پاورپوینت کامل حاج میرزا مهدى آشتیانى ۶۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حاج میرزا مهدى آشتیانى ۶۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حاج میرزا مهدى آشتیانى ۶۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حاج میرزا مهدى آشتیانى ۶۶ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ خانواده آشتیانى
۲ تولد و تحصیلات میرزا مهدى آشتیانى
۳ تدریس
۴ شاگردان
۵ آثار و تألیفات
۶ افول آفتاب فرزانگى
۷ پانویس
۸ منابع

خانواده آشتیانى

پدر و نیاکان میرزا مهدى همه از علماى بزرگ اسلام بوده اند. در رأس این خاندان آیت الله العظمى حاج میرزا حسن آشتیانى معروف به میرزاى آشتیانى است. ایشان از شاگردان برجسته علامه شیخ مرتضى انصارى، و صاحب کتاب گرانسنگ «بحرالفوائد فى شرح الفرائد» مى باشد.

میرزاى آشتیانى بعد از درگذشت استاد، نجف را ترک کرد و به تهران آمد و حوزه درس گرمى را پایه گذارد.او را اولین کسى مى دانند که نظرات و آراى شیخ انصارى را در ایران گسترش داده است. محفل علمى وى میعادگاه جوینده گان معرفت بود و تعداد زیادى از بزرگان در این محضر به فیض مى رسیدند که از آن جمله اند: حضرات آیات عظام حاج میرزا فیض قمى، حاج شیخ محمدعلى شاه آبادى، حاج شیخ محمدعلى حائرى قمى، حاج شیخ محمد کبیر قمى و…

میرزاى آشتیانى به عنوان رئیس علماى تهران در جنبش شکوهمند تحریم تنباکو نقش فوق العاده اى را ایفا مى کرد. ایشان که نماینده میرزاى بزرگ شیرزاى نیز بود در انجام رساندن هدف قیام و رهبرى مردم دخالت مستقیم داشت.[۱] آن بزرگوار در سال ۱۳۱۹ قمرى درگذشت.

از شاگردان مبرز میرزاى آشتیانى، برادرزاده اش، مرحوم آیت الله حاج میرزا جعفر آشتیانى است که افتخار دامادى استاد را نیز داشته است. او پدر فیلسوف عالى مقام میرزا مهدى آشتیانى مى باشد.

آیت الله میرزا جعفر آشتیانى ملقب به میرزاى کوچک علاوه بر استفاده از محفل پرشور علمى عموى گرامیش، از محضر اساتیدى همچون حکیم میرزا ابوالحسن جلوه، آقا على حکیم زنوزى، آقا محمدرضا قمشه اى استفاده ها برد و به مقام بلندى از معارف الهیه رسید. ایشان در ادبیات و ریاضیات سرآمد علماى عصر خود و به طب و نجوم و هندسه و عرفان نیز تسلط داشت. حاج میرزا جعفر در سال ۱۳۲۴ قمرى درگذشت و در حرم مطهر حضرت عبدالعظیم حسنى علیه السلام مدفون گردید.[۲]

تولد و تحصیلات میرزا مهدى آشتیانى

در چنین خانواده اى ارجمند و از چنان پدر و مادرى پرهیزگار در ذی القعده سال ۱۳۰۶ قمرى میرزا مهدى پا به عرصه عرصه وجود گذاشت و بعد از سپرى کردن دوران خردسالى و طفولیت، فراگیرى مقدمات علوم را آغاز کرد. از همان اوان کودکى آثار هوش و استعداد در وى آشکار بود، طورى که در سن پنج سالگى به تلاوت کامل قرآن مجید موفق گردید.[۳]

میرزا مهدى علوم ادبى مانند صرف، نحو، معانى، بیاى، بدیع و همچنین منطق و مقدمات فلسفه را نزد پدر دانشمند خود فراگرفت و سپس به درس اساتید تهران در علوم و معارف مختلف حاضر شد.

آشتیانى براى آموختن فقه و اصول، نزد بزرگانى همچون آقا شیخ مسیح طالقانى، آخوند ملا عبدالرسول مازندرانى، آقا سید عبدالکریم لاهیجى و شهید حاج شیخ فضل الله نورى زانو زد و نیز ریاضى را نزد آقا شیخ عبدالحسین سیبویه، میرز اغفار خان نجم الدوله، میرزا جهانبخش منجم بروجردى و آقا شیخ محمدحسین ریاضى فراگرفت. ایشان همچنین طب قدیم را از محضر میرزا محمدحسین حکیم و آقا میرزا ابوالقاسم نائینى و طب جدید را از میرزا على اکبر خان ناظم الاطبا و میرزا ابوالحسن خان رئیس الاطبا آموخت.[۴]

میرزا مهدى با جدیت تمام همه علوم و معارف فوق را نزد دانشمندان و بزرگان عصر آموخت و از بسیارى اساتید خود به اخذ اجازه و گواهى نامه علمى نائل شد.[۵] ایشان اگر چه در فقه و اصول و ریاضى و طب صاحب نظر و داراى مقامى ارجمند بود، ولى آن چه بیشتر براى او جاذبه داشت گام نهادن در وادى علوم عقلى و فلسفى بود.

