پاورپوینت کامل حاج شیخ ابوالقاسم حجتی ۸۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حاج شیخ ابوالقاسم حجتی ۸۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حاج شیخ ابوالقاسم حجتی ۸۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حاج شیخ ابوالقاسم حجتی ۸۵ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ چند تن از علمای زادگاه ابوالقاسم حجتی
۲ تولد ابوالقاسم حجتی
۳ پدرابوالقاسم
۴ دوران کودکی و نوجوانی ایشان
۵ دوران تحصیل شیخ ابوالقاسم
۶ استادان حاج شیخ ابوالقاسم حجتی
۷ اقامت شیخ در نجف
۸ بازگشت شیخ از نجف
۹ آثار و خدمات دینی حاج شیخ ابوالقاسم حجتی
۱۰ ویژگی های ایشان
۱۱ هجرتی شیخ ابوالقاسم به قم
۱۲ خاطره‌ای از مذاکرات علمی ایشان
۱۳ تألیفات حاج شیخ ابوالقاسم حجتی
۱۴ فرزندان وی
۱۵ دامادهای ایشان
۱۶ وفات حاج شیخ ابوالقاسم حجتی
۱۷ پانویس
۱۸ منابع

چند تن از علمای زادگاه ابوالقاسم حجتی

لشت نشاء در طی دو قرن اخیر، علاوه بر مواهب طبیعی از مواهب معنوی و علمی ‌‌فراوانی هم برخوردار بوده است. دانشمندان و عالمان و انسان‌های آزاده و فرهنگ‌دوستی از این ناحیه برخاسته‌اند که نام اغلب آنان به علت معروفیت شهر رشت و یا از عدم اطلاع تاریخ‌نویسان از زادگاه اصلی آنان، در مراکز علمی‌‌ به رشتی و گیلانی شهرت یافته‌اند. مناسب است شرح‌حال ستارگانی که در کتب تذکره و رجال و تراجم به همان نام زادگاهشان اشتهار دارند، به صورت مختصر ذیلاً ذکر شود:

۱- آیت الله حاج سید مهدی لشت نشائی. وی ساکن رشت بوده و در این شهر به تدریس علوم اسلامی ‌‌اشتغال داشته است. جمعی از بزرگان و فرزانگان، از جمله آیت الله حاج شیخ مهدی مهدوی لاهیجانی (۱۳۱۳-۱۴۱۳ ق) صاحب کتاب الفراغ والتجاوز و آیت الله حاج شیخ محمد سعیدی لاهیجانی (۱۳۱۷-۱۴۰۳ ق) صاحب تألیفات ارزنده و فراوان همانند «تاریخ رجال دو هزار ساله گیلان»، از محضر علمی ‌‌این فرزانه جلیل‌القدر بهره برده‌اند.[۱]
۲- عالم جلیل‌القدر سید حسین لشت نشائی. وی پس از کسب معارف و طی مدارج علمی به سال ۱۲۹۰ ق، در سن نود سالگی در کاظمین رحلت کرد و در جوار قبر شیخ مفید قدس سره مدفون گردید.[۲]
۳- آیت الله حاج سید عباس لشت نشائی فرزند سید حسین. وی عالم، فاضل، زاهد و از شاگردان شیخ مرتضی انصاری بود و در هنگام تشرف به مکه فوت کرد و در همان شهر مقدس مدفون گردید. وی دارای دو فرزند پسر بود که هر دو از برجستگان عصر خود بودند. این دو عبارتند از: سید محمد لشت نشائی که مقام «شیخ الاسلامی» رشت را بر عهده داشت؛ و سید صادق لشت نسائی که از شاگردان برجسته و نامدار آیت الله میرزا محمدباقر گلپایگانی بود.[۳]
۴- فقیه نامدار آیت الله شیخ علی لشت نشائی. وی از رجال فضل و علم و از شاگردان میرزای رشتی بود و خود نیز در مقام تدریس برآمد و شاگردان فراوانی را در حوزه علمیه نجف تربیت نمود. او مراتب معنوی فوق‌العاده‌ایی داشت، در نجف اشرف رحلت کرد و در جوار حرم حضرت امام علی علیه‌السلام مدفون گردید.[۴]
۵- عالم جلیل القدر آیت الله حاج شیخ حسین لیچائی لشت نشائی (لیچاه یکی از قرای لشت نشاء است). وی عالمی ‌‌جلیل‌القدر و متقی و از شاگردان برجسته آخوند خراسانی صاحب کفایهالاصول و سید محمدکاظم یزدی صاحب عروهالوثقی بود. وی در اواخر عمر از زادگاهش به رشت رفت و در آنجا رحل اقامت افکند و در مسجد شیخ جواد، واقع در میدان بزرگ رشت به اقامه نماز جماعت و تدریس پرداخت. از تألیفات به جای مانده از آن مرحوم، می‌‌توان الفیه لیچائی، منظوم کفایهالاصول و مواقع النجوم نام برد.

