پاورپوینت کامل خوله حنفیه ۵۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل خوله حنفیه ۵۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل خوله حنفیه ۵۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل خوله حنفیه ۵۶ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ نسب
۲ خَولَه، همسر امام علی (علیه السّلام) یا کنیز آن حضرت
۳ پانویس
۴ منبع

نسب

پدر خَولَه، شخصی است به نام: جعفر بن قیس بن مسلمه بن عبید بن ثَعلبه بن یربوع بن ثعلبه بن دُئل بن حَنفیه بن لُجَیم[۱] بن صَعب بن علی بن بکر بن وائل بن قاسط بن هِنب بن اقصی بن دُعمی بن جَدیله بن اَسَد بن رَبیعه بن نِزار بن مَعَدال[۲]
مادر خَولَه، اسماء، دختر عمرو بن اَرقم بن عبید بن ثعلبه، از بنی حنفیه است[۳]

خَولَه، همسر امام علی (علیه السّلام) یا کنیز آن حضرت

در اینکه « خَولَه » زنِ امام علی (علیه السّلام) بود یا کنیز آن حضرت به شمار می رفت، اقوالی هست؛ برخی گفته اند: خَولَه، زن آن حضرت است که بعد از اُمامه، او را به عقد خود درآورد، و گفته شده است: امام علی (علیه السّلام) با خَولَه ازدواج نکرد، بلکه به عنوان ام ولد، نزد آن حضرت باقی ماند.

از دلایلی که خَولَه زن آزاده ی امام علی (علیه السّلام) بود، سخن سید مرتضی در تنزیه الأنبیا است که با استناد به آنچه بَلاذُرِی در انساب الأشراف ( به سند خود از خراش بن اسماعیل عِجلی ) آورده، می گوید:
بنو اسد بن خزیمه، بر بنی حنیفه حمله ور شدند و « خَولَه » (دختر جعفر ) را به اسارت گرفتند و او را در اول خلافت ابوبکر به مدینه آوردند و به علی فروختند. این خبر، به قوم وی رسید، به مدینه پیش علی آمدند، خَولَه را شناختند و علی را از جایگاه و منزلت خَولَه در میان خود آگاه کردند. علی، او را آزاد ساخت و مهری برایش تعیین نمود و به همسری خود درآورد. خَولَه، برای آن حضرت، محمد ( پسرش ) را زایید[۴]

در الإصابه ( اثر ابن حجر ) و دیگر منابع آمده است که این اسارت در دوران رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) صورت گرفت و آن حضرت خَولَه را در منزلش دید و خندید، سپس فرمود:
ای علی، بدان که بعد از من، تو خَولَه را به عقد خویش درخواهی آورد و او برایت پسری می زاید، او را به اسم من بنام و کنیت مرا بر او گذار[۵]

اما سخنان کسانی که گفته اند خَولَه، با اسارت به دست آمد و اسیر باقی ماند، چنین است:
۱. گروهی، از جمله ابوالحسن، علی بن محمد بن سیف مدائنی گفته اند « خَولَه » در روزگار رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) اسیر شد، می گویند:
رسول خدا، علی را به یمن فرستاد [ آن حضرت] خَولَه را در میان [ اسیران] بنی زبید به دست آورد. آنان به همراه عَمرو بن مَعدِی کرب، مرتد شده بودند. بنی زبید، با یورشی « خَولَه » را از بنی حنیفه اسیر گرفت و جزو سهم علی شد.

رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) به علی فرمود: اگر خَولَه، برایت پسری زایید، او را به اسم و کنیه من بنام. خَولَه، بعد از رحلت فاطمه ( دختر پیامبر ) برای علی پسری به دنیا آورد. آن حضرت، او را « ابوالقاسم » کنیت داد[۶]

در نامه ای که امام علی (علیه السّلام) نگاشت تا روز جمعه برای مردم خوانده شود، جمله هایی است که بر این معنا دلالت می کند. امام (علیه السّلام) می فرماید:
اگر میان ابوبکر و عمر سازش وجود نمی داشت و برای قبضه ی خلافت با هم همدست نمی شدند، یقین دارم که آن را از من باز نمی داشتند. ابوبکر، آن گاه که پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) من و خالد را سوی یمن فرستاد، سخن آن حضرت را شنید که به بُریده اسلمی فرمود: هرگاه از هم جدا شدید، هر کس فرمانده گروه خود باشد و آن گاه که یک جا گرد آمدید، علی بر همه تان امیر است.

ما [ بر دشمن ] شبیخون زدیم و اسیرانی را به چنگ آوردیم که در میانشان خَولَه ( دختر جعفر ) جار الصفا بود ( به جهت زیبارویی اش جار الصفا نامیده می شد ) من خَولَه ی حنفیه را برگرفتم و خالد این فرصت را برای بدگویی از من مغتنم شمرد و بریده را پیش پیامبر فرستاد تا آن حضرت را علیه من تحریک کند و رفتار مرا زشت بنمایاند.
بریده نزد پیامبر رفت و ماجرای خویله [ خَولَه] را برای او باز گفت و اینکه من او را برای خود ستاندم، پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: ای بریده، سهم علی از خمس بیش از این است! او، ولی [ و سرپرست] شما بعد از من است. این سخن را ابوبکر و عمر شنیدند، بریده زنده است و نمرده [ و شاهد این ماجرا است] آیا بعد از این حقیقت، جایی برای سخن [ و تردید] باقی می ماند؟[۷]