ذهن نقاد اندیشه ژرف و جستجوگر او لحظه اى نمى آرمید و در تکاپوى درک معارف بلند عقلى و براى رسیدن به زلال دانش به درس خداوندان حکمت و فلسفه اسلامى عصر شتافت. اینک اساتید او در مباحث فلسفه، حکمت و عرفان را به اختصار برمى شمریم.

۱- سید الحکماء آقا میرزا ابوالحسن جلوه:

آن بزرگوار در سال ۱۲۳۸ قمرى تولد یافت. تحصیلات مقدماتى را نخست در اصفهان و سپس در تهران گذراند و بزودى در فلسفه و حکمت به مقام بلندى دست یافت به طورى که مقام استادى فلسفه در تهران به او ختم مى شد. وى بر بسیارى از کتب فلسفى و عرفانى، حاشیه زده است که از جمله حاشیه ایشان بر اسفار و بر شرح فصوص است. آن حکیم فرزانه در شب جمعه ششم ذی القعده ۱۳۲۴ قمرى درگذشت و در جوار شیخ صدوق در شهر رى به خاک سپرده شد.

اگر چه خیابانى در علماى معاصرین از خود میرزا مهدى آشتیانى نقل کرده است که ایشان نزد حکیم جلوه درس گرفته؛[۶]

ولى همان طور که آقاى صدوقى سُها در مقدمه اساس التوحید ذکر فرموده اند، شاگردى آشتیانى نزد حکیم جلوه بعید است. چرا که سید ابوالحسن جلوه در سال ۱۳۱۴ درگذشت حال آن که در این سال آشتیانى تنها هشت سال داشته است. و باز همان گونه که آقاى صدوقى فرموده اند، ممکن است بگوئیم پدر دانشمند میرزا مهدى، یعنى مرحوم میرزا جعفر آشتیانى – که خود از شاگردان حکیم جلوه بوده است.- میرزا مهدى را با خود به مجلس درس استاد مى برده است و از این طریق میرزا مهدى از پرتو فیوض آن حکیم ارجمند نیز، مستفیض شده است.[۷] ۶.

۲- حکیم و فیلسوف عالى قدر، مرحوم آقا میرزا حسن کرمانشاهى:

آن بزرگوار در سال ۱۲۵۰ قمرى در کرمانشاه متولد شد و در تهران نزد آقامحمدرضا قمشه اى و آقا على مدرس زنوزى و آقا میرزا ابوالحسن جلوه فلسفه و حکمت را به کمال فراگرفت. آثارى همچون تعلیقه بر شفاء، تعلیقه بر اشارات و تعلیقه بر اسفار ملاصدرا از او به یادگار مانده است.

آقا میرزا حسن در سال ۱۳۳۶ قمرى درگذشت. ایشان استاد حکمت آقا میرزا مهدى آشتیانى در مکتب مشاء بوده است. از دیگر شاگردان معروف وى مى توان به آقا میرزا احمد آشتیانى، آقا شیخ محمدتقى آملى، و آقا شیخ مهدى مازندرانى اشاره کرد.

۳- فیلسوف فرزانه آقا میر شهاب تبریزى:

او حکیم، فیلسوف و عارفى گرانمایه بود که در حکمت متعالیه نیز تبحر خاصى داشت. وى از شاگردان برجسته آقا محمدرضا قمشه اى، آقا على مدرس و آقا میرزا ابوالحسن جلوه بشمار مى رفت و در حدود سال ۱۳۲۰ قمرى بسراى باقى شتافت. آثارى از وى بجا مانده است که از جمله آن ها رساله فى حقیقه الوجود مى باشد. محفل درس حکیم آقا میر شهاب تبریزى در مدرسه صدر تهران میعاد جویندگان معرفت بود. میرزا مهدى آشتیانى، حکمت متعالیه را در محضر افادت او فراگرفته است. از دیگر شاگردان معرفت وى مى توان به آقا میرزا احمد آشتیانى، آقا سید کاظم عصار و آقا شیخ مهدى مازندرانى اشاره کرد.

