پاورپوینت کامل دعای پنجم صحیفه سجادیه/ شرح‌ها و ترجمه‌ها (بخش چهارم) ۹۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دعای پنجم صحیفه سجادیه/ شرح‌ها و ترجمه‌ها (بخش چهارم) ۹۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دعای پنجم صحیفه سجادیه/ شرح‌ها و ترجمه‌ها (بخش چهارم) ۹۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل دعای پنجم صحیفه سجادیه/ شرح‌ها و ترجمه‌ها (بخش چهارم) ۹۸ اسلاید در PowerPoint :

فهرست دعاهای صحیفه سجادیه

متن دعای پنجم صحیفه سجادیه

شرح و ترجمه دعا:

بخش اول – بخش دوم – بخش سوم – بخش چهارم

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اجْعَلْ سَلَامَهَ قُلُوبِنَا فِی ذِکرِ عَظَمَتِک، وَ فَرَاغَ أَبْدَانِنَا فِی شُکرِ نِعْمَتِک، وَ انْطِلَاقَ أَلْسِنَتِنَا فِی وَصْفِ مِنَّتِک.

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اجْعَلْنَا مِنْ دُعَاتِک الدَّاعِینَ إِلَیک، وَ هُدَاتِک الدَّالِّینَ عَلَیک، وَ مِنْ خَاصَّتِک الْخَاصِّینَ لَدَیک، یا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.

ترجمه‌ها

ترجمه انصاریان

بارالها بر محمد و آلش درود فرست و سلامت قلوب ما را در ذکر عظمتت و آسایش بدن‌هامان را در شکر نعمتت و روانی زبان ما را در وصف عطایت قرار بده.

بارالها بر محمّد و آلش درود فرست، و ما را در زمره دعوت‌کنندگان به سویت قرار بده و از جمله راهنمایانی که به تو دلالت و راهنمایی می‌کنند قرار ده و در حلقه خاصان از بندگانت درآر،‌ای مهربان‌ترین مهربانان.

ترجمه آیتی

بار خدایا، درود بفرست بر‌ محمد ‌و‌ خاندانش ‌و‌ سلامت دلهاى ما‌ را‌ در‌ یاد کرد عظمتت، آسایش ابدان ما‌ را‌ در‌ شکر نعمتت ‌و‌ گشادگى زبان ما‌ را‌ در‌ وصف احسانت قرار ده.

بار خدایا، درود بفرست بر‌ محمد ‌و‌ خاندان او‌ ‌و‌ ما‌ را‌ در‌ زمره داعیانى درآور که‌ به‌ تو‌ دعوت مى کنند ‌و‌ در‌ شمار راهنمایانى که‌ به‌ تو‌ راه مى نمایند ‌و‌ ما‌ را‌ از‌ خاصترین خاصان درگاه خود گردان. یا‌ ارحم الراحمین.

ترجمه ارفع

بار الها بر‌ محمد ‌و‌ آل‌ او‌ درود فرست ‌و‌ سلامت دلهایمان را‌ در‌ پرتو یادى از‌ عظمت ‌و‌ جلالت ‌و‌ آسایش بدنهایمان را‌ در‌ قدردانى از‌ نعمت هایت ‌و‌ شیرینى گفتارمان را‌ در‌ بیان ‌و‌ توصیف الطافت قرار ده.

الها بر‌ محمد ‌و‌ آل‌ او‌ درود فرست ‌و‌ ما‌ را‌ از‌ جمله کسانى قرار ده‌ که‌ ضمن دعوت شدن خود، دیگران را‌ نیز به‌ سویت دعوت کنیم ‌و‌ ضمن هدایت یافتن، مردم دیگر را‌ به‌ سویت دلالت کنیم ‌و‌ بالاخره از‌ افراد بسیار نزدیک به‌ تو‌ محسوب شویم، ای‌ مهربانترین مهربانان.

