمْ فِی رَیْبٍ مِمَّا نَزَّلْنَا عَلَى عَبْدِنَا فَأْتُوا بِسُورَهٍ مِنْ مِثْلِهِ
(۲:۲۵:۲۵) /قَالُوا هَذَا الَّذِی رُزِقْنَا مِنْ قَبْلُ وَأُتُوا بِهِ مُتَشَابِهًا
(۲:۳۸:۶) /فَإِمَّا یَأْتِیَنَّکُمْ مِنِّی هُدًى فَمَنْ تَبِعَ هُدَایَ فَلَا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ
(۲:۸۵:۱۶) /وَإِنْ یَأْتُوکُمْ أُسَارَى تُفَادُوهُمْ وَهُوَ مُحَرَّمٌ عَلَیْکُمْ
(۲:۱۰۶:۷) /مَا نَنْسَخْ مِنْ آیَهٍ أَوْ نُنْسِهَا نَأْتِ بِخَیْرٍ مِنْهَا أَوْ مِثْلِهَا
(۲:۱۰۹:۲۵) /فَاعْفُوا وَاصْفَحُوا حَتَّى یَأْتِیَ اللَّهُ بِأَمْرِهِ
(۲:۱۱۸:۹) /وَقَالَ الَّذِینَ لَا یَعْلَمُونَ لَوْلَا یُکَلِّمُنَا اللَّهُ أَوْ تَأْتِینَا آیَهٌ
(۲:۱۴۵:۲) /وَلَئِنْ أَتَیْتَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ بِکُلِّ آیَهٍ مَا تَبِعُوا
(۲:۱۴۸:۱۰) /أَیْنَ مَا تَکُونُوا یَأْتِ بِکُمُ اللَّهُ جَمِیعًا
(۲:۱۸۹:۱۲) /وَلَیْسَ الْبِرُّ بِأَنْ تَأْتُوا الْبُیُوتَ مِنْ ظُهُورِهَا
(۲:۱۸۹:۲۰) /وَلَکِنَّ الْبِرَّ مَنِ اتَّقَى وَأْتُوا الْبُیُوتَ مِنْ أَبْوَابِهَا
(۲:۲۱۰:۵) /هَلْ یَنْظُرُونَ إِلَّا أَنْ یَأْتِیَهُمُ اللَّهُ فِی ظُلَلٍ مِنَ الْغَمَامِ
(۲:۲۱۴:۷) /أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّهَ وَلَمَّا یَأْتِکُمْ مَثَلُ الَّذِینَ
(۲:۲۲۲:۱۷) /فَإِذَا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَیْثُ أَمَرَکُمُ اللَّهُ
(۲:۲۲۳:۴) /نِسَاؤُکُمْ حَرْثٌ لَکُمْ فَأْتُوا حَرْثَکُمْ أَنَّى شِئْتُمْ
(۲:۲۴۸:۸) /وَقَالَ لَهُمْ نَبِیُّهُمْ إِنَّ آیَهَ مُلْکِهِ أَنْ یَأْتِیَکُمُ التَّابُوتُ
(۲:۲۵۴:۱۰) /أَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقْنَاکُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ یَأْتِیَ یَوْمٌ لَا بَیْعٌ فِیهِ
(۲:۲۵۸:۲۸) /قَالَ إِبْرَاهِیمُ فَإِنَّ اللَّهَ یَأْتِی بِالشَّمْسِ مِنَ الْمَشْرِقِ
(۲:۲۵۸:۳۲) /فَإِنَّ اللَّهَ یَأْتِی بِالشَّمْسِ مِنَ الْمَشْرِقِ فَأْتِ بِهَا مِنَ الْمَغْرِبِ
(۲:۲۶۰:۳۳) /ثُمَّ اجْعَلْ عَلَى کُلِّ جَبَلٍ مِنْهُنَّ جُزْءًا ثُمَّ ادْعُهُنَّ یَأْتِینَکَ
(۳:۹۳:۱۹) /قُلْ فَأْتُوا بِالتَّوْرَاهِ فَاتْلُوهَا إِنْ کُنْتُمْ صَادِقِینَ
(۳:۱۲۵:۵) /بَلَى إِنْ تَصْبِرُوا وَتَتَّقُوا وَیَأْتُوکُمْ مِنْ فَوْرِهِمْ هَذَا یُمْدِدْکُمْ
(۳:۱۶۱:۸) /وَمَنْ یَغْلُلْ یَأْتِ بِمَا غَلَّ یَوْمَ الْقِیَامَهِ ثُمَّ تُوَفَّى کُلُّ نَفْسٍ
(۳:۱۸۳:۱۱) /إِنَّ اللَّهَ عَهِدَ إِلَیْنَا أَلَّا نُؤْمِنَ لِرَسُولٍ حَتَّى یَأْتِیَنَا بِقُرْبَانٍ
(۳:۱۸۸:۶) /لَا تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ یَفْرَحُونَ بِمَا أَتَوْا وَیُحِبُّونَ أَنْ یُحْمَدُوا
(۴:۱۵:۲) /وَاللَّاتِی یَأْتِینَ الْفَاحِشَهَ مِنْ نِسَائِکُمْ فَاسْتَشْهِدُوا عَلَیْهِنَّ
(۴:۱۶:۲) /وَاللَّذَانِ یَأْتِیَانِهَا مِنْکُمْ فَآذُوهُمَا
(۴:۱۹:۱۹) /وَلَا تَعْضُلُوهُنَّ لِتَذْهَبُوا بِبَعْضِ مَا آتَیْتُمُوهُنَّ إِلَّا أَنْ یَأْتِینَ
(۴:۲۵:۳۸) /فَإِنْ أَتَیْنَ بِفَاحِشَهٍ فَعَلَیْهِنَّ نِصْفُ مَا عَلَى الْمُحْصَنَاتِ
