پاورپوینت کامل راه های خداشناسی ۵۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل راه های خداشناسی ۵۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل راه های خداشناسی ۵۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل راه های خداشناسی ۵۵ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ راههای شناخت خدا
۲ راه شناخت خدا با خدا
۳ امتیازات شناخت خدا با خدا
۴ نظرى به جهان هستى و واقعیت؛ ضرورت وجود خداوند
۵ نظرى دیگر از راه ارتباط انسان و جهان
۶ شناخت خدا در نهج البلاغه
۷ موانع خداشناسی
۸ پانویس
۹ منابع

راههای شناخت خدا

الف ـ راه متکلمان:
این گروه با استدلال به حدوث اجسام و اعراض به اثبات وجود خدا پرداخته و با دقت و تأمل در ویژگی‌های مخلوقات، صفات خدا را شناسایی می‌کنند.

ب ـ راه فیلسوفان :
حکیمان با تکیه بر وجود حرکت در جهان و امتناع تسلسل محرّک‌ها به اثبات وجود «محرّک بی حرکت» اقدام کرده و سپس بر مبنای آن به وجود مبدأ نخستین استدلال می کنند.

ج ـ راه خداشناسان :
خداشناسان یا الهیّون با دقت در وجود و تشخیص اینکه وجود یا واجب است یا ممکن به اثبات واجب‌الوجود می‌پردازند. آن گاه با دقت در لوازم وجود و امکان صفات خدا را اثبات می‌کنند و سپس برمبنای صفات واجب به چگونگی آفرینش و اصطلاحاً «صدورافعال» از واجب استدلال می‌نمایند.

راه شناخت خدا با خدا

از راههای شناخت خدا، سیر در حقیقت هستی یا به تعبیر معصومان(ع) شناخت خدا با خود خدا یا پی بردن به مقصود از راه مقصد است «یا من دل بذاته علی ذاته» ای کسی که به وسیله ذات خودت می توان به خودت شناخت پیدا کرد. [۱] انسان سالک نیز بدون وساطت علم حصولی یاحضوری غیرخدا، برای شناخت خدای سبحان، ابتدا به سراغ خود او می رود و با شناخت خدا به او پی می برد و سالک دقیق، قبل از آن که بخواهد نشان خدا را از بیگانه بیابد خود او را بدون اتحاد، حلول، امتزاج، اختلاط و التقاط یافته است، چون او را هرگز غیبتی نیست تا لازم باشد به کمک غیر به جست وجویش بپردازیم.

این راه شناخت که بسیار عمیق و دقیق است راهی رفتنی و طی شدنی است. و هیچ چیز جز گناه و غفلت، انسان را از آن محروم نمی کند. ویژگی اطلاق ذاتی هویت خدا چنان است که به هر چیز از چیز دیگر، بلکه به هر چیز از خود آن چیز نزدیک تر است. لذا اگر انسان در اثر غفلت فراگیر محجوب و به علت گناه مهجور نباشد می تواند قبل از شناخت خود یا دیگری خدا را بشناسد، خدایی که قبل از او و پیش از هر موجود دیگر موجود بود و به او از هر چیزی، حتی از خودش نزدیک تر است. تعبیر قرآن در معرفی خدا به حضرت موسی(ع) چنین است «انّنی اناالله لااله الاانا» (طه-۱۴) در این جمله کوتاه، قبل از اسم شریف «الله» دو مرتبه ضمیر متکلم آمده، یعنی مرا که می شناسی، همان «الله» هستم.

بنابراین با این بیان توحید صدوق [۲] که می فرماید: «لاتدرک معرفه الله الابالله» این راه دارای امتیازاتی است که موجب شده بهترین راه شناخت خدا شمرده شود و به تعبیر مرحوم صدوق راه شناخت واقعی خدا منحصر در این سیر باشد. «لاتدرک معرفه الله الابالله» شناخت خدا جز از طریق خدا ادراک نمی شود. [۳].

امتیازات شناخت خدا با خدا

۱- وحدت راه و هدف
ویژگی برجسته این راه نسبت به راه آفاقی و انفسی این است که در این سیر «راه» و «هدف» در خارج عین هم هستند، هر چند این دو از جهت مفهوم متغایرند.

۲- کوتاه ترین راه
راهی که عین هدف باشد نزدیک ترین مسیر برای شناخت خدای سبحان است که حضرت امام سجاد(ع) آن را یادآور شده است. «و ان الراحل الیک قریب المسافه» راه کسی که به سوی تو سیر می کند کوتاه است. [۴]
چون هیچ واسطه ای وجود ندارد، نه مانند سیر آفاقی، علم حصولی و مفهوم واسطه است و نه مانند سیر انفسی، معرفت شهودی نفس وسیله است.

۳- نزدیکی هدف
در این راه «ندا» از مکان بعید نیست، بلکه به ندا نیاز نیست و بین سالک و معبود «نجوا» است. در دو جای مناجات شعبانیه به این نکته توجه داده شده است، یکی نجوای بنده با خدا «واقبل علی اذا ناجیتک» و دیگری نجوای خدا با بنده «فصعق لجلالک فنا جیته سرا» [۵]

۴- عمیق و امن
این راه امن ترین وعمیق ترین راه معرفت خداست. چون سالک هم از شائبه شهرت و ریا مصون است و هم از تهدید آسیب و تحدید واسطه در امان است، زیرا نه از وساطت علم حصولی خبری است و نه از وساطت نفس سالک اثری، جز به خود خدا به چیز دیگری نیاز نیست تا آن واسطه سالک را به هدف برساند و بین سالک وخدا فاصله ای نیست چون راه عین هدف است.