ترجمه استادولی

خدایا، بر‌ محمد ‌و‌ آل‌ او‌ درود فرست، ‌و‌ سلامتى دل هاى ما‌ را‌ در‌ یاد عظمتت، ‌و‌ آسایش تن ما‌ را‌ در‌ شکر نعمتت، ‌و‌ روانى زبان ما‌ را‌ در‌ وصف بخشش هایت قرار ده.

خدایا، بر‌ محمد ‌و‌ آل‌ او‌ درود فرست، ‌و‌ ما‌ را‌ از‌ دعوت کنندگان به‌ سوى خود، ‌و‌ رهنمایان به‌ راه خود، ‌و‌ خاصان ویژه خود قرار ده، اى مهربانترین مهربانان.

ترجمه الهی قمشه‌ای

پروردگارا درود فرست بر‌ محمد ‌و‌ آل‌ پاکش ‌و‌ سلامت (و بهجت ‌و‌ اخلاص) دلهاى ما‌ را‌ به‌ ذکر عظمت خود قرار ده‌ (و به‌ یاد بزرگى ‌و‌ بزرگواریت روشن ساز) ‌و‌ آسایش تن ‌و‌ صحت بدن ما‌ را‌ به‌ کار شکر نعمت ‌و‌ سپاسگزارى خود بدار ‌و‌ طلاقت زبان (و نطق ‌و‌ بیان) ما‌ را‌ به‌ وصف نعم ‌و‌ احسان خویش گویا گردان.

پروردگارا درود فرست بر‌ محمد ‌و‌ آل‌ پاکش ‌و‌ ما‌ را‌ از‌ ‌آن (پیشوایان توحید ‌و‌ ایمان) قرار ده‌ که‌ خلق را‌ به‌ سوى تو‌ دعوت مى کنند ‌و‌ از‌ آنانکه بندگان را‌ به‌ درگاه تو‌ هدایت ‌و‌ دلالت مى کنند مقرر کن ‌و‌ ما‌ را‌ از‌ بهترین خاصان نزد خود بگردان اى مهربان ترین مهربانان عالم (یعنى خدایا ما‌ را‌ مقام پیشوائى بر‌ دعوت ‌و‌ هدایت بندگانت عطا فرما ‌و‌ از‌ بهترین خاصان ‌و‌ مقربان درگاهت به‌ لطف ‌و‌ رحمتت قرار ده‌ که‌ نه تنها خود به‌ سوى تو‌ رهبر شویم بلکه واسطه ‌ى‌ ارشاد ‌و‌ هدایت خلق به‌ سوى تو‌ باشیم.

ترجمه سجادی

خداوندا بر‌ محمّد ‌و‌ خاندانش درود فرست ‌و‌ سلامتى دل هاى ما‌ را‌ در‌ یاد بزرگى خود ‌و‌ آسایش تن هایمان را‌ در‌ سپاس گزارى نعمت خود ‌و‌ خوش سخنى هایمان را‌ در‌ بیان نعمت بزرگ خود قرار ده.

خداوندا بر‌ محمّد ‌و‌ خاندانش درود فرست ‌و‌ ما‌ را‌ از‌ داعیان دعوت کننده به‌ سوى خود ‌و‌ از‌ هادیان راهنمایى کننده به‌ راه خود ‌و‌ از‌ برگزیدگان مخصوص خود قرار ده. اى‌ مهربان ترین مهربانان.

ترجمه شعرانی

خدایا درود ‌بر‌ محمد ‌و‌ ‌آل‌ ‌او‌ فرست ‌و‌ سلامت ‌دل‌ ‌ما‌ ‌را‌ ‌در‌ یاد عظمت خود قرار ‌ده‌ ‌و‌ آسایش ‌تن‌ ‌ما‌ ‌را‌ ‌در‌ شکر نعمت خود مصروف گردان نیروى گفتار ‌ما‌ ‌را‌ ‌در‌ وصف نعم خود بکار دار.

