پاورپوینت کامل جعفر بن محمد اشعری قمی ۳۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جعفر بن محمد اشعری قمی ۳۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جعفر بن محمد اشعری قمی ۳۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جعفر بن محمد اشعری قمی ۳۶ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ نام و ولادت
۲ ارزیابی شخصیّت
۳ استادان
۴ شاگردان
۵ عصر زندگی
۶ آثار
۷ وفات
۸ نمونه روایات
۹ پانویس
۱۰ منابع

نام و ولادت

جعفر بن محمد اشعری قمی در شهر قم چشم به جهان گشود و در همان جا رشد علمی خود را آغاز کرد.[۱] وی توانست در زمانی کوتاه در جرگه چهره های برجسته دانشوران شیعه قرار گیرد.

در آثار و روایات شیعه، نام این محدّث عالیقدر به عنوان جعفر بن محمد القمّی و گاهی به نام جعفر بن محمد الاشعری و یا تحت عنوان جعفر بن محمد بن عبیداللّه اشعری، مطرح گردیده که این هر سه، اشاره به این محدّث بزرگوار دارد.[۲]

این که جعفر بن محمد اشعری، در کدامین سده و در چه سالی پا به عرصه گیتی نهاد، همانند سایر محدّثان شیعی، در هاله ای از ابهام قرار دارد؛ ولی می توان با کاوش و تحقیق در پاره ای از نشانه ها، که در لا به لای این نوشتار روشن خواهد شد، حدس زد که او در نیمه اول از سده دوم هجری، به دنیا آمد و شبستان زندگی خاندان خویش را رونق و صفا بخشید.

ارزیابی شخصیّت

بدون تردید جعفر بن محمد اشعری یکی از پر آوازه ترین ناقلان اخبار و آثار امامان بزرگوار شیعه و نامش در سراسر کتاب های حدیثی شیعی، نامی آشنا و شناخته شده است. گرچه در کتاب های رجال شناسانی همانند نجّاشی و کشّی، ستایش ویژه ای از او به چشم نمی خورد؛ امّا با جستار در نوشتار گروهی دیگر از آنان، که او را ستوده اند، جایگاه بلند وی در حوزه فقه و حدیث روشن می شود.

شیخ طوسی در «فهرست»، این محدّث را به عنوان یکی از مصنّفان شیعه یاد کرده است.[۳] از همین رو است که یکی از عالمان معروف اهل سنّت، در اثر برجسته خود «لسان المیزان» نام این محدّث را یاد آوری کرده و گفته است:

طوسی، او را در گروه عالمان و مصنّفان شیعه قرار داد.[۴]

به هر حال، خود این سخن، نشانه روشنی است از برجستگی این محدّث قمّی.

علّامه بهبهانی نیز، که بی شک از بزرگ ترین شرح احوال نویسان و رجال شناسان اندیشمند شیعه است، درباره این محدّث ابراز داشته است: این که محمّد بن احمد بن یحیی در کتاب نوادر الحکمه خویش، جعفر بن محمّد اشعری را از گروه راویان مورد وثوق و اطمینان، استثنا نکرده، بهترین گواه بر وثاقت و وجاهت جعفر بن محمد اشعری قمی است.[۵] آنچه این سخن را تقویت می کند، این واقعیت آشکار است که از جعفر بن محمد اشعری، احادیث فراوانی نقل شده است و روایات او در جای جای کتاب های حدیثی به چشم می خورد.[۶]

یکی از بزرگان عصر حاضر، پیرامون این شخصیت بزرگوار چنین می نگارد:

او یکی از حاملان و حافظان علوم امامان معصوم (ع) است که بیش از صد روایت از او نقل شده است.[۷]

استادان

جعفر بن محمد اشعری قمی، برای فراگیری و دریافت احادیث اهل بیت، از هیچ تلاشی کوتاهی نورزید و در این راه، اهتمام شایسته ای از خویش نشان داد. وی با اشتیاق تمام، خود را به سرچشمه های دانش می رسانید و جان تشنه خود را سیراب می کرد. در این جا به نام جمعی از استادان روایتی او بسنده می کنیم:

۱ – عبداللّه بن میمون قدّاح، که بیشتر روایات جعفر، از این استاد معروف است؛

۲ – پدر بزرگوارش، محمد بن عبیداللّه اشعری ؛ ۳ – فتح بن یزید؛ ۴ – ابو یحیی واسطی؛ ۵ – عبیداللّه بن دهقان؛ ۶ – محمد بن سلیمان دیلمی؛ ۷ – محمّد بن عیسی قمّی.[۸]

عبداللّه بن میمون:

چون بیشتر روایاتی که جعفر بن محمد اشعری نقل کرده است، از عبداللّه بن میمون می باشد، مناسب است اشاره ای کوتاه به منزلت این استاد حدیث شیعه داشته باشیم.

پدر عبداللّه، یکی از یاران امام باقر (ع) و امام صادق (ع) بود و از آن بزرگواران روایت می کند.خود عبداللّه هم، از امام جعفر صادق (ع) روایت می کند و از محدّثان موجّه و برجسته شیعه است.[۹]

شیخ طوسی در «فهرست»، عبداللّه را صاحب کتاب می داند.[۱۰]

ابن ندیم نیز علاوه بر این که او را صاحب کتابی دانسته، او را در شمار فقیهان و عالمان و محدّثان شیعه آورده است. کشّی با نقل روایتی درباره عبداللّه می نگارد: روزی حضرت ابوجعفر (ع) (که ظاهراً حضرت جواد (ع) است.)، به عبداللّه بن میمون فرمود: چند شیعه همانند تو در شهر مکه زندگی می کنند؟ وی در پاسخ امام می گوید: چهار نفر. امام فرمود: شما چند تن، همچون نور هایی در دل تاریکی های زمین هستید.[۱۱]

از مجموعه تحقیقات و پژوهش ها، بر می آید که این محدّث، از راویان برجسته اخبار و آثار اهل بیت (ع) بوده و در انتقال سخنان اهل بیت (ع) به نسل های بعد از خود و نیز در نشر مکتب امامان شیعه سهم به سزایی داشته است.

شاگردان

به دلیل آن که این محدّث بزرگوار در زمان خود شخصیتی نام آور در عرصه حدیث شیعه بود، جماعتی از عاشقان و علاقه مندان به دانش حدیث، پروانه وار به گرد شمع وجود او جمع شدند و از خرمن علم او خوشه ها اندوختند.از میان آنان، می توان افراد ذیل را نام برد:

۱ – احمد بن محمد بن عیسی اشعری قمی؛
۲ – ابراهیم بن هاشم قمی ؛
۳ – محمد بن خالد برقی قمی؛
۴ – احمد بن محمد بن خالد برقی قمی ؛
۵ – سهل بن زیاد؛
۶ – محمد بن احمد بن یحیی
۷ – محمدبن حسن صفار قمی ؛
۸ – سعد بن عبداللّه اشعری قمی.[۱۲]

همان گونه که ملاحظه می شود، شاگردان جعفر بن محمد، از چهره های سرشناس حدیثی و فقهی شیعه می باشند و این نشانه و برهان قاطعی است بر عظمت و کمال این محدّث عالیقدر و پر مایه و فرهیخته.

دو نکته:

۱ – با عنایت به حیات شاگردان جعفر بن محمد اشعری، طبعاً او در عصر حضرت امام جواد و امام هادی و حضرت عسکری (ع) زیست می کرده است؛ امّا ا