وی دارای طبع شعر بوده و نکات ظریف را به صورت طنز به نظم درمی‌‌آورد. دو بیت از اشعار فارسی معظم‌له چنین است:

طبع آتش و شم آتش زده هر کاشانه × سوخت هر خرمن و هر انجمن و هر خانه

کعبه و بتکده و صومعه و دیر از او × سوخته یکسره چون سوختن پروانه.[۵]

وی در هفتاد سالگی، در سال ۱۳۳۳ ش. دیده از جهان بست.

۶- عالم فاضل سید احمد فاطمی ‌‌لشت نشائی. وی که از شاگردان مبرز آخوند خراسانی و شیخ شعبان گیلانی و علامه میرزا محمدعلی مدرسی چهاردهی است، در سال ۱۳۲۹ ش. در نجف اشرف دار فانی را وداع گفت.[۶]
۷- دکتر ابراهیم حشمت. وی از مبارزان جنگل و از یاران صدیق میرزا کوچک خان جنگلی و در حقیقت شخصیت اول جنگل بعد از میرزا بود. شرح مبارزات وی مفصل است. وقتی حکومت جنگل توسعه یافت، وی به فرماندهی قوای کشوری و لشکری جنگل در گیلان شرقی منصوب شد و در اجرای وظایف از خود کفایت نشان داد. دکتر حشمت به تأسیس مدارس و احداث راه‌های روستایی همت گماشت و مهمتر از همه به ایجاد نهری از شعبه اصلی سفیدرود پرداخت که آن را حشمت رود خواندند. این نهر هنوز هم به همین نام برکت‌آفرین است.[۷]

در کتاب دانشوران گیل و دیلم (ص ۱۶۷-۱۶۵) نقل شده است: دکتر حشمت در پیکارهای دیلمان (لاهیجان) و جواهرده (رامسر) با مجاهدان تحت فرماندهی خویش با میرزا کوچک خان شرکت و همکاری داشت. وی با وساطت نصرالله خان صوفی با مقامات نظامی ‌‌دولتی ملاقاتی انجام داد؛ وی را تشویق به تسلیم کردند و با مشورت میرزا کوچک خان از پذیرش منصرف شد. بار دیگر در پیکارهای قلعه‌گردان، فرمانده وقت قزاق پشت قرآنی را به علامت تأمین مهر کرد و برای دکتر حشمت ارسال داشت. دکتر حشمت پذیرفت و با ۲۷۰ تن از مجاهدان تحت فرماندهی خود اسلحه را بر زمین گذاشت. یک روز پس از تسلیم، او و دیگر مجاهدان را دست بسته از تنکابن و رامسر به رودسر و لنگرود و لاهیجان و سپس به رشت آوردند.

در چهارم اردیبهشت ۱۳۳۷ ق. در قرق کارگذار، محل فعلی اداره ثبت اسناد به دار آویختند. وی مرگ را با متانت، وقار و در کمال خونسردی پذیرفت و مردم حاضر در صحنه را سخت تحت تأثیر قرار داد. جسدش را کربلایی کاس آقا حسام، عموی مرحوم حاج حسام واعظ – که از آزادی‌خواهان قدیمی‌‌ مقیم رشت بود و با میرزا کوچک خان ارتباط داشت – تحویل گرفت و در محله «چله خان» (از محلات رشت) به خاک سپرده شد. چند سال بعد بر روی مزار دکتر مقبره‌ای ساختند که تاکنون برپاست. یک سال بعد از کشته شدن دکتر حشمت، شهر رشت به تصرف قوای جنگل درآمد و به مرکز عملیات میرزا کوچک خان تبدیل گردید.

اولین اقدام میرزا کوچک خان، حضور بر سر مزار دکتر حشمت بود که پیاده از مقر خود به «چله خان» آمد و در حالی که شهر تعطیل و انبوه جمعیت پشت سر میرزا حرکت کردند، بر سر مزار حاضر شد و نطق به یادماندنی خود را با این آیه قرآن آغاز کرد: «ولاتحسبنّ الذین قتلوا فی سبیل الله امواتاً بل احیاءٌ عند ربّهم یُرزَقُون».

