پاورپوینت کامل دعای جوشن صغیر/متن دعا ۱۱۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دعای جوشن صغیر/متن دعا ۱۱۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۱۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دعای جوشن صغیر/متن دعا ۱۱۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دعای جوشن صغیر/متن دعا ۱۱۱ اسلاید در PowerPoint :

بِسم اللهِ الرَحمنِ الرَحیم

به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانى‌اش همیشگى است.

اِلهى کَمْ مِنْ عَدُوٍّ انْتَضى عَلَىَّ سَیفَ عَداوَتِهِ وَشَحَذَ لى ظُبَهَ مِدْیَتِهِ وَاَرْهَفَ لى شَباحَدِّهِ وَدافَ لى قَواتِلَ سمُوُمِهِ وَسَدَّدَ اِلَىَّ صَوائِبَ سِهامِهِ وَلَمْ تَنَمْ عَنّى عَیْنُ حِراسَتِهِ وَاَضْمَرَ اَنْ یَسُومَنِى الْمَکْروْهَ وَیُجَرِّعَنى ذُعافَ مَرارَتِهِ نَظَرْتَ اِلى ضَعْفى عَنِ احتِمالِ الْفَوادِحِ،

خدایا چه بسیار دشمنى که شمشیر دشمنى‌اش را به روى من کشید و لبه تیغش را بر من تیز کرد و باریک نمود دم‌ برنده اسلحه‌اش را و زهرهاى کشنده‌اش را براى من درهم آمیخت و تیرهاى بى‌خطایش را به سوى من نشانه گرفت و چشم نگهبانش از من به‌ خواب نرفت و نهانى بر آن است تا مرا در معرض امور ناخوشایند قرار دهد و به من بچشاند. زهر جگر سوزش را، خدایا به ناتوانى من نگریستى‌ که تاب حوادث بزرگ را ندارم.

وَعَجْزى عَنِ الاِْنْتِصارِ مِمَّنْ قَصَدَنى بِمُحارَبَتِهِ وَوَحْدَتى فى کَثیرٍ مِمَّنْ ناوانى واَرْصَدَ لى فیما لَمْ اُعْمِلْ فِکْرى فى الاِْ رْصادِ لَهُمْ بِمِثْلِهِ فَاَیَّدْتَنى بِقُوَّتِکَ وَشَدَدْتَ اَزْرى بِنُصْرَتِکَ وفَلَلْتَ لى حَدَّهُ وَخَذَلْتَهُ بَعْدَ جَمْعِ عَدیدِهِ وَحَشْدِهِ واَعْلَیْتَ کَعْبى عَلَیْهِ،

و در درماندگى‌ام را از انتقام گرفتن از ان با ستیزه‌جویى‌اش قصد من کرده دیدى و تنهایى‌ام را در برابر بسیارى از آنان‌ که آزار مرا اراده نموده‌اند و در کمین من نشستند، مشاهده کردى و در آنچه که اندیشه‌ام را علیه آنان براى مقابله به مثل بکار نگرفتم پس مرا به‌ نیرویت تأیید کردى و پشتم را با یاریت محکم نمودى و تیغ او را به نفع من کند کردى و او را پس از جمع‌آورى نفرات‌ و تجهیزاتش خوار نمودى و مقام و جایگاه مرا بر او برترى دادى،

وَوَجَّهْتَ ما سَدَّدَ اِلَىَّ مِنْ مَکائِدِهِ اِلَیْهِ وَرَدَدْتَهُ عَلَیْهِ وَلَمْ یَشْفِ غَلیلَهُ وَلَمْ تَبْرُدْ حَزازاتُ غَیْظِهِ وَقَدْ عَضَّ عَلَىَّ اَنامِلَهُ وَاَدْبَرَ مُوَلِّیاً قَدْ اَخْفَقَتْ سَرایاهُ فَلَکَ الْحَمْدُ یا رَبِّ مِنْ مُقْتَدِرٍ لا یُغْلَبُ وَذى اَناهٍ لا یَعْجَلُ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاجْعَلْنى لِنَعْماَّئِکَ مِنَ الشّاکِرینَ وَلاِلاَّئِکَ مِنَ الذّ اکِرینَ اِلهى وَکَمْ مِنْ باغٍ بَغانى بِمَکایِدِهِ وَنَصَبَ لى اَشْراکَ مَصایِدِهِ وَوَکَّلَ بى تَفَقُّدَ رِعایَتِهِ،