(۴:۱۰۲:۱۸) /وَلْتَأْتِ طَائِفَهٌ أُخْرَى لَمْ یُصَلُّوا فَلْیُصَلُّوا مَعَکَ
(۴:۱۳۳:۶) /إِنْ یَشَأْ یُذْهِبْکُمْ أَیُّهَا النَّاسُ وَیَأْتِ بِآخَرِینَ
(۵:۴۱:۲۶) /سَمَّاعُونَ لِلْکَذِبِ سَمَّاعُونَ لِقَوْمٍ آخَرِینَ لَمْ یَأْتُوکَ
(۵:۵۲:۱۶) /فَعَسَى اللَّهُ أَنْ یَأْتِیَ بِالْفَتْحِ أَوْ أَمْرٍ مِنْ عِنْدِهِ
(۵:۵۴:۱۰) /فَسَوْفَ یَأْتِی اللَّهُ بِقَوْمٍ یُحِبُّهُمْ وَیُحِبُّونَهُ أَذِلَّهٍ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ
(۵:۱۰۸:۴) /ذَلِکَ أَدْنَى أَنْ یَأْتُوا بِالشَّهَادَهِ عَلَى وَجْهِهَا
(۶:۴:۲) /وَمَا تَأْتِیهِمْ مِنْ آیَهٍ مِنْ آیَاتِ رَبِّهِمْ
(۶:۵:۷) /فَسَوْفَ یَأْتِیهِمْ أَنْبَاءُ مَا کَانُوا بِهِ یَسْتَهْزِئُونَ
(۶:۳۴:۱۲) /فَصَبَرُوا عَلَى مَا کُذِّبُوا وَأُوذُوا حَتَّى أَتَاهُمْ نَصْرُنَا
(۶:۳۵:۱۷) /أَنْ تَبْتَغِیَ نَفَقًا فِی الْأَرْضِ أَوْ سُلَّمًا فِی السَّمَاءِ فَتَأْتِیَهُمْ بِآیَهٍ
(۶:۴۰:۴) /قُلْ أَرَأَیْتَکُمْ إِنْ أَتَاکُمْ عَذَابُ اللَّهِ أَوْ أَتَتْکُمُ السَّاعَهُ
(۶:۴۰:۸) /قُلْ أَرَأَیْتَکُمْ إِنْ أَتَاکُمْ عَذَابُ اللَّهِ أَوْ أَتَتْکُمُ السَّاعَهُ
(۶:۴۶:۱۵) /وَخَتَمَ عَلَى قُلُوبِکُمْ مَنْ إِلَهٌ غَیْرُ اللَّهِ یَأْتِیکُمْ بِهِ
(۶:۴۷:۴) /قُلْ أَرَأَیْتَکُمْ إِنْ أَتَاکُمْ عَذَابُ اللَّهِ بَغْتَهً أَوْ جَهْرَهً
(۶:۷۱:۲۹) /حَیْرَانَ لَهُ أَصْحَابٌ یَدْعُونَهُ إِلَى الْهُدَى ائْتِنَا
(۶:۱۳۰:۵) /أَلَمْ یَأْتِکُمْ رُسُلٌ مِنْکُمْ یَقُصُّونَ عَلَیْکُمْ آیَاتِی
(۶:۱۵۸:۵) /هَلْ یَنْظُرُونَ إِلَّا أَنْ تَأْتِیَهُمُ الْمَلَائِکَهُ أَوْ یَأْتِیَ رَبُّکَ
(۶:۱۵۸:۸) /هَلْ یَنْظُرُونَ إِلَّا أَنْ تَأْتِیَهُمُ الْمَلَائِکَهُ أَوْ یَأْتِیَ رَبُّکَ
(۶:۱۵۸:۱۱) /أَوْ یَأْتِیَ بَعْضُ آیَاتِ رَبِّکَ
(۶:۱۵۸:۱۶) /یَوْمَ یَأْتِی بَعْضُ آیَاتِ رَبِّکَ لَا یَنْفَعُ نَفْسًا إِیمَانُهَا
(۷:۱۷:۲) /ثُمَّ لَآتِیَنَّهُمْ مِنْ بَیْنِ أَیْدِیهِمْ وَمِنْ خَلْفِهِمْ
(۷:۳۵:۴) /یَا بَنِی آدَمَ إِمَّا یَأْتِیَنَّکُمْ رُسُلٌ مِنْکُمْ یَقُصُّونَ عَلَیْکُمْ آیَاتِی
(۷:۵۳:۶) /یَوْمَ یَأْتِی تَأْوِیلُهُ یَقُولُ الَّذِینَ نَسُوهُ مِنْ قَبْلُ
(۷:۷۰:۱۱) /فَأْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِنْ کُنْتَ مِنَ الصَّادِقِینَ
(۷:۷۷:۹) /وَقَالُوا یَا صَالِحُ ائْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِنْ کُنْتَ مِنَ الْمُرْسَلِینَ
(۷:۸۰:۵) /أَتَأْتُونَ الْفَاحِشَهَ مَا سَبَقَکُمْ بِهَا مِنْ أَحَدٍ مِنَ الْعَالَمِینَ
(۷:۸۱:۲) /إِنَّکُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ شَهْوَهً مِنْ دُونِ النِّسَاءِ
(۷:۹۷:۵) /أَفَأَمِنَ أَهْلُ الْقُرَى أَنْ یَأْتِیَهُمْ بَأْسُنَا بَیَاتًا وَهُمْ نَائِمُونَ
(۷:۹۸:۵) /أَوَأَمِنَ أَهْلُ الْقُرَى أَنْ یَأْتِیَهُمْ بَأْسُنَا ضُحًى وَهُمْ یَلْعَبُونَ
(۷:۱۰۶:۶) /قَالَ إِنْ کُنْتَ جِئْتَ بِآیَهٍ فَأْتِ بِهَا إِنْ کُنْتَ مِنَ الصَّادِقِینَ
(۷:۱۱۲:۱) /یَأْتُوکَ بِکُلِّ سَاحِرٍ عَلِیمٍ