خدایا درود ‌بر‌ محمد ‌و‌ ‌آل‌ ‌او‌ فرست ‌و‌ ‌ما‌ ‌را‌ ‌از‌ داعیان خود گردان ‌که‌ مردم ‌را‌ سوى ‌تو‌ خوانیم ‌و‌ ‌از‌ هادیان ‌که‌ راه ‌تو‌ ‌را‌ ‌به‌ مردم بنمائیم ‌و‌ ‌از‌ خاصان مقرب خویش شمار ‌اى‌ ارحم الراحمین.

ترجمه فولادوند

بار خدایا! درود بر‌ محمد ‌و‌ خاندان وى، ‌و‌ سلامت دلهاى ما‌ را‌ در‌ یاد کرد شکوه خویش ‌و‌ آسایش تن هاى ما‌ را‌ در‌ شکرانه ‌ى‌ دهش خود ‌و‌ گویایى زبانهاى ما‌ را‌ در‌ وصف آنچه بر‌ ما‌ منت نهاده اى قرار ده.

بار الها! درود بر‌ محمد ‌و‌ خاندان وى، ‌و‌ ما‌ را‌ از‌ آنهایى قرار ده‌ که‌ دعوت کننده به‌ سوى تواند ‌و‌ از‌ راهبرانى کن که‌ به‌ جانب تو‌ راهبرى مى کنند ‌و‌ ما‌ را‌ از‌ زمره ‌ى‌ خاص الخاص خود قرار ده، اى مهربانترین مهربانان.

ترجمه فیض الاسلام

بار خدایا ‌بر‌ محمد ‌و‌ ‌آل‌ ‌او‌ درود فرست، ‌و‌ سلامتى دلهاى ‌ما‌ ‌را‌ ‌در‌ یاد عظمت ‌و‌ بزرگى خود، ‌و‌ آسایش تنهاى ‌ما‌ ‌را‌ ‌در‌ سپاسگزارى نعمت خود، ‌و‌ شیرینى زبانهاى ‌ما‌ ‌را‌ ‌در‌ بیان نعمت خود قرار ‌ده‌

بار خدایا ‌بر‌ محمد ‌و‌ ‌آل‌ ‌او‌ درود فرست، ‌و‌ ‌ما‌ ‌را‌ ‌از‌ دعوت کنندگان خود ‌که‌ ‌به‌ سوى ‌تو‌ ‌مى‌ خوانند، ‌و‌ ‌از‌ راهنمایان خود ‌که‌ ‌به‌ راه ‌تو‌ راهنمائى ‌مى‌ نمایند، ‌و‌ ‌از‌ نزدیکان (به رحمت) خود ‌که‌ ‌به‌ ‌تو‌ نزدیکند قرار ده، ‌اى‌ بخشنده ترین بخشندگان.

شرح‌ها

دیار عاشقان (انصاریان)

«اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وَ آلِهِ وَ اجْعَلْ سَلاَمَهَ قُلُوبِنَا فِی ذِکرِ عَظَمَتِک، وَ فَرَاغَ أَبْدَانِنَا فِی شُکرِ نِعْمَتِک، وَ انْطِلاَقَ أَلْسِنَتِنَا فِی وَصْفِ مِنَّتِک. اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وَ آلِهِ، وَ اجْعَلْنَا مِنْ دُعَاتِک الدَّاعِینَ إِلَیک، وَ هُدَاتِک الدَّالِّینَ عَلَیک، وَ مِنْ خَاصَّتِک الْخَاصِّینَ لَدَیک، یا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ»:

بار خدایا، بر محمّد و آل محمّد درود فرست، و سلامتى دلهاى ما را در یاد عظمت و بزرگى خود، و آسایش بدنهاى ما را در سپاسگزارى نعمت خویش، و حرکت زبانهاى ما را در بیان نعمت خود قرار ده”. “الهى بر محمّد و آل محمّد درود فرست، و ما را از دعوت کنندگان خود که به سوى تو مى خوانند، و از راهنمایان خود که به راه هدایت مى کنند، و از نزدیکان به رحمت خود که به تو نزدیکند قرار ده، اى رحم کننده ترین رحم کنندگان”.