و آنچه را از نیرنگهایش به جانب من هدف گرفته بود به سوى خودش بازگردانى‌ و علیه او به کار بستى ولى عطش کینه‌اش فرو ننشست و سوزش دل برآمده از خشمش سرد نشد در حالى ‌که از غیضش بر من انگشت به‌ دندان گزید و پشت کرده پا به فرار نهاد و سپاه و نفراتش تارومار شد، پس تو را سپاس اى پروردگار از توانایى‌ات که شکست نپذیرد و بردبارى‌ات‌ که شتاب نپذیرد، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و مرا در برابر نعمتهایت از شاکران و در برابر عطاهایت از ذاکران قرار ده، خدایا چه بسیار متجاوزى که با نیرنگهایش به من ستم کرد و دامهاى شکارگیرش را در راهم نهاد و توجه‌ جستجوگرانه‌اش را بر من گماشت،

واَضبَاءَ اِلَىَّ اِضْباَّءَ السَّبُعِ لِطَریدَتِهِ انْتِظاراً لاِنْتِهازِ فُرْصَتِهِ وَهُوَ یُظْهِرُ بَشاشَهَ الْمَلَقِ وَیَبْسُطُ لى وَجْهاً غَیْرَ طَلِقٍ فَلَمّا رَاَیْتَ دَغَلَ سَریرَتِهِ وَقُبْحَ مَا انْطَوى عَلَیْهِ لِشَریکِهِ فى مِلَّتِهِ واَصْبَحَ مُجْلِباً لى فى بَغْیِهِ اَرْکَسْتَهُ لاُِمِّ رَاْسِهِ واَتَیْتَ بُنْیانَهُ مِنْ اَساسِهِ فَصَرَعْتَهُ فى زُبْیَتِهِ وَرَدَّیْتَهُ فى مَهْوى حُفْرَتِهِ وَجَعَلْتَ خَدَّهُ طَبَقاً لِتُرابِ رِجْلِهِ

و در کمین من نشست همچون کمین گذاردن درنده‌اى براى شکار خویش براى بدست آوردن فرصت مناسب در حالى ‌که خوشرویى چاپلوسانه نشان داده و به سختى گشاده‌رویى مى‌نمود پس چون حیله‌گرى نهادش و زشتى‌ پندار نهفته‌اش را آن هم بر زیان هم‌کیشش مشاهده نمودى در حالى ‌که سپیده مى‌کرد به امید آنکه در ستمش بر من هجوم آورد پس تو او را سرنگون‌ ساختى و ریشه‌اش را از بیخ و بن برکندى و او را در چاهى که براى من کنده بود و در ژرفاى گودالش در انداختى و گونه‌اش را همپاى خاک پایش قرار دادى،

وَشَغَلْتَهُ فى بَدَنِهِ وَرِزْقِهِ وَرَمَیْتَهُ بِحَجَرِهِ وَخَنَقْتَهُ بِوَتَرِهِ وَذَکَّیْتَهُ بِمَشاقِصِهِ وَکَبَبْتَهُ لِمَنْخَرِهِ وَرَدَدْتَ کَیْدَهُ فى نَحْرِهِ وَرَبَقْتَهُ بِنَدامَتِهِ وَفَسَاْتَهُ بِحَسْرَتِهِ فَاسْتَخْذَاءَ وَتَضاَّئَلَ بَعْدَ نَخْوَتِهِ وانْقَمَعَ بَعْدَ اْستِطالَتِهِ ذَلیلاً مَاْسُوراً فى رِبْقِ حِبالَتِهِ الَّتى کانَ یُؤَمِّلُ اَنْ یَرانى فیها یَوْمَ سَطْوَتِهِ وَقَدْ کِدْتُ یا رَبِّ لَوْ لا رَحْمَتُکَ اَنْ یَحُلَّ بى ما حَلَّ بِساحَتِهِ فَلَکَ الْحَمْدُ یا رَبِّ مِنْ مُقْتَدِرٍ لا یُغْلَبُ

