مهسا فایل |
سایت دانلود فایل پاورپوینت کامل دعای ۲۱ صحیفه سجادیه/ شرحها و ترجمهها (بخش سوم) ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint
در حال بارگذاری
توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد
پاورپوینت کامل دعای ۲۱ صحیفه سجادیه/ شرحها و ترجمهها (بخش سوم) ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است
شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.
لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دعای ۲۱ صحیفه سجادیه/ شرحها و ترجمهها (بخش سوم) ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن پاورپوینت کامل دعای ۲۱ صحیفه سجادیه/ شرحها و ترجمهها (بخش سوم) ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :
فهرست دعاهای صحیفه سجادیه
متن دعای ۲۱ صحیفه سجادیه
شرح و ترجمه دعا:
بخش اول – بخش دوم – بخش سوم – بخش چهارم
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ لَا تَجْعَلْنِی نَاسِیاً لِذِکرِک فِیمَا أَوْلَیتَنِی، وَ لَا غَافِلًا لِإِحْسَانِک فِیمَا أَبْلَیتَنِی، وَ لَا آیساً مِنْ إِجَابَتِک لِی وَ إِنْ أَبْطَأَتْ عَنِّی، فِی سَرَّاءَ کنْتُ أَوْ ضَرَّاءَ، أَوْ شِدَّهٍ أَوْ رَخَاءٍ، أَوْ عَافِیهٍ أَوْ بَلَاءٍ، أَوْ بُؤْسٍ أَوْ نَعْمَاءَ، أَوْ جِدَهٍ أَوْ لَأْوَاءَ، أَوْ فَقْرٍ أَوْ غِنًی.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اجْعَلْ ثَنَائِی عَلَیک، وَ مَدْحِی إِیاک، وَ حَمْدِی لَک فِی کلِّ حَالاتِی، حَتَّی لَا أَفْرَحَ بِمَا آتَیتَنِی مِنَ الدُّنْیا، وَ لَا أَحْزَنَ عَلَی مَا مَنَعْتَنِی فِیهَا، وَ أَشْعِرْ قَلْبِی تَقْوَاک، وَ اسْتَعْمِلْ بَدَنِی فِیمَا تَقْبَلُهُ مِنِّی، وَ اشْغَلْ بِطَاعَتِک نَفْسِی عَنْ کلِّ مَا یرِدُ عَلَی حَتَّی لَا أُحِبَ شَیئاً مِنْ سُخْطِک، وَ لَا أَسْخَطَ شَیئاً مِنْ رِضَاک.
ترجمهها
ترجمه انصاریان
بارخدایا بر محمد و آلش درود فرست، و مرا از یاد خودت در آنچه به من عطا کردهای گرفتار فراموشی مکن، و از احسانت در آنچه به من مرحمت کردهای غافل مساز، و از اجابت دعایم گرچه به تأخیر افتد نومیدم مکن، چه در خوشی باشم یا ناخوشی، در سختی یا رفاه، در سلامتی یا بلاء، در شدت حاجت یا آغوش نعمت، در دارایی یا تنگدستی، در فقر یا توانگری.
بارخدایا بر محمد و آلش درود فرست، و چنان کن که ثنای تو گویم، و مدح تو نمایم، و در تمام احوال چنان به سپاس تو برخیزم که به آنچه از دنیا نصیبم کنی خوشحال نشوم، و بر آنچه مرا در دنیا از آن محروم میداری غمگین نگردم، و خانه دلم را جلوهگاه تقوا قرار ده، و بدنم را به کاری وادار که مقبول تو باشد، و مرا با قرار دادنم در گردونه طاعت از هر اندیشه خلاف بازدار، تا چیزی را که تو نمیپسندی نپسندم، و چیزی را که از آن خشنودی ناپسند ندارم.
ترجمه آیتی
بار خدایا، بر محمد و خاندانش درود بفرست و چنان مکن که سپاسگزارى در برابر نعمتت را فراموش کنم، یا از ذکر احسان و بخشش تو غافل شوم یا از استجابت دعایم- هر چند به تاخیر افتد- نومید گردم، چه در مسرت باشم یا اندوه، چه در سختى باشم یا آسایش، چه در عافیت به سر برم یا در بلا، چه در توانگرى باشم یا بینوایى چه در فراخى نعمت باشم یا در تنگى معیشت و چه در فقر یا غنا.
بار خدایا، بر محمد و خاندانش درود بفرست و مرا در همه حال توفیق ده که ذکر جمیل تو گویم و به ستایش تو برخیزم و سپاست بگزارم، تا به آنچه از مال دنیا بر من ارزانى داشته اى دلخوش نباشم و به منع تو اندوه نخورم. خوف خود شعار دلم گردان و تنم را به کارى برگمار که تواش مى پسندى و مرا از هر چه به من روى آورد، به فرمانبردارى خود مشغول دار، تا چیزى که تو را به خشم آورد به دوستى نگیرم و از چیزى که رضاى تو در آن است خشم نگیرم.
ترجمه ارفع
بار الها بر محمد و آل او درود فرست و مرا نسبت به نعمت هایت فراموشکار و نسبت به گرفتاریهایى که برایم به وجود آوردى و بر من در رفع آنها احسان کردى غافل مگردان.
خداوندا از اجابت دعایم اگر چه طولانى شود مایوسم مکن خواه در شادى باشم و یا در اندوه، در سختى و یا خوشى، در سلامتى یا گرفتارى، بدحالى و یا در نعمت، توسعه روزى و یا تنگدستى، در فقر و یا ثروت.
پروردگارا بر محمد و آل او درود فرست و توفیقم ده تا تنها تو را ستایش و سپاس گویم و در هر حال حمدت را بجا آورم تا آنجا که آنچه به من عطا مى کنى مرا به شادمانى نیندازد و آنچه از من دریغ مى فرمایى محزونم نکند.
الها شعار دلم را تقواى خودت قرار بده و بدنم را در استخدام آنچه تو مى پسندى قرار ده. و مرا نسبت به همه ى مسایل به طاعت خودت وادار کن تا آنچه را که تو را به غضب مى آورد دوست نداشته باشم و از آنچه که تو را راضى مى کند به خشم نیایم.
ترجمه استادولی
خدایا، بر محمد و آل او درود فرست، و مرا در آنچه به من مرحمت فرموده اى فراموشکار یادت، و در آنچه به من بخشیده اى غافل از احسانت، و نومید از اجابتت- هر چند دیر رسد- قرار مده، چه در خوشى باشم یا ناخوشى، در سختى یا آسایش، در تندرستى یا گرفتارى، در پریشانى یا نعمت، در وسعت یا تنگى معیشت، در نیازمندى یا بى نیازى.
خدایا، بر محمد و آل او درود فرست، و ثنایم را بر خودت، و ستایشم را ویژه خودت، و سپاسم را در همه حالات مخصوص خودت قرار ده، تا نه به آنچه از دنیا به من داده اى شاد شوم، و نه بر آنچه در دنیا از من دریغ داشته اى محزون گردم، و پرواى از خودت را در سویداى دلم قرار ده، و بدنم را به کارى که از من مى پذیرى وادار، و نفسم را از آنچه بر من (از نیک و بد) وارد مى شود به طاعت خود سرگرم دار، تا نه چیزى را که موجب خشم توست دوست دارم، و نه چیزى را که مایه خشنودى توست ناپسند شمارم.
ترجمه الهی قمشهای
پروردگارا درود فرست بر رسول اکرم و آل پاکش و هرگز در آنچه مرا عطا فرمودى ذکرت را از لوح خاطرم محو مگردان (و لحظه اى یادت را فراموشم مساز) و از احسانهایت که مرا به آن امتحان کردى دلم را غافل مدار و از اجابت دعایم هر چند به طول انجامد مایوسم مگردان تا در هر حال خوشى و ناخوشى روزگار و در حال سختى و آسانى عالم و حال سلامت و ابتلاء و حال رنج و تنعم و حال وسعت و مضیقه و حال فقر و غنى (در تمام این احوال به یاد تو باشم و از ذکر نعم و احسانت لحظه اى غافل نباشم)
پروردگارا درود فرست بر محمد و آل پاکش و حمد و ثنا و ستایشم را در هر یک از حالاتم مخصوص و خالص براى حضرتت گردان تا آنجا که هرگز به نعمتهائى که در دنیا به من عطا کرده اى شاد و فرحناک نباشم و از آنچه محرومم کرده اى ناشاد و محزون نگردم (بلکه نشاط و شادیم به یاد تو و حزن و اندوهم از غم فراق تو و دورى از حضورت منحصر باشد) و قلبم را به خدا ترسى و تقواى خود آگاه ساز و بدنم را به عملى که مقبول درگاه تست بکار آور و نفسم را به طاعتت مشغول دار و از هر کار دیگر که بر من پیش آید بازدار تا آنجا که هرگز چیزى که خشم و غضب تو در اوست ابدا دوست ندارم و آنچه رضا و خشنودى تو در اوست (بدان خوشنود باشم و) ناپسندم نباشد (همیشه آنچه محبوب تست اى خدا محبوب من و هر چه مبغوض تست مبغوض من بگردان که رضا و خشنودى من در همه حالات تابع رضا و خشنودى تو باشد).