دعوت به حق:

اگر به آیات قرآن و روایات و اخبار و معارف روح پرور اسلامى مراجعه کنید، به این حقیقت اقرار خواهید کرد که کارى در این عالم بالاتر و برتر و سودمندتر از دعوت مردم به سوى خدا نیست.

دعوت به سوى حق کار انبیا و ائمّه و اولیاء الهى و عاشقان از جان گذشته در راه محبوب است. دعوت به سوى حق، حلاّل مشکلات، زداینده ظلمات،

علاج درد قلبها، زمینه ساز عدل و عدالت و بر پا کننده حق و حقیقت است. دعوت به سوى حق، افضل اعمال، از بهترین خصال و از نیکوترین کارهاى انسان است.

ایمان مؤمنان، اخلاق متخلّقان، نیکى نیکوکاران، عبادت عابدان، عشق عاشقان، بصیرت بیداران، بینائى بینایان، محصول دعوت به سوى حق است. مساجد روى زمین، مراکز تربیتى، بناهاى خیر، دارالأیتام ها، مدارس علمى و حوزه هاى فکرى، همه و همه نتیجه دعوت دعوت کنندگان به سوى حقّ است.

در روایات متعدّدى که حضرت صدوق در کتاب “عیون” نقل مى کند، آمده است: اسلام و ایمان عبارت است از: “اعتقاد به قلب و عمل به اعضا و اقرار به زبان”. اقرار از باب افعال است، یعنى با تبلیغ و دعوت جاى پاى دین را در قلوب و در همه صحنه هاى حیات محکم کردن، که اگر کسى به این مرحله یعنى به مسأله اقرار عمل نکند از ایمان و اسلام آنچنانکه باید بهره ندارد.

مسأله دعوت به حق از چنان اهمیت و ارزشى برخوردار است که از یکى از اولیاء خدا که عمرش را در دعوت به سوى حق سپرى کرده بود در لحظات آخر عمرش در حالى که نفسهایش به شماره افتاده بود شنیدم: در خزانه هستى و در مملکت وجود، گوهرى پربهاتر، و عنصرى پرقیمت تر و با منفعت تر از تبلیغ و دعوت مردم به سوى حق نیست.

احترام عجیبى که خداوند مهربان در سوره مبارکه یس در آیات ۲۰ تا ۲۷ به حبیب نجّار گذاشته، محض این بوده که حبیب با بهره گیرى از تربیت پیامبران زمانش، داعى به سوى حق بود، و بر سر این وظیفه بسیار بزرگ جان شیرین خود را فدا کرد:

«وَجَاءَ مِنْ أَقْصَى الْمَدِینَهِ رَجُلٌ یسْعَى قَالَ یا قَوْمِ اتَّبِعُوا الْمُرْسَلِینَ. اتَّبِعُوا مَن لاَ یسْأَلُکمْ أَجْراً وَهُم مَّهْتَدُونَ. وَمَا لِی لاَ أَعْبُدُ الَّذِی فَطَرَنِی وَإِلَیهِ تُرْجَعُونَ. ءَأَتَّخِذُ مِن دُونِهِ آلِهَهً إِن یرِدْنِ الرَّحْمنُ بِضُرٍّ لاَ تُغْنِ عَنِّی شَفَاعَتُهُمْ شَیئاً وَلاَ ینقِذُونِ. إِنِّی إِذًا لَفِی ضَلاَل مُبِین. إِنِّی آمَنتُ بِرَبِّکمْ فَاسْمَعُونِ. قِیلَ ادْخُلِ الْجَنَّهَ قَالَ یا لَیتَ قَوْمِی یعْلَمُونَ. بِمَا غَفَرَ لِی رَبِّی وَجَعَلَنِی مِنَ الْمُکرَمِینَ»:

و مردى شتابان از دورترین نقطه شهر فرا رسید و گفت: اى مردم فرستادگان حضرت ربّ را پیروى کنید. پیروى و متابعت از اینان که براى رسالت و دعوت خود به سوى حقّ و حقیقت اجر و مزدى نمى خواهند و خود به راه حق هدایت یافته اند. و من براى چه آفریننده خود را عبادت نکنم، در صورتى که بازگشت همه خلایق به سوى اوست. آیا من به جاى حضرت او معبودى را انتخاب کنم که اگر حضرت رحمن بخواهد زیانى به من رساند، آن معبود نتواند به دفع زیان برخیزد و وسیله نجاتم را فراهم آورد؟! در این صورت معلوم است که در انتخاب معبود باطل از زیانکاران خواهم بود. از من بشنوید که به حقیقت و به درستى به پروردگارتان ایمان آوردم.

به این انسان با فضیلت و این مرد حق و حقیقت و این داعى الى اللّه گفته شد: داخل بهشت شو; گفت: اى کاش قوم من که از قبول دعوت سر باز زدند از این نعمت بزرگ آگاه مى شدند که خداوند چگونه در حقّ من مغفرتش را ارزانى داشت و مرا از گرامى داشته شدگان قرار داد!

شیعه به پیروى از انبیا و امامان معصوم، در هر عصر و زمانى و تحت هر شرایطى داعى به سوى حق بود، و در این راه به گرفتاریها و ناراحتى ها و مشقّات زیادى دچار شد و هزاران قربانى تقدیم حضرت دوست کرد، و اکنون هم که سال هزار و سیصد و شصت و هشت هجرى شمسى است از برکت انقلاب حضرت امام خمینى رضوان اللّه علیه که از مهم ترین و قوى ترین و خالص ترین داعیان به سوى حق بود، جهان را به حق دعوت مى کند.

شیعه دعوت به سوى حق را از اهمّ وظایف خود مى داند و در این راه از هیچ خطرى نمى هراسد و عاقبت صحنه زمین را با دعوت خود آماده حکومت صالحان خواهد کرد.

مردم جز از طریق تبلیغ دین حق، خدا و انبیاء و امامان و فرشتگان و کتب آسمانى و قیامت را نخواهند شناخت. رسول خدا به امیرالمؤمنین فرمود: ثواب هدایت کردن یک نفر در پرونده تو، از آنچه آفتاب بر آن مى تابد بهتر است.

مسأله تبلیغ و دعوت به سوى حق به اندازه اى مهم است که انبیاء و ائمه علیهم السّلام نفسهاى آخر خود را چنانکه در روایات آمده خرج دعوت به سوى حق کردند. اصحاب و اهل بیت حضرت سید الشّهداء در روز عاشورا تا قبل از اینکه به شرف شهادت نایل شوند، جنود ابلیس را به سوى حق دعوت کردند. بازگو کردن دعوت یک یک آنها و شرح و تفسیر دعوتشان هفتاد من کاغذ مى خواهد، براى نمونه به دورنمائى از موقف یکى از آنان نسبت به حق اشاره مى رود:

یزید بن ثبیط عبقسى از شیعیان و از دوستان ابوالاسود دُئلى بوده و در قبیله خود از اشراف قلمداد مى شده است. امام عصر علیه السّلام در زیارت خود به او سلام داده:

السَّلامُ عَلى یزیدَ بْنِ ثَبیط الْعَبْقَسِىِّ.

ابوجعفر طبرى مى گوید: ماریه سعدیه یا عبدیه دختر سعد یا منقذ در بصره از شیعیانى بود که در تشیع سخت و استوار بود. همواره خانه او مجمعى بود براى شیعه که در آن گرد آمده الفت مى گرفتند و حدیث بازگو مى کردند، سخن مى شنودند و مى سرودند. به پسر زیاد در کوفه خبر رسید که حسین علیه السّلام آهنگ عراق دارد. به کارگزار خود در بصره فرمان داد که دیده بانان بگمارد و راه را بر آینده و رونده بگیرد.

