پاورپوینت کامل حاج شیخ مهدى امامى امیرى ۵۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حاج شیخ مهدى امامى امیرى ۵۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حاج شیخ مهدى امامى امیرى ۵۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حاج شیخ مهدى امامى امیرى ۵۹ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ولادت مهدی امامی امیری
۲ تحصیلات و اساتید حاج شیخ مهدی امامی امیری
۳ سفر شیخ مهدی امامی امیری به قم
۴ سخنان علما درمورد شیخ مهدی امامی امیری
۵ ویژگی ها شیخ مهدی
۶ تألیفات حاج شیخ مهدی امامی امیری
۷ وفات شیخ مهدی امامی
۸ پانویس
۹ منابع

ولادت مهدی امامی امیری

آیت الله حاج شیخ مهدى امامى امیرى در سال ۱۳۰۲ قمرى در امیر کلاى بابل[۱] و در خانواده اى مذهبى دیده به جهان گشود. از همان دوران کودکى به خاطر روح پاک و علاقه سرشار با قرآن آشنا شد و سنین نوجوانى به حوزه علمیه بابل راه یافت و به تحصیل علوم مقدس دینى پرداخت.

تحصیلات و اساتید حاج شیخ مهدی امامی امیری

وى پس از ورود به مدرسه آستانه بابل و اقامت در آن، علوم مقدماتى و سطوح عالى را از محضر اساتید گرانقدر فراگرفت، برخى از استادان او عبارتند از:

۱- آیت الله شیخ على‌اصغر مجتهد مازندرانى (۱۲۴۵-۱۳۳۰ ق)؛ او از فقهاى بزرگ و از شاگردان میرزا حبیب الله رشتى، میرزا حسین میرزا خلیل تهرانى و مرحوم آخوند خراسانى بود. یکى از علماى بابل براى نگارنده اظهار داشت؛ استفتائاتى از مازندران به نجف اشرف مى رفت، ولى مراجع بزرگ نجف آن را برگردانده و مى فرمودند: «از شیخ على‌اصغر مجتهد استفتاء کنید».
۲- شیخ اسماعیل بن حداد، متوفى ۱۳۲۷ قمرى، وى از بزرگان و شاگردان مرحوم سعید العلماء و مرحوم ملا محمد حمزه شریعتمدار بابلى و هم عصر با ملا محمد مقدس اشرفى بود. بنابر نقل بزرگان معاصر، مرحوم اشرفى براى مقام والاى علمى و فقهى ایشان احترام زیادى قائل بود.
۳- آیت الله شیخ محمدحسین شریعتمدار (۱۲۴۰-۱۳۲۰ ق)؛ از علماء بزرگ بابل بود و در نقباءالبشر[۲] از وى تمجید شده است.
۴- آیت الله سید احمد استاد (۱۲۸۰-۱۳۶۵ ق)؛ از شاگردان مرحوم آخوند خراسانى، آقا سید محمدکاظم یزدى و ملا فتح الله شیخ الشریعه اصفهانى و از علماى بانفوذ بابل بود.

مرحوم حاج شیخ مهدى امامى با آن که از این اساتید استفاده فراوان برد، اما روح بلندش همچنان از عطش علم در التهاب بود و در پى چشمه هاى دیگر مى گشت، لذا راهى تهران شد و از محفل علمى استادان مختلف بهره هاى وافرى در سطوح عالى و دروس استدلالى برد و در زمره زبده ترین شاگردان آن بزرگواران درآمد. استادان والا گهر او در تهران عبارتند از:

۱- شهید حاج شیخ فضل الله نورى.
۲- آقا سید على اکبر لاهیجانى.
۳- آخوند ملا محمد؛ صاحب حواشى بر شرح شمسیه.[۳]

معظّم له پس از چند سال اقامت در تهران، عازم عتبات عالیات گشته و در نجف اشرف از خرمن پرفیض بزرگان فقاهت استفاده کرد و از اساتید بزرگ، به اخذ اجازه اجتهاد مفتخر گشت. اساتید وى در عراق عبارتند از:

۱- حضرت آیت الله شیخ عبدالله مازندرانى (۱۲۵۶-۱۳۳۰ ق)؛ از رهبران مشروطه که در کتاب هاى رجال از ایشان به عنوان «علامه محقق، فقیه اصولى و یکى از اعاظم و اکابر علماء امامیه» یاد شده است.
۲- آخوند خراسانى (۱۲۵۵-۱۳۲۹ ق)؛ صاحب کفایه.
۳- آقا سید محمدکاظم یزدى، صاحب عروه.
۴- شیخ الشریعه اصفهانى.[۴]

مدت اقامت ایشان در حوزه علمى نجف اشرف از پربارترین دوران زندگى این عالم فرزانه بشمار مى رود. شخصیت علمى و معنوى وى در این دوره شکل گرفت، روح تشنه اش سیراب گردید و به قله رفیع اجتهاد دست یافته، و با کوله بارى از علم و معنویت رانى بابل گشت، شیخ مهدى در امیرکلا ساکن گشت و به ارشاد مردم و ترویج شریعت مقدس نبوى پرداخت. او با هوشیارى و تحمل سختى هاى مردم منطقه را در امور دینى و اجتماعى رهبرى مى کرد، به این ترتیب قلوب زیادى به سوى او جذب شدند و او توانست ضمن پرداختن به امور علمى و اشتغال به تدریس، سرآمد رجال علمى منطقه گردد.

سفر شیخ مهدی امامی امیری به قم

شیخ مهدى پس از چند سال اقامت در وطن، یک بار دیگر در سال ۱۳۴۸ قمرى، عازم شهر مقدس قم[۵] گردید و به بهره گیرى از ذخایر سرشار علمى خود، به تدریس دروس عالى در فقه و اصول و همچنین تفسیر قرآن و فلسفه و علوم معقول پرداخت.[۶]

مدت چندانى از اقامت آن مجتهد عالى مقدار در قم نگذشت، که به خاطر جذابیت بیان و بهره مندى از قدرت ممتاز علمى، مورد توجه علماء، فضلا و طلاب قرار گرفته و شاگردان فراوانى در محفل علمى او گرد آمدند. شیخ در قم از مدرسین عظام حوزه علمیه قم به حساب مى آمد، چنان چه در نجف اشرف نیز بر کرسى تدریس مى درخشید و شاگردان ورزیده اى از محضرش بهره مند گشتند.

حضرت آیت الله محفوظى از علماى معاصر قم براى نگارنده نقل فرمود: «چند جلسیه اى از دروس ایشان را درک کردم، واقعاً جامعیت داشتند و مخصوصاً در تراجم و رجال خیلى مهارت داشت، درس تفسیر و اسفار ایشان، آمیزه اى از تفسیر و حدیث و رجال و فلسفه و حتى روضه بود. معظم له ارادت شدیدى به شیخ فضل الله شهید داشت و معمولا از ایشان یادآورى مى کرد و خود اشک مى ریخت».

صفت برجسته آن استاد فرزانه، جدیت و خستگى ناپذیرى وى در امر تدریس و همت بلندشان در راه تربیت شاگردانى وارسته و ممتاز بوده است. بطورى که طبق نقل بعضى از تلامیذ معظم له که در حکمت و علوم معقول افتخار شاگردیشان را داشتند، وى از صبح تا ظهر در مسجد سلماسى بر کرسى تدریس تکیه زده و شاگردان را از مباحث مختلف بهره مند مى ساختند. به هر حال مقام بلند علمى و معنوى آن رادمرد، مورد قبول و عنایت همه علماء و مجتهدین بود.

مرحوم حضرت آیت الله حاج سید ابوالحسن حسینى، متوفى ۱۳۷۶ ش؛ براى نگارنده حکایت کرد: «پس از ارتحال مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمى حاج شیخ عبدالکریم حائرى، آن بزرگوار به خاطر برخوردارى از امتیازات لازم، کانون توجه علماء اعلام براى احراز مقام مرجعیت و زعامت حوزه علمیه قم گردید. اعاظم حوزه علمیه چون مرحوم آیت الله سید صدرالدین صدر و مرحوم آیت الله حجت و دیگران از ایشان دعوت کردند تا زعامت حوزه را بر عهده بگیرند، ولى معظم له از قبول مسئولیت امتناع کرده و بر تکیه بر کرسى تدریس را ترجیح دادند و از همین راه دانشوران برجسته اى را تربیت نمودند».

