پاورپوینت کامل حاج میرزا محمد ارباب قمى ۴۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حاج میرزا محمد ارباب قمى ۴۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حاج میرزا محمد ارباب قمى ۴۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حاج میرزا محمد ارباب قمى ۴۰ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ خاندان میرزا محمد ارباب
۲ تحصیلات
۳ شاگردان
۴ آثار و تألیفات
۵ ویژگی‌هاى اخلاقى
۶ وفات
۷ پانویس
۸ مشخصات منابع
۹ منبع

خاندان میرزا محمد ارباب

مرحوم آیت الله حاج میرزا محمد ارباب در سال ۱۲۷۳ ق، در بیت علم و فضل – در عین حال کشاورز – در شهر قم چشم به جهان گشود.[۲]

پدر بزرگوارش، مرحوم محمدتقى بیک ارباب از فاضلان و ادیبان و شاعران قم بشمار مى رفت. عبدالله مستوفى درباره اش مى نویسد: «محمدتقى بیک ارباب، با داشتن اطلاعات وسیعى از فلاحت و ساختمان و مقنى گرى… که قول و تصدیق او در نزد تمام استادان این متون رهان قاطع بشمار مى رفت، ادیب و شاعر و نویسنده و خوش خط و بذله گو و مجلس آرا هم بود… شعر را بسیار خوب مى گفت، در نویسندگى و اسلوب خط سبک قائم مقام را پیروى مى کرد، هم ساده و روان و هم ادیبانه، سهل و ممتنع چیز مى نوشت… هیچ کس نمى توانست تصور کند که در این قباى راسته و (لباس) رعیتى… این قدر اطلاع و فضل و ادب باشد… ممکن است امروز مطلعى مانند او در زراعت و کارهاى مربوط به آن و ادیب و نویسنده اى مثل او باشد، ولى من در مدت عمر خود شخصى به این جامعى هیچ ندیده ام… حاجى میرزا محمد مجتهد، پسرش هم ملاى جامع خوش محضر تام العیارى بود که در عالم خود هیچ دست کمى از پدرش نداشت…».[۳] وى در جمادى الاول ۱۳۱۱ ق بدرود حیات گفت و از او دو کتاب: مقتل منظوم امام حسین علیه السلام و تاریخ دارالایمان قم به یادگار مانده است.[۴] نمونه اى از اشعار مراثى وى در کتاب تاریخ تکایا و عزادارى قم آمده است.[۵]

تحصیلات

مرحوم آیت الله ارباب، پس از پشت سر نهادن دوران نوجوانى به تحصیل ادبیات همت گمارد و پس از آن به تهران رفت و نزد اساتید هر فن از هنر علمى توشه اى و از هر خرمن خوشه اى برچید تا مشار بالبنان گردید.[۶] البته به نام اساتیدش در تهران تصریح نشده، ولى در آن زمان مدار تدریس علوم نقلى و عقلى بر عهده آیات عظام: شیخ عبدالرحیم نهاوندى، میرزا ابوالحسن جلوه و آقا محمدرضا قمشه اى بوده است.

هجرت به سامرا:

مرحوم حاج میرزا محمد ارباب، به همراه دوستان گرانقدرش مرحوم آیت الله حاج ملا آقا حسین قمى (م ۱۳۲۷ ق) و آیت الله مولى عبدالله قمى به سامرا مهاجرت کردند و چندى در درس‌هاى آیت الله العظمى میرزاى شیرازى شرکت نمود. پس از آن به همراه ملا عبدالله قمى به نجف کوچید.[۷] و سالیان بسیار در درس‌هاى آیات عظام، میرزا حبیب الله رشتى و آخوند ملا محمدکاظم خراسانى حضور یافت، تا آن که پس از تحصیل و تکمیل علوم دینى، به درجه رفیع اجتهاد نائل آمد و با اخذ اجازات متعدد روایى (از آیات عظام: محدث نورى و شریعت اصفهانى و حاج میرزا حسین خلیلى تهرانى) و اجتهادى (از آخوند خراسانى و میرزا حبیب الله رشتى) به زادگاهش بازگشت.[۸]

مرحوم ارباب، پس از مراجعت به قم، به تدریس و تألیف و اقامه جماعت و موعظه و حل و فصل دعاوى و رفع مخاصمات اشتغال داشت. وى در این زمان ریاستى عام و شهرتى تام پیدا کرد و آوازه فقاهت و فضیلت او به همه جا رسید.

شاگردان

آن فقیه بزرگ، همه روز به تدریس فقه و حدیث اشتغال داشت و از مجلس درس وى گروهى بسیار به مدارج عالیه نائل آمدند. برخى از آنان عبارتند از:

۱- آیت الله حاج شیخ عباس محدث قمى (۱۲۹۴-۱۳۵۹ ق) نویسنده «سفینهالبحار» و «الکنى والالقاب»؛
۲- آیت الله حاج میرزا محمد فیض قمى (۱۲۹۳-۱۳۷۰ ق) نویسنده «کتاب الفیض» و «ذخیرهالعباد»؛
۳- آیت الله حاج میرزا محمد کبیر قمى (۱۲۹۰-۱۳۶۹ ق) نویسنده «مطالع الشموس» در علم اصول ؛
۴- آیت الله حاج شیخ حسن نویسى قمى (۱۲۹۱-۱۳۷۱ ق)؛
۵- مرحوم حاج شیخ على محمد باغ پنبه اى قمى؛
۶- مرحوم حاج سید على‌اکبر برقعى قمى (۱۳۱۷-۱۴۰۷ ق) نویسنده «راهنماى دانشوران» و «کانون احساسات»؛
۷- مرحوم حاج شیخ ابوالحسن فقیهى قمى؛
۸- مرحوم میرزا محمدتقى اشراقى (۱۳۱۳-۱۳۶۸ ق) نویسنده «تفسیر سوره یوسف» و «تفسیر سوره قلم».

آثار و تألیفات

آن مرد بزرگ، تمام اوقات خویش را به خدمت به دین مصروف داشت. او به غیر از تدریس و منبر و اقامه جماعت، کتاب‌هایى فراوان در فقه، حدیث، شعر، تاریخ و کلام است که عبارتند از:

۱- الاربعین الحسینیه. این کتاب، معروفترین نوشتار وى است. مؤلف، در این کتاب شریف چهل حدیث درباره امام حسین علیه السلام را شرح نموده و در آن از مطالب بسیار در فنون حدیث، تفسیر، تاریخ، کلام، شعر عربى و فارسى، لغت و فقه سخن گفته است.[۹] این کتاب، آکنده از فوائد گوناگون و مطالب خواندنى بوده و نوشته اى توسط نگارنده پیرامون آن به چاپ رسیده است.[۱۰] مؤلف بزرگوار، بسیارى از اشعار عربى و فارسى خود را در این کتاب – به تناسب مقام – ذکر نموده و چیره دستى خود را در فن قصیده سرایى نشان داده است. در سبب تألیف این کتاب، آورده اند: از مرحوم محدث نورى مى خواهند که بحارالانوار را براى چاپ، مقابله و تصحیح نماید و ایشان، این کار را به مرحوم آیت الله ارباب حواله مى دهد. معظم له نیز مى پذیرد، اما در اثر انجام این کار سنگین و طاقت فرسا، نور چشم خود را از دست مى دهد و کم دید مى شود. لذا نذر مى کند که اگر خداوند او را شفا دهد کتاب اربعین را بنویسد. و خداوند متعال او را شفا داد و او هم این کتاب را در سال ۱۳۲۸ ق نگاشت و در سال ۱۳۳۰ به چاپ رسید.[۱۱] مؤلف محترم، در آغاز سلسله سند خویش را به ائمه اطهار علیهم السلام از طریق محدث نورى، و در حدیث ۴۰، از طریق آیات عظام: حاج میرزا حسین خلیلى تهرانى، سید محمد هندى نجفى، شیخ الشریعه اصفهانى و محدث نورى بازگو کرده است.
۲- دیوان اشعار (مجموعه اى از اشعار عربى و فارسى، که برخى از آن‌ها بسیار معروف است و اگر گردآورى شود، دیوانى بزرگ خواهد شد.)؛
۳- شرح کتاب «بیان» شهید اول – دوره فقه -؛
۴- شرح قصیده عینیه سید حمیرى (لامّ عمرو باللوى مربع)؛
۵- رجوم الشیاطین، در رد بر فرقه ضاله بابى و بهایى ؛
۶- حاشیه بر کتاب «جواهر الکلام»؛ حاشیه بر کتابهاى بسیار، مانند: اسفار.[۱۲]
۷- تصحیح و مقابله و طبع کتاب شریف «بحارالانوار»؛
۸- تصحیح و مقابله و چاپ کتاب‌هاى: غیبت نعمانى (چ