ترجمه سجادی
خداوندا بر محمّد و خاندانش درود فرست و مرا فراموشکارِ یادت در آنچه به من عطا نمودى، و غافل از احسانت در آنچه به من بخشیدى، و ناامید از اجابتت -گرچه دیر شود- قرار نده، در خوشى باشم یا سختى، یا تنگى یا فراخى، یا تندرستى یا گرفتارى، یا فقر یا نعمت، یا توانگرى یا تنگدستى، یا تهى دستى یا ثروت.
خداوندا بر محمّد و خاندانش درود فرست و ستایش مرا ویژه خودت و مدح مرا بر خودت و سپاسم را در همه حالات، براى خودت قرار ده. تا به آنچه از دنیا به من داده اى، خوشحال نشوم و به آنچه مرا از آن بازداشته اى، غمگین نگردم و قلبم را به جامه پرهیز از خود بپوشان. و بدنم را در آنچه از من مى پذیرى به کار گیر. و مرا از هر چه به من برسد، به طاعت خویش مشغول دار. تا چیزى که تو را به خشم مى آورد، دوست نداشته باشم و از چیزى که خوشنودى توست، خشمگین نشوم.
ترجمه شعرانی
خدایا درود بر محمد و آل او فرست و به سبب نعمتهائى که عطا کرده اى از یاد خود فراموشیم مده و به علت آنچه احسان کرده اى مرا غافل مگردان. در همه حال: خوشى یا ناخوشى سختى یا آسایش، عافیت یا بلا، بدحالى یا نعمت، توانگرى یا تنگدستى، درویشى و بى نیازى، اجابت دعاى مرا هر چند به تاخیر اندازى باز مرا نومید مساز
خدایا درود فرست بر محمد و خاندان او و توفیق ده که همیشه ثناى تو گویم و سپاس تو گذارم. بدانچه از دنیا انعام کرده اى شادان نشوم و از آنچه مرا منع فرموده اى اندوهگین نباشم و ترس خود را در دل من جاى ده و مرا بدان کار دار که مى پسندى و به طاعت خود سرگرم کن تا از آنچه بر سر من آید پروا نداشته باشم و چیزى را که نمى پسندى آرزو نکنم و چیزى که پسندیده تو است ناخوش ندارم.
ترجمه فولادوند
بار خدایا! درود بر محمد و خاندان وى، و مرا از یاد دهشهاى خود دستخوش فراموشى مساز و در آنچه کرم فرموده اى مرا غافل مگردان و در اجابت دعایم هر چند آن را به تاخیر افکنى نومید مساز، خواه آنکه در خوشى باشم یا ناخوشى، در سختى یا تن آسایى، در سلامت یا بلاء، در نیازمندى مبرم یا سرشارى نعمت، در توانگرى یا درویشى، در تنگدستى یا غنا.
بار خدایا، درود بر محمد و خاندان وى، و مرا در هر حال در کار مدح و ثنا و سپاس خود فرما به گونه اى که از آن بهره ى دنیایى که مرا مرحمت فرموده اى دلشاد نگردم و بر آنچه مرا از آن دریغ داشته اى دلتنگ نشوم و قلبم را به شعار تقوى در پوش و بدنم را در آنچه مورد قبول تو مى افتد به کارگیر و نفسم را به طاعت خود از واردات نابایسته بازدار به گونه اى که آنچه دشمن مى دارى دوست ندارم و آنچه را که مایه ى خشنودى توست دشمن نگیرم.
