مهسا فایل |
سایت دانلود فایل پاورپوینت کامل دعای چهاردهم صحیفه سجادیه/ شرحها و ترجمهها (بخش اول) ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint
در حال بارگذاری
توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد
پاورپوینت کامل دعای چهاردهم صحیفه سجادیه/ شرحها و ترجمهها (بخش اول) ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است
شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.
لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دعای چهاردهم صحیفه سجادیه/ شرحها و ترجمهها (بخش اول) ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن پاورپوینت کامل دعای چهاردهم صحیفه سجادیه/ شرحها و ترجمهها (بخش اول) ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :
فهرست دعاهای صحیفه سجادیه
متن دعای چهاردهم صحیفه سجادیه
شرح و ترجمه دعا:
بخش اول – بخش دوم
دعای رفع ظلم ظالم؛
وَ کانَ مِنْ دُعَائِهِ علیهالسلام إِذَا اعْتُدِی عَلَیهِ أَوْ رَأَی مِنَ الظَّالِمِینَ مَا لَا یحِبُّ:
یا مَنْ لَا یخْفَی عَلَیهِ أَنْبَاءُ الْمُتَظَلِّمِینَ وَ یا مَنْ لَا یحْتَاجُ فِی قَصَصِهِمْ إِلَی شَهَادَاتِ الشَّاهِدِینَ. وَ یا مَنْ قَرُبَتْ نُصْرَتُهُ مِنَ الْمَظْلُومِینَ وَ یا مَنْ بَعُدَ عَوْنُهُ عَنِ الظَّالِمِینَ؛
قَدْ عَلِمْتَ، یا إِلَهِی، مَا نَالَنِی مِنْ فُلَانِ بْنِ فُلَانٍ مِمَّا حَظَرْتَ وَ انْتَهَکهُ مِنِّی مِمَّا حَجَزْتَ عَلَیهِ، بَطَراً فِی نِعْمَتِک عِنْدَهُ، وَ اغْتِرَاراً بِنَکیرِک عَلَیهِ.
اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ خُذْ ظَالِمِی وَ عَدُوِّی عَنْ ظُلْمِی بِقُوَّتِک، وَ افْلُلْ حَدَّهُ عَنِّی بِقُدْرَتِک، وَ اجْعَلْ لَهُ شُغْلًا فِیمَا یلِیهِ، وَ عَجْزاً عَمَّا ینَاوِیهِ.
اللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ لَا تُسَوِّغْ لَهُ ظُلْمِی، وَ أَحْسِنْ عَلَیهِ عَوْنِی، وَ اعْصِمْنِی مِنْ مِثْلِ أَفْعَالِهِ، وَ لَا تَجْعَلْنِی فِی مِثْلِ حَالِهِ.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَعْدِنِی عَلَیهِ عَدْوَی حَاضِرَهً، تَکونُ مِنْ غَیظِی بِهِ شِفَاءً، وَ مِنْ حَنَقِی عَلَیهِ وَفَاءً.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ عَوِّضْنِی مِنْ ظُلْمِهِ لِی عَفْوَک، وَ أَبْدِلْنِی بِسُوءِ صَنِیعِهِ بی رَحْمَتَک، فَکلُّ مَکرُوهٍ جَلَلٌ دُونَ سَخَطِک، وَ کلُّ مَرْزِئَهٍ سَوَاءٌ مَعَ مَوْجِدَتِک.
ترجمهها
ترجمه انصاریان
هرگاه ستمی به او میرسید
ای آن که اخبار شِکوهکنندگان بر تو مخفی نیست، ای آن که سرگذشت ستمدیدگان نزد تو نیازی به شهادت شاهدان ندارد، ای آن که دوران رسیدن یاری تو به ستمدیدگان نزدیک است، ای آن که مددکاریات از ستمگران دور است، ای خدای من، تو میدانی از فلانی فرزند فلانی به من آن رسیده که از آن نهی نمودهای، و پرده حرمتم را که بر او ممنوع ساخته بودی دریده، او از باب طغیان در نعمتت، و بیاعتنایی به عقابت بر من تاخته،
بار خدایا بر محمد و آلش درود فرست، و ستمکننده بر من و دشمنم را با قوّت خود از ستم بر من بازدار، و با قدرت خود تندی و بُرّایی او را بر من بشکن، و او را به خودش مشغول دار، و در برابر آن که با او به دشمنی برمیخیزد ناتوان ساز.
بارخدایا بر محمد و آلش درود فرست، و ستمکار را رخصت ستم بر من مده، و مرا در برابرش نیکو یاری کن، و مرا از ارتکاب نظیر کارهای او حفظ کن، و در حالتی مانند حالت او قرار مده. بارخدایا بر محمد و آلش درود فرست، و مرا در برابر دشمنم نصرتی بیدرنگ عنایت کن، تا طوفان خشمم نسبت به او فرو نشیند، و داد دلم را از او بگیرد.
بارخدایا بر محمد و آلش درود فرست، و عفو و بخششت را در برابر ستم او به من عطا کن، و بجای سوء رفتار او با من رحمتت را پاداشم قرار ده، زیرا هر ناخوشایندی در برابر ترس از قهر تو ناچیز است، و هر مصیبتی پیش خشم تو آسان.
ترجمه آیتی
دعای آن حضرت است به هنگامی که از ستمکاران بد و ستمی یا مکروهی می رسید.
اى خداوندى، که از درد و رنج دادخواهان آگاهى.
اى خداوندى که در دادخواهیشان به گواهى گواهانت نیاز نیست.
اى خداوندى که ستمدیدگان را یاوریت نزدیک است و از ستمکاران جانبداریت دور.
تو مى دانى- اى خداوند من- که فلان فرزند فلان در حق من مرتکب چه کارها شده که تو خود از آن منع فرموده اى و او را در بى حرمتى به من چه اعمالى است که تو خود از آن نهى کرده اى. و این همه از سر مستى اوست به سبب نعمتى که تواش عنایت کرده اى و از بى باکى اوست در برابر کیفرى که تواش مقرر داشته اى.
بار خدایا، بر محمد و خاندانش درود بفرست و به نیروى خود آن را که بر من ستم مى کند یا دشمنى مى ورزد فرو گیر و به قدرت خود از تیزى سطوتش بکاه و به درماندگیهاى خود مشغولش نماى و در پیکار با آن که به خلافش برخاسته است عاجزش گردان.