سخنان علما درمورد شیخ مهدی امامی امیری

مرحوم حاج شیخ مهدى با وجود امتناع از زعامت و مرجعیت عامه، به خاطر مقام و منزلت علمى و معنوى، همواره مورد احترام علماى طراز اول قم و مراجع عظام تقلید بود، چنان که بین ایشان و آیت الله العظمى بروجردى صمیمیت فراوانى وجود داشت. طبق فرموده حاج شیخ مهدى، آقاى بروجردى هر ماه به منزل ایشان مى آمد.

مرحوم حضرت آیت الله میرزا هاشم آملى نیز مى فرمود: «آیت الله بروجردى که از درس تا منزل و از منزل تا حرم مطهر با درشکه رفت و آمد مى کرد، هر وقت از چندین مترى آقا شیخ مهدى امیرى را مى دید، از درشکه پیاده شده و از جلوى ایشان سواره رد نمى شد، آن ها با هم دوست صمیمى و وصى یکدیگر بودند…».

مرحوم آیت الله حسینى بابلى متوفى ۱۳۷۶ ش هم براى نگارنده نقل کرد: «زمانى مرحوم آقاى بروجردى جلوى حرم مطهر حضرت معصومه سلام الله علیها، مرحوم آقاى شیخ مهدى را دید که عبا به سر کشیده و طى مسیر مى کردند، آقاى بروجردى جلوتر آمد و به ایشان سلام کرد، ولى آقا شیخ مهدى متوجه نشد. پس از توجه، ضمن عذرخواهى از آقاى بروجردى، فرمود ببخشید که متوجه نشدم، چون ما از اموات هستیم. آقاى بروجردى فرمود: نه شما از احیاء هستید و ما از اموات هستیم». البته روشن است که مراد هر دو بزرگوار حیات معنوى و روحانى است و داستان نشان دهنده عمق تواضع و فروتنى آن بزرگان است.

نمونه دیگر از ارادت علماء قم، مخصوصاً حضرت امام خمینى قدس سره به ایشان داستانى است که یکى از روحانیون بزرگوار براى راقم این سطور نقل کرد: «زمانى مرحوم حاج شیخ مهدى از سفر مشهد مقدس برگشته بود. علماء زیادى به دیدار ایشان آمده بودند. در منزل ساده شیخ مهدى، از خادم و کارگر خبرى نبود، کسى هم نبود که از علماء پذیرایى کند، حضرت امام خمینى که در آن زمان شهرت فراوانى نیز پیدا کرده بود و در جمع علماء دیدار کننده حضور داشت، وقتى وضع را چنین دید، شخصا بلند شده و به آشپزخانه رفت و چاى آماده کرد و از علماء حاضر پذیرایى کرد». این امر از طرفى گویاى بزرگوارى و تواضع حضرت امام خمینى قدس سره و از طرف دیگر بیانگر مقام والاى مرحوم حاج شیخ مهدى و ارادت علماء قم به ایشان است.

ویژگی ها شیخ مهدی

بیان ویژگی‌هاى عالى فرهیخته، چون مرحوم حاج شیخ مهدى کارى بس مشکل است از این روى تنها به بعضى از آن ویژگی‌ها به طور گذرا مرور مى کنیم:

صراحت و قاطعیت:

در بیان حقایق ابائى نداشت و علماء و مردم کهنسال منطقه خاطره هاى فراوانى از این ویژگى شیخ مهدى به یاد دارند. دوران زندگى ایشان مصادف با حکومت رضاخان بود که به فرمان اربابان خارجى خود، کیان اسلام را هدف گرفته بود و به رواج فساد و بى‌بندوبارى دامن مى زد. از این رو، عالمان شجاع و دانشمندان بزرگ به مبارزه با طاغوت و پاسدارى از حریم ارزش هاى اسلامى و دین و عفاف پرداختند.

در این میان مرحوم حاج شیخ مهدى نیز ساکت ننشست. در سخنرانی ها، با قاطعیت و صراحت لهجه، اقدامات رضاخان از جمله، بى حجابى و طرح متحدالشکل کردن لباس را محکوم و در منابر علنا از گناهان رایجى چون، رباخوارى و ریش تراشى به