ترجمه فیض الاسلام
بار خدایا بر محمد و آل او درود فرست، و مرا به یاد کردن (سپاس) خود در آنچه (نعمتهائى که) به من عطاء فرمودى فراموشکار مگردان، و به احسانت در آنچه به من بخشیده اى غافل مساز، و از روا ساختن درخواستم اگر چه به کندى پیش رود نومیدم مفرما، خوش باشم یا ناخوش، سخت یا خوشگذران، تندرست یا گرفتار، حاجتمند و بدحال یا در نعمت، فراخ روزى یا تنگ زندگى، نیازمند یا بى نیاز
بار خدایا بر محمد و آل او درود فرست، و مرا در هر حال به ستایش و نیایش و سپاسگزاریت برگمار تا به آنچه از دنیا به من داده اى (زن، فرزند، دارائى، مقام و جاه و مانند آنها) شاد نگردم، و به آنچه مرا از آن بازداشته اى (عطا نفرموده اى) اندوهگین نشوم، و شعار دلم را به پرهیزکارى از خود بنما (تقوى و ترس از خود را روش من گردان) و بدنم را در آنچه از من مى پذیرى (طاعت و بندگى) بکار دار، و مرا از هر چه به من رو آورد (نیک و بد دنیا) به طاعت و بندگیت وادار تا چیزى را که تو به خشم مى آئى دوست نداشته و از چیزى که رضا و خشنودى تو است به خشم نیایم (که رضاى به قضاء و آنچه خدا مقدر فرموده آنست که بنده دوست بدارد آنچه خدا دوست مى دارد، و به خشم بیاید از آنچه خدا به خشم مى آید، از انس ابن مالک روایت شده که گفت: ده سال نوکرى پیغمبر صلى الله علیه و آله نمودم، چیزى که انجام دادم نفرمود: چرا انجام دادى؟ و چیزى که بجا نیاوردم نفرمود: چرا بجا نیاوردى؟ و چیزى که بود نفرمود: کاش نبود، و چیزى که نبود نفرمود: کاش بود، و مى فرمود: اگر مقدر بود مى بود).
شرحها
دیار عاشقان (انصاریان)
«اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وَ آلِهِ وَ لاَ تَجْعَلْنِی نَاسِیاً لِذِکرِک فِیمَا أَوْلَیتَنِی وَ لاَ غَافِلاً لِإِحْسَانِک فِیمَا أَبْلَیتَنِی
وَ لاَ آیساً مِنْ إِجَابَتِک لِی وَ إِنْ أَبْطَأَتْ عَنِّی فِی سَرَّاءَ کنْتُ أَوْ ضَرَّاءَ أَوْ شِدَّه أَوْ رَخَاء أَوْ عَافِیه أَوْ بَلاَء أَوْ بُؤْس أَوْ نَعْمَاءَ أَوْ جِدَه أَوْ لَأْوَاءَ أَوْ فَقْر أَوْ غِنًى»:
“الهى بر محمد و ال محمد درود فرست و مرا از یاد عنایاتت دچار فراموشى مکن، و از احسانت در بخشش ها غافل مگردان، و از برآوردن حاجاتم گرچه دیر شود نومید منما، درخوشى باشم یا ناخوشى، در گرفتارى،یا آسایش، در عافیت یا بلا،در بیچارگى یا نعمت،درتوانگرى یا درویشى،درتهیدستى یا ثروت”.
الهى در یک کلمه من فاقد همه چیزم و تو جامع همه واقعیات، چنین موجودى با کوله بارى از تقصیر و اعتراف به محضرت آمده، آقائى و لطفت اقتضا مى کند که دستش را بگیرى و از گناهش بگذرى و تهیدستى اش را با عنایت و رحمتت جبران نمائى.