بار خدایا، بر محمد و خاندانش درود بفرست و خصم مرا رخصت مده که بر من ستم روا دارد. نیک یاریم کن که در برابرش پایدارى کنم و مرا از ارتکاب اعمالى چون اعمال او و گرفتار آمدن به حالتى چون حال او، نگه دار.
بار خدایا، بر محمد و خاندانش درود بفرست و در حال مرا بر ضد او چنان یاورى کن که خشم مرا فرونشاند و انتقام من از او بستاند.
بار خدایا، بر محمد و خاندانش درود بفرست و به جاى آن ستم که آن ستمکار بر من روا داشته است تو عفو و بخشایش خود بر من ارزانى دار و به جاى سوء رفتار او رحمت خود بر من عطا فرماى، که هر مکروهى در برابر خشم تو ناچیز است و هر مصیبتى در برابر غضب تو سهل.
ترجمه ارفع
هنگامى که به حضرتش ظلم مى شد:
اى خدایى که اخبار ستم دیدگان بر او پنهان نیست و اى آنکه درباره ى آنچه بر مظلومین گذشته نیاز به شاهد ندارد
و ای کسى که یارى اش بر ستمدیدگان نزدیک است
و ای آنکه کمک او از ستمکاران دور است.
اى خداى من تو خوب مى دانى که فلان فرزند فلان چه بر سر من آورده و به من هتاکى نموده و تو از این حرکات وى را نهى فرموده بودى ولى او از روى طغیان و سرکشى در برابر نعمت هایت و بى باکى از کیفرت این کارها را کرده است.
خداوندا بر محمد و آل او درود فرست و با دست قدرتت ظلم و دشمنى او را از من بردار و با توانایى ات تندى اش را نسبت به من زایل کن و او را به کار خودش مشغول دار و وى را درباره ى کار ظالمانه اش عاجز فرما.
الها بر محمد و آل او درود فرست او را در ظلم به من اجازه مده و مرا در غلبه بر او یارى کن و مرا از انجام دادن کارهایى همانند او محفوظ بدار و مرا مثل او ستمکار قرار مده.
الها بر محمد و آل او درود فرست و به گونه ای مرا بر او مسلط کن که خشم من بر او تسلى دلم باشد و کینه ام به آخر برسد و دادم را از او بستانم.
خدایا بر محمد و آل او درود فرست و در عوض ظلمى که بر من روا داشته عفوت را شامل حالم فرما و به جاى بدرفتارى او رحمتت را نصیبم کن که هر ناراحتى در برابر غضب تو ناچیز است و هر اندوهى در برابر خشم تو قابل تحمل مى باشد.
ترجمه استادولی
از دعاهاى آن حضرت است هر گاه ستمى به او مى رسید یا امرى ناخوشایند از ستمکاران مى دید:
اى که اخبار دادخواهان بر تو پوشیده نیست.
اى که در سرگذشت آنان به گواهى گواهان نیاز ندارى.
اى که یاریت به ستمدیدگان نزدیک است.
اى که کمک تو از ستمکاران دور است.
خدایا، تو مى دانى که از فلان پسر فلان (نام ظالم و پدرش را ببرد) چیزهایى به من رسیده که تو ناروا ساخته اى، و حرمت هایى از من دریده که تو بر او ممنوع کرده اى، به خاطر مستى و طغیانى که از نعمت تو به او دست داده، و فریب و غرورى که از تأخیر انتقامت در او پیدا شده.
خدایا، پس بر محمد و آل او درود فرست، و ستمکار و دشمن مرا به نیروى خود از ستم و دشمنى با من باز دار، و به قدرتت تیغ تیزش را بر من کند ساز، و او را به کار دیگرى سرگرم بدار، و از کارى که به انجام آن برخاسته ناتوان گردان.
خدایا، و بر محمد و آل او درود فرست، و ستم کردن به مرا براى او ممکن مساز، و مرا بر او خواب یارى ده، و از کارهایى مثل کارهاى او نگاه دار، و در مثل حال و هواى او قرار مده.
خدایا، بر محمد و آل او درود فرست، و مرا بر او یارى ده یارى نقد و حاضرى که دلم را نسبت به او خنک کند، و انتقام کامل مرا از او بگیرد.
خدایا، بر محمد و آل او درود فرست، و به جاى ستمى که بر من کرده بخشایش خود را به من عوض ده، و به جاى بدرفتارى که با من داشته رحمت خود را به من ارزانى دار، که هر امر ناخوشایندى نسبت به خشم تو ناچیز است، و هر مصیبتى در برابر غضب تو هموار و آسان است.
ترجمه الهی قمشهای
چون از ظالمان عالم ستمى به وى مى رسید یا از آنان ناپسندى مى دید به این دعا با خدا راز و نیاز و شکایت مى کرد.
اى خدائى که سرگذشت حال پریشان ستمدیدگان (زیر سرپنجه ظلم و بیداد ستمگران) بر تو پنهان نیست
و اى خدائى که داستان آنها (و آه و ناله آن بیچارگان) به شهادت گواهان نزد تو نیازمند نیست
و اى خدائى که یارى او (و داد رسیش) به مظلومان نزدیک است (و زود به فریادشان مى رسد)
و اى خدائى که ظالمان را هرگز یارى نمى کند (و نصرت و رحمتش از آنها دور است)
تو اى خداى من بر ستمها و هتک حرمتهائى که از فلان ظالم و فلان ستمگر به من رسیده کاملا آگاهى با آنکه تو امت را از ظلم با اهل بیت رسول منع شدید و نهى اکید فرمودى آنان از روى سرکشى و طغیان در نعمتت و غرور و غفلت (از منع و انتقامت) ستمها کردند
پروردگارا پس تو بر محمد و آلش درود فرست و ظالم بدکیش و دشمن بدخواه مرا از ظلم و بیداد بر من به قدرت و نیروى قاهرت باز دار و به روى من تیغ ستمش را کند (و بازوى قهرش را ناتوان) ساز و او را به امور مربوط به خودش مشغول دار و از نیت سوء یا از عداوت با من عاجز و ناتوان گردان
پروردگارا و درود فرست بر محمد و آل پاکش و ظلم در حق مرا براى آن ظالم روا و میسر مگردان بلکه یارى و اعانت مرا بر او در نظرش نیکو ساز و مرا از آنگونه افعال زشت ظالمانه او معصوم و محفوظ دار (یعنى مرا از ظلم و ستم به خلق منزه دار)
پروردگارا درود فرست بر محمد و آل پاکش و مرا بر آن دشمن یارى فرما چنانکه (همیشه بر او غالب و منصور باشم و) هم اکنون یارى تو درد درونى کینه و غضبم را شفا بخشد و خشمم را کاملا فرو نشاند
پروردگارا درود فرست بر محمد و آل اطهارش و در عوض ظلم و جورى که آن دشمن با من کند تو عفو و بخششت را شامل حالم گردان و در مقابل اذیت و بدیهایش تو رحمت و لطفت را عطا فرما (تا از رنج و غم و آزار دشمن به لطف و کرم و احسان تو عوض و بدل یابم و شاد خاطر باشم) زیرا هر مکروه و رنج و المى در عالم (اگر لطف تو شامل حال ما باشد) دون خشم و قهرت آن رنج و ستم بسى بى قدر و ناچیز و تحملش سهل و آسانست و هر بلا و مصیبتى جز قهر و غضب تو وجود و عدمش یکسانست (یعنى اگر ما را لطفت شامل و از قهرت ایمنى حاصل باشد همه سختیها و بلا و مصیبتها بر ما وجود و عدمش یکسان است تنها تو با ما لطف کن و قهر مکن که لطف و قهر خلق هر دو یکى است)
ترجمه سجادی
و از دعاى امام علیه السلام بود، هنگامى که به او ستم مى شد یا از ستمگران آنچه دوست نمى داشت مى دید:
اى کسى که خبرهاى دادخواهان بر او پنهان نیست.
