پاورپوینت کامل خرید و فروش ۴۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل خرید و فروش ۴۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل خرید و فروش ۴۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل خرید و فروش ۴۴ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ خلاصه اى از احکام خرید وفروش
۲ آداب خرید و فروش
۳ خرید و فروش در قرآن
۴ خرید و فروش در روایات
۵ پانویس
۶ منابع

خلاصه اى از احکام خرید وفروش

فروختن و خریدن چیزهاى نجس حرام است . مانند شراب و ملحقات آن و مایع نجس یا متنجس، و مردار و خون و خوک و سگ . مگر اینکه منفعت معتنابه حلالى داشته باشد مانند مدفوع نجس جهت کود درخت و سگ جهت شکار.

و همچنین خرید و فروش آلات لهو چون دف و نى و امثال آن، و بت و صلیب و شطرنج، و همچنین فروختن سلاح به دشمنان دین.

مکروهست صرّافى و برده فروشى و کفن فروشى و احتکارى که مضرّ به حال جامعه نباشد.
خرید و فروش اگر معاطاتى (داد و ستد عملى) نباشد بایستى به لفظى صریح دال بر نقل مال از ملک مالک اول بمالک دوم ادا شود. دیگر آنکه، دو طرف معامله بایستى عاقل، بالغ و مختار باشند.

و مى باید که کالا و بها ملک آندو باشد ( به «بیع فضولى» رجوع شود) و باید کالا و بها قابل تملک بوده بعلاوه ملک آزاد آنها باشد پس فروختن عین موقوفه جز در موارد خاص و همچنین چیزى که در گرو باشد و یا مال آنکس که حاکم او را ممنوع التصرف در مال خود کرده صحیح نیست.

و دیگر از شرائط صحت معامله آنست که مقدار و اندازه کالا و بها از حیث شمارش و وزن و کیل و متراژ و دیگر اندازه ها نزد طرفین معامله معلوم باشد مگر اینکه کالا یا بها از چیزهائى باشد که به دیدن مشخص گردد چون باغ و مانند آن که بایستى پیش از معامله مشاهده شود.

آداب خرید و فروش

۱ ـ آگاهى کامل (اجتهادا یا تقلیدا) به احکام شرعى خرید و فروش.

۲ ـ مشتریان و مراجعین را همه به یک چشم نگریستن و امتیازى براى یکى بر دیگرى قائل نشدن.

۳ ـ پشیمانى پشیمان در معامله را پذیرفتن و طبق خواسته او معامله را فسخ نمودن هر چند مشمول حق خیار نباشد.

۴ ـ کالا را زینت ننمودن آنچنانکه موجب به اشتباه افتادن مشترى گردد.

۵ ـ عیب کالا را براى مشترى بیان داشتن.

۶ ـ سوگند نخوردن.

۷ ـ آسان گرفتن و سختگیرى نکردن در معامله و در بها و دیگر امور مربوطه.

۸ ـ افزون دادن و ناقص ستدن، بدین معنى که اگر جنسى را میفروشد سعى کند بر وزن آن بیفزاید، و اگر میخرد سعى کند از آن بکاهد (بر خلاف روش متعارف) البته نه بحدى که موجب جهالت در وزن گردد.

۹ ـ کالاى خود را مدح و ستایش و کالاى دیگرى را مذمت نکند.

۱۰ ـ بیش از حد نیاز، از مسلمانان سود نستاند.

۱۱ ـ از کسى که به وى وعده احسان داده سود نستاند.

۱۲ ـ دیرتر به بازار رود و زودتر به خانه بازگردد.

۱۳ ـ با کسانى که بسیار در معامله سختگیرند و شدیدا در مادیات خیره و دقیق میباشند و نیز با بخت برگشتگان سودا نکند.

۱۴ ـ در معامله برادر دینى خود دخالت ننمودن.

۱۵ ـ احتکار ننمودن، جز در مورد جنسهائى که احتکارشان در شرائط خاصّ حرام است. به «احتکار» رجوع شود.