دلم از دیده ترا طالب دیدار ترست *** عکس در آینه از آب پدیدارترست
گرچه از عقل و جنون نیز هنرها دیدم *** بهر من عاشقى از هر دو سزاوارترست
هر که هشیار تو شد از همه سرمست ترست *** وانکه سرمت تو شد از همه هشیارترست
یافتم تا به در میکده عشق تو بار *** بار من از همه باده کشان بارترست
مى ندانم زکه جویم خبرت را که به دهر *** هر که شد بى خبر از خویش خبردارترست
هر که بسیار به خوددید کم از کم باشد *** وانکه کم دید به خوداز همه بسیارترست
زال شد مشترى یوسف مصرى بکلاف *** تا فروشنده بداند که خریدار ترست
آشنایان غم دوست ندادند زدست *** دامن دولت یارى که وفادار ترست
آن که اندر دو جهان قابل یاریست یکى است *** آن یکى نیز به مفتون زهمه یارترست
«اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وَ آلِهِ وَ اجْعَلْ ثَنَائِی عَلَیک وَ مَدْحِی إِیاک وَ حَمْدِی لَک فِی کلِّ حَالاَتِی حَتَّى لاَ أَفْرَحَ بِمَا آتَیتَنِی مِنَ الدُّنْیا
وَ لاَ أَحْزَنَ عَلَى مَا مَنَعْتَنِی فِیهَا وَ أَشْعِرْ قَلْبِی تَقْوَاک وَ اسْتَعْمِلْ بَدَنِی فِیمَا تَقْبَلُهُ مِنِّی
وَ اشْغَلْ بِطَاعَتِک نَفْسِی عَنْ کلِّ مَا یرِدُ عَلَی حَتَّى لاَ أُحِبَّ شَیئًا مِنْ سُخْطِک وَ لاَ أَسْخَطَ شَیئًا مِنْ رِضَاک»:
“خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست، و حمد و ثنایت و ستایش و نیایشت را در همه احوال روزیم کن، تا به بهره اى که از دنیا به من داده اى خوشحال نشوم، و بر آنچه مرا از آن بازداشته اى غمگین نگردم;خداوندا قلبم را با جامه پرهیزکارى بپوشان، و بدنم را در طاعت و عبادت و خدمت به مردم بگمار، و روانم را به بنداطاعت از وجود مقدست از تمام اندیشه ها و پندارهاى نادرست باز دار، تا چیزى که تو نمى پسندى دوست ندارم، و چیزى را که رضایت تو در آنست ناپسند ندارم”.
اخلاق خطرناک قارونى:
انسان به اراده حضرت حق، محض قرار گرفتن در میدان عبادت و بندگى که باعث شکوفائى گل وجود اوست: و از این طریق تبدیل به منبع خیر و برکت، و تأمین کننده سعادت دنیا و آخرت مى شود آفریده شده.
او اگر با نیتّى پاک، و قلبى صافق تمام برنامه هاى ظاهرى و باطنى اش را هماهنگ با دستورات حضرت حق کند بدون تردید تمام لحظات عمرش حتى لذت برى هاى جسمى اش تبدیل به عبادت مى شود، و بخاطر آن مستحق اجر و مزد و بهشت عنبر سرشت مى گردد.
او باید خود را در این چند روزه عمر مسافر بداند، مسافرى که باید براى عیش ابددنیاى دیگر زاد و توشه بردارد، زاد و توشه اى که جز طاعت و عبادت و ایمان و اخلاق و خدمت به خلق خدا چیزى نیست. او نباید آنچنان به دنیا دل ببندد که این دلبستگى حجاب بین او و حضرت حق و عبادات و طاعات گردد، و از این رهگذر به شقاوت ابدى دچار شود.
او باید کسب و کار و خانه و مسکن و لباس و غذا و درآمد و ثروت را به عنوان وسیله عبادت و بندگى نظر کند، و از این طریق بر ارزش و عظمت و کرامت خود بیفزاید.
او باید آنچنان روحیه ملکوتى و حالتى عرشى پیدا کند، که روى آوردن دنیا وى را خوشحال و مغرور و متکبر و خودبین نسازد، و روى گرداندن دنیا او را دچار تأسف و غصه و بدبینى و جدائى از حق نکند، که اگر چنین شود دچار اخلاق قارون شده و به عذاب خسف و غضب و سخط حق و آتش جهنم دچار گردد.
با کمک آیات قرآن، و قلب صاف، و روانى پاک،و بصیرتى نافذ به نظام هستى بنگرید، تاهر چیزى را بر وفق حکمت و مصلحت و عدالت خداوندى سرجایش ببینید، و حالتان حالى شود که جلوات امور مادى خوشحالتان نکند و در اینصورت دچار خودباختگى و غرور شوید، و پشت کردن دنیا گرفتار اندوه و غصه و رنجتان ننماید، تا دست روى دست گذاریدو از حرکت به سوى قرب حق و لقاى حضرت دوست باز بمانید.
«لِکیلا تَأْسَوْا عَلى ما فَاتَکمْ وَلا تَفْرَحُوا بِما آتاکمْ وَ اللّهُ لایحِبُّ کلَّ مُخْتال فَخُور»:(۴۳۶)
تا هرگز بر آنچه از دست شما رود دلتنگ نشوید، و بر آنچه به شما رسد مغرور و دلشاد نگردید، و خداوند هیچ متکبر خودستائى را دوست ندارد.