و اى کسى که در سرگذشت هاى ایشان از گواهى شهادت دهندگان بى نیاز است.
و اى کسى که یارى او به ستم دیدگان نزدیک است.
و اى کسى که مددش از ستمگران دور است.
اى خداى من، تو مى دانى از فلان کس فرزند فلان کس چیزهایى به من رسیده که تو نهى نموده اى و از من حرمت هایى شکسته که تو ممنوع کرده اى و این از سرکشى او در نعمت توست و بى باکى او از کیفر تو مى باشد.
خداوندا پس بر محمّد و خاندانش درود فرست و ستم کننده به من و دشمنم را با نیروى خود از ستم کردن به من بازدار. و با توانایى خود برّندگى اش را از من بردار. و او را به آنچه درخورش است مشغول دار. و او را در برابر آنکه با او دشمنى مى کند ناتوان ساز.
خداوندا و بر محمّد و خاندانش درود فرست و ستم کردن او را بر من آسان نگردان و مرا در مخالفت با او به خوبى یارى فرما و مرا از انجام مانند کارهاى او بازدار و در مانند حال او قرار نده.
خداوندا بر محمّد و خاندانش درود فرست و مرا در مقابل او یارى کن. یارى نمودنِ آماده اى که خشم من با آن بهبودى یابد و کینه ام را بر او کامل نماید.
خداوندا بر محمّد و خاندانش درود فرست و در عوض ستمى که او به من نمود، مرا ببخش و به جاى بدرفتارى اش، رحمتت را به من عطا کن. (زیرا) هر ناپسندى در مقابل خشم تو اندک و هر گرفتارى اى با غضب تو هموارشدنى است.
ترجمه شعرانی
از دعاهاىآن حضرت (ع) است هرگاه ستمى بدو مى رسید یا از ستمکاران عمل ناخوش آیندى مى دید:
اى کسى که خبر شکوه کنندگان از تو پنهان نمى ماند
و براى تحقیق حال ایشان به گواهى گواهان نیاز ندارى
اى کسى که یارى تو به ستمدیدگان نزدیکست و از ستمگران دور.
اى خداى من! مى دانى که از فلان بن فلان به من چه رسید؟ ستمى که تو ناروا شمارى و بى حرمتى که تو آن را منع فرموده اى. چون از بسیارى نعمت تو باد در سر آورده و از انکار تو بر وى نمى هراسد
خدایا پس درود بر محمد و آل او فرست. دشمن ستمکار مرا به نیروى خود فروگیر و به قدرت خود تیزى او را کند گردان و او را به خودش مشغول دار و در پیش دشمنش ناتوان کن
و بر محمد و آل او درود فرست و ستم وى را بر من مپسند و اعانت من کن بر وى، و مرا از مثل کارهاى او بازدار و حال مرا مانند او مگردان
خدایا درود بر محمد و آل او فرست، و هم اکنون کیفر ظلم او را بدست من بده تا خشم من فرو نشیند و کین من از او گرفته شود
خدایا درود بر محمد و آل او فرست و به جاى ستم او بر من تو مرا عفو کن و در عوض بد رفتارى او با من به من رحمت آر که هر چیز ناخوش در برابر خشم تو ناچیز است و با غضب تو هر سختى هموار شدنى است.
ترجمه فولادوند
دعاى رفع ستم:
اى آن که اخبار ستم رسیدگان برو پوشیده نیست،
و اى آن که در گزارش حالشان به گواهى گواهان نیازى ندارد،
و اى آن که یارى وى به ستم رسیدگان نزدیک است،
و اى آن که مددکارى وى از ستم کنندگان دور است!
اى خداى من! تو قطعا دانسته اى که فلان، پسر بهمان، چها بر سرم آورده و مرتکب چه اعمالى شده و به سائقه ى سرمستى از نعمت تو و بى اعتنایى به آنچه تو آن را ممنوع شمرده اى، بى باکانه، چها نموده است.
پس درود بر محمد و خاندان وى، و به نیروى خود ستم کننده بر من و دشمنم را گریبان گیر و به قدرت خود از تیزى درگیرى وى با من بکاه و وى را سرگرم کار خود کن و در مقابل آن کس که با او معارضه مى کند ناتوان ساز!
بار خدایا! درود بر محمد و خاندان وى، و ستمکار را نسبت به من رخصت ستم مده و مرا در برابر او نیکو یارى فرماى و از مبادرت به کارهایى نظیر وى نگاهبان باش و در حالتى چون حالت وى قرار مده.
بار الها! درود بر محمد و خاندان وى، و مرا در برابر دشمنم یارى عاجل بخش، تا شراره ى خشمى که از وى در نهاد خود دارم فرو نشیند و داد دل از او بستانم.
بار خدایا! درود بر محمد و خاندان وى، و به جاى آن ستم که بر من روا داشته رحمت خویش را بر من ارزانى دار، چرا که هر ناگوارى در برابر قهرت ناچیزست و هر ناهموارى در برابر خشمت آسان.