و او را به تن و روزى‌اش سرگرم کردى و او را با سنگ خودش زدى و با زه کمان خودش خفه‌اش‌ نمودى و با سر نیزه‌هاى خودش هلاک کردى و به رو به خاک مذلّت انداختى و حیله‌اش را به گردنش برگرداندى و به بند پشیمانى گرفتارش کردى و به سبب حسرتش به باد فنایش دادى، از این ‌رو پس از کبر و نخوتش خوار و کوچک گشت و به دنبال گردن فرازى‌اش خوار و کوبیده شد و در بند دامى که روز گردن‌کشى‌اش آرزو داشت مرا در میان آن ببیند اسیر شد و چه‌ نزدیک بود. پروردگارا اگر رحمتت نبود بر من فرود آید، آنچه که دامن زندگى او را فراگرفت پس تو را سپاس پروردگارا که تواناى شکست‌ ناپذیرى،

وَذى اَناهٍ لایَعْجَلُ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاجْعَلنى لِنَعْماَّئِکَ مِنَ الشّاکِرینَ ولاِلاَّئِکَ مِنَ الذّ اکِرینَ اِلهى وَکَمْ مِنْ حاسِدٍ شَرِقَ بِحَسْرَتِهِ وَعَدُوٍّ شَجِىَ بِغَیْظِهِ وَسَلَقَنى بِحَدِّ لِسانِهِ وَوَخَزَنى بِمُوقِ عَیْنِهِ وَجَعَلَنى غَرَضاً لِمرامیهِ وَقَلَّدَنى خِلالاً لَمْ تَزَلْ فِیهِ نادَیْتُکَ یا رَبِّ مُسْتَجیراً بِکَ واثِقاً بِسُرْعَهِ اِجابَتِکَ مُتَوَکِّلاً عَلى ما لَمْ اَزَلْ اَتَعَرَّفُهُ مِنْ حُسْنِ دِفاعِکَ عالِماً اَنَّهُ لا یُضْطَهَدُ مَنْ اَوى اِلى ظِلِّ کَنَفِکَ،

و بردبار بدون شتابى بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و مرا بر نعمتهایت از شاکران و در برابر عطاهایت از ذاکران قرار بده، خدایا چه بسیار حسودى که از روى حسرت برافروخته گشت‌ و دشمنى که بسبب خشمش به سختى اندوهناک شد و مرا با نیش زبانش آزرده ساخت و مژگانش را چون نیزه‌اى به بدنم فرو برد و مرا هدف تیرهاى سرزنش‌ نمود و کاستی هایى را به گردنم انداخت که در خود اوست، پروردگارا پناه‌جویانه تو را خواندم در حالى ‌که اطمینان‌ به سرعت اجابت تو داشتم، توکّل‌کنان به آنچه همواره از خوبى دفاعت مى‌دانستم با آگاهى به اینکه هر که رخت به سایه حمایتت کشد مورد آزار واقع نگردد،

وَلَنْ تَقْرَعَ الْحَوادِثُ مَنْ لَجَاَ اِلى مَعْقِلِ الاِْنْتِصارِ بِکَ فَحَصَّنْتَنى مِنْ باْسِهِ بِقُدْرَتِکَ فَلَکَ الْحْمدُ یا رَبِّ مِنْ مُقْتَدِرٍ لا یُغْلَبُ وَذى اَناهٍ لا یَعْجَلُ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ واجْعَلْنى لِنَعْماَّئِکَ مِنَ الشّاکِرینَ وَلاِلاَّئِکَ مِنَ الذّ اکِرینَ.

و کسى ‌که به قلعه مددجویى تو پناه آورد هرگز حوادث روزگار او را درهم نکوبد، پس به قدرتت مرا از آزار او حفظ کردى، پس تو را سپاس اى پروردگار که تواناى‌ شکست‌ناپذیرى و بردبارى که هرگز شتاب نکنى. بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و مرا بر نعمتهایت از شاکران‌ و در برابر عطاهایت از ذاکران قرار بده،

اِلهى وَکَمْ مِنْ سَحایِبِ مَکْرُوهٍ جَلَّیْتَها وسَماَّءِ نِعْمَهٍ مَطَرْتَها وَجَداوِلِ کَرامَهٍ اَجْرَیْتَها واَعْیُنِ اَحْداثٍ طَمَسْتَها وناشِیَهِ رَحْمَهٍ نَشَرْتَهَا وَجُنَّهِ عافِیَهٍ اَلْبَسْتَها وَغَوامِرِ کُرُباتٍ کَشَفْتَها واُمُورٍ جارِیَهٍ قَدَّرْتَها لَمْ تُعْجِزْکَ اِذْ طَلَبْتَها وَلَمْ تَمْتَنِعْ مِنْکَ اِذْ اَرَدْتَهَا فَلَکَ الْحَمْدُ یا رَبِّ مِنْ مُقْتَدِرٍ لایُغْلَبُ وَذى اَناهٍ لا یَعْجَلُ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاْجَعْلنى لِنَعْماَّئِکَ مِنَ الشّاکِرینَ وَلاِلاَّئِکَ مِنَ الذّاکِرینَ،

خدایا چه بسیار ابرهاى ناملایمات که از فضاى زندگى‌ام زدودى و آسمان نعمتى که بر من باراندى‌ و نهرهاى کرامتى که به سوى من روان ساختى و چشمه‌هاى حوادثى که محو نمودى و نهال رحمتى که گستردى و زره عافیتى که بر من پوشاندى و گردابهاى گرفتارى که برطرف کردى و امور جاریه‌اى که مقدّر فرمودى، آنگاه که این امور را خواستى‌ درمانده‌ایت نکردند و هر زمان که آنها را اراده فرمودى از فرمانبردارى خوددارى ننمودند، پس تو را سپاس اى پروردگار که تواناى شکست‌ناپذیرى و بردبارى‌ که شتاب نورزى، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و مرا به نعمتهایت از شاکران و در برابر عطاهایت‌ از ذاکران قرار بده،

اِلهى وکَمْ مِنْ ظَنٍّ حَسَنٍ حَقَّقْتَ وَمِنْ کَسْرِ اِمْلاقٍ جَبَرْتَ وَمِنْ مَسْکَنَهٍ فادِحَهٍ حَوَّلْتَ وَمِنْ صَرْعَهٍ مُهْلِکَهٍ نَعَشْتَ وَمِنْ مَشَقَّهٍ اَرَحْتَ لاتُسْئَلُ عَمّا تَفْعَلُ وَهُمْ یُسْئَلُونَ وَلا یَنْقُصُکَ ما اَنْفَقْتَ وَلَقَدْ سُئِلْتَ فَاَعْطَیْتَ وَلَمْ تُسْئَلْ فاَبْتَدَاْتَ وَاسْتُمیحَ بابُ فَضْلِکَ فَما اَکْدَیْتَ اَبَیْتَ اِلاّ اِنْعاماً وَاْمِتناناً واِلاّ تَطَوُّلاً یا رَبِّ وَاِحْساناً واَبَیْتُ اِلا اْنتِهاکاً لِحُرُماتِکَ وَاْجْتِراَّءً عَلى مَعاصِیکَ،

خدایا چه بسیار گمان نیکى که جامه عمل پوشاندى و شکست ندارى را که جبران نمودى و بى‌چیزى توان‌ فرسایى که از من گرداندى و سقوط هلاکت‌بارى که بلندم کردى و دشوارى که آسان نمودى‌ تو بازخواست نشوى از آنچه انجام مى‌دهى و دیگران بازخواست شوند و از آنچه خرج مى‌کنى چیزى کاسته نشود، هر آینه از تو درخواست شد. حالى عطا کردى‌ و درخواست نشد پس آغاز در عطا و او پیشگاه فضلت درخواست احسان شد و تو منع ننمودى و ابا نمودى مگر از نعمت‌بخشى‌ و اصرار بر رساندن عطا و فزون‌بخشى و احسان اى پروردگار و من خوددارى نمودم مگر از شکستن احترام محرّماتت و جسارت بر گناهانت،

وَتَعَدِّیاً لِحُدُودِکَ وَغَفْلَهً عَنْ وَعیدِکَ وَطاعَهً لِعَدُوّى وَعَدُوِّکَ لَمْ یَمْنَعْکَ یا اِلهى وناصِرى اِخْلالى بِالشُّکْرِ عَنْ اِتْمامِ اِحْسانِکَ وَلاَ حَجَزَنى ذلِکَ عَنْ اِرْتِکابِ مَساخِطِکَ.

و تجاوز از قوانینت و غفلت از تهدیدت و فرمانبرى از دشمنم و دشمنت، اى معبودم و یاورم کوتاهى‌ام در سپاسگزارى‌ات تو را از تمام کردن احسانت بر من بازنداشت و این چشم‌پوشى و بزرگوارى‌ مرا از انجام کارهاى مورد خشمت مانع نشد.

اَللّهُمَّ وَهذا مَقامُ عَبْدٍ ذَلیلٍ اعْتَرَفَ لَکَ بِالتَّوْحیدِ وَاَقَرَّ عَلى نَفْسِهِ بِالتَّقْصیرِ فى اَداَّءِ حَقِّکَ وَشَهِدَ لَکَ بِسُبُوغِ نِعْمَتِکَ عَلَیْهِ وَجَمیلِ عادَتِکَ عِنْدَهُ واِحْسانِکَ اِلَیْهِ فَهَبْ لى یا اِلهى وَسَیِّدِى مِنْ فَضْلِکَ ما اُریدُهُ اِلى رَحْمَتِکَ واَتَّخِذُهُ سُلَّماً اَعْرُجُ فیهِ اِلى مَرْضاتِکَ وَ امَنُ بِهِ مِنْ سَخَطِکَ بِعِزَّتِکَ وَطَوْلِکَ

خدایا این است جایگاه بنده خوارى که براى تو به یگانگى اقرار کرد و براى خویش به کوتاهى در اداى حق تو و گواهى داد براى تو به کمال نعمتت بر او و شیوه زیبا و دلنشینت نزد او احسانت بر او، پس به من ببخش اى خداى من و سرور من از فضلت آنچه را که در راه‌ رسیدن به رحمتت مى‌خواهم تا نردبانش قرار دهم که از آن به سوى خشنودیت بالا روم و با آن از خشمت امان یابم، به حق عزّت و عطاى همیشگى‌ات،

وَبِحَقِّ نَبِیِّکَ مَحَمَّدٍ صَلَّى اللّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ فَلَکَ الْحَمْدُ یا رَبِّ مِنْ مُقْتَدِرٍ لا یُغْلَبُ وَذى اَناهٍ لا یَعْجَلُ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَاجْعَلْنى لِنَعْماَّئِکَ مِنَ الشّاکِرینَ وَلاِلاَّئِکَ مِنَ الذّ اکِرینَ اِلهى وَکَمْ مِنْ عَبْدٍ اَمْسى وَاَصْبَحَ فى کَرْبِ الْمَوْتِ وَحَشْرَجَهِ الصَّدْرِ،