«اِنَّ قارُونَ کانَ مِنْ قَومِ مُوسى فَبَغى عَلَیهِمْ وَ آتَیناهُ مِنَ الْکنُوزِ ما اِنَّ مَفاتِحَهُ لَتَنُوءُ بِالْعُصْبَهِ اُولى الْقُوَّهِ اِذْ قالَ لَهُ قَوْمهُ لاتَفْرَحْ اِنَّ اللّهَ لایحِبُّ الْفَرِحینَ»:(۴۳۷)
مفصّل آیه شریفه به انضمام آیات دیگر قرآن درباره این مرد ثروتمند متکبر خودپسند و خودخواه چنین است:
قارون از خاندان موسى، و از افرادى بود که نسبت نزدیکى با وى داشت. خداوند به قارون زندگى سعادتمندى داده بود، رزق فراوان و اموال زیادى در اختیار داشت، اسباب سعادت براى وى جمع شده بود، و از دنیا بهره اى برده بود که فقط براى افراد انگشت شمارى ممکن است به این وضع برسند.
او ثروت سرشارى بهم زد، خزائن او از اموال انباشته بود،صندوق هایش آنقدر مملو از پول بود که حفظ کلیدهاى آن براى انبار داران مشکل بود، و حمل و نقل آن برایشان سنگین مى نمود، و افراد تنومند و صاحب نیرو از جابجا کردن آن رنج مى بردند!!
قارون در میان بنى اسرائیل زندگى خوشى داشت، لباسهاى فاخر مى پوشید، و بدون زینت از منزل خود خارج نمى گردید. براى خود کاخ ساخته بود و در آنجا به عیش و عشرت مى گذرانید، نوکرانى براى خود برگزیده بود، غلامان و حیواناتش فراوان بودند.
آن قدر ثروتش زیادشد که حالت روحى او صددرصد مادى گشت،به هر چه علاقه پیدا مى کرد نسبت به آن حریص مى شد و درصدد مهیا کردنش برمى آمد!او مى خواست اگر خوش گذرانى را پایانى است به پایان آن برسد.
فراموش نگردد، ثروت دنیا از ابتداى جهان تا کنون زینت زندگى و شادابى آن بوده است، اساس و رکن زندگى ظاهرى بر پایه مال است ولى این ثروت و مال به هر کس حاکم شد خود خواه ویاغى گردید.
انسان بى تقوا به ثروت مغرور مى شود و خودسر مى گردد، و گمان مى نماید کسى بر او قدرت ندارد، خیال مى کند مردم از نژاد او نیستند و یا این که فقط براى نوکرى او خلق شده اند، لذا هرگاه سخن گفت باید سرهاى مردم در اثر شنیدن صدایش پائین بیاید، و هر وقت اشاره کرد باید برایش آماده شوند یا آماده کنند تا موقعى که کسى را احضار کرد باید فوراً حاضر شود، واجب است به او ارادتمند باشند و اگر ارادتى ندارند، باید اظهار ارادت نمایند، و اگر چنین نکردند مرگ براى آنان حتمى است.
قارون فرد نوخاسته اجتماعى نبود، بلکه مانند دیگر مردم خلق شده بود، امیازى بر سایرین نداشت، ولى خود را نوخاسته خواند، و براى خویش امتیازات زیادى در حالیکه حقش نبود قایل شد.
قارون نسبت به زیردستان ستمگرى روا داشت، و آنان را تحت نفوذ خود درآورد، و غضب و ستم خودرا به آنان چشاند!
اى کاش این ثروتمندان، از خودخواهى خویش مى کاستند، و زندگى را همان طورى که هست درک مى کردند، و راه صحیح را بدست مى آوردند، اینان درک مى نمودند که تنها مال و ثروت، مردم را نسبت به انسان متواضع نمى سازد و آنان را بنده انسان نمى کند. بلکه مردم خودباخته احسان وخوبى و فضیلتند.
هرگاه ثروتمندان به قانون الهى گردن نهند، و حق سائل و محروم را بپردازند، و بر مال و اندوخته خویش خلأهاى اجتماعى را پر کنند محبوب خدا و خلق مى گردند.
اما چه باید کرد که مال و ثروت بعضى از قلب ها را کور مى کند، و غرور و خودخواهى مى آورد، و تنها جمعیتى را جلب مى کند که قریب کار و متملّق اند!
