پاورپوینت کامل شفاعت ۳۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شفاعت ۳۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شفاعت ۳۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شفاعت ۳۷ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ مفهوم شفاعت
۲ آیات شفاعت در قرآن
۳ شفاعت کنندگان
۴ شفاعت شوندگان
۵ اثر تربیتی اعتقاد به شفاعت
۶ اعتقاد به شفاعت در بین مذاهب اسلامی

۶.۱ دیدگاه اشاعره
۶.۲ دیدگاه شیعه

۷ دیدگاه وهابیت در مورد شفاعت
۸ پانویس
۹ منابع

مفهوم شفاعت

شفاعت از «شَفع» به معنای جفت (در مقابل «وِتر» به معنای تک) گرفته شده و در اصطلاح به معناى واسطه قرار گرفتن شفیع براى رساندن درخواست کننده شفاعت به خیرى یا در امان نگه داشتن او از شرى است. گویا شفیع اعتبار و کمالی که خود دارد را ضمیمه صلاحیت ناتمام خواهنده شفاعت می کند تا او را به خیری برساند یا از او دفع شری بکند.

بنابراین، شفاعت سبب مستقل نیست، بلکه مکمّل و متمّم سبب است، یعنى در همه جا تأثیر ندارد، بلکه فقط براى کسانى است که سبب و زمینه براى رسیدن به کمال و خیر یا درامان ماندن از عذاب و شر را داشته باشند، ولى اگر طالب شفاعت، هیچ لیاقتى براى رسیدن به آن کمال و هیچ موجب نقصى براى در امان ماندن از آن عذاب را نداشته باشد، شفاعت شامل حال او نمى‏شود، مثل اینکه یک فرد عادى که نه سواد دارد و نه استعداد، بخواهد با توسل به شفاعت، دانشمندى برجسته شود و یا یک بنده یاغى که از مولایش اطاعت نکرده، بخواهد با توسل به شفاعت، مورد عفو مولا قرار گیرد. در این موارد، شفاعت سود ندارد.[۱]

در مورد معنای شفاعت در اصطلاح دین گفته اند:

«شفاعت» عبارت است از این که در روز قیامت، پیامبران و اولیاء و صالحان درباره کسانی که پیوند ایمانی خود را با خدا قطع ننموده و از طرفی رابطه معنوی خود را با شفاعت کنندگان درگاه الهی حفظ کرده‌اند، وساطت و میانجیگری خواهند کرد.[۲]

آیات شفاعت در قرآن

آیات شفاعت در قرآن را می توان در این چهار دسته قرار داد:

آیاتی که شفاعت را نفی می‌کنند مثل: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقْنَاکُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ یَأْتِیَ یَوْمٌ لَا بَیْعٌ فِیهِ وَلَا خُلَّهٌ وَلَا شَفَاعَهٌ وَالْکَافِرُونَ هُمُ الظَّالِمُونَ»؛[۳] ای کسانی که ایمان آورده‌اید از آنچه به شما روزی داده‌ایم، انفاق کنید پیش از آن که روزی فرا رسد که در آن نه خرید و فروش است و نه دوستی و نه شفاعت و…
آیاتی که شفاعت را مختص خدا می‌دانند مثل: «قُلْ لِلَّهِ الشَّفَاعَهُ جَمِیعًا لَهُ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ثُمَّ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ»؛[۴] بگو تمام شفاعت از آن خداست (زیرا) حاکمیت آسمان‌ها در زمین از آن اوست.
آیاتی که شفاعت را برای دیگران و مشروط به اذن الهی می‌دانند مثل: «وَلَا تَنْفَعُ الشَّفَاعَهُ عِنْدَهُ إِلَّا لِمَنْ أَذِنَ لَهُ»؛[۵] هیچ شفاعتی نزد او جزء به کسانی که اذن داده، سودی ندارد.
آیاتی که برای شفاعت شوندگان شرایطی را بیان می‌کنند مثل: «…وَلَا یَشْفَعُونَ إِلَّا لِمَنِ ارْتَضَى وَهُمْ مِنْ خَشْیَتِهِ مُشْفِقُونَ»؛[۶] …و آنها جز برای کسانی که خدا راضی (به شفاعت او) است، شفاعت نمی‌کنند و از ترس او بیمناکند.

با بررسی آیات شفاعت بدست می‌آید که منظور از آیات نفی کننده شفاعت این است که کسی به عنوان مستقل چنین حقی را ندارد و منظور از آیات اثبات کننده شفاعت این است که اصلاً و ذاتاً شفاعت برای خداست و برای غیر خدا با اذن و تملیک اوست.

شفیع در حقیقت خود خدای سبحان است و برگشت شفاعت به این است که یکی از صفات خدا بین خدا و شخص شفاعت خواه، واسطه می‌شود تا حال او را اصلاح کند مانند واسطه شدن رحمت و مغفرت خدا بین او و بنده گنهکارش، تا وی را از وبال گناهش و از عذاب نجات دهد.[۷]

شفاعت کنندگان

از برخی از آیاتی که در مورد شفاعت در قرآن آمده است می توان ویژگی های شفاعت کنندگان را بدست آورد. آیات زیر نمونه هایی از این آیات هستند:

آیه ۸۶ سوره زخرف: «وَلَا یَمْلِکُ الَّذِینَ یَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ الشَّفَاعَهَ إِلَّا مَنْ شَهِدَ بِالْحَقِّ وَهُمْ یَعْلَمُونَ» این آیه بیان می دارد که کسانی که مشرکین غیر از خدا می‌خوانند قادر بر شفاعت نیستند. و در پایان آیه ویژگی گروهی که می توانند شفاعت کنند را اینگونه بیان می دارد: ««مَنْ شَهِدَ بِالْحَقِّ وَهُمْ یَعْلَمُونَ» این بخش از آیه معمولا به یکی از دو صورت زیر معنا شده است:
کسانى که شهادت بحق مى‌‏دهند و عالم به حق هم هستند یعنى هم به زبان می‌آورند و هم در دل معتقد بحق هستند.[۸]
کسانی که شهادت به توحید می دهند و به حقیقت حال و عمل کسی که برایش شفاعت می‌کنند عالم هستند.[۹]
آیه ۱۰۹ سوره طه: «یَوْمَئِذٍ لَا تَنْفَعُ الشَّفَاعَهُ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَنُ»؛ در آن روز شفاعت کسی سودی ندهد مگر آنکه [خدای] رحمان به او اذن دهد و گفتارش را [در مورد شفاعت از دیگران] بپسندد.» مطابق با این آیه کسانی می توانند شفاعت کنند که از خدا اذن شفاعت داشته باشند.
آیه ۸۷ سوره مریم: «لَا یَمْلِکُونَ الشَّفَاعَهَ إِلَّا مَنِ اتَّخَذَ عِنْدَ الرَّحْمَنِ عَهْدًا»؛ آنان هرگز مالک شفاعت نیستند؛ مگر کسی که نزد خداوند رحمان، عهد و پیمانی دارد.» این آیه شفاعت کردن را تنها خاص کسانی می داند که نزد خدا عهدی دارند. در مورد عهد مورد اشاره در آیه دیدگاه‌های متفاوتی بیان شده است از جمله:
عهد ایمان به خدا و تصدیق به نبوت است
عهد همان وعده شفاعتى است که به طورى که از اخبار بر مى‌‏آید به امثال انبیاء و امامان و مؤمنین و ملائکه داده.
عهد عبارت است از شهادت به لا اله الا اللَّه و امید نداشتن به حول و قوه خود و دیگران

آیات و روایات افراد زیر را صاحب شفاعت دانسته است:

پیامبران: پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرموده اند: «یشفع الأنبیاء فی کل من کان یشهد لااله الا الله مخلصاً[۱۰]؛ پیامبران الهی برای کسانی که از روی اخلاص به یگانگی خدا گواهی داده اند شفاعت می کنند.» و مفسران