و به حق پیامبرت محمّد (درود خدا بر او و خاندانش)، پس تو را سپاس اى پروردگار که‌ تواناى شکست‌ناپذیرى و بردبارى که شتاب نورزى، درود فرست بر محمّد و خاندان محمّد و مرا بر نعمتهایت از شاکران‌ و در برابر عطاهایت از ذاکران قرار بده. خدایا چه بسیار بنده‌اى که شامگاهان و صبحگاهان نمود در سختى مرگ و به شدت و تنگى نفس‌زنان،

وَالنَّظَرِ اِلى ما تَقْشَعِرُّ مِنْهُ الجُلُودُ وَتَفْزَعُ لَهُ القُلُوبُ واَنَا فى عافِیَهٍ مِنْ ذلِکَ کُلِّهِ فَلَکَ الْحَمْدُ یا رَبِّ مِنْ مُقْتَدِرٍ لا یُغْلَبُ وَذى اَناهٍ لایَعْجَلُ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاجْعَلْنى لِنَعماَّئِکَ مِنَ الشّاکِرینَ وَلاِلاَّئِکَ مِنَ الذّ اکِرینَ.

و با نگاه به آنچه که بدنها از دیدنش مى‌لرزد و دلها از آن بى‌تاب مى‌شود و من از همه اینها در عافیت و سلامتى هستم، پس تو را سپاس. اى پروردگار که تواناى شکست‌ناپذیرى و بردبارى که شتاب‌ نورزى، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و مرا بر نعمتهایت از شاکران و در برابر عطاهایت از ذاکران قرار بده.

اِلهى وَکَمْ مِنْ عَبْدٍ اَمْسى وَاَصْبَحَ سَقِیماً مَوْجِعاً فى اَنَّهٍ وَعَویلٍ یَتَقَلَّبُ فى غَمِّهِ لا یَجِدُ مَحیصاً وَلا یُسیغُ طَعاماً وَلا شَراباً وَاَنَا فى صِحَّهٍ مِنَ الْبَدَنِ وَسَلامَهٍ مِنَ الْعَیْشِ کُلُّ ذلِکَ مِنْکَ فَلَکَ الْحَمْدُ یا رَبِّ مِنْ مُقْتَدِرٍ لایُغْلَبُ وَذى اَناهٍ لا یَعْجَلُ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ واجْعَلْنى لِنَعْماَّئِکَ مِنَ الشّاکِرینَ وَلاِلاَّئِکَ مِنَ الذّاکِرینَ.

خداى من چه بسا بنده‌اى که به شامگاهان و صبحگاهان درآمد بیمار و دردمند، در ناله و فریاد در اندوهش به خود مى‌پیچد و راه گریزى نمى‌یافت و خوردنى و نوشیدنى گوارایى نمى‌خورد و من در تندرستى و سلامت‌ زندگى هستم، همه اینها از توست، پس تو را سپاس اى پروردگار تواناى شکست‌ناپذیر و بردبارى که شتاب نورزى، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و مرا بر نعمتهایت از شاکران و در برابر عطاهایت از ذاکران قرار بده.

اِلهى وَکَمْ مِنْ عَبْدٍ اَمْسى وَاَصْبَحَ خآئِفا مَرْعُوبا مُشْفِقا وَجِلا هارِبا طَریدا مُنْجَحِرا فى مَضیقٍ وَمَخْبَاَهٍ مِنَ الْمَخابى قَدْ ضاقَتْ عَلَیْهِ الاْرْضُ بِرُحْبِها لایَجِدُ حیلَهً وَلا مَنْجى وَلا مَاْوى وَاَنَا فى اَمْنٍ وَطُمَاْنینَهٍ وَعافِیَهٍ مِنْ ذلِکَ کُلِّهِ فَلَکَ الْحَمْدُ یا رَبِّ مِنْ مُقْتَدرٍ لا یُغْلَبُ وَذى اَناهٍ لایَعْجَلُ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاْجعَلْنى لِنَعْماَّئِکَ مِنَ الشّاکِرینَ.