۴- حکیم آقا میرزا هاشم اشکورى:

او از بزرگترین فلاسفه و عرفاى معاصر است. نزد حکماى ثلاثه یعنى آقا محمدرضا قمشه اى، آقا على مدرس و آقا میرزا ابوالحسن جلوه، زانوبه شاگردى سایید و مدتى نیز در قزوین از محضر آقا سید على، صاحب حاشیه بر قوانین، بهره برد. و سپس به تهران رفت و در مدرسه سپهسالار کرسى تدریس فلسفه و عرفان را بر عهده گرفت. او به حقیقت عارفى فرزانه بود که از محضرش جمع کثیرى سیراب مى شدند. مرحوم میرزا مهدى عرفان و معرفت را از او آموخته است. بعضى دیگر از شاگردان او آقا سید محمدکاظم عصار، آقا میرزا احمد آشتیانى و آقا سید ابوالحسن رفیعى قزوینى هستند.

آیت الله آشتیانى در محضر اساتید بزرگ عصر و ارباب فضل، حکمت فلسفه و عرفان را به کمال آموخت و خود به مرتبه بلندى از استادى در این رشته ها نائل آمد. ایشان در سال ۱۳۲۷ ق. براى اولین بار به عتبات عالیات سفر کرد و مدت کوتاهى در حوزه نجف اشرف اقامت گزید ولى اندکى بعد به جهت بیمارى و ضعف شدید جسمانى به ایران بازگشت و مجدداً در سال ۱۳۲۹ ق به عراق رفت و سالیانى طولانى به تکمیل مبانى فقه و اصول پرداخت.

اساتید ایشان در نجف اشرف

۱- آیت الله آخوند خراسانى، «صاحب کفایه»؛ ایشان از بزرگترین دانشمندان و اساتید اصول الفقه در جهان تشیع است. او در سال ۱۲۵۵ ق. در مشهد مقدس پا به عرصه وجود گذاشت. در سن ۲۲ سالگى براى ادامه تحصیل به تهران رفت و سپس راهى عتبات عالیات شد و در زمره بهترین شاگردان شیخ انصارى و سپس میرزاى شیرازى قرار گرفت. ایشان از مدرسین معروف و موفق بشمار مى رفت. طورى که در محفل گرم درسش حدود هزار و دویست نفر شرکت مى کردند. از معروفترین شاگردان آخوند خراسانى مى توان به آقا سید ابوالحسن اصفهانى، حاج آقا حسین بروجردى، حاج آقا حسین قمى و آقا ضیاءالدین عراقى اشاره کرد. کتاب کفایه الاصول او از متون درسى و در سطح عالى علمى در حوزه هاى علمیه است و محور درس خارج مراجع و اساتید حوزه ها مى باشد. وى در سال ۱۳۲۹ ق. درگذشت.

۲- آیت الله سید محمدکاظم یزدى؛ صاحب عروه: ایشان در سال ۱۲۴۷ ق متولد شد و بعد از طى مقدمات و سطوح به درس مرحوم میرزاى بزرگ شیرازى راه یافت و در آن محفل نورانى مراتب اجتهاد را طى کرد. کتاب سترگ او به نام عروه الوثقى به حاشیه همه مراجع و بزرگان بعد از خودش مزین گشته است. صاحب عروه در سال ۱۳۳۷ ق درگذشت.

۳- آیت الله سید محمد فیروزآبادى: او از فقها و اساتید بنام حوزه نجف اشرف و از شاگردان معروف آخوند خراسانى و صاحب عروه بشمار مى رود. وى در سال ۱۳۴۵ ق بدرود حیات گفت. او آثارى همچون کتاب الطهاره والصلاه و جامع الکلم فى حکم اللباس المشکوک فیه از خود به یادگار گذاشت.

۴- آیت الله میرزا حسین نائینى: ایشان از فقها و اصولیین سترگ شیعه است. نزد میرزاى شیرازى و سید محمد فشارکى تحصیل کرد و سپس خود به مقام استادى رسید و به معارضه علمى با آخوند خراسانى پرداخت. وى در علم اصول نظرات بدیعى را ارائه داده است.

۵- آیت الله آقا ضیاءالدین عراقى: ایشان در سال ۱۲۷۸ ق. متولد شد و بعد از تحصیل مقدمات علوم اسلامى، راهى عتبات عالیات شد و در محضر آخوند خراسانى سید محمد فشارکى و حاج میرزا حسین حاج میرزا خلیل به تکمیل مدارج علمى خود پرداخت. او حوزه تدریس بسیار گرمى داشت که در آن فقهاى زیادى تربیت یافتند. از آن جمله: آقا جمال گلپایگانى، آقا سید محسن حکیم، آقا سید ابوالقاسم خوئى، آقا سید محمود شاهرودى و آقا سید محمد حجت. ایشان در سال ۱۳۶۱ ق در نجف اشرف دار فانى را وداع گفت.

۶- آیت الله آقا سید ابوالحسن اصفهانى: