مهسا فایل |
سایت دانلود فایل پاورپوینت کامل دعای هجدهم صحیفه سجادیه/ شرحها و ترجمهها ۱۰۴ اسلاید در PowerPoint
در حال بارگذاری
توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد
پاورپوینت کامل دعای هجدهم صحیفه سجادیه/ شرحها و ترجمهها ۱۰۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۰۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است
شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.
لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دعای هجدهم صحیفه سجادیه/ شرحها و ترجمهها ۱۰۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن پاورپوینت کامل دعای هجدهم صحیفه سجادیه/ شرحها و ترجمهها ۱۰۴ اسلاید در PowerPoint :
فهرست دعاهای صحیفه سجادیه
متن دعای هجدهم صحیفه سجادیه
دعا هنگام دفع مکروه و رسیدن به مطلوب؛
وَ کانَ مِنْ دُعَائِهِ علیهالسلام إِذَا دُفِعَ عَنْهُ مَا یحْذَرُ، أَوْ عُجِّلَ لَهُ مَطْلَبُهُ:
اللَّهُمَّ لَک الْحَمْدُ عَلَی حُسْنِ قَضَائِک، وَ بِمَا صَرَفْتَ عَنِّی مِنْ بَلَائِک، فَلَا تَجْعَلْ حَظِّی مِنْ رَحْمَتِک مَا عَجَّلْتَ لِی مِنْ عَافِیتِک فَأَکونَ قَدْ شَقِیتُ بِمَا أَحْبَبْتُ وَ سَعِدَ غَیرِی بِمَا کرِهْتُ.
وَ إِنْ یکنْ مَا ظَلِلْتُ فِیهِ أَوْ بِتُّ فِیهِ مِنْ هَذِهِ الْعَافِیهِ بَینَ یدَی بَلَاءٍ لَا ینْقَطِعُ وَ وِزْرٍ لَا یرْتَفِعُ فَقَدِّمْ لِی مَا أَخَّرْتَ، وَ أَخِّرْ عَنِّی مَا قَدَّمْتَ.
فَغَیرُ کثِیرٍ مَا عَاقِبَتُهُ الْفَنَاءُ، وَ غَیرُ قَلِیلٍ مَا عَاقِبَتُهُ الْبَقَاءُ، وَ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ.
ترجمهها
ترجمه انصاریان
وقتی خطری از او دفع میشد:
بارخدایا، تو را سپاس بر خوبی سرنوشتی که مقدّر فرمودهای، و بر بلایی که از من گرداندی، پس نصیبم را از رحمتت در این عافیت دنیایی که به من ارزانی داشتی منحصر مکن، که به سبب آنچه دوست دارم بدبخت شوم، و دیگری به خاطر آنچه ناپسند من است خوشبخت گردد،
و اگر آن عافیت که روز را در آن به شب رسانده، یا شب را در آن به روز آوردهام مقدمه بلایی همیشگی، و وبالی دائم باشد، پس آنچه را برایم به تأخیر انداختهای پیش انداز و آنچه را که پیش انداختهای به تأخیر افکن؛
زیرا چیزی که پایانش نیستی است، بسیار نیست و آنچه عاقبتش همیشگی و جاودانی است، اندک نباشد، و بر محمد و آلش درود فرست.
ترجمه آیتی
دعای آن حضرت است به هنگامی که چیزی که از آن بیمناک بود از او دور می شد یا نیازی که داشت روا می گردید.
اى خداوند، حمد باد تو را بر آن حسن تقدیر که نصیب من ساخته اى و آن بلاها که از من بگردانیده اى. چنان مباد که این تندرستى که اکنون مرا ارزانى داشته اى، همه ى بهره ى من از رحمت تو باشد، تا آنچه دوست مى داشته ام سبب شوربختى من شود و دیگرى، از آنچه من ناخوش مى داشته ام به سعادت رسد.
اى خداوند، اگر این تندرستى که مرا نصیب کرده اى و من شب و روزم را در آن به سر مى آورم نشانه ى بلایى باشد بر دوام یا وبالى پایدار پس آنچه را که واپس داشته اى پیش افکن و آنچه را که پیش افکنده اى واپس دار.