(۷:۱۲۹:۶) /قَالُوا أُوذِینَا مِنْ قَبْلِ أَنْ تَأْتِیَنَا وَمِنْ بَعْدِ مَا جِئْتَنَا
(۷:۱۳۲:۳) /وَقَالُوا مَهْمَا تَأْتِنَا بِهِ مِنْ آیَهٍ لِتَسْحَرَنَا بِهَا
(۷:۱۳۸:۵) /فَأَتَوْا عَلَى قَوْمٍ یَعْکُفُونَ عَلَى أَصْنَامٍ لَهُمْ قَالُوا یَا مُوسَى
(۷:۱۶۳:۱۳) /إِذْ یَعْدُونَ فِی السَّبْتِ إِذْ تَأْتِیهِمْ حِیتَانُهُمْ یَوْمَ سَبْتِهِمْ شُرَّعًا
(۷:۱۶۳:۲۲) /وَیَوْمَ لَا یَسْبِتُونَ لَا تَأْتِیهِمْ کَذَلِکَ نَبْلُوهُمْ
(۷:۱۶۹:۱۵) /وَیَقُولُونَ سَیُغْفَرُ لَنَا وَإِنْ یَأْتِهِمْ عَرَضٌ مِثْلُهُ یَأْخُذُوهُ
(۷:۱۸۷:۲۱) /ثَقُلَتْ فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَا تَأْتِیکُمْ إِلَّا بَغْتَهً
(۷:۲۰۳:۳) /وَإِذَا لَمْ تَأْتِهِمْ بِآیَهٍ قَالُوا لَوْلَا اجْتَبَیْتَهَا
(۸:۳۲:۱۷) /فَأَمْطِرْ عَلَیْنَا حِجَارَهً مِنَ السَّمَاءِ أَوِ ائْتِنَا بِعَذَابٍ أَلِیمٍ
(۹:۲۴:۲۶) /فَتَرَبَّصُوا حَتَّى یَأْتِیَ اللَّهُ بِأَمْرِهِ وَاللَّهُ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الْفَاسِقِینَ
(۹:۵۴:۱۳) /وَلَا یَأْتُونَ الصَّلَاهَ إِلَّا وَهُمْ کُسَالَى
(۹:۷۰:۲) /أَلَمْ یَأْتِهِمْ نَبَأُ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ قَوْمِ نُوحٍ وَعَادٍ وَثَمُودَ
(۹:۷۰:۱۶) /أَتَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَیِّنَاتِ فَمَا کَانَ اللَّهُ لِیَظْلِمَهُمْ
(۹:۹۲:۶) /وَلَا عَلَى الَّذِینَ إِذَا مَا أَتَوْکَ لِتَحْمِلَهُمْ قُلْتَ لَا أَجِدُ
(۱۰:۱۵:۱۱) /قَالَ الَّذِینَ لَا یَرْجُونَ لِقَاءَنَا ائْتِ بِقُرْآنٍ غَیْرِ هَذَا أَوْ بَدِّلْهُ
(۱۰:۲۴:۲۸) /أَتَاهَا أَمْرُنَا لَیْلًا أَوْ نَهَارًا فَجَعَلْنَاهَا حَصِیدًا
(۱۰:۳۸:۵) /قُلْ فَأْتُوا بِسُورَهٍ مِثْلِهِ وَادْعُوا مَنِ اسْتَطَعْتُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ
(۱۰:۳۹:۸) /بَلْ کَذَّبُوا بِمَا لَمْ یُحِیطُوا بِعِلْمِهِ وَلَمَّا یَأْتِهِمْ تَأْوِیلُهُ
(۱۰:۵۰:۴) /قُلْ أَرَأَیْتُمْ إِنْ أَتَاکُمْ عَذَابُهُ بَیَاتًا أَوْ نَهَارًا
(۱۰:۷۹:۳) /وَقَالَ فِرْعَوْنُ ائْتُونِی بِکُلِّ سَاحِرٍ عَلِیمٍ
(۱۱:۸:۱۳) /أَلَا یَوْمَ یَأْتِیهِمْ لَیْسَ مَصْرُوفًا عَنْهُمْ وَحَاقَ بِهِمْ
(۱۱:۱۳:۵) /قُلْ فَأْتُوا بِعَشْرِ سُوَرٍ مِثْلِهِ مُفْتَرَیَاتٍ وَادْعُوا مَنِ اسْتَطَعْتُمْ
(۱۱:۳۲:۷) /فَأَکْثَرْتَ جِدَالَنَا فَأْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِنْ کُنْتَ مِنَ الصَّادِقِینَ
(۱۱:۳۳:۳) /قَالَ إِنَّمَا یَأْتِیکُمْ بِهِ اللَّهُ إِنْ شَاءَ وَمَا أَنْتُمْ بِمُعْجِزِینَ
(۱۱:۳۹:۴) /فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ مَنْ یَأْتِیهِ عَذَابٌ یُخْزِیهِ وَیَحِلُّ عَلَیْهِ عَذَابٌ
(۱۱:۹۳:۱۰) /سَوْفَ تَعْلَمُونَ مَنْ یَأْتِیهِ عَذَابٌ یُخْزِیهِ وَمَنْ هُوَ کَاذِبٌ
(۱۱:۱۰۵:۲) /یَوْمَ یَأْتِ لَا تَکَلَّمُ نَفْسٌ إِلَّا بِإِذْنِهِ فَمِنْهُمْ شَقِیٌّ
(۱۲:۳۷:۳) /قَالَ لَا یَأْتِیکُمَا طَعَامٌ تُرْزَقَانِهِ إِلَّا نَبَّأْتُکُمَا بِتَأْوِیلِهِ