ترجمه فیض الاسلام
از دعاهاى امام علیه السلام است هنگامى که ستمى به آن حضرت مى رسید یا از ستمکاران چیزى (زیانى بر خود یا بر یکى از شیعیانش) مى دید که خوش نمى داشت:
اى آنکه خبرهاى شکوه کنندگان از ستم بر او پنهان نیست
و اى آنکه در سرگذشتهاى ایشان از گواهیهاى گواهان بى نیاز است (چون به آشکار و نهان دانا است)
و اى آنکه یارى او به ستم رسیدگان نزدیک است (به زودى آنها را یارى خواهد نمود)
و اى آنکه مدد او از ستمگران دور است (ایشان را یارى نمى کند)
اى خداى من، تو مى دانى آنچه از فلان فرزند فلان به من رسیده از آنچه (ظلم و تعدى) که آن را نهى کرده اى، و از آنچه از من هتک حرمت نموده و آن را بر او منع نموده اى، و ستم او از طغیان و سرکشى در نعمت تو است که به او رسیده و از بى باکى و نترسیدن از کیفر تو است بر او (هنگام خواندن دعا بجاى فلان ابن فلان نام ستمگر و پدرش برده شود)
بار خدایا بر محمد و آل او درود فرست، و ستم کننده و دشمن مرا به قدرت خود از ستم بر من بازدار، و با توانائى خود برندگى (دشمنى) او را از من بشکن و براى او کارى که درخور او است قرار ده (تا به آن مشغول شده از من چشم بپوشد) و او را در برابر کسى که با او دشمنى مى کند ناتوان گردان
بار خدایا بر محمد و آل او درود فرست، و او را به ستم کردن به من رخصت مده، و مرا در تسلط بر او نیکو کمک فرما، و از بجا آوردن مانند کارهاى او نگهدار، و در مانند حال او قرار ده (مرا از ستم به دیگران و متصف شدن به خوهاى ناپسندیده ى مانند او حفظ فرما)
بار خدایا بر محمد و آل او درود فرست، و مرا در برابر او یارى نما یارى نمودن آماده اى که (چشم به راه آن نباشم تا) خشم به او بهبودى من باشد، و کینه ام را به سر رساند (یارى که خشم را فرونشاند و دادم را از او بستاند)
بار خدایا بر محمد و آل او درود فرست، و در عوض ستمى که او به من کرده مرا مشمول عفو و بخشش خود گردان، و بجاى بد رفتارى او رحمتت را به من عطا فرما، زیرا هر ناپسندى در برابر خشم تو اندک و هر اندوهى با پیشامد غضب تو هموار است.
شرحها
دیار عاشقان (انصاریان)
در ستمدیدگى و ستمدیده:
«یا مَنْ لاَ یخْفَى عَلَیهِ أَنْبَاءُ الْمُتَظَلِّمِینَ وَ یا مَنْ لاَ یحْتَاجُ فِی قَصَصِهِمْ إِلَى شَهَادَاتِ الشَّاهِدِینَ وَ یا مَنْ قَرُبَتْ نُصْرَتُهُ مِنَ الْمَظْلُومِینَ وَ یا مَنْ بَعُدَ عَوْنُهُ عَنِ الظَّالِمِینَ قَدْ عَلِمْتَ یا إِلَهِی مَا نَالَنِی مِنْ فُلاَنِ بْنِ فُلاَن مِمَّا حَظَرْتَ وَ انْتَهَکهُ مِنِّی مِمَّا حَجَزْتَ عَلَیهِ بَطَراً فِی نِعْمَتِک عِنْدَهُ وَ اغْتِرَاراً بِنَکیرِک عَلَیهِ»:
“اى آن که گفته ها و خبرهاى شاکیان از ظلم و ستم ستمکاران از دید حضرتش پنهان نیست، و اى آن که در سرگذشتهاى مظلومان از گواهیهاى گواهان و شهادت شاهدان بى نیاز است و اى آن که یارى و کمک او به ستمدیدگان نزدیک و مدد و نصرتش از ستمگران دور است. اى خداى من تو آگاهى آنچه از ستم و ظلم از فلان پسر فلان به من رسیده، ستمى که از آن نهى کرده اى و از هتک حرمتى که بشدت از ان منع نموده اى. خداوندا ستم او را طغیان و سرکشى در نعمت توست که به او ارزانى داشته اى و از بیباکى و نترسیدن از کیفر و عذاب قیامت، و انتقام و غضب توست که از آن غفلت ورزیده”.
در این قسمت از دعا به چند مسئله مهم در باب مظلوم و ظالم اشاره شده است:
۱.وضع مظلوم و فریاد و زارى و استغاثه اش از حضرت او پنهان نیست.
۲. مظلوم از ظالمى که بر وى وقت رسیدگى به پرونده ندارد، زیرا بهترین گواه و شاهد بر اعمال بندگان خدا است.
۳.کمک و یارى حضرت حق به مظلوم نزدیک و از ستمکار دور است.
۴.وجود مقدس حضرت رب العزه تمام بندگانش را از ظلم و ستم منع فرموده، و آنان را از هتک نسبت به دیگران باز داشته.
۵.ظلم و ستم معلول ننمودن نعمت خدا در مسیرى است که خدا خواسته، و نتیجه طغیان وسرکشى در نعمت است.
۱.چیزى در تمام هستى از خدا پنهان نیست:
حقیقت و مفهوم جمله بالا براى تمام خداپرستان روشن و معلوم است، زیرا آنان خداوندى را مى پرستند، و وجود مقدسى را عبادت مى کنند، و به ذات مبارکى ایمان دارند که قرآن مجید و فرمایشات انبیاء و ائمه معصومین او را معرفى نموده است.
خداى قرآن خداوندیست که در تمام اسماء و صفات وجودى بى نهایت در بى نهایت است.
خداى قرآن خداوندى است که ملک و ملکوت هستى در دست قدرتش هم چون ذره اى بیش نیست.
خداى قرآن خداوندى است که علم و دانش و آگاهیش نسبت به ظاهر و باطن موجودات علم تفصیلى است و هیچ چیزى از نظر حضرتش پنهان نیست.
خداى غیر قرآن و معارف اسلامى، مخلوق ذهن محدود و عقل ناقص بشرى است، و نمى تواند بعنوان معبود حق و معشوق حقیقى مورد توجه قرار بگیرد.