و عجیب این که همین کاس آقا هفت سال بعد، سر میرزا کوچک را از قبرستان حسن آباد تهران شبانه ربوده و به رشت انتقال و در محله «سلیمان داراب» رشت دفن نمود و نیز در سال ۱۳۲۱ ش. جسد میرزا را پس از تحصیل فتوا از مراجع زمان از «گیلوان» اردبیل به رشت انتقال و به سر ملحق ساخت و به خاک سپرد که جریان آن مفصل است.

تولد ابوالقاسم حجتی

عالم جلیل‌القدر حضرت آیت الله حاج شیخ ابوالقاسم حجتی یکی از عالمان بزرگ و از استوانه‌های علمی‌‌ و معنوی است که سالیان متمادی عمر شریف خود را در تبلیغ و ترویج دین و تدریس علوم آل محمد صلی الله علیه و آله سپری ساخت. این عالم ربانی در حدود سال ۱۳۱۰ ق، در خانواده‌ای مشهور به فضیلت و تقوا در لشت نشاء دیده به جهان گشود.

پدرابوالقاسم

پدر بزرگوارش شیخ حسین، اصالتاً اصفهانی بود که برای تبلیغ و ترویج معارف دینی در لشت نشاء رحل اقامت افکند و با بانویی صالح و پرهیزگار ازدواج نمود. شیخ حسین حجتی، از وعاظ متقی و از عالمان پرهیزگار و زاهد منطقه به شمار می‌‌رفت. اهالی آن سامان همگی از علاقمندان و مریدان او به شمار می‌‌آمدند و این بزرگوار به سبب داشتن اوصافی چون: اخلاق نیکو، حسن معاشرت، زهد و بی‌اعتنایی به زخارف و مطامع دنیوی، مهمان‌نوازی و دستگیری از محرومان محبوبیت فوق‌العاده‌ای در میان توده‌های مختلف مردم داشت؛ به طوری که نقل شده: نوازندگان موسیقی که طبق آداب و رسوم، به مجالس و محافل و جشن‌های عروسی دعوت می‌‌شدند در هنگام بردن عروس به خیابان‌ها و محله‌ها موسیقی تند و طرب انگیزی می‌‌نواختند، وقتی که به منزل ایشان نزدیک می‌‌شدند همگی به احترام ایشان برنامه خود را قطع می‌‌کردند و آرام و خاموش از جلوی منزل ایشان می‌‌گذشتند. و بعد از آن که از منزل او دور می‌‌شدند، دوباره برنامه خویش را اجرا می‌‌کردند. این در حالی است که همین قدر احترام به علما و روحانیت، امروزه که عصر حکومت اسلامی‌‌ است به وسیله اغلب مردم رعایت نمی‌‌شود در حالی که برخی از آنان داعیه دینداری و وفاداری به نظام و اسلام را نیز دارند که باید گذاشت و گذشت.

باری، آیت الله حاج شیخ ابوالقاسم حجتی در دامن خانواده‌ای که با کار کشاورزی رزق طیبب و حلال بدست می‌‌آورند، رشد کرد.[۸]

دوران کودکی و نوجوانی ایشان

ابوالقاسم حجتی دوران کودکی را در لشت نشاء سپری نمود و هنوز شش سالش تمام نشده بود که به علت تشویق‌های مکرر پدر زاهد و مادر صالحش برای فراگیری قرآن راهی مکتب‌خانه محل گردید. در زمان‌های قدیم مرسوم بود که معلمان طالقانی برای یاد دادن قرآن به بچه‌ها و تأمین معاش خویش از طالقان به گیلان می‌‌رفتند و قرآن و ادبیات فارسی را به فرزندان این مرز و بوم می‌‌آموختند.

مرحوم آیت الله حجتی، بعد از سپری کردن دوران کودکی و نوجوانی به سبب علاقه زایدالوصف و شوق وافر و تشویق‌های والدین محترم خود، راهی حوزه علمیه رشت گردید و دروس مقدمات، ادبیات و سطوح متوسط فقه و اصول را نزد استادان بزرگ فراگرفت. معظم‌له در همین دوران در حوزه علمیه رشت با چهره‌هایی همانند آیات بزرگوار: سید حسن بحرالعلوم، سید محمود ضیابری، شیخ محمد خورگامی، سید مرتضی مرتضوی لنگرودی، سید رضی رودباری، میرزا علی‌اکبر طلوعی (صاحب دیوان طلوعی)، آشنا گردید که بعد همگی آنان در شمار استوانه‌های علمی ‌‌قرار گرفتند.