۲. از اسماء ( دختر عُمیس ) رسیده که گفت:
حنفیه را زنی دیدم سبزه، زیباموی؛ امیرالمؤمنین، علی هنگامِ باز آمدن از یمن، در « ذو المجاز »[۸] ( یکی از بازارهای عرب ) او را خرید و به فاطمه هدیه کرد[۹]

۳. دیدگاه دیگر این است که « خَولَه » از اسرای یمامه است که در جنگی که با مُسَیلِمه کذاب میان بنی حنیفه و ابوبکر ( در زمان حکومتش ) رخ داد، به اسارت درآمد[۱۰]

صاحب المجدی می گوید:
برایم حکایت شد که ابن کلبی به نقل از خراش بن اسماعیل بیان داشت که: گروهی از عرب، در سلطنت ابوبکر، خَولَه را اسیر کردند. اسامه بن زید او را خرید و به علی فروخت. چون علی سیمای او را شناخت، آزادش کرد و برایش مهر نهاد و او را به ازدواج خویش درآورد.

ابن کلبی، درباره ی پنداری که بخاری کرده است، می گوید: هر که بر این باور باشد که « خَولَه » از اسیران یمامه است، عقیده ی باطلی دارد[۱۱]
بلاذری، به سندش از خراش بن اسماعیل عجلی، روایت کرده است که گفت:
بنی اسد بن خزیمه، بر بنی حنیفه یورش آوردند [ در این یورش] خَولَه ( دختر جعفر ) را اسیر کردند و در آغازِ خلافت ابوبکر او را به مدینه آوردند و به علی فروختند.
خبر این ماجرا به قوم خَولَه رسید، در مدینه پیش علی آمدند و خَولَه را شناختند و آن حضرت را به موقعیتی که خَولَه نزد آنان داشت، باخبر ساختند. علی او را آزاد کرد و مهری برایش گذاشت و عقدش نمود. خَولَه برای علی، محمد را زایید، علی او را به ابوالقاسم کنیت نهاد[۱۲]

احمد بن یحیی بَلاذُری در انساب الأشراف این قول را بر می گزیند؛ زیرا می گوید: این خبر، از خبر مدائنی استوارتر است[۱۳]
در معارف ابن قتیبه و طبقات ابن سعد ( و دیگر منابع ) آمده است که: خَولَه، کنیزی از اسیران « یمامه » بود که به دست علی افتاد. وی کنیز بنی حنیفه و از سیاهان سندی به شمار می آمد و از [ مردمان ] بنی حنیفه نبود. خالد بن ولید، با آنها بر گرفتنِ برده مصالحه کرد، نه اینکه خودشان را به بردگی گیرد[۱۴]

۴. گروهی بر این باورند که « خَولَه » اسیری از اسرای « رَده » است. آن گاه که بسیاری از عرب از پرداختِ زکات خودداری کردند و بنی حنیفه مرتد شدند و مسیلمه ادعای نبوت کرد، ابوبکر بن خالد بن ولید را به جنگ آنها فرستاد و خاندان خَولَه به دست [ سپاه] وی کشته شدند [ و خود وی اسیر شد] ابوبکر، خَولَه را به عنوان سهم علی از غنیمت، به او داد[۱۵]

ابن سعد می گوید:
از حسن بن صالح روایت شده که گفت: شنیدم عبدالله بن حسن، یادآور می شد که: ابوبکر، مادر محمد بن حنفیه را به علی داد.[۱۶]

در البدایه و النهایه می خوانیم:
خَولَه را در زمان ابوبکر و در واقعه رده، خالد از « بنی حنیفه » اسیر کرد. وی، سهم علی شد و محمد را برای او به دنیا آورد[۱۷]

سمعانی، درباره ی محمد بن حنفیه و مادرش خَولَه، می نگارد:
خَولَه، از اُسرای بنی حنیفه بود، ابوبکر او را به علی داد. اگر ابوبکر امام نمی بود، قسمتِ غنایم او نباید صحیح باشد. به این امر، اهل سنت بر شیعه استدلال می کند که خَولَه، از اسیران بنی حنیفه بود و ابوبکر او را تقسیم کرد. اگر ابوبکر امام نبود، نباید قسمت او و تصرفش در خمس غنیمت درست باشد.
علی، خَولَه را گرفت و آزاد ساخت و با او ازدواج کرد[۱۸]

ابن شهر آشوب و سید مرتضی ( و دیگران ) شبهات سمعانی ( و امثالِ او ) را رد کرده اند. ابن شهر آشوب حکایت می کند که ابوبکر گفت:
ای ابو الحسن، این زن را برگیر، خدا او را برایت مبارک کناد! جضرت علی (علیه السّلام) او را به اسماء [ سلمی] بنت عمیس سپرد و گفت: این زن را داشته باش و گرامی اش دار و از او محافظت کن.
خَولَه، نزد وی بود تا اینکه برادرش آمد، حضرت علی (علیه السّلام) از او پیوند زناشویی با خَولَه را خواستار شد، برایش مهر معین کرد و او را عقد نمود[۱۹]

سید مرتضی در الشافی می گوید:
[ خَولَه] حنفیه، در واقع اسیر نبود و امام علی (علیه السّلام) به عنوان اسیر او را در اختیار نگرفت؛ زیرا وی، با آوردن اسلام آزاد شد و مالک ام