خداى غیر قرآن از اسماء و صفاتى برخوردار نیست که انسان از عظمت و هیبتش سر تعظیم بخاک تواضع بساید، و بخاطر علم فراگیرش از گناه و معصیت و ظلم و ستم بپرهیزد، و از مقام و مرتبه اش و عذاب و انتقامش بترسد.
خداى تورات و انجیل تحریف شده، خداى اوستا و زند و پازند کتاب زرتشتیان، خداى بودا و بودائیان، خدائى ساختگى، قلابى، خیالى، وهمى، ضعیف، بى قدرت، بدون علم فراگیر، کنار کشیده از خلقت، و بدون قاعده و قانون مهربان، و سازگار با هر ظلم و ستم، و پشتیبان ظالم و خائن و تکیه گاه عاصى و فاسد است.
بخاطر ایمان به چنین خدائى است که یهودیان و مسیحیان و خلاصه هر ملت و جامعه اى که آنچنان خدائى را باور دارد، به انواع مفاسد، مظالم، خیانت، جنایت، پستى، آلودگى، پوکى، پوچى، گناه، معصیت، گرفتار و دچار است، و تمام این دردهایش درد بى درمان، و امراض فکرى و روحش امراض غیر قابل علاج است.
مدرسه ها، دبیرستانها، دانشگاهها، علوم گوناگون نفسى و روانى، تاکنون نتوانسته اند بشر لجام گسیخته جداى از خداى حقیقى را در جنایاتى که دارد کنترل کنند، و راهى هم براى کنترل این افسار گسیختگان وحشى تر از تمام حیوانات وحشى، جز تابش نور توحید ناب قرآنى در قلبشان وجود ندارد.
چون نور توحید ناب قرآنى و اسلام ناب محمدى بر قلوب بتابد، و انسان با ذات و فطرت و عمق دلش این معنا را لمس کند، که در تمام امور در دست قدرتى بى نهایت در بى نهایت، و در کنار خدائى عادل و عالم به همه چیز، و وجود مقدسى که نسبت به اهل طاعت و عبادت رحیم، و نسبت به عاصى و پلید و ظالم و ستمکار اشد المعاقبین قرار دارد، از دایره عصیان و غفلت و گناه و معصیت و ظلم و ستم بدرآمده، به عرصه گاه تقوا و کرامت و درستى و انسانیت قدم نهد، و مصداق حقیقى خلیفه اللّه گردد، و وجودش تبدیل به منبع کرامت و شرف و فضیلت شده، تمام روى زمین از پى ایمان و اخلاق و عمل صالحش بهشت عنبر سرشکت گردد.
من از اقلیم بالایم سر عالم نمى دارم *** نه از آبم نه از خاکم سر عالم نمى دارم
اگر بالاست پراختر و گر دریاست پرگوهر *** وگر صحراست پرعبهر سر آن هم نمى دارم
مگر گوئى ظریفى کن دمى با ما حریفى کن *** مرا گفتست لاتسکن تو را همدم نمى دارم
مرا چون دایه فضلش به شیر لطف پروردست *** چو من مخمور آن شیرم سر زمزم نمى دارم
در آن شربت که جان سازد دل مشتاق جان بازد *** خرد خواهد که دریازد منش محرم نمى دارم
زشادیها چو بیزارم سر غم از کجا دارم *** بغیر یار دلدارم خوش و خرم نمى دارم
در افتادم در آب جو شدم شسته زرنگ و بو *** زعشق ذوق زخم او سر مرهم نمى دارم
جز این منهاج روز و شب بود عشاق را مذهب *** که بر مسلک بزیر این کهن طارم نمى دارم
بباغ عشق مرغانند سوى بى سوى پران *** من ایشان را سلیمانم ولى خاتم نمى دارم
منم عیسى خوش خنده که شد عالم بمن زند *** ولى نسبت زحق دارم من از مریم نمى دانم
زعشق این حرف بشنیدم خموشى راه خود دیدم *** بگو عشقا که من با دوست لاولم نمى دانم
در سطور بعد به آیاتى چند از قران مجید در جهت آگاهى و فراگیر حق نسبت به ظاهر و باطن، و ملک وملکوت تمام اجزاء هستى اشاره مى رود تا براى مظلوم روشن تر شود که ظلمى که بر او رفته در برابر رّب بصیر رفته و ناله اش در کنار خداى سمیع است، و براى ظالم معلوم گردد که حضرت جبّار از جنایات و ستم او بر مردم ضعیف آگاه است و به وقت لازم انتقام مظلوم را از ظالم خواهد گرفت و جزاى ستم ستمکار را دردنیا و آخرت به ستمکار خواهد رساند.
«وَ عِنْدَهُ مَفاتِحُ الْغَیبِ لایعْلَمُها اِلّا هُوَ وَ یعْلَمُ ما فِى الْبَرّ وَ ما تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَه اِلّا یعْلَمُها وَلا حَبَّه فى ظُلُماتِ الْاَرْضِ وَلارَطْب وَلا یابِس اِلّا فى کتاب مُبین».(۱)
و کلید خزائن غیب نزد خداست، کسى جز خدا بر آن آگاه نیست، و نیز آنچه در خشکى و دریاست همه را مى داند، و برگى از درخت نمى افتد مگر اینکه براى او معلوم است، و دانه از زیر تاریکیهاى زمین و هیچ تر و خشکى نیست جز آن که در کتاب مبین است.
«اِنَّ اللّهَ لایخْفى عَلَیهِ شَىْءٌ فِى الْاَرْضِ وَلا فِى السَّماءِ».(۲)
همانا چیزى در آسمان و زمین از ذات مستجمع جمیع صفات کمالیه پنهان نیست.
«رَبَّنا اِنَّک تَعْلَمُ ما نُخْفى وَ ما نُعْلِنُ وَ ما یخْفى عَلَى الّلهِ مِنَ شَىْء فِى الْاَرْضِ وَلا فِى السَّماءِ».(۳)
پروردگارا وجود مقدس توبه هر چه ما پنهان و آشکار کنیم علم دارد، و بر حضرت حق البته هیچ چیز در آسمان و زمین پنهان نیست.
«یوْمَ هُمْ بارِزُونَ لایخْفى عَلَى اللّهِ مِنْهُمْ شَىْءٌ لِمَنِ الْمُلْک الْیوْمَ لِلّهِ الْواحِدِ الْقَهّارِ».(۴)
آن روز همه پدید آیند، و چیزى از آنها بر خدا پنهان نباشد، در آن روز سلطنت و حکومت از کیست؟ با خداوند قاهر منتقم یکتاست!!