(۱۲:۳۷:۱۱) /إِلَّا نَبَّأْتُکُمَا بِتَأْوِیلِهِ قَبْلَ أَنْ یَأْتِیَکُمَا
(۱۲:۴۸:۲) /ثُمَّ یَأْتِی مِنْ بَعْدِ ذَلِکَ سَبْعٌ شِدَادٌ یَأْکُلْنَ مَا قَدَّمْتُمْ لَهُنَّ
(۱۲:۴۹:۲) /ثُمَّ یَأْتِی مِنْ بَعْدِ ذَلِکَ عَامٌ فِیهِ یُغَاثُ النَّاسُ وَفِیهِ یَعْصِرُونَ
(۱۲:۵۰:۳) /وَقَالَ الْمَلِکُ ائْتُونِی بِهِ فَلَمَّا جَاءَهُ الرَّسُولُ قَالَ ارْجِعْ
(۱۲:۵۴:۳) /وَقَالَ الْمَلِکُ ائْتُونِی بِهِ أَسْتَخْلِصْهُ لِنَفْسِی
(۱۲:۵۹:۵) /وَلَمَّا جَهَّزَهُمْ بِجَهَازِهِمْ قَالَ ائْتُونِی بِأَخٍ لَکُمْ مِنْ أَبِیکُمْ
(۱۲:۶۰:۳) /فَإِنْ لَمْ تَأْتُونِی بِهِ فَلَا کَیْلَ لَکُمْ عِنْدِی وَلَا تَقْرَبُونِ
(۱۲:۶۶:۱۰) /قَالَ لَنْ أُرْسِلَهُ مَعَکُمْ حَتَّى تُؤْتُونِ مَوْثِقًا مِنَ اللَّهِ لَتَأْتُنَّنِی
(۱۲:۸۳:۱۲) /عَسَى اللَّهُ أَنْ یَأْتِیَنِی بِهِمْ جَمِیعًا إِنَّهُ هُوَ الْعَلِیمُ الْحَکِیمُ
(۱۲:۹۳:۸) /اذْهَبُوا بِقَمِیصِی هَذَا فَأَلْقُوهُ عَلَى وَجْهِ أَبِی یَأْتِ بَصِیرًا
(۱۲:۹۳:۱۰) /فَأَلْقُوهُ عَلَى وَجْهِ أَبِی یَأْتِ بَصِیرًا وَأْتُونِی بِأَهْلِکُمْ أَجْمَعِینَ
(۱۲:۱۰۷:۳) /أَفَأَمِنُوا أَنْ تَأْتِیَهُمْ غَاشِیَهٌ مِنْ عَذَابِ اللَّهِ
(۱۲:۱۰۷:۹) /أَوْ تَأْتِیَهُمُ السَّاعَهُ بَغْتَهً وَهُمْ لَا یَشْعُرُونَ
(۱۳:۳۱:۴۴) /أَوْ تَحُلُّ قَرِیبًا مِنْ دَارِهِمْ حَتَّى یَأْتِیَ وَعْدُ اللَّهِ
(۱۳:۳۸:۱۴) /وَمَا کَانَ لِرَسُولٍ أَنْ یَأْتِیَ بِآیَهٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ
(۱۳:۴۱:۴) /أَوَلَمْ یَرَوْا أَنَّا نَأْتِی الْأَرْضَ نَنْقُصُهَا مِنْ أَطْرَافِهَا
(۱۴:۹:۲) /أَلَمْ یَأْتِکُمْ نَبَأُ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکُمْ قَوْمِ نُوحٍ وَعَادٍ وَثَمُودَ
(۱۴:۱۰:۳۱) /تُرِیدُونَ أَنْ تَصُدُّونَا عَمَّا کَانَ یَعْبُدُ آبَاؤُنَا فَأْتُونَا بِسُلْطَانٍ
(۱۴:۱۱:۲۱) /وَمَا کَانَ لَنَا أَنْ نَأْتِیَکُمْ بِسُلْطَانٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ
(۱۴:۱۷:۵) /وَیَأْتِیهِ الْمَوْتُ مِنْ کُلِّ مَکَانٍ وَمَا هُوَ بِمَیِّتٍ
(۱۴:۱۹:۱۲) /إِنْ یَشَأْ یُذْهِبْکُمْ وَیَأْتِ بِخَلْقٍ جَدِیدٍ
(۱۴:۳۱:۱۵) /مِنْ قَبْلِ أَنْ یَأْتِیَ یَوْمٌ لَا بَیْعٌ فِیهِ وَلَا خِلَالٌ
(۱۴:۴۴:۴) /وَأَنْذِرِ النَّاسَ یَوْمَ یَأْتِیهِمُ الْعَذَابُ فَیَقُولُ الَّذِینَ ظَلَمُوا
(۱۵:۷:۳) /لَوْ مَا تَأْتِینَا بِالْمَلَائِکَهِ إِنْ کُنْتَ مِنَ الصَّادِقِینَ
(۱۵:۱۱:۲) /وَمَا یَأْتِیهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا کَانُوا بِهِ یَسْتَهْزِئُونَ
(۱۵:۶۴:۱) /وَأَتَیْنَاکَ بِالْحَقِّ وَإِنَّا لَصَادِقُونَ
(۱۵:۹۹:۴) /وَاعْبُدْ رَبَّکَ حَتَّى یَأْتِیَکَ الْیَقِینُ
(۱۶:۱:۱) /أَتَى أَمْرُ اللَّهِ فَلَا تَسْتَعْجِلُوهُ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا یُشْرِکُونَ
(۱۶:۲۶:۶) /قَدْ مَکَرَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَأَتَى اللَّهُ بُنْیَانَهُمْ مِنَ الْقَوَاعِدِ
(۱۶:۲۶:۱۶) /فَخَرَّ عَلَیْهِمُ السَّقْفُ مِنْ فَوْقِهِمْ وَأَتَاهُمُ الْعَذَابُ