خدایا چه بسیار بنده‌اى که به شامگاهان و صبحگاهان درآمد ترسان و هراسان، پریشان و اندیشناک، فرارى و رانده شده، خرابه‌نشین در تنگنا و مخفى‌گاهى از مخفى‌گاهها که زمین با فراخى‌اش بر او تنگ شد چاره و راه نجات و پناهگاهى نمى‌یابد و من از همه اینها در امنیت و آرامش و سلامت کاملم، پس تو را سپاس اى پروردگار توانمند شکست‌ناپذیر و بردبارى که شتاب نورزى، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست‌ و مرا بر نعمتهایت از شاکران.

وَلاِلاَّئِکَ مِنَ الذّ اکِرینَ اِلهى وَسَیِّدى وَکَمْ مِنْ عَبْدٍ اَمْسى وَاَصْبَحَ مَغْلُولاً مُکَبَّلاً فِى الْحَدیدِ بِاَیْدِى الْعُداهِ لایَرْحَمُونَهُ فَقیداً مِنْ اَهْلِهِ وَوَلَدِهِ مُنْقَطِعاً عَنْ اِخْوانِهِ وَبَلَدهِ یَتَوَقَّعُ کُلَّ ساعَهٍ بِاَىِّ قِتْلَهٍ یُقْتَلُ وَبِاَىِّ مُثْلَهٍ یُمَثَّلُ بِهِ وَاَنَا فى عافِیَهٍ مِنْ ذلِکَ کُلِّهِ فَلَکَ الْحَمْدُ یا رَبِّ مِنْ مُقْتَدرٍ لایُغْلَبُ وَذى اَناهٍ لایَعْجَلُ،

و در برابر عطاهایت از ذاکران قرار بده، خداى من و آقاى من و چه بسیار بنده‌اى که به شامگاه و بامداد درآمد بسته به زنجیر، پیچیده در آهن آن هم بدست دشمنانش که به او رحم نورزند، دور مانده از زن و فرزند، بریده از برادران و شهر خویش، هر لحظه انتظار دارد که چگونه کشته خواهد شد و چگونه اعضایش بریده خواهد گشت و من از همه اینها در سلامت کاملم، پس تو را سپاس اى پروردگار تواناى شکست‌ ناپذیر و بردبارى که شتاب نورزى،

صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاجْعَلْنى لِنَعْماَّئِکَ مِنَ الشّاکِرینَ وَلاِلاَّئِکَ مِنَ الذّ اکِرینَ اِلهى وَکَمْ مِنْ عَبْدٍ اَمْسى وَاَصْبَحَ یُق اسِى الْحَرْبَ وَمُباشَرَهَ الْقِتالِ بِنَفْسِهِ قَدْ غَشِیَتْهُ الاْعْداَّءُ مِنْ کُلِّ جانِبٍ بِالسُّیُوفِ وَالرِّماحِ وَآلَهِ الْحَرْبِ یَتَقَعْقَعُ فِى الْحَدیدِ قَدْ بَلَغَ مَجْهُودَهُ لا یَعْرِفُ حیلَهً وَلا یَجِدُ مَهْرَباً قَدْ اُدْنِفَ بِالْجِراحاتِ اَوْ مُتَشَحِّطاً بِدَمِهِ تَحْتَ السَّنابِکِ وَالاْرْجُلِ یَتَمَنّى شَرْبَهً مِنْ ماَّءٍ اَوْ

بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و مرا از شاکران و در برابر عطاهایت از ذاکران قرار بده، خداى من و چه بسیار بنده‌اى که به شامگاه صبحگاه درآمد، در حالى ‌که سختى جنگ و پیکار را با جانش تحمّل م