زیرا چیزى که به فنا انجامد بس ناچیز است هر چند فراوان بود و چیزى که به بقا انجامد بسیار است هر چند اندک نماید. و بر محمد و خاندانش درود بفرست.
ترجمه ارفع
هنگامى که دفع بلا مى شد و خواسته اش برآورده مى گشت:
پروردگارا به حسن قضائت و به آنچه از بلایا و حوادث ناگوار از من دفع نمودى ، ترا حمد مى کنم بنابراین حظ مرا از رحمتت فقط سلامتى در دنیا قرار مده تا در نتیجه به خاطر آنچه دوست مى دارم در جهان آخرت بدبخت شوم و غیر من به آنچه من کراهت دارم خوشبخت گردد.
و اگر بنا شود این سلامتى که در دنیا به من داده اى، بلا و عذاب جاودانى و بار سنگین آخرت را در پى داشته باشد، بلا و عذاب آخرت را پیش قرار ده و سلامیتى را به تاخیر انداز.
زیرا چیزى که عاقبتش نیستى و فناست، بسیار نیست و چیزى که باقى و فناناپذیر عاقبتش سلامتى و عافیت است بسیار مى باشد و بر محمد و آل او درود فرست.
ترجمه استادولی
از دعاهاى آن حضرت است هر گاه چیزى که از آن حذر داشت از او دور مى شد، یا خواسته اش زود روا مى گشت:
خدایا، ستایش تو را بر سرنوشت نیکى که برایم رقم زدى، و به خاطر بلایى که از من بازگرداندى، پس بهره مرا از رحمت خود همین تندرستى زودرس قرار مده، که به خاطر آنچه دوست داشته ام (در آخرت) به بدبختى رسم، و دیگران با آنچه من ناخوشایند داشتم به خوشبختى دست یابند (یعنى عافیت در دنیا و روا شدن حاجت را مانع سعادت آخرتم قرار مده).
و اگر این عافیتى که روز را در آن به شب آورده و شب را در آن به صبح رسانده ام پیش از بلایى قطع نشدنى و وزر و وبالى نازدودنى قرار دارد (یعنى مانع ثواب آخرت یا باعث کیفر در قیامت است) پس آنچه را به تأخیر افکنده اى برایم پیش انداز، و آنچه را برایم پیش انداخته اى به تأخیر افکن.
زیرا آنچه فرجامش نابودى است فراوان به شمار نیاید، آنچه فرجامش بقاست اندک نباشد، و بر محمد و آل او درود فرست.
ترجمه الهی قمشهای
چون دفع رنج و بلائى از او مى شد یا به مطلوب و نعمتى از لطف خدا کامیاب مى شد به این دعا به شکر و سپاس حق و به راز و نیاز با خداى متعال مى پرداخت:
اى خداى من تو را حمد و ستایش (و شکر و سپاس مى گویم) بر قضا (و قدر) نیکویت (که بر من بنده ضعیف نکو تقدیر فرمودى و حاجت و مطلبم برآوردى) (و رنج و غم و آلام) و بلاى خود را از من دفع فرمودى (اما حالى که در دنیاى عاجل به نعمتت مرا مورد لطف و رحمت قرار دادى و عافیت و آسایش از رنج و بلا نصیبم فرمودى) پس اکنون درخواست دارم که حظ و بهره مرا از رحمتت تنها همین نعمت و عافیت و آسایش دنیوى قرار ندهى (که در آخرت از نعمت ابد و عافیت سرمد محرومم سازى) تا من به آنچه محبوب و مطلوبم بود (از نعمت دنیا و عافیت از بلاى عاجل نشاه ى طبیعت از نعمتهاى ابدى آخرت و سعادت جاویدان عالم قیامت) محروم باشم در صورتى که غیر من بندگان دیگرت به همین بلا و رنج که مرا ناخوش و مکروه بود آنها به آن بلا (صبر کرده و رنج کشند و در نتیجه رنج و بلاى دنیا) به سعادت آخرت (و رحمت ابد) نائل شوند (بلکه چنانکه در دنیاى عاجل نعمتم دادى و بلا و مصیبتم برطرف ساختى در آخرت هم به نعمت ابد و عافیت و سعادت سرمد کاملا بهره مندم فرما)
و اگر با این نعمت و عافیت دنیوى که عطا کردى و در آن روز را شب و شب را روز مى کنم در مقابل مرا بلائى است در آخرت که هیچ منقطع نشود و روز و عذابى که ابدا برطرف نمى گردد پس در این صورت اى خدا رنج و بلاى آخرت را بر من مقدم بدار (و در دنیا انداز که منقطع است) و آن آسایش و عافیت نعمت دنیا را موخر ساز و به عالم آخرت انداز که آنجا نعمتش ابدى و عافیت و سعادتش جاوید است
زیرا نعمتى که دو روزه منقطع و عاقبتش فناست بسیار نیست (بلکه ناچیز و ناقابل و زائل است) و اما آنچه باقى و ابدى است و هرگز فنا نپذیرد هر قدر باشد کم نیست و درود بر محمد و آل پاکش باد (خلاصه یعنى نعمت و بلاى دنیا کثیرش هم قلیل و ناچیز است چون فانى و زائل است و نعمت و عذاب آخرت اندکش هم بسیار است زیرا ثابت و باقى و زوال ناپذیر است پس نعمت ابدى و دفع رنج و بلاى دائمى را از تو درخواست کنیم و اما اگر خدا در دنیا هم به بنده اش نعمتى دهد یا بلا و رنجى را برطرف سازد و آن مانع درجات آخرت و نعم بهشت ابد نشود آن نیز نیکوست و بر آن نعمت دفع بلا خدا را باید سپاس و ستایش کنیم.)
ترجمه سجادی
دعای آن حضرت است به هنگامی که چیزی که از آن بیمناک بود از او دور می شد یا نیازی که داشت روا می گردید.
اى خداوند، حمد باد تو را بر آن حسن تقدیر که نصیب من ساخته اى و آن بلاها که از من بگردانیده اى. چنان مباد که این تندرستى که اکنون مرا ارزانى داشته اى، همه ى بهره ى من از رحمت تو باشد، تا آنچه دوست مى داشته ام سبب شوربختى من شود و دیگرى، از آنچه من ناخوش مى داشته ام به سعادت رسد.
اى خداوند، اگر این تندرستى که مرا نصیب کرده اى و من شب و روزم را در آن به سر مى آورم نشانه ى بلایى باشد بر دوام یا وبالى پایدار پس آنچه را که واپس داشته اى پیش افکن و آنچه را که پیش افکنده اى واپس دار.
زیرا چیزى که به فنا انجامد بس ناچیز است هر چند فراوان بود و چیزى که به بقا انجامد بسیار است هر چند اندک نماید. و بر محمد و خاندانش درود بفرست.
ترجمه شعرانی
از دعاهاى آن حضرت (علیه السلام) است هرگاه بلیه اى از او دفع مى گشت یا حاجت او زود برآورده مى شد:
خداوندا! تو را سپاس گویم بر حسن تقدیر تو که بلا را از من دور کردى. اما بهره ى مرا از رحمت خود، در این تندرستى عاجل منحصر مساز که خوشى من عاقبت موجب بدبختى شود و دیگران از آنچه مرا ناخوش مى آید سعادتمند گردند.
و اگر این عافیت که روز و شب از آن برخوردارم، بلائى به دنبال دارد ناگسستنى و بارى بر دوش من نهد ننهادى، پس آنچه تاخیر انداخته اى پیش فرست و آنچه پیش فرستادى به تاخیر انداز.
زیرا که آنچه به نیستى انجامد بسیار نیست و آنچه جاویدان ماند اندک نباشد و بر محمد و خاندان او درود فرست.
ترجمه فولادوند
هنگامى که خطرى از سر وى به سلامت رد مى شد یا خواهشى از او فورا بر آورده مى گشت.
بار خدایا! سپاس تو را باد بر آن حسن تقدیرى که بهره ى من گردانیدى و آن بلا که از سرم برگرداندى. ولى مبادا که این عافیت که بر من ارزانى داشته اى تنها بهره ى من از تو باشد، تا به بهانه ى آنچه دوست داشته ام تیره بخت گردم و دیگرى از آنچه من ناخوش داشته ام نیکبخت شود.
و اگر این عافیت که روز را در آن به شب رسانده و شبانگاهان را در آن به روز آورده ام خود بلایى پایدار و وبالى ادامه دار باشد، پس آن را که پیش انداخته اى به تاخیر افکن و آن را که پس انداخته اى پیش آور،
چرا که چیزى که فرجامش نابودى است بسیار نیست و آن چیز که عاقبت آن ره به بقا دارد کم نتوان شمرد، و درود بر محمد و خاندان وى.
ترجمه فیض الاسلام
از دعاهاى امام علیه السلام است هرگاه از آن حضرت دور مى شد چیزى (گرفتارى یا پیشامد بدى) که از آن مى ترسید، یا خواسته ى او زود روا مى گشت:
بار خدایا سپاس تو را بر نیکوئى آنچه مقدر نموده اى، و به آفت و بدى که از من دور ساختى، پس بهره ى مرا از رحمت خود (تنها) تندرستى که اکنون بخشیده اى قرار مده که (در آخرت) بدبخت شوم به سبب آنچه دوست دارم و دیگرى به سبب آنچه (در دنیا) پسند من نیست خوشبخت شود (مقصود اینست که عافیت از آفت و بدى که در دنیا نصیب مى شود موجب نومیدى از پاداش صبر بر بلاء در آخرت نگردد، از این رو خواسته مى شود که بهره ى از رحمت تنها عافیت در دنیا نباشد که در آخرت از پاداش صبرکنندگان بر بلاء بى بهره باشد، حضرت امام محمد باقر علیه السلام فرموده: گرفتارترین مردم به بلاء پیغمبرانند پس از آن اوصیاء پس از آن نیکان و کسانى که از دیگران برتراند. حضرت امام جعفر صادق علیه السلام فرموده: خدا را در زمین بندگانى است از بندگان برگزیده ى او، تحفه و ارمغانى از آسمان به زمین نمى آید جز آنکه آن را از آنها به دیگرى بازگرداند، و بلاء و گرفتارى نمى رسد جز آنکه آن را به آنان متوجه مى گرداند، و هم آن حضرت فرموده: اگر مومن چیزى را که در پاداش از مصائب و گرفتاریها براى او است مى دانست، آرزو مى کرد که او را با قیچیها ببرند)
و اگر این تندرستى که روز را در آن به شب رسانده یا شب را به روز برده ام در جلو من (آخرت) بلاء و گرفتارى همیشگى و بار سنگینى باشد که برطرف نشود پس آنچه (گرفتارى آخرت) که برایم پس انداخته اى پیش انداز، و آنچه (عافیت در دنیا) که پیش انداخته اى پس انداز
زیرا چیزى (خوشى) که پایانش نیستى است اندک است (هر چند در نظر بسیار آید) و چیزى (سودى) که پایانش همیشگى است بسیار است (هر چند آن را کم بینند) و بر محمد و آل او درود فرست.
شرحها
دیار عاشقان (انصاریان)
بوقتى که خطرى از او مى گذشت یا سریع به خواسته اش مى رسید:
«اَللَّهُمَّ لَک الْحَمْدُ عَلَى حُسْنِ قَضَائِک وَ بِمَا صَرَفْتَ عَنِّی مِنْ بَلاَئِک فَلاَ تَجْعَلْ حَظِّی مِنْ رَحْمَتِک مَا عَجَّلْتَ لِی مِنْ عَافِیتِک فَأَکونَ قَدْ شَقِیتُ بِمَا أَحْبَبْتُ وَ سَعِدَ غَیرِی بِمَا کرِهْتُ
وَ إِنْ یکنْ مَا ظَلِلْتُ فِیهِ أَوْ بِتُّ فِیهِ مِنْ هَذِهِ الْعَافِیهِ بَینَ یدَی بَلاَء لاَ ینْقَطِعُ وَ وِزْر لاَ یرْتَفِعُ فَقَدِّمْ لِی مَا أَخَّرْتَ وَ أَخِّرْ عَنِّی مَا قَدَّمْتَ
فَغَیرُ کثِیر مَا عَاقِبَتُهُ الْفَنَاءُ وَ غَیرُ قَلِیل مَا عَاقِبَتُهُ الْبَقَاءُ وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وَ آلِهِ»:
“خداوندا سپاس ترا بر حسن قضایت، و بر آن بلا که از من گرداندى پس بهره مرا از رحمت خود، تنها در این عافیت که بزودى به من مرحمت فرمودى قرار مده، که من بوسیله آنچه دوست دارم بدبخت شوم، و دیگرى به آنچه ناپسند دارم خوشبخت شود، و چنانچه این عافیت که در سایه آن روزى یا شبى گذراندم مقدمه بلائى همیشگى، یا گرفتارى بى پایان باشد، پس آنچه برایم تأخیر انداخته اى پیش انداز، و آنچه پیش انداخته اى به تأخیر افکن، چون چیزى که فرجامش فناست، بسیار نیست، و آنچه پایانش بقا است اندک نیست و بر محمد و آلش درود فرست.”
مسئله بلا و ابتلا:
گاهى انسان بدست خود بر اثر جهالت، یا طغیان شهوات، یا مستى غرور، بر سر خود بلا مى آورد، و خود را درگیر امراض و رنج ها و مشتقت ها مى نماید، که باید گفت از ابتداى این برنامه تا انتهایش نه این که ثواب و بهره اى ندارد، بلکه ایجاد مقدماتش حرام و معصیت است.
گاهى ابتلائات و بلاها بخاطر پرورش زمینه رشد و کمال، و ترفیع درجه، و آمرزش گناهان از جانب حضرت حق است که در حقیقت این ابتلائات عین رحمت و لطف است و به تعبیر حضرت سجاد حسن قضاء است.
در این قسمت اخیر بلاده و بلاگردان حضرت محبوب است، که مؤمن بیدار اینگونه بلا را با جان و دل مى خرد و بر حسن قضایش سپاس مى گوید، و بر بلا گردانیش و ارائه عافیت از جانب حضرتش شکرگزارى مى کند و به درگاهش عرضه مى دارد:ا ین عافیتى که به این سرعت به من دادى، باعث کم شدن عافیتم در آخرت نابشد که در اینصورت بدبخت مى شوم.
اى محبوب من، اى معشوق من، این بنده ات به این خوش است که اگر بلائى در آینده دارد، آن را به امروز انداز، و اگر عافیت امروز بجاى سلامت فرداست، این عافیت و سلامت امروز را به فردا انداز، زیرا خوشیهاى امروز که پایان پذیر است هر چند زیاد و فراوان باشد اندک،و چیزى که پایان ندارد هر چند کم باشد بسیار زیاد است.
تفسیر بلا و ابتلا تا اندازه اى در شرح دعاى پانزدهم گذشت، به همین خاطر نیازى به تفسیر جملات دعاى هیجدهم نمى بینم.بخواست خداوند در فرازهائى از دعاهاى آینده در این زمینه با کمک گیرى از آیات قرآن و روایات مطالب مهمى خواهد آمد.
اگر مسجد اگر میخانه گر دیر مغان خواهم *** به هر جا بگذرم مقصود من یارست آن خواهم
گدائى در میخانه مى خواهم نه دارائى *** نه ملک کیقباد و دولت نوشیروان خواهم
اگر حنظل اگر شکر اگر مرهم اگر نشتر *** بجانم هر چه جانان مى پسندد من همان خواهم
سر زلفت که شیران را به زنجیر گردان بندد *** سزاى این دل دیوانه زنجیرى چنان خواهم
از این زندان پر وحشت مگر یکدم بیاسایم *** نسیمى همره باد صبا زان گلستان خواهم
زمین و آسمان را آزمودم هر دو بى حاصل *** جهانى ماوراى این زمین و آسمان خواهم
سردیوانگى دارد هما با این دل شیدا *** ز زلف تابدار یا ر زنجیرى گران خواهم
شرح صحیفه (قهپایی)
و کان من دعائه علیه السلام اذا دفع عنه ما یحذر او عجل له مطلبه:
دعاى هجدهم از دعاهایى است که حضرت سیدالساجدین مواظبت مى فرموده اند در هنگامى که دفع مى شده از آن حضرت چیزى که
- همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
- ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