«اِنَّ الَّذینَ یلْحِدُونَ فى آیاتِنا لا یخفَوْنَ عَلَینا اَفَمَنْ یلْقى فِى النّارَ خَیرٌ اَمْ مَنْ یأْتى آمِناً یوْمَ الْقِیامَهِ اِعْمَلُوا ما شِئْتُمْ اِنَّهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصیرٌ».(۵)
آنان که در آیات ما راه کفر و عناد و انکار پیمودند هرگز از نظر ما پنهان نیستند.آیا کسى که روز قیامت به آتش دوزخ افتد بهتر است، یا آن که از عذاب ایمن است. بارى هر روز به اختیار خود هر چه مى خواهید انجام دهید که حضرت حق بتمام اعمال شما آگاه است.
«وَ اَنَا اَعْلَمُ بِما اَخْفیتُمْ وَ ما اَعْلَنْتُمْ».(۶)
و من به اسرار نهان و اعمال آشکار شما از هر کس داناترم.
«قُلْ اِنْ تُخْفُوا ما فى صُدُورِکمْ اَوْ تُبْدُوهُ یعْلَمْهُ اللّهُ وَ یعْلَمُ ما فِى السَّمواتِ وَ ما فِى الْاَرْضِ وَ اللّهُ عَلى کلَّ شَىْء قَدیرٌ».(۷)
بگو اى رسول من اى مردم هر چه را در دل پنهان داشته یا آشکار کنید خداوند به همه آنها آگاهست، و آنچه را در آسمانها و زمین است مى داند، و خدا به هر چیز در ظاهر و باطن هستى تواناست.
آیات زیاددیگرى در سوره هاى مختلف قرآن مجید به همین مضمون نازل شده، که مى توانید ملاحظه کنید.
امام امیرالمؤمنین علیه السلام در نهج البلاغه مى گوید:
اَلْحَمْدُلِلّهِ الَّذى بَطَنَ خَفِیاتِ الْاُمورِ، وَ دَلَّتْ عَلَیهِ اَعْلامُ الظُّهُورِ.(۸)
سپاس هر خداوندى را سزاست که داناى به تمام امور پنهانى است، و نشانه هاى آشکار و روشن بر وجود مقدسش دلالت دارد.
و نیز آنحضرت در خطبه اى دیگر مى فرماید:
کلُّ عَزیز غَیرُهُ ذَلیلٌ، وَ کلُّ قَوِىَّ غَیرُهُ ضَعیفٌ، وَکلُّ مالِک غَیرُهُ مَمْلُوک، وَ کلُّ عالِم غَیرُهُ مُتَعَلَّمٌ، وَ کلُّ قادِر غَیرُهُ یقْدِرُ وز یعْجُزُ، وَ کلُّ سَمیع غَیرُهُ یصَمُّ عَنْ لَطیفِ الْاَصْواتِ وَ یصِمُّهُ کبیرها وَ یذْهَبُ عَنْهُ ما بَعْدَ
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
۱-انعام، ۵۹.
۲- آل عمران، ۵.
۳- ابراهیم، ۳۸.
۴- مؤمن، ۱۶.
۵- فصّلت، ۴۰.
۶- ممتحنه، ۱.
۷- آل عمران، ۲۹.
۸- خطبه ۴۹.
مِنْها، وَ کلُّ بَصیر غَیرِهُ یعْمى خَفِىِّ الْاَلْوانِ وَ لَطیفِ الْاَجْسامِ.(۱)
و هر عزیزى غیر او ذلیل و خوار است، و هر توانائى غیر او ناتوان است، و هر مالک و متصرفى غیر او مملوک و مقهور است و هر دانائى غیر او متعلّم و یادگیرنده است، و هر قادر و توانائى غیر او در بعض امور مقدارى توانا و در بعض دیگر عاجز و ناتوان است، و هر شنونده اى غیر او را صداهاى بلند کر مى کند، و چون آهسته باشد از شنیدنش عاجز است و هر بینایى غیر او از دیدن رنگهاى پنهان و از تماشاى موجودات ذره بینى ناتوان است.
براساس آیات بالا و گفته هاى انبیاء و ائمه طاهرین علیهم السلام این معنا باید در قلب انسان همچون خورشید وسط روز معلوم و یقینى باشد، که ظاهر و باطن هستى در پیشگاه حضرت حق حاضر و ریز و درشتى از نظر او مخفى نیست.
او بر تمام امور آگاه و نسبت به هر صدائى و ناله اى شنواست، پس از ظالم و ستم بر مردم ضعیف و بر هر موجود زنده اى بپرهیزید، که ستم و ظلم شما در معرض علم و آگاهى و دید او، و ناله دادخواهى و شکایت مظلوم در کنار شنوائى حضرت اوست.
«اِنَّ اللّهَ هُوَ السَّمیعُ الْبَصیرُ».(۲)
۲. بهترین گواه و شاهد در تمام هستى خداست:
وقتى به قول قرآن مجید و معارف الهیه علم و آگاهى حضرت حق نسبت به همه چیز و همه کس، و نسبت بهظاهر و باطن و امور پنهان و آشکار علم فراگیر باشد، این معنى که حضرت حق نسبت به هر عمل و هر حرکتى از هر موجودى شاهد است، و به وقت بازپرسى و محاکمه در محکمه عدالت و در دادگاه قیامت و اثبات حقى به غارت رفته و مالى غصب شده، و حقوقى بر باد رفته و ستمى که بر مظلومى واقع شده، هیچ نیازى به توضیح و تفسیر ندارد.
من اگر در این زمینه به آیاتى چند و یا معارفى ملکوتى استشهاد کنم فقط از باب تیمّن و تبرک است.
«قُلْ یا اَهْلَ الْکتابِ لِمَ تَکفُرُونَ بِآیاتِ اللّهِ و اللّهُ شهیدٌ عَلى ما تَعْمَلُونَ».(۳)
اى یهود و نصارى چرا به آیات خدا کفر مىورزید (و دسته به اعمال زشت مى زنید و با نبوت خاتم انبیاء مخالفت مى کنید، بپرهیزید و از فسق و فجور و تکذیب حق و کفر ورزى نسبت به آیات الهى خوددارى نمائید)که خداوند گواه و شاهد اعمال شماست.
