پاورپوینت کامل جبار (اسم الله) ۱۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جبار (اسم الله) ۱۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جبار (اسم الله) ۱۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جبار (اسم الله) ۱۷ اسلاید در PowerPoint :

این نام در قرآن در ده مورد وارد شده، فقط در یک جا وصف خدا است، چنان که مى فرماید:

«…اَلْمَلِکُ القُدُّوس السَّلامُ المُؤْمِنُ المُهَیْمِنُ الْعَزِیزُ الجَبّارُ المُتَکَبِّرُ سُبحانَ اللّهِ عَمّا یُشْرِکُونَ»[۱] او است فرمانرواى پیراسته، سلامتى و ایمنى بخش، مراقب و نگهبان، غالب و مقتدر، برتر و بزرگوار، منزه است از آنچه که شرک می ورزند».

وصف جبار نسبت به انسان

لفظ «جبار» از واژه هایى است که هرگاه وصف خدا قرار گیرد، مفید مدح و ستایش است; اگر به انسان نسبت داده شود، مفید ذم مى باشد، مثلاً در غیر خدا مى فرماید:«…کَذَلِکَ یَطْبَعُ اللَّهُ عَلَى کُلِّ قَلْبِ مُتَکَبِّرٍ جَبَّارٍ»[۲] خدا بر قلب هر متکبر گردنکش مهر مى زند».

و نیز مى فرماید: «…وَعَصَوْا رُسُلَهُ وَاتَّبَعُوا أَمْرَ کُلِّ جَبَّارٍ عَنِیدٍ»[۳]رسولان خدا را نافرمانى کردند و از فرمان هر گردنکش حق ناپذیرى پیروى کردند.

معنای جبار

رازى مى گوید:«جبار» به آن موجود بلندى مى گویند که خارج از دسترس باشد، ولذا نخل بلند را “نخل جبار “مى نامند، و به همین مناسبت قومى که سرکش بوده و متواضع نباشند، جبار مى گویند; چنان که مى فرماید:«إِنَّ فِیهَا قَوْمًا جَبَّارِینَ» و اگر به خدا جبار مى گویند به خاطر این است که مرغ اندیشه به کنه او نمى رسد و دانش دانشمندان کوتاه تر از آن است که به جلال و عظمت اودست یابد.(رازى، لوامع البینات، ص ۱۹۷.)

سخن رازى در آغاز نظر، صحیح جلوه مى کند، ولى با ضابطه اى که قبلاً یادآور شدیم سازگار نیست، زیرا گفته شد که صفت واحدى به نام «جبار» در مورد خدا، مایه مدح و در مورد بشر مایه ذم مى باشد، و مفاد آن این است که این صفت، با حفظ وحدت معنى، داراى چنین ویژگى است، ولى گفتار رازى در این مورد، بر اساس تعدد معنى استوار است، زیرا وى مى گوید: جبار در خدا به معنى وجود والاتر از اندیشه بشر و در انسان به معنى گردنکش است، در این صورت جبار به معنى نخست صفت «تنزیه» مى باشد.

در این جا احتمال دیگرى است و آن این که با حفظ معنى واحد، مى توان آن را در مورد خدا، مایه مدح و در مورد بشر مایه نکوهش دانست و آن این که بگوییم: جبار یعنى آن کس که مردم را به خواسته خودوادار مى کند وجبار به این معنى در خدا صفت حسن و در انسان موجب نکوهش است.

دلیل بر این که مقصود از جبار در آیات همین است، این که درمواردى که وصف انسان قرار مى گیرد با لفظ «عصى»، «شقى» و «عنود» همراه مى باشد، چنان که از زبان یحیى نقل مى کند: «وَبَرًّا بِوَالِدَیْهِ وَلَمْ یَکُنْ جَبَّارًا عَصِیًّا»([۴] به پدر و مادر خود نیکوکار بود و هرگز گردنکش و عصیانگر نبود.

و از زبان مسیح نقل مى کند:«وَبَرًّا بِوَالِدَتِی وَلَمْ یَجْعَلْنِی جَبَّارًا شَقِیًّا»[۵] خدا مرا نسبت به مادرم نیکوکار قرار داده و هرگز مرا گردنکش و بدبخت قرار نداده است.

و در باره قوم عاد مى فرماید:«وَعَصَوْا رُسُلَهُ وَاتَّبَعُوا أَمْ