بنى اسرائیل دیدیند، قارون در طغیانگرى و ستمگرى خود سرعت مى گیرد و دائم راه وروش عوض یم کند، غم او افزایش ثروت است گرچه به قیمت گرسنگى دیگران باشد، این روش را با غرور و تکبر و خودخواهى انجام مى داد و به یاغیگرى خود مى افزود.
مردم علیه وى بپاخاستند و تصمیم گرفتند که روح نیکوکارى را در روى بوجود آورند، و مطالبى را که درک نمى کند به اواطلاع دهند و او را پند و اندرز گویند، که ثروت بیش از این او را گول نزند، و به گمراهى نبرد، و بین او و نیکى ها جدائى نیندازد، و نگذارد بى نوایان بى نواتر شوند، و اشک مستمندان بیش از این بر چهره مظلومشان جارى شود، مقصود مردم این بود که قارون در دنیا محترم باشد، و در آخرت به پاداش نیک برسد، و این گونه زندگى سالم از ثروت براى ثروتمند بهتر ومحفوظ تر است.
ملت به قارون گفتند ما نمى خواهیم دستت از مال و زینت دنیا تهى گردد، و از نشاط جهان بى بهره بمانى، نه ما چنین برنامه اى را اراده نکرده ایم و آن را نیز نمى پسندیم، بلکه ما عقیده اى درباره تو داریم که براى ما و تو خوب است.
عقیده ما این است که از خوراک هاى حلال و لباسهاى مباح ومنزل و مسکن پاک به اندازه اى که لازم است استفاده کنى، و روش تو نباید توام با بى اعتنائى به محرومان باشد، و راه تو نباید راهى باشد که بینوایان درآن راه نداشته باشند، همان طور که خداوند به تو احسان کرده، تو هم به ضعیفان و دردمندان و مستمندان احسان کنى، تا خداوند نعمتش را بر تو حفظ کند و اموالت را فراوان سازد، و خیر و برکت خودرا بر تو جارى گرداند.
اى قارون مگر نمى دانى که ثروت دنیا مانند سایه ایست که برطرف مى گردد، و ودیعه ایست که باید به صاحبش برگدد، به ثروت خود خرسند مباش، به این مالى که داراى مغرور نگرد، بلکه این ثروت را وسیله سعادت روز بازپسین خود قرار ده، و بدان ما که تورا نصیحت مى کنیم از باب خیر خواهى و علاقه به تو است، ما مى ترسیم خداونداین ثروت را از تو بگیرد و از عنایت و لطف او محروم گردى و بهشت بر تو حرام شود!!
اما افسوس که گوش یاغیان وطاغیان براى پذیرفتن و گوش دادن به پند و اندرز آماده نیست، قلب قارون فقط به عشق ثروت مى تپید، خودخواهى او افزوده گشت، و کلمات قوم در روحش اثر نگذاشت.
او به مخالفت با مردم برخاست و گفت: من نیازى به پند و اندرز شما ندارم عقلم از شما بهتر و رأى و فرمانم از شما قاطع تر است. مناین ثروت و مال را بخاطر این که شایسته و سزاوارم بدست آورده ام، این نصیحت ها را براى خود ذخیره کنید، و با این پندها به اصلاح امور خود اقدام نمائید، من از جهت مقام و دانش از شما برتر و بهترم.
قارون تصمیم گرفت بر ناراحتى آنان بیفزاید، لذا با لباس هاى زیباى خودرد میان مردم عبور مى کرد، و ثروت فراوان و مال زیاد خویش را که خدا به او داده بود، با ناز و خودخواهى به رخ مردم مى کشید.
ضعفاى بنى اسرائیل مى دیدند که قارون با لباس هاى زیبا و بلند، با کمال خودخواهى روى حیوانهاى قوى هیکل سوار مى شود، و غلامان و نوکران اطراف او را مى گیرند، چشم هاى آنان به او خیره مى شد و در باطن خود رنج مى بردند و به یکدیگر مى گفتند:اى کاش ما هم ثروت قارون را داشتیم، که وى داراى ثروت فراوان و نصیب عظیمى از جهان است!
وقتى پند و اندرز براى امثال قارون ثمر بخش نیست، و خوشایندى با موسى براى توجه قلب وى کافى نیست،دیدن دردمندان افکار او را متوجه نمى سازد، و فقیر پاسخى براى اصل
- همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
- ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