«ما قُلْتُ لَهُمْ اِلّا ما اَمَرْتَنى بِهِ اَنِ اَعْبُدُوا اللّهَ رَبّى وَ رَبَّکمْ وَ کنْتُ عَلَیهِمْ شَهیداً مادُمْتُ فیهمْ فَلَمّا تَوَفَّیتَنى کنْتَ انت الرَّقیبَ عَلَیهِمْ وَ اَنْتَ عَلى کلَّ شَىْء شَهیدٌ».(۴)
عسى در دادگاه قیامت به حضرت حق عرضه مى دارد، من از مسیحیان دعوت نکردم که مرا و مادرم را بعنوان معبود بپرستید. من به آنان جز آنچه تو فرمودى نگفتم و آن این بود: که خداى هستى آفرین را عبادت کنید. پروردگار من و خودتان، اى محبوب من تا در میان مردم بودن بر اعمالشان گواه و شاهد بودم، چون مرا نزد خود بردى خودت نگهبان و ناظر احوالشان بودى و تو بر هر چیزى شاهد و گواهى.
«قُلْ اَىُّ شَىْء اَکبَرُ شَهادَهً قُلِ اللّهُ شَهیدٌ بَینى وَ بَینَکمْ.(۵)
اى رسول من بگو چه گواهى بزرگتر است “از گواهى خدا” بگو خدا میان من و شما مردم نسبت به آنچه که مى گذرد گواه است.
«وَ اِمّا نُرِینَّک الَّذى نَعِدُهُمْ اَوْ نَتَوَفَّینَّک فَاِلَینا مَرْجِعُهُمْ ثُمَّ اللّهُ شَهیدٌ عَلى ما یفْعَلُونَ».(۶)
محقّقاً خداوند در قیامت بین آنان جدائى افکند و هر کسى را به جائى که مستحق آنست مى برد، بدون شک خداوند بر احوال ظاهر و باطن تمام موجودات گواه است.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
۱- خطبه ۶۴.
۲- غافر، ۲۰.
۳- آل عمران، ۹۸.
۴- مائده، ۱۱۷.
۵- انعام، ۱۹.
۶- یونس، ۴۶.
«اَلَّذى لَهُ مُلْک السَّماواتِ وَ اْلاَرْضِ وَاللّهُ عَلى کلّ شَىْء شَهید».(۱)
آن خداوندى که ملک آسمانها و زمین براى اوست، و ذات مستجمع جمیع صفات کمالیه اى که نسبت به همه چیز به علم ازلى و آگاهى سرمدى شاهد و گواه است.
امیر المؤمنین علیه السلام در نهج البلاغه مى فرماید:
قَدْ عَلِمَ السَّرائِرَ، وَ خَبَرَ الضَّمائِرَ، لَهُ الْاِحاطَهُ بِکلَّ شَىْء، وَ الْغَلَبَهُ لِکلَّ شَىْء، وَ الْقُوهُ عَلى کلَّ شَىْء.(۲)
وجود مقدس حضرت ربّ العزّه به تمام نهانى ها دانا و از همه اندیشه ها آگاه است، براى او به ظاهر و باطن هر چیزى احاطه و نسبت به هر چیزى غلبه و توانائى است.
به ترجمه قسمتى از خطبه معروف به اشباح که در سطور زیر است با کمال دقت توجه کنید، تا بیش از پیش به عظمت خالق و حضورش در ظاهر و باطن هستى واقف شوید، و نیز به معجزه اى از معجزات حضرت مولا، امام عارفان، پیشواى پرهیزکاران، شمع قلب عاشقان غالب کل على بن ابیطالب علیه السلام آگاه گردید.(۳)
خداوند متعال بر کسانى که راز خود را نهان کنند دانا و آگاه است، و به پنهان گوئى آنان که سخن با یکدیگر آهسته راند مطّلع و بیناست. و به اندیشه هائى که از ظنّ و گمان در دل قرار گیرد، و به آنچه با یقین، تصمیم بر آن گرفته شود، و به نگاه کردنهاى زیر چشم که از روى دزدى و آهستگى انجام مى گیرد، و به آنچه درقلوب پنهان شده، و به نادیدنى ها که در زیر حجابها و پرده ها مستور است وقوف کامل دارد.
به سخنانى که سوراخهاى گوشها به دزدى و آهستگى مى شنود، و به روزنه هائى که موران کوچک در تابستان، و حشرات و گزندگان در زمستان در آن جاى مى گیرند، و به صداى با آه و ناله و گریه زنانى که میان ایشان و فرزندانشان مفارقت و جدائى افتاده، و به صداى آهسته قدمها، و به جاى نمو میوه که در غلافهاى رگ و ریشه درختان است، و بجاى پنهان شدن حیوانات در غارها و درّه ها کوهها، و به جاى پنهان شدن پشه ها میان ساقها و پوستهاى درختان، و به جاى اتصال برگها به شاخه ها، و به رحم هائى که نطفه هاى آمیخته به خون که از صلبها خارج شده در آن قرار گیرد، و به ابرهاى درآمده در هوا و جاى پیوستن آنها، و به باریدن دانه باران در جاى روى هم آمدن ابرها، و به آنچه گردبادها بر روى زمین مى پاشند و به فرو رفتن و حرکت حشرات در ریگستانها، و به جایگاه پرندگان بر سر کوهها بلند، به نغمه سرائى مرغان خواننده در آشیانهاى تاریک، و به آنچه در میان صدف ها است، و امواج دریا، دردل خود آن را پرورش داده و به آنچه تاریکى شب آن را پوشانده، و یا آفتاب بر آن تابیده، و به آنچه پى در پى پرده هاى تاریکى و درخشندگى هاى روشنى بر آن وارد گردیده، و به نشانه هر گامى و به صداى آهسته هر حرکتى، و به آواى هر سخنى، و به حرکت و جنبش هر لبى، و به جاى هر جاندارى، و به مقدار و وزن هر ذرّه اى، و به همهمه و صداى آهسته هر جاندارى که داراى عزم و اراده است، و به آنچه بر روى زمین است از قبیل میوه درخت، یا برگى فرو افتاده یا رحمى نطفه دار، همراه با شئون آفرینش از قبیل خون بسته، پاره گوشت، یا داراى شکل و صورت، یا طفل متولد شده، به همه و همه آگاه و بینا و نسبت به تمام، حاضر و شاهد است!
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
۱- حج، ۱۷.
۲- خطبه ۸۵.
۳- خطبه ۹۰.