(۱۶:۳۳:۵) /هَلْ یَنْظُرُونَ إِلَّا أَنْ تَأْتِیَهُمُ الْمَلَائِکَهُ
(۱۶:۳۳:۸) /هَلْ یَنْظُرُونَ إِلَّا أَنْ تَأْتِیَهُمُ الْمَلَائِکَهُ أَوْ یَأْتِیَ أَمْرُ رَبِّکَ
(۱۶:۴۵:۱۱) /أَوْ یَأْتِیَهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَیْثُ لَا یَشْعُرُونَ
(۱۶:۷۶:۱۸) /وَهُوَ کَلٌّ عَلَى مَوْلَاهُ أَیْنَمَا یُوَجِّهْهُ لَا یَأْتِ بِخَیْرٍ
(۱۶:۱۱۱:۲) /یَوْمَ تَأْتِی کُلُّ نَفْسٍ تُجَادِلُ عَنْ نَفْسِهَا
(۱۶:۱۱۲:۸) /قَرْیَهً کَانَتْ آمِنَهً مُطْمَئِنَّهً یَأْتِیهَا رِزْقُهَا رَغَدًا
(۱۷:۸۸:۸) /قُلْ لَئِنِ اجْتَمَعَتِ الْإِنْسُ وَالْجِنُّ عَلَى أَنْ یَأْتُوا بِمِثْلِ هَذَا
(۱۷:۸۸:۱۳) /لَا یَأْتُونَ بِمِثْلِهِ وَلَوْ کَانَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ ظَهِیرًا
(۱۷:۹۲:۹) /أَوْ تُسْقِطَ السَّمَاءَ کَمَا زَعَمْتَ عَلَیْنَا کِسَفًا أَوْ تَأْتِیَ بِاللَّهِ
(۱۸:۱۵:۸) /قَوْمُنَا اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ آلِهَهً لَوْلَا یَأْتُونَ عَلَیْهِمْ بِسُلْطَانٍ
(۱۸:۱۹:۳۱) /فَلْیَأْتِکُمْ بِرِزْقٍ مِنْهُ وَلْیَتَلَطَّفْ وَلَا یُشْعِرَنَّ بِکُمْ أَحَدًا
(۱۸:۵۵:۱۳) /وَیَسْتَغْفِرُوا رَبَّهُمْ إِلَّا أَنْ تَأْتِیَهُمْ سُنَّهُ الْأَوَّلِینَ
(۱۸:۵۵:۱۷) /إِلَّا أَنْ تَأْتِیَهُمْ سُنَّهُ الْأَوَّلِینَ أَوْ یَأْتِیَهُمُ الْعَذَابُ قُبُلًا
(۱۸:۷۷:۴) /فَانْطَلَقَا حَتَّى إِذَا أَتَیَا أَهْلَ قَرْیَهٍ اسْتَطْعَمَا أَهْلَهَا
(۱۹:۲۷:۱) /فَأَتَتْ بِهِ قَوْمَهَا تَحْمِلُهُ قَالُوا یَا مَرْیَمُ لَقَدْ جِئْتِ شَیْئًا فَرِیًّا
(۱۹:۳۸:۵) /أَسْمِعْ بِهِمْ وَأَبْصِرْ یَوْمَ یَأْتُونَنَا
(۱۹:۴۳:۹) /یَا أَبَتِ إِنِّی قَدْ جَاءَنِی مِنَ الْعِلْمِ مَا لَمْ یَأْتِکَ
(۱۹:۸۰:۴) /وَنَرِثُهُ مَا یَقُولُ وَیَأْتِینَا فَرْدًا
(۲۰:۹:۲) /وَهَلْ أَتَاکَ حَدِیثُ مُوسَى
(۲۰:۱۰:۱۱) /لَعَلِّی آتِیکُمْ مِنْهَا بِقَبَسٍ أَوْ أَجِدُ عَلَى النَّارِ هُدًى
(۲۰:۱۱:۲) /فَلَمَّا أَتَاهَا نُودِیَ یَا مُوسَى
(۲۰:۴۷:۱) /فَأْتِیَاهُ فَقُولَا إِنَّا رَسُولَا رَبِّکَ فَأَرْسِلْ مَعَنَا بَنِی إِسْرَائِیلَ
(۲۰:۵۸:۱) /فَلَنَأْتِیَنَّکَ بِسِحْرٍ مِثْلِهِ فَاجْعَلْ بَیْنَنَا وَبَیْنَکَ مَوْعِدًا
(۲۰:۶۰:۶) /فَتَوَلَّى فِرْعَوْنُ فَجَمَعَ کَیْدَهُ ثُمَّ أَتَى
(۲۰:۶۴:۴) /فَأَجْمِعُوا کَیْدَکُمْ ثُمَّ ائْتُوا صَفًّا وَقَدْ أَفْلَحَ الْیَوْمَ مَنِ اسْتَعْلَى
(۲۰:۶۹:۱۶) /إِنَّمَا صَنَعُوا کَیْدُ سَاحِرٍ وَلَا یُفْلِحُ السَّاحِرُ حَیْثُ أَتَى
(۲۰:۷۴:۳) /إِنَّهُ مَنْ یَأْتِ رَبَّهُ مُجْرِمًا فَإِنَّ لَهُ جَهَنَّمَ لَا یَمُوتُ فِیهَا وَلَا یَحْیَى
(۲۰:۷۵:۲) /وَمَنْ یَأْتِهِ مُؤْمِنًا قَدْ عَمِلَ الصَّالِحَاتِ فَأُولَئِکَ لَهُمُ الدَّرَجَاتُ
(۲۰:۱۲۳:۹) /فَإِمَّا یَأْتِیَنَّکُمْ مِنِّی هُدًى فَمَنِ اتَّبَعَ هُدَایَ فَلَا یَضِلُّ وَلَا یَشْقَى
(۲۰:۱۲۶:۳) /قَالَ کَذَلِکَ أَتَتْکَ آیَاتُنَا فَنَسِیتَهَا وَکَذَلِکَ الْیَوْمَ تُنْسَى
(۲۰:۱۳۳:۳) /وَقَالُوا لَوْلَا یَأْتِینَا بِآیَهٍ مِنْ رَبِّهِ أَوَلَمْ تَأْتِهِمْ بَیِّنَهُ
(۲۰:۱۳۳:۸) /أَوَلَمْ تَأْتِهِمْ بَیِّنَهُ مَا فِی الصُّحُفِ الْأُولَى
(۲۱:۲:۲) /مَا یَأْتِیهِمْ مِنْ ذِکْرٍ مِنْ رَبِّهِمْ مُحْدَثٍ إِلَّا اسْتَمَعُوهُ
(۲۱:۳:۱۲) /هَلْ هَذَا إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ أَفَتَأْتُونَ السِّحْرَ وَأَنْتُمْ تُبْصِرُونَ
(۲۱:۵:۱۰) /بَلْ هُوَ شَاعِرٌ فَلْیَأْتِنَا بِآیَهٍ کَمَا أُرْسِلَ الْأَوَّلُونَ
(۲۱:۴۰:۲) /بَلْ تَأْتِیهِمْ بَغْتَهً فَتَبْهَتُهُمْ فَلَا یَسْتَطِیعُونَ رَدَّهَا
(۲۱:۴۴:۱۲) /أَفَلَا یَرَوْنَ أَنَّا نَأْتِی الْأَرْضَ نَنْقُصُهَا مِنْ أَطْرَافِهَا
(۲۱:۴۷:۱۶) /وَإِنْ کَانَ مِثْقَالَ حَبَّهٍ مِنْ خَرْدَلٍ أَتَیْنَا بِهَا
(۲۱:۶۱:۲) /قَالُوا فَأْتُوا بِهِ عَلَى أَعْیُنِ النَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَشْهَدُونَ
(۲۲:۲۷:۵) /وَأَذِّنْ فِی النَّاسِ بِالْحَجِّ یَأْتُوکَ رِجَالًا وَعَلَى کُلِّ ضَامِرٍ
(۲۲:۲۷:۱۰) /یَأْتُوکَ رِجَالًا وَعَلَى کُلِّ ضَامِرٍ یَأْتِینَ مِنْ کُلِّ فَجٍّ عَمِیقٍ
(۲۲:۵۵:۹) /وَلَا یَزَالُ الَّذِینَ کَفَرُوا فِی مِرْیَهٍ مِنْهُ حَتَّى تَأْتِیَهُمُ السَّاعَهُ
(۲۲:۵۵:۱۳) /حَتَّى تَأْتِیَهُمُ السَّاعَهُ بَغْتَهً أَوْ یَأْتِیَهُمْ عَذَابُ یَوْمٍ عَقِیمٍ
(۲۳:۶۸:۸) /أَفَلَمْ یَدَّبَّرُوا الْقَوْلَ أَمْ جَاءَهُمْ مَا لَمْ یَأْتِ آبَاءَهُمُ الْأَوَّلِینَ
(۲۳:۷۱:۱۱) /بَلْ أَتَیْنَاهُمْ بِذِکْرِهِمْ فَهُمْ عَنْ ذِکْرِهِمْ مُعْرِضُونَ
(۲۳:۹۰:۲) /بَلْ أَتَیْنَاهُمْ بِالْحَقِّ وَإِنَّهُمْ لَکَاذِبُونَ
(۲۴:۴:۶) /وَالَّذِینَ یَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ ثُمَّ لَمْ یَأْتُوا بِأَرْبَعَهِ شُهَدَاءَ
(۲۴:۱۳:۸) /فَإِذْ لَمْ یَأْتُوا بِالشُّهَدَاءِ فَأُولَئِکَ عِنْدَ اللَّهِ هُمُ الْکَاذِبُونَ
(۲۴:۴۹:۵) /وَإِنْ یَکُنْ لَهُمُ الْحَقُّ یَأْتُوا إِلَیْهِ مُذْعِنِینَ
(۲۵:۳۳:۲) /وَلَا یَأْتُونَکَ بِمَثَلٍ إِلَّا جِئْنَاکَ بِالْحَقِّ وَأَحْسَنَ تَفْسِیرًا
(۲۵:۴۰:۲) /وَلَقَدْ أَتَوْا عَلَى الْقَرْیَهِ الَّتِی أُمْطِرَتْ مَطَرَ السَّوْءِ
(۲۶:۵:۲) /وَمَا یَأْتِیهِمْ مِنْ ذِکْرٍ مِنَ الرَّحْمَنِ مُحْدَثٍ إِلَّا کَانُوا عَنْهُ مُعْرِضِینَ
(۲۶:۶:۳) /فَقَدْ کَذَّبُوا فَسَیَأْتِیهِمْ أَنْبَاءُ مَا کَانُوا بِهِ یَسْتَهْزِئُونَ
(۲۶:۱۰:۶) /وَإِذْ نَادَى رَبُّکَ مُوسَى أَنِ ائْتِ الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ
(۲۶:۱۶:۱) /فَأْتِیَا فِرْعَوْنَ فَقُولَا إِنَّا رَسُولُ رَبِّ الْعَالَمِینَ
(۲۶:۳۱:۲) /قَالَ فَأْتِ بِهِ إِنْ کُنْتَ مِنَ الصَّادِقِینَ
(۲۶:۳۷:۱) /یَأْتُوکَ بِکُلِّ سَحَّارٍ عَلِیمٍ
(۲۶:۸۹:۳) /إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِیمٍ
(۲۶:۱۵۴:۶) /مَا أَنْتَ إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُنَا فَأْتِ بِآیَهٍ إِنْ کُنْتَ مِنَ الصَّادِقِینَ
(۲۶:۱۶۵:۱) /أَتَأْتُونَ الذُّکْرَانَ مِنَ الْعَالَمِینَ
(۲۶:۲۰۲:۱) /فَیَأْتِیَهُمْ بَغْتَهً وَهُمْ لَا یَشْعُرُونَ
(۲۷:۷:۸) /قَالَ مُوسَى لِأَهْلِهِ إِنِّی آنَسْتُ نَارًا سَآتِیکُمْ مِنْهَا بِخَبَرٍ
(۲۷:۷:۱۲) /أَوْ آتِیکُمْ بِشِهَابٍ قَبَسٍ لَعَلَّکُمْ تَصْطَلُونَ
(۲۷:۱۸:۳) /حَتَّى إِذَا أَتَوْا عَلَى وَادِ النَّمْلِ قَالَتْ نَمْلَهٌ یَا أَیُّهَا النَّمْلُ
(۲۷:۲۱:۷) /أَوْ لَأَذْبَحَنَّهُ أَوْ لَیَأْتِیَنِّی بِسُلْطَانٍ مُبِینٍ
(۲۷:۳۱:۴) /أَلَّا تَعْلُوا عَلَیَّ وَأْتُونِی مُسْلِمِینَ
(۲۷:۳۷:۳) /فَلَنَأْتِیَنَّهُمْ بِجُنُودٍ لَا قِبَلَ لَهُمْ بِهَا وَلَنُخْرِجَنَّهُمْ مِنْهَا
(۲۷:۳۸:۵) /قَالَ یَا أَیُّهَا الْمَلَأُ أَیُّکُمْ یَأْتِینِی بِعَرْشِهَا قَبْلَ أَنْ یَأْتُونِی مُسْلِمِینَ
(۲۷:۳۸:۹) /قَالَ یَا أَیُّهَا الْمَلَأُ أَیُّکُمْ یَأْتِینِی بِعَرْشِهَا قَبْلَ أَنْ یَأْتُونِی
(۲۷:۳۹:۶) /قَالَ عِفْرِیتٌ مِنَ الْجِنِّ أَنَا آتِیکَ بِهِ
(۲۷:۴۰:۸) /قَالَ الَّذِی عِنْدَهُ عِلْمٌ مِنَ الْکِتَابِ أَنَا آتِیکَ بِهِ
(۲۷:۵۴:۵) /وَلُوطًا إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَتَأْتُونَ الْفَاحِشَهَ وَأَنْتُمْ تُبْصِرُونَ
(۲۷:۵۵:۲) /أَئِنَّکُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ شَهْوَهً مِنْ دُونِ النِّسَاءِ
(۲۷:۸۷:۱۷) /إِلَّا مَنْ شَاءَ اللَّهُ وَکُلٌّ أَتَوْهُ دَاخِرِینَ
(۲۸:۲۹:۱۹) /لَعَلِّی آتِیکُمْ مِنْهَا بِخَبَرٍ أَوْ جَذْوَهٍ مِنَ النَّارِ لَعَلَّکُمْ تَصْطَلُونَ
(۲۸:۳۰:۲) /فَلَمَّا أَتَاهَا نُودِیَ مِنْ شَاطِئِ الْوَادِ الْأَیْمَنِ فِی الْبُقْعَهِ الْمُبَارَکَهِ
(۲۸:۴۶:۱۴) /لِتُنْذِرَ قَوْمًا مَا أَتَاهُمْ مِنْ نَذِیرٍ مِنْ قَبْلِکَ لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُونَ
(۲۸:۴۹:۲) /قُلْ فَأْتُوا بِکِتَابٍ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ هُوَ أَهْدَى مِنْهُمَا أَتَّبِعْهُ
(۲۸:۷۱:۱۶) /مَنْ إِلَهٌ غَیْرُ اللَّهِ یَأْتِیکُمْ بِضِیَاءٍ أَفَلَا تَسْمَعُونَ
(۲۸:۷۲:۱۶) /مَنْ إِلَهٌ غَیْرُ اللَّهِ یَأْتِیکُمْ بِلَیْلٍ تَسْکُنُونَ فِیهِ أَفَلَا تُبْصِرُونَ
(۲۹:۲۸:۶) /وَلُوطًا إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ إِنَّکُمْ لَتَأْتُونَ الْفَاحِشَهَ
(۲۹:۲۹:۲) /أَئِنَّکُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ وَتَقْطَعُونَ السَّبِیلَ
(۲۹:۲۹:۶) /السَّبِیلَ وَتَأْتُونَ فِی نَادِیکُمُ الْمُنْکَرَ
(۲۹:۲۹:۱۷) /فَمَا کَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَنْ قَالُوا ائْتِنَا بِعَذَابِ اللَّهِ
(۲۹:۵۳:۸) /وَلَوْلَا أَجَلٌ مُسَمًّى لَجَاءَهُمُ الْعَذَابُ وَلَیَأْتِیَنَّهُمْ بَغْتَهً
(۳۰:۴۳:۸) /فَأَقِمْ وَجْهَکَ لِلدِّینِ الْقَیِّمِ مِنْ قَبْلِ أَنْ یَأْتِیَ یَوْمٌ لَا مَرَدَّ لَهُ
(۳۱:۱۶:۱۸) /فَتَکُنْ فِی صَخْرَهٍ أَوْ فِی السَّمَاوَاتِ أَوْ فِی الْأَرْضِ یَأْتِ بِهَا اللَّهُ
(۳۲:۳:۱۲) /لِتُنْذِرَ قَوْمًا مَا أَتَاهُمْ مِنْ نَذِیرٍ مِنْ قَبْلِکَ لَعَلَّهُمْ یَهْتَدُونَ
(۳۳:۱۸:۱۱) /وَالْقَائِلِینَ لِإِخْوَانِهِمْ هَلُمَّ إِلَیْنَا وَلَا یَأْتُونَ الْبَأْسَ إِلَّا قَلِیلًا