ابن ثبیط عبدى تصمیم گرفت که به قصد حسین علیه السّلام از بصره بیرون بیاید. ده پسر داشت و آنها را دعوت کرد که همراه او شوند و فرمود: آیا کدام از شما با من پیشاپیش بیرون خواهید آمد؟ دو نفر از آنها (عبداللّه و عبیداللّه) دعوت او را پذیرفتند.

پس با یاران و همگنان خود که با او در خانه آن زن بودند گفت: من عزم جزم کرده ام و خواهم رفت، از شما که با من خواهد آمد؟ آنان گفتند: ما از اصحاب پسر زیاد هراس داریم. این مرد بزرگ به آنان فرمود: امّا من به خدا قسم همین که ببینم پاى شترم به زمین سخت استوار و آشنا شود، دیگر باکى از تعقیب نخواهم داشت، هر که خواهد گو مرا دنبال کند.

این بزرگ با ادهم بن امیه و بلندهمّتان دیگر که با او همراهى کردند از بصره بیرون شتافتند. از بیراهه به مکه مى آید، از مکه بیرون آمد، راه بیابانهاى دوردست را پیش گرفت تا خود را به حسین رسانید. آرى راه بى سر و سامانى را پیمود تا به سامان رسید.

حسین علیه السّلام در مکه در قسمت ابطح منزل گرفته بود. وى پس از استراحت در بنه خویش آهنگ دیدار امام کرد. به قصد حضرت او بیرون آمده، به کوى حسین روان شد. از طرف دیگر امام هم از آمدن او خبر یافته بود و به جستجوى او رفته تا در بُنه و آسایشگاه او وارد شده و آنجا به انتظار او نزول اجلال کرده، به عرض او رسانده شد که وى به سوى منزل شما رفته، امام در بُنه او نشسته بود، (زهى مهر و یگانگى، زهى بزرگى و بزرگوارى)!

بارى ابن ثبیط عبدى به منزل حضرت که رسید و شنید که آن حضرت به سراغ او بیرن رفته است به منزل خود بازگشت و خطّ سیر امام را گرفت تا وقتى که رسیده، دید که امام علیه السّلام در منزل اوست، گفت:

«بِفَضْلِ اللّهِ وَبِرَحْمَتِهِ فَبِذلِک فَلْیفْرَحُوا»:(۱)

خواندن این آیه بدان ماند که به خود بگوید: من و این دولت؟!

باور از بخت ندارم که تو مهمان منى *** خیمه سلطنت آنگاه سراى درویش!

ترجمه آیه به فارسى چنین مى آید: “به فضل خداست و از رحمت اوست” یعنى نه از استحقاق “مى باید به این گونه فضل و رحمت خوشنود بود” خلاصه آنکه این نه از بخت ماست بلکه فقط از فضل خداست که یار در منزل ماست.

پس از قرائت آن آیه بر امام سلام کرد و روبروى حضرت او نشست، سپس امام را از قصد خویش خبر کرد، حضرت حسین علیه السّلام درباره او دعاى خیر کرد، سپس بنه و خرگاهش را ضمیمه خرگاه حضرت کرد.

چون حسین علیه السّلام دعاى خیر درباره او کرد، الحق خونش و کلیه شئونش به آن حضرت پیوسته شد. او به طور دائم با آن حضرت بود تا به کربلا آمد و در برابر چشم امام علیه السّلام کشته شد. خودش به مبارزه و دو پسرش در حمله اول که لشگر امام علیه السّلام صورت دفاع بر خود گرفتند شهید شدند.

این مرد شرافتمند از دعوتى که در ابتدا از همقطاران کرد و