به طواف خانه تا کى نظر افکنى بنا را *** به حریم دل قدم نه که نظر کنى خدا را
قدحى ز زمزم عشق اگرت نصب افتد *** چو خض دگر نجوئى سرچشمه بقا را
عرفات درگه دل، طلب و وقوف بنما *** که از آن وقوف یابى جلوات کبریا را
بصفاى جان نما سعى و گذر زمروه تن *** که مگر در آن ببینى رخ یار دلربا را
به مناى عشق قربان کنى ار منّى خود را *** ز وصال دوست یابى به خدا تو هر منا را
نه به ذبح گوسپندى به جهان تو راست عیدى *** به تو عید گردد آن گه که برى سر هوا را
چو در این طریق نفست بخلاف این بخواند *** توبه دست عشق بر او عددى بزن حصا را
بگذر ز راه صورت بسپار راه معنى *** که جز از طریق معنى نبود رهى خدا را
نه عجب که ما هرویان نکنند جلوه پیشت *** چه به پیش مهر رخشان نبود ضیاسها را
بخدا نه عاشقست آن که اگر دهى تو دردش *** نبرد ز درد لذت طلبد همى دوا را
اگرت گواه باید پى ادعاى عشقم *** رخ زرد و اشک سرخم دو گواست مدعا را
چه شود که گاه گاهى بکنى به ما نگاهى *** چه زیان که پادشاهى نظرى کند گدا را
شب و روز انیس لامع نبود به غیر یادت *** که زدل ببرد عشقت همه یاد ما سوا را
آرى چنین آگاهى و علمى، به وقت محاکمه ستمگر، و رساندن مظلوم به حقى که از او به غارت رفته، چه نیازى به گواه گواهان دارد که او گواه بر تمام عالم و شاهد بر تمام شئون هستى، و حاضر بر سرّ و نهان، و ناظر بر آشکار و پنهان است.
راستى اگر تمام مردم روى زمین به این معنا توجه قلبى داشتند، و خود را در تمام لحظات در محضر حضرت او مى دیدند، و شاهد بودن آن محبوب را با تمام وجود لمس مى کردند، روزگار آنان و برخوردشان با یکدیگر چگونه بود؟
۳.خداوند یار مظلومان و خصم ظالمان است:
وجود مقدس حضرت حق، چون انسان را بیافرید، خورشید نبوت و امامت، و چراغ پر فروغ عقل و خرد را فرا راه او قرار داد، تا به اسرار و رموز جهان، و به عظمت شخصیت خود، و به قوانین و مقّرراتى که سلامت همه جانبه وى را در زندگى دنیا، و سعادت و خوشبختى او را در قیامت تضمین مى کند واقف و آگاه گردد.
رسالت انبیاء و امامت امامان عطیه اى عظیم و نعمتى بزرگ از جانبت حضرت محبوب به انسان بود.
حیات طیبه و زندگى پاک، و ثواب آخرت و بهشت عنبر سرشت، معلول پیروى از انبیاء، و نتیجه اطاعت از سفیران پاک الهى است.
نبوت و امامت حصن حصین حضرت حق، و ضامن حفظ انسان از خطر، و عامل شکوفائى همه استعدادهاى بشر، و ترسیم کننده صراط مستقیم حضرت ربّ براى انسان است.
انبیا و امامان راه زندگى صحیح رابه انسان نمایاندند، و هر آنچه در مسیر هدایت و رشد و کمال نیاز داشت به او فهماندند، و وى را به تمام منافع و خطرات مادى و معنوى آگاه کردند.
انبیا و ائمه کلیه مسائل مربوط به عقاید حقه، و حسنات اخلاقى، و اعمال صالحه را در اختیار بشر قرار دادند، و در این زمینه از چیزى فروگذار نکرده، و براى هدایت و دستگیرى انسان تا سر حّد نثار جان در راه خدا کوشیدند.
انبیاء و امامان با کتابهاى الهى خود، و دستورات و قوانین جامعى که داشتند، انسان را دعوت به آبادى دنیا و عمارت آخرت کردند.
آن بزرگواران از آدمیان خواستند در تمام امور حیات به حقوق مربوط به خود قانع باشند، و در همه زمینه ها حق وحقوق دیگران را رعایت نمایند.
آنان از مردم خواستند از هر گونه ظلم و ستمى به دیگران و حتى به حیوانات بپرهیزند، و آنچه مربوط به دیگران است بگذارند در دست آنان بماند، و از غارت و غضب، و دزدى و رشوه، و خیانت و جنایت، و غل و غش و حیله و مکر و ثروت اندوزى، و تعطیل حق دیگران خوددارى نمایند.
در حالیکه وجود مقدس حضرت ربّ، حجت همه جانبه خود را نسبت به بندگان تمام کرده، و زمینه اى براى تجاوز باقى نگذاشته، چنانچه ظلمى به کسى واقع شود، آتش غضب و خشمش نسبت به ظالم افروخته مى گردد، و مظلوم را پناه داده زمینه انتقام او را یا بدست خودش، یا بوسیله دیگران از ظالم فراهم مى نماید، و چنانچه بنا به عللى در دنیا، از ستم پیشه انتقام مظلوم را نگیرد، وى را در قیامت به عذابى دچار مى کند که راه نجاتى براى او نباشد.
این معنا از ابتداى زندگى انسان در دنیا عملا نسبت به ظالم و مظلوم مسلّم بوده وموضوعى است که نسبت به وضع قیامتى آن هیچگونه شک و تردیدى وجود ندارد.
حق مظلوم در این دنیا و در جهان آخرت محال است از بین برود، و انتقام از ظالم چیزى نیست که فراموش گردد، که حضرت حق عالم به همه امور و سمیع و بصیر، و خبیر و علیم و نسبت به کلیه برنامه ها گواه و شهید و آگاه وشاهد است.
حضرت او به کسى که به ناحق مورد ظلم واقع شده رحیم و مهربان، و نسبت به ظالم وستمگر خصم و دشمن است.
مظلوم با شخصیت و صابر که قدمى از راه حق فراتر نمى نهد، و در تمام امور برابر با خواسته هاى حق زندگى مى کند، و منتظر مى ماند تا خداوند زمینه انتقام را برایش فراهم آورد، تا بدست خود و یارى مردم مؤمن حقش را از ظالم بگیرد محبوب خدا، و ستمگر نابکار، و متکبر غدّار، و فخر فروش از خود راضى منفور و مبغوض خدا است.
یارى حضرت حق به فرموده حضرت سج
- همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
- ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