در این سیر، حقیقت «هوالاول والاخر و الظاهر و الباطن» (حدید-۳) برای سالک ظهور می کند و توحید مبرا از شرک، حتی از شرک خفی نصیب او می شود. از این رو فرموده اند اگر سیر آفاق و انفس سالک را به سیر در حقیقت هستی نرساند به توحید ناب دست نیافته است، چون معرفت ناب خدا جز به خود خدا ممکن نیست و در سیر آفاق وانفس راه غیر از هدف است و واسطه، حجاب بین سالک ومقصد است.

نظرى به جهان هستى و واقعیت؛ ضرورت وجود خداوند

درک و شعور انسان که با پیدایش او توأم است در نخستین گامى که برمى‌دارد هستى خداى جهان و جهانیان را بر وى روشن مى‌سازد؛ زیرا به رغم آنان که در هستى خود و در همه چیز اظهار شک و تردید مى‌کنند و جهان هستى را خیال و پندار مى‌نامند. ما مى‌دانیم یک فرد انسان در آغاز پیدایش خود که با درک و شعور توأم است، خود و جهان را مى‌یابد؛ یعنى شک ندارد که او هست و چیزهاى دیگرى جز او هست و تا انسان، انسان است این درک و علم در او هست و هیچ‌گونه تردید برنمى‌دارد و تغییر نمى‌پذیرد.

این واقعیت و هستى که انسان در برابر سوفسطى و شکاک اثبات مى‌کند ثابت است و هرگز بطلان نمى‌پذیرد؛ یعنى سخن سوفسطى و شکاک که در حقیقت نفى واقعیت مى‌کند هرگز و هیچ‌گاه درست نیست پس جهان هستى واقعیت ثابتى دربر دارد.

ولى هر یک از این پدیده‌هاى واقعیت‌دار که در جهان مى‌بینیم دیر یا زود واقعیت را از دست مى‌دهد و نابود مى‌شود و از اینجا روشن مى‌شود که جهان مشهود و اجزاء آن خودشان عین واقعیت (که بطلان‌پذیر نیست) نیستند بلکه به واقعیتى ثابت تکیه داده با آن واقعیت، واقعیت‌دار مى‌شود و به واسطه آن داراى هستى مى‌گردند و تا با آن ارتباط و اتصال دارند با هستى آن هستند و همین که از آن بریدند نابود مى‌شوند ما این واقعیت ثابت بطلان‌ناپذیر را «واجب الوجود» خدا مى‌نامیم.[۶]

نظرى دیگر از راه ارتباط انسان و جهان

راهى که در فصل گذشته براى اثبات وجود خدا پیموده شد، راهى است بسیار ساده و روشن که انسان با نهاد خدادادى خود آن را مى‌پیماید و هیچ‌گونه پیچ و خم ندارد، ولى بیشتر مردم به واسطه اشتغال مداوم که به مادیات دارند و استغراقى که در لذایذ محسوسه پیدا کرده‌اند رجوع به نهاد خدادادى و فطرت ساده و بى‌آلایش برایشان بسیار سخت و سنگین مى‌باشد.

از این روى اسلام که آیین پاک خود را همگانى معرفى مى‌کند و همه را در برابر مقاصد دینى مساوى مى‌داند اثبات وجود خدا را با این گونه مردم از راه دیگر در میان مى‌نهد و از همان راهى که فطرت ساده را از توجه مردم به دور داشته با ایشان سخن گفته خدا را مى‌شناساند.

قرآن کریم خداشناسى را از راه‌هاى مختلف به عامه مردم تعلیم مى‌دهد و بیشتر از همه افکارشان را به آفرینش جهان و نظام که در جهان حکومت مى‌کند معطوف مى‌دارد و به مطالعه آفاق و انفس دعوت مى‌نماید؛ زیرا انسان در زندگى چند روزه خود هر راهى را پیش گیرد و در هر حالى که مستغرق شود از جهان آفرینش و نظامى که در آن حکومت مى‌کند بیرون نخواهد بود و شعور و ادراک وى از تماشاى صحنه شگفت‌آور آسمان و زمین چشم نخواهد پوشید.

این جهان پهناور هستى که پیش چشم ماست (چنان که مى‌دانیم) هر یک از اجزاى آن و مجموع آن‌ها پیوسته در معرض تغییر و تبدیل مى‌باشد و هر لحظه در شکل تازه و بى‌سابقه‌اى جلوه مى‌کند. و تحت تأثیر قوانین استثناناپذیر لباس تحقق مى‌پوشد و از دورترین کهکشان‌ها گرفته تا کوچکترین ذره‌اى که اجزاى جهان را تشکیل مى‌دهد هر کدام متضمن نظامى است واضح که با قوانین استثناناپذیر خود به طور حیرت‌انگیزى در جریان مى‌باشد و شعاع عملى خود را از پست‌ترین وضع به سوى کاملترین حالات سوق مى‌دهد و به هدف کمال مى‌رساند.

و بالاتر از نظام‌هاى خصوصى، نظام‌هاى عمومى‌تر و بالاخره نظام همگانى جهانى که اجزاى بیرون از شمار جهان را به همدیگر ربط مى‌دهد و نظام‌هاى جزئى را به هم مى‌پیوندد و در جریان مداوم خود هرگز استثنا نمى‌پذیرد و اختلال برنمى‌دارد.

نظام آفرینش اگر انسانى را مثلاً در زمین جاى مى‌دهد ساختمان وجودش را طورى ترکیب مى‌کند که با محیط زندگى خود سازش کند و محیط زندگى وى را طورى ترتیب مى‌دهد که مانند دایه‌اى با مهر و عطوفت به پرورشش پرداخته آفت