دوران تحصیل شیخ ابوالقاسم

دوران تحصیلی آیت الله حجتی در رشت، مصادف با انقلاب مشروطه به رهبری آیات عظام: آخوند خراسانی و ملا عبدالله مازندرانی بود. علما و بزرگان رشت نیز نقش فعالانه و عالمانه‌ای داشتند و در مردم نیز شور و انقلاب و تظاهرات عجیبی مشاهده می‌‌شد. مرحوم حجتی در این ایام جزء طلاب انقلابی و پرشور بود و در مجالس گوناگون مردم را با سخنرانی‌های خویش تشویق به تبدیل حکومت استبداد به مشروطه می‌‌کرد. گرچه تلاش‌های مرحوم حجتی و سایر همفکران و طلاب روشنفکر بر اثر مرگ مشکوک رهبران مذهبی و اعدام شیخ فضل الله نوری و انقلابیون آزادی‌خواه و خیانت برخی از افراد وطن‌فروش به نتیجه نرسید و از دل مشروطه، حکومت استبدادی رضاخان بیرون آمد اما مرحوم حجتی عقیده داشت که به وظایف شرعی خود عمل کرده است؛ چرا که او خود را مأمور به وظیفه می‌‌دانست، نه مأمور به نتیجه؛ چه آن که اگر آن همه تلاش‌ها و فعالیت‌ها به نتیجه سودمند و مشروعی می‌‌رسید، قطعاً خوشحالی مرحوم حجتی مضاعف می‌‌گردید.[۹]

استادان حاج شیخ ابوالقاسم حجتی

آیت الله حجتی در ایام اقامت خود در رشت، تحصیلات مقدماتی خویش را تا اتمام لمعه در نزد استادانی همانند: آیت الله آقا سید عبدالوهاب ضیابری، – از علمای موجه و یکی از رهبران مشروطه در گیلان -، آقا شیخ محمد صیقلانی و آقا شیخ محمد رزگر و… آموخت.

اقامت شیخ در نجف

آیت الله حجتی بعد از اتمام لمعتین در رشت، بار سفر بست و راهی حوزه علمیه نجف اشرف گردید. او برای کسب معارف و طی مدارج و مراحل عالی علمی ‌‌و معنوی، نزد استادان فرزانه آن دیار مقدس، زانوی ادب بر زمین زد و از خرمن دانش بیکران آنان خوشه‌ها برچید. آن بزرگوار به مدت دوازده سال در نجف اشرف اقامت گزید که این دوران را باید دوران شکوفایی وی نامگذاری کرد.

وی در بدو ورود به نجف اشرف پس از زیارت مرقد نورانی امام عارفان، حضرت علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام در درس استادان بزرگواری حضور یافت و مکاسب را نزد فقیه نامدار حضرت آیت الله میرزا آقا اصطهباناتی، درس رسائل (فرائد الاصول) را نزد آیت الله شیخ فتاح نجفی، کفایهالاصول را نزد اصولیِ ژرف‌اندیش آیت الله شیخ عبدالحسین فقیهی رشتی ۵ تلمذ نمود. آن گاه دروس خارج فقه و اصول را از محضر آیات بزرگوار که ذیلاً نامشان می‌‌آید، آموخت:

۱- آیت الله شیخ شعبان گیلانی (م ۱۳۴۸ ق): وی از شاگردان نامدار آیات عظام؛ میرزای رشتی، فاضل ایروانی، فاضل مامقانی و ملا عبدالله مازندرانی بود که بعد از رحلت شریعت اصفهانی و سید محمدکاظم یزدی، مرجع تقلید گروهی از شیعیان گردید و به علت کثرت فضل و صلاح، پرهیزگاری، صفای باطن، دقت‌نظر و عبادتِ بسیار در میان معاصران خویش به «سلمان زمان» معروف گردید.

از تألیفات وی است: صلاه المسافر، کتاب القضاء، المتاجر، توضیح المسائل (حاشیه بر عروهالوثقی). شیخ عبدالحسین فقیهی رشتی، میرزا ابوالحسن گیلانی و مرتضی مدرس گیلانی از فرزندان آن بزرگوارند و همگی از بزرگان عصر بودند و در حرم امن قم مدفون شدند.[۱۰]

۲- آیت الله میرزا حسین نائینی (م ۱۳۵۵ ق): وی استاد بسیاری از بزرگان و فقهای زمان معاصر بود.
۳- آیت الله شیخ ابوالحسن موسوی اصفهانی (م ۱۳۶۵ ق): وی نیز استاد اکثر فقها و مراجع زمان معاصر بود.
۴- آیت الله شیخ ضیاءالدین عراقی (م ۱۳۵۹ ق): وی از استادان بزرگ نجف اشرف بود و بسیاری از بزرگان و فقهای معاصر از شاگردان او به شمار می‌‌آیند.
۵- آیت