۱۶ ـ نفروختن کالا بر مبناى خرید، بدین معنى که بگوید: این کالا را فلان درصد بیشتر یا کمتر از خرید آن مى فروشم. که این کار مکروه است.[۱]

خرید و فروش در قرآن

خداوند در سوره توبه با توجه به ارکان معاملات می‌فرماید: «إِنَّ اللَّهَ اشْتَرى مِنَ الْمُؤْمِنِینَ أَنْفُسَهُمْ وَ أَمْوالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّهَ یُقاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَیَقْتُلُونَ وَ یُقْتَلُونَ وَعْداً عَلَیْهِ حَقًّا فِی التَّوْراهِ وَالْإِنْجِیلِ وَالْقُرْآنِ وَ مَنْ أَوْفى بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَیْعِکُمُ الَّذِی بایَعْتُمْ بِهِ وَ ذلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ (سوره توبه، ۱۱۱) التَّائِبُونَ الْعابِدُونَ الْحامِدُونَ السَّائِحُونَ الرَّاکِعُونَ السَّاجِدُونَ الْآمِرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَالنَّاهُونَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَالْحافِظُونَ لِحُدُودِاللَّهِ وَ بَشِّرِالْمُؤْمِنِینَ».[۲]

خداوند از مومنان جان‌ها و اموالشان را خریدارى مى‌کند که (در برابرش) بهشت براى آنان باشد (به این گونه که) در راه خدا پیکار مى‌کنند، مى‌کشند و کشته مى‌شوند، این وعده حقى است بر او که در تورات و انجیل و قرآن ذکر فرموده، و چه کسى از خدا به عهدش وفادارتر است، اکنون بشارت باد بر شما به داد و ستدى که با خدا کرده‌اید و این پیروزى بزرگى (براى شما) است. (مومنان کسانى هستند که) توبه‌کنندگانند و عبادت‌کاران و سپاس‌گویان و سیاحت‌کنندگان و رکوع‌کنندگان و سجده‌آوران و آمران به معروف و نهى‌کنندگان از منکر و حافظان حدود (و مرزهاى) الهى و بشارت بده (به این چنین) مؤمنان!

در این دو آیه مقام والاى مجاهدان باایمان، با ذکر مثال جالبى، بیان شده است. در این مثال خداوند خود را خریدار و مؤمنان را فروشنده معرفى کرده، و مى‌گوید: “خداوند از مؤمنان جان‌ها و اموالشان را خریدارى مى‌کند، و در برابر این متاع، بهشت را به آنان مى‌دهد.” و از آنجا که در هر معامله در حقیقت پنج رکن اساسى وجود دارد که عبارتند از خریدار، فروشنده، متاع، قیمت و سند معامله، خداوند در این آیه به تمام این ارکان اشاره کرده است.

خودش را “خریدار” و مؤمنان را “فروشنده” و جان‌ها و اموال را “متاع” و بهشت را “ثمن” (بها) براى این معامله قرار داده است. منتها طرز پرداخت این متاع را با تعبیر لطیفى چنین بیان مى‌کند:

“آن‌ها در راه خدا پیکار مى‌کنند و دشمنان حق را مى‌کشند و یا در این راه کشته مى‌شوند و شربت شهادت را مى‌نوشند.” در حقیقت دست خدا در میدان جهاد براى تحویل گرفتن این متاع اعم از جان، و یا اموالى که در جهاد مصرف مى‌شود آماده است! و به دنبال آن به “اسناد” معتبر و محکم این معامله که پنجمین رکن است اشاره کرده مى‌فرماید: “این وعده حقى است بر عهده خداوند که در سه کتاب آسمانى تورات، انجیل و قرآن آمده است.”

البته با توجه به تعبیر (فِی سَبِیلِ اللَّهِ) به خوبى روشن مى‌شود که خداوند خریدار جان‌ها و تلاش‌ها و کوشش‌ها و مجاهدت‌ها ایست که در راه او صورت می‌گیرد یعنى در راه پیاده‌کردن حق و عدالت و آزادى و نجات انسان‌ها از چنگال کفر و ظلم و فساد. سپس براى تاکید روى این معامله بزرگ اضافه مى‌کند “چه کسى وفادارتر به عهدش از خدا است؟” یعنى گرچه بهاى این معامله فورا پرداخته نمى‌شود، اما خطرات نسیه را دربر ندارد! چرا که خداوند به حکم قدرت و توانایى و بى‌نیازى از هر کس نسبت به عهد و پیمانش وفادارتر است، نه فراموش مى کند، نه از پرداخت عاجز است، و نه کارى برخلاف حکمت انجام مى‌دهد که از آن پشیمان گردد و نه العیاذ باللَّه خلاف مى‌گوید، بنابراین هیچ‌گونه جاى شک و تردید در وفادارى او به عهدش، و پرداختن بها در راس موعد، باقى نمى ماند.

و از همه جالب‌ تر این که پس از انجام مراسم این معامله، همان گونه که در میان تجارت‌ کنندگان معمول است، به طرف مقابل تبریک گفته و معامله را معامله پرسودى براى او مى‌خواهد و مى‌گوید: “بشارت با