(۳۳:۲۰:۶) /وَإِنْ یَأْتِ الْأَحْزَابُ یَوَدُّوا لَوْ أَنَّهُمْ بَادُونَ فِی الْأَعْرَابِ
(۳۳:۳۰:۴) /مَنْ یَأْتِ مِنْکُنَّ بِفَاحِشَهٍ مُبَیِّنَهٍ یُضَاعَفْ لَهَا الْعَذَابُ ضِعْفَیْنِ
(۳۴:۳:۵) /وَقَالَ الَّذِینَ کَفَرُوا لَا تَأْتِینَا السَّاعَهُ قُلْ بَلَى وَرَبِّی
(۳۴:۳:۱۰) /قُلْ بَلَى وَرَبِّی لَتَأْتِیَنَّکُمْ
(۳۵:۱۶:۴) /إِنْ یَشَأْ یُذْهِبْکُمْ وَیَأْتِ بِخَلْقٍ جَدِیدٍ
(۳۶:۳۰:۵) /مَا یَأْتِیهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا کَانُوا بِهِ یَسْتَهْزِئُونَ
(۳۶:۴۶:۲) /وَمَا تَأْتِیهِمْ مِنْ آیَهٍ مِنْ آیَاتِ رَبِّهِمْ إِلَّا کَانُوا عَنْهَا مُعْرِضِینَ
(۳۷:۲۸:۴) /قَالُوا إِنَّکُمْ کُنْتُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ الْیَمِینِ
(۳۷:۱۵۷:۱) /فَأْتُوا بِکِتَابِکُمْ إِنْ کُنْتُمْ صَادِقِینَ
(۳۸:۲۱:۲) /وَهَلْ أَتَاکَ نَبَأُ الْخَصْمِ إِذْ تَسَوَّرُوا الْمِحْرَابَ
(۳۹:۲۵:۵) /کَذَّبَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَأَتَاهُمُ الْعَذَابُ
(۳۹:۴۰:۲) /مَنْ یَأْتِیهِ عَذَابٌ یُخْزِیهِ وَیَحِلُّ عَلَیْهِ عَذَابٌ مُقِیمٌ
(۳۹:۵۴:۹) /وَأَنِیبُوا إِلَى رَبِّکُمْ وَأَسْلِمُوا لَهُ مِنْ قَبْلِ أَنْ یَأْتِیَکُمُ الْعَذَابُ
(۳۹:۵۵:۱۱) /وَاتَّبِعُوا أَحْسَنَ مَا أُنْزِلَ إِلَیْکُمْ مِنْ رَبِّکُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ یَأْتِیَکُمُ
(۳۹:۷۱:۱۶) /أَلَمْ یَأْتِکُمْ رُسُلٌ مِنْکُمْ یَتْلُونَ عَلَیْکُمْ آیَاتِ رَبِّکُمْ
(۴۰:۲۲:۴) /ذَلِکَ بِأَنَّهُمْ کَانَتْ تَأْتِیهِمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَیِّنَاتِ
(۴۰:۳۵:۸) /الَّذِینَ یُجَادِلُونَ فِی آیَاتِ اللَّهِ بِغَیْرِ سُلْطَانٍ أَتَاهُمْ
(۴۰:۵۰:۴) /قَالُوا أَوَلَمْ تَکُ تَأْتِیکُمْ رُسُلُکُمْ بِالْبَیِّنَاتِ قَالُوا بَلَى
(۴۰:۵۶:۹) /إِنَّ الَّذِینَ یُجَادِلُونَ فِی آیَاتِ اللَّهِ بِغَیْرِ سُلْطَانٍ أَتَاهُمْ
(۴۰:۷۸:۱۹) /وَمَا کَانَ لِرَسُولٍ أَنْ یَأْتِیَ بِآیَهٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ
(۴۱:۱۱:۱۰) /فَقَالَ لَهَا وَلِلْأَرْضِ ائْتِیَا طَوْعًا أَوْ کَرْهًا
(۴۱:۱۱:۱۵) /فَقَالَ لَهَا وَلِلْأَرْضِ ائْتِیَا طَوْعًا أَوْ کَرْهًا قَالَتَا أَتَیْنَا
(۴۱:۴۰:۱۶) /أَفَمَنْ یُلْقَى فِی النَّارِ خَیْرٌ أَمْ مَنْ یَأْتِی آمِنًا یَوْمَ الْقِیَامَهِ
(۴۱:۴۲:۲) /لَا یَأْتِیهِ الْبَاطِلُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَلَا مِنْ خَلْفِهِ
(۴۲:۴۷:۶) /اسْتَجِیبُوا لِرَبِّکُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ یَأْتِیَ یَوْمٌ لَا مَرَدَّ لَهُ مِنَ اللَّهِ
(۴۳:۷:۲) /وَمَا یَأْتِیهِمْ مِنْ نَبِیٍّ إِلَّا کَانُوا بِهِ یَسْتَهْزِئُونَ
(۴۳:۶۶:۶) /هَلْ یَنْظُرُونَ إِلَّا السَّاعَهَ أَنْ تَأْتِیَهُمْ بَغْتَهً وَهُمْ لَا یَشْعُرُونَ
(۴۴:۱۰:۳) /فَارْتَقِبْ یَوْمَ تَأْتِی السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُبِینٍ
(۴۴:۱۹:۷) /وَأَنْ لَا تَعْلُوا عَلَى اللَّهِ إِنِّی آتِیکُمْ بِسُلْطَانٍ مُبِینٍ
(۴۴:۳۶:۱) /فَأْتُوا بِآبَائِنَا إ