پاورپوینت کامل عبد الجلیل قزوینی ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عبد الجلیل قزوینی ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عبد الجلیل قزوینی ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل عبد الجلیل قزوینی ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ معرفی اجمالی
۲ تحصیلات
۳ واعظ شهیر
۴ شخصیت وی در میان عامه
۵ شاگردان
۶ آثار و تألیفات
۷ پیوندها
۸ منابع

معرفی اجمالی

عبدالجلیل، فرزند ابوالحسین بن ابوالفضل قزوینی است. تاریخ و محل دقیق تولد وی روشن نیست، اما شواهدی وجود دارد که در اواخر سده پنجم قمری متولد شده است. باتوجه به نگارش کتاب «‌البراهین فی امامه امیرالمؤمنین(ع)‌» در سال ۵۳۷ قمری، و نیز بنابر تصریح خود در کتاب النقض در سال ۵۵۰ هجری، داشتن مجلس وعظ در مدرسه بزرگ خود، این احتمال را قوت می‌بخشد که او در این سال‌ها، فردی میانسال و جاافتاده در میان مشاهیر شهر ری بوده است، بنابراین زمان تولد او را می‌توان حدوداً اواخر قرن ۵ قمری تخمین زد.

عبدالجلیل اصالتاً اهل قزوین بوده اما به سبب سکونت در شهر ری و قرار گرفتن در شمار علمای شیعه آن بلاد، او را عبدالجلیل رازی نیز می‌خوانده‌اند.

شیخ منتجب‌الدین در معرفى وى ضمن آنکه او را از جمله عالمان شیعى دانسته که به پرهیزگارى شهره بوده‌اند، به مهارت و استادى قزوینى در علم کلام اشاره کرده است.

بعد از منتجب‌الدین، رافعى مؤلف «التدوین فى اخبار اهل العلم بقزوین» از عبدالجلیل قزوینى چنین یاد کرده است: «عبدالجلیل بن ابوالحسین مشهور به ابورشید قزوینى، واعظ، اصولى، داراى کلامى شیوا در وعظ است. تألیفاتى در علم کلام دارد. در رى سکونت دارد و از شیعیان است».

نقطه ثقل بزرگان اهل ترجمه در ذکر احوال قزوینی، تأکید بر تصنیف کتاب «‌النقض‌» بوده است و در ضبط صریح و دقیق تاریخ ولادت، وفات و دیگر مسائل زندگی وی تساهل شده است. گفته شده وفاتش در نیمه‌ دوم سده‌ ششم هجری یعنی پس از سال ۵۶۰ قمری بوده است.

تحصیلات

در مورد چگونگی شروع تحصیلات و همچنین استادان وی در کتاب‌های شرح‌حال‌نگاری مطالب زیادی نمی‌توان یافت. احتمالاً تحصیلات خود را از شهر قزوین شروع و پس از هجرت به ری، تحصیلات خود را در آنجا تکمیل کرده است. عبدالجلیل در کتاب النقض به شاگردی نزد «اوحد الدین قزوینی» (برادر بزرگ‌تر عبدالجلیل) و ابومنصور المظفر العبادی تصریح کرده است. اما قرائن دال بر اینست که او، از محضر دیگر علمای آن دوره هم کسب فیض کرده است. از بزرگان آن دوره می‌توان به ابوالوفاء عبدالجبار رازی، شیخ معین الدین امیر کاعجلی و… اشاره داشت.

واعظ شهیر

اکثر قریب به اتفاق تراجم‌نگاران و شرح حال‌نویسان، از وی بالفظ «‌الواعظ‌» یاد کرده و در شرح زندگانی او، تأکید بر وعظ و فصاحت وی کرده‌اند.

در قلم تراجم نویسان اگر شخصیتی به لفظ «‌واعظ‌» توصیف گردید بدین معنا اشاره دارد که او دارای تمام صفات لازمه برای شهرت به این صفت، اعم از فصاحت، بلاغت، تسلط بر منطق و… است.

بسیاری از بزرگان همچون علامه مجلسی، شیخ حر عاملی در امل الآمل، محمد باقر خوانساری در روضات الجنات، شیخ عبدالله افندی اصفهانی در ریاض العلماء، شیخ عبدالله مامقانی در تنقیح المقال، شیخ عباس قمی در فوائد الرضویه و… در توصیف عبدالجلیل، او را واعظی فصیح خوانده‌اند. البته آنان، مبنا و مستند خویش را کتاب «‌الفهرست‌» نوشته منتجب الدین رازی قرار داده‌اند و غالباً سخن وی را تکرار نموده‌ و اگر مطلبی خارج از آن کتاب بدست آورده‌اند، بعد از نقل مطلب از الفهرست آن را بیان کرده‌اند.

شخصیت وی در میان عامه

در روزگار زندگانی عبدالجلیل، به سبب حکومت و قدرت اهل سنت، نزاع‌های درون دینی، بیشتر به ضرر شیعیان تمام می‌شده است. تلاش عبدالجلیل نیز به عنوان یکی از سرشناسان ری، بیشتر معطوف به انجام این امر مهم بوده است، برخی از نوشته‌های وی، نشان دهند تلاش او در این راه بوده است.

عبدالجلیل در شهر ری، به شدت مورد احترام عامه بوده است، به گونه‌ای که برخی از نوشته‌های وی مورد توجه بزرگان اهل سنت قرار می‌گرفت، و از آن نسخه برداری می